แฟนตาซี

นี้เป็นเรื่องราวสาวออฟฟิตธรรมดาที่ชอบเล่นเกมจีบหนุ่มมากเธอมีความฝันอยากจะสร้างเกมขึ้นมาจึงไปสมัครงานที่บริษัทเกม แล้วเธอกลายเป็นผู้เล่นเกมนี้ มีชื่อว่า " Love and fanstry world" ทำให้ได้หลุดเข้าไปในเกมนี้ แล้วได้เจอกับตัวละครที่มีอยู่จริงเธอคิดว่านี้มันต้องเป็นของขวัญที่ทางบริษัทมอบให้อย่างแน่นอน แล้วหลังจากเธอก็ได้รับโบนัสและของขวัญจำนวนมาก

ชายตื่นมาในยุคอวกาศที่ล้ำสมัย แต่วิทยาการด้านอาหารกลับย่ำแย่ เขาจะต้องปฏิวัติวงการอาหารให้ได้!

นางไม่อยากเชื่อเลยสักนิด เมื่อครู่นางยังชื่นชมความงามของทัศนียภาพข้างทาง ทว่าเพียงพริบตา รถม้าวิ่งเร็วผิดจังหวะ นางกำลังจะตะโกนถามสารถีว่าเกิดเรื่องใดขึ้น รถม้าของนางก็เหมือนถูกกระแทกอย่างแรง รถม้าหมุนคว้าง ร่างของนางกระแทกผนังของรถม้าหลายครั้ง ราวกับกระดูกทุกชิ้นหลุดออกจากข้อต่อ นางหวีดร้องอย่างลืมตัว จนกระทั้งทุกอย่างสงบลง นางขยับตัวเพียงเล็กน้อยแต่เจ็บปวดจนต้องหลั่งน้ำตา หูสองข้างยังอื้ออึง สมองยังมึนงง นางรับรู้การเคลื่อนไหวที่เข้ามาใกล้ ดวงตากลมพยายามเบิกกว้างจ้องมองภาพผ่านม่านน้ำตา มือที่พอขยับได้ควานหาอาวุธ ทว่านางกลับพบมีดสั้นที่อาจารย์มอบให้ติดตัว นางกำมีดพกแน่นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่นางจะไว้ป้องกันตนเองได้ “อย่าขยับ!” น้ำเสียงแข็งกร้าวดังขึ้นทำเอาร่างของจางฟางซินชะงักงันไปชั่วขณะ นางมองเห็นใบหน้าผู้เข้ามาไม่ชัด แต่เป็นกระบี่เปื้อนโลหิตนั้นกลับทำให้เบิกตากว้าง ปลายกระบี่อยู่ใกล้ใบหน้านางมากจนแทบจะรู้สึกได้ถึงรสชาติคาวเลือดที่ติดอยู่ที่กระบี่ ความเจ็บปวดถาโถมปล้นชิงสติของนางไปจนหมดสิ้น รสชาติความตายเป็นเช่นนี้หรือ? แล้วผู้ที่อยู่เบื้องหน้านางคือผู้ใดกัน มัจจุราชมารับดวงวิญญาณนางหรือ? เหตุใดใบหน้ามัจจุราชจึงดูคุ้นตาเหลือเกิน!

ชะตาทำให้เธอต้องตายตั้งแต่อายุยังน้อย แต่สวรรค์กำหนดให้ฟู่หลินหลินนั้นได้ข้ามทะลุมิติไปอยู่ใต้ร่างของท่านแม่ทัพรั่วเฉิน ที่เขาเกลียดเธอเพราะคำว่าเธอคือของบรรณาการ และเมียเชลย แต่เกลียดอย่างไรท่านถึงได้จับกดข้าบ่อยเหลือเกิน นางผวากอดรัดร่างของเขาที่ทาบทับลงมากอดรัดนางแน่น ๆ เช่นกัน คนทั้งคู่หายใจโกยเอาอากาศเข้าปอดอย่างหนัก ช่างเป็นอะไรที่เสพสุขสมใจของเขายิ่งนัก บุรุษผู้นั้นสุขสมกับการครอบครองและได้บอกให้นางได้รู้ว่าได้ตกเป็นภรรยาของเขาอย่างสมบูรณ์แล้ว ต่อมาเขาก็ได้เอนกายลงบนเตียง นอนก่ายกอดเคียงข้างกายฟู่หลินหลิน แล้วหายใจสม่ำเสมอคล้ายคนหลับ เสียงหายใจแผ่วเบาของเขา ทำให้นางรู้สึกกลัวเล็กน้อย ที่ว่ากลัวคือ... กลัวว่าเขาจะลุกขึ้นมาทำอะไรตนเองอีก "นี่คืออะไรกันแน่ ทำไมข้าถึงมาโผล่ที่นี่ บนเตียงหลังนี้ ที่มีบุรุษผู้นี้อยู่ด้วย แล้วข้าก็เสียตัวให้เขา โอ้... สวรรค์ช่างแกล้งข้า เอ๊ะ! หรือว่านี่เป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น" ฟู่หลินหลินบ่นพึมพำ นางก็ใช้นิ้วมือหยิกตามร่างกายของนางปรากฏว่าก็รู้สึกเจ็บตามปกติ "โอ๊ะ โอ๊ย..." นี่ไม่ใช่ความฝัน ถ้าไม่ใช่ความฝันฟู่หลินหลินงงงวย

