แก้แค้น

“ทำไมขุนยังไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น….อยู่ตลอดเวลา….”“แต่กลับกัน….ขุนไม่เคยมีอะไรกับริเลย….” “เพราะถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น….เห็นริไปยืนแก้ผ้าต่อหน้าเขาแบบนี้….”“เขาคงจะไม่ปฏิเสธริ….เหมือนที่ขุนทำ"

“รีบใส่เสื้อผ้าสิ จะได้กลับกัน” “คุณภูไปก่อนเถอะค่ะ ฉันขออยู่ที่นี่อีกสักพัก” ร่างระหงก้าวลงไปนอนแช่ในน้ำอุ่น แล้วจมร่างลงไปใต้น้ำ เพราะไม่อยากให้เขาเห็นน้ำตาของเธอ ภูเมฆหันมองเธอ ด้วยสายตายุ่งยากใจ ทำไมต้องทำให้เขาเป็นห่วงด้วย

หิมะนั้นร่วงโรยเพราะสายลม แต่หัวใจของข้า เคลื่อนไหวเพราะเสียงพิณของเจ้า เสียงที่แม้ไม่ดีดสายพิณ ก็ยังคงดังก้องอยู่ในห้วงจิต เสียงที่รอคอยว่าสักวันหนึ่งข้าจะได้รับการให้อภัย รอว่าสักวันหนึ่ง เราสองจะได้หวนกลับมาพบกันอีกครา...

เมื่อม้าตัวโปรดถูกทำร้ายพร้อมกับมีการลอบวางเพลิงเผาไร่ บัลลังก์เมฆ เดวิดสัน วินส์ตัน พ่อเลี้ยงหนุ่มมาดโหดโคตรเถื่อน จึงอาละวาดประหนึ่งนรกแตก และทันทีที่ได้รู้ว่าคนที่กล้ากระตุกหนวดเสือคือลูกสาวสัตรูอย่างบุปผาสวรรค์ นฤบดินทร์ ยัยเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม แก่นกะโหลกกะลา แถมยังแสบซ่าเหลือใจ ถึงแม้ลึกๆ เขาจะเอ็นดูเธอ แต่ความผิดครั้งนี้มันเกินจะให้อภัย ฉะนั้นพ่อหนุ่มบ้าเลือดจึงไม่รอช้าที่จะยัดเยียด ‘นรก’ บนดินให้เธอด้วยการ ‘ปล้นความสาว’ อย่างป่าเถื่อนหยาบคาย ทว่าครั้นได้ลิ้มลองแม่ม้าดีดกะโหลกจอมพยศเขากลับติดใจ ฉะนั้นครั้งเดียวจึงไม่เคยพอ! จนสุดท้ายความแตก แต่เขากลับปฏิเสธความรับผิดชอบอย่างไม่แยแส สร้างความอับอายให้แก่บุปผาสวรรค์จนแทบอยากจะกลั้นใจตาย จนเมื่อพ่อของสาวน้อยจับเธอใส่ตะกร้าล้างน้ำ แล้วประกาศหาสามีให้ลูกสาวที่กำลังท้องอ่อนๆ อย่างหน้าชื่นตาบาน บัลลังก์เมฆถึงคิดได้ว่า เมียเขา! ลูกเขา! เขาจะไม่ยอมยกให้ไอ้หน้าไหนทั้งสิ้น “มาขัดจังหวะตอนที่คนอื่นกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มแบบนี้ ต้องโดนลงโทษรู้ไหมยัยหนูผี” “อย่านะตาเฒ่า! คิดจะทำอะไร!” “จับปล้ำเด็กทำเมีย เพราะคนแก่เกิดอยากกินเด็ก”

"แลกกับร่างกายของฉัน คุณจะช่วยทำให้พวกมันพังพินาศได้หรือเปล่า" ดีแลน เขาคือประธานสุดร้าย พ่วงด้วยตำแหน่งหัวหน้ามาเฟียตระกูลเดรโก เย็นชามาดเข้ม ไม่เคยรักใคร แต่กลับมีเลขาเป็นเมียในสมรสแทน ปลายฝน เธอคือเลขาสาวใสซื่อ ที่แอบมีมุมมืดที่ใครต่างคาดไม่ถึง สามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อคนที่รักแม้กระทั่งการแลกอิสระที่เหลืออีกครึ่งชีวิตของตัวเอง

วันนี้เป็นวันแต่งงานของนาง แต่เหตุใดจึงไม่มีความยินดีแม้แต่น้อย "คุณหนู ระวังฝีเท้าด้วยเพคะ" คำเตือนของหลี่เหยาดึงสติของนางกลับมา เล่อจื่อมองผ่านพัด เห็นรถม้าเจ้าสาวสีแดงทองอร่าม และขบวนต้อนรับอันยิ่งใหญ่ของราชวงศ์ ฮ่องเต้แคว้นฉีทรงเลือกที่จะไปสักการะขอพรที่วัดหูกั๋ว ในวันแต่งงานขององค์ชายรัชทายาท ไม่ใช่เพียงเพื่อแสดงให้ขุนนางและราษฎรเห็นว่าองค์ชายรัชทายาทไม่ได้รับความโปรดปราน... แม้จะอยู่ในแคว้นฉีมานานกว่าหนึ่งเดือน แต่เล่อจื่อก็รู้เรื่องเกี่ยวกับองค์ชายรัชทายาทผู้นี้น้อยมาก นอกจากฟังบ่าวไพร่พูดคุยกันถึงขาข้างขวาที่พิการและอุปนิสัยประหลาดของเขา รวมถึงคำเตือนของฮั่วซู่ นางก็ไม่รู้อะไรอีก นางไม่กล้าถาม องค์หญิงแห่งแคว้นที่พ่ายแพ้ ไม่อาจทำสิ่งใดเกินเลย นางเพียงแค่ต้องเชื่อฟังอย่างว่าง่าย เล่อจื่อนั่งอยู่ในรถม้าเจ้าสาว ขบวนเคลื่อนตัวไปอย่างเชื่องช้า

เรื่องของเรา...จะเอายังไง โดย แสงเทียน >>> ผมไม่สนว่าคุณจะเป็น หรือ ไม่เป็นอะไรกับมัน! แต่ ได้ ผม แล้ว ก็รับผิดชอบกันด้วย!! โปรยปก "คุณอย่ากระแทกแรง ฉันเจ็บ...." "คุณแค่อึดอัด...ไม่ได้เจ็บ" "มะ ไม่...ฉันเจ็บ คุณ..." "เรียกชื่อผมสิ...นนท์ คุณนนท์ เรียกสิมิน" "คุณนนท์ มินเจ็บ อึกกก!!"

กฏของการเป็นเมียมาเฟียคือห้ามรัก กฏของการแอบรักสามีคือต้องเจียมตัว “ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้เธอก็ไปซะ”

มารดาพวกท่านเถอะ! เป็นหญิงแพศยาแต่งกับลูกแต่ปีนขึ้นเตียงพ่อสามี ไร้ยางอายเยี่ยงไร ในเมื่อชาติภพใหม่ นางร้ายผู้นี้จะเปลี่ยนบทเอง ฮึ... ยกที่หนึ่ง ก็เริ่มจากการปล่อยท้องไปเลยสิคะ หมายเหตุ ระวังตกหลุมรักหนุ่มรุ่นพ่อโดยไม่รู้ตัว!

อาร์มันโด้คือผู้ชายในฝันของผู้หญิงหลายคน แต่สำหรับนารีเขาคือผู้ชายที่เห็นแก่ตัว เมื่อการแต่งงานที่เกิดจากตัวแปรทางธุรกิจบังหน้า ความรู้สึกของเขาและเธอเริ่มเปลี่ยนไป เมื่อมีผู้หญิงอีกคนเข้ามาแทรกกลาง