พยัคฆ์ร้ายมากวิชา เลื่องลือโจษจัน เอามาอยู่ใกล้ตัว มันจะยอมเชื่องเก็บเล็บเก็บเขี้ยวจริงหรือ?

เอื้อมนาง..หญิงสาวขี้โรค ผู้มารู้ความจริงทีหลังว่า..เธอโดนวางยาจากชู้ของพ่อ แถมดันโดนนังชู้เวรผลักตกบันได..เสียชีวิตดื้อๆ ไปซะอย่างงั้น คำอธิษฐานครั้งสุดท้ายของวิญญาณสาว..คือ 'การย้อนเวลา' แม้จะต้องแลกกับจิตวิญญาณหลังความตายเธอก็ยอม แต่ไหงคู่สัญญาสุดหล่อ ถึงส่งเธอมาอยู่ในร่างหญิงสาว ผู้ได้รับฉายาว่า 'ร่าน' 'แรด' ด้วยเล่า ตาย!! เธอตายแน่..ไม่โบ๊ะแตกยังไงไหว? แถมผู้ชายสุดหล่อเซอร์ในชุดช็อปคณะวิศวะ แปะหราคำว่า ‘friend zone’ นี่อีก เขาจะรู้มั้ยนะ ว่าหล่อนไม่ใช่เพื่อนสนิทสมัยเด็ก!! ไหนจะความสัมพันธ์อิรุงตุงนังชวนปวดหัวนี่อีก..ได้โปรดส่งหล่อนกลับร่างเดิมเถอะ!

องค์รัชทายาทที่โดนคลุมถุงชน สารภาพกับพระชายาในวันเข้าหอว่าไม่ได้รักนาง แต่รักสตรีอื่นอีกหลายนางที่เคยพบในระหว่างการเดินทาง.... ทว่าพระชายากลับเอาสิ่งของที่พระองค์เคยมอบให้สตรีเหล่านั้นเป็นของแทนใจออกมาทีละชิ้น แล้วบอกว่า "สตรีเหล่านั้น หม่อมฉันรู้จักดีเพคะ"... แล้วนางไปได้ของพวกนั้นมาอย่างไรกัน?!

ระหว่างโลกแห่งความจริงกับดินแดนแห่งความหวัง ระหว่างใจที่เริ่มผูกพัน กับเวลาอันจำกัด เมื่อเธอจำต้องเลือกลับไป เขากลับเลือกเสียสละความเป็นนิรันดร์ รักแท้จะยังงดงามอยู่หรือไม่ "ทาโร่ต์ ทำนายรัก" คำทำนาย และความหมายของคำว่า พรหมลิขิต ที่อาจไม่ได้เขียนไว้บนฟ้า แต่เขียนไว้ในหัวใจทั้งสองดวง

สำหรับเขาอายุไม่ใช่ปัญหา โดยเฉพาะเรื่องบนเตียง “พอนอนแล้วก็เท่าเทียมกันหมดนั่นแหละ” “ในหัวเฮียคงมีแต่เรื่องแบบนี้สินะ...”

หลังจากที่นางร้ายในจอและนอกจออย่างฉันประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ตกสะพาน ตอนแรกนึกว่าตัวเองจะตายแต่กลับรอดและที่น่าตกใจก็คือฉันฟื้นขึ้นมาในร่างของซอลนางเอกผู้แสนดีแทนที่จะเป็นร่างตัวเอง