ทั้งหมด

เรื่องราวความรักสุดเร่าร้อนใจของรุ่นพี่วิศวะปี 4 กับรุ่นน้องแพทย์ศาสตร์ปี 2 ทั้ง 4 คน 2 คู่อย่าง ‘เสือ’ ที่ได้รับฉายาว่าเสือร้ายตัวท็อปวิศวะ หล่อเหลาแพรวพราวและร้ายกาจสมฉายานาม แต่กลับโดนน้องสาวเพื่อนสุดเฉิ่มเพื่อนอย่าง ‘ส้มหวาน’ ทำให้เสียอาการขึ้นมาเสียได้ เพราะโดนรุ่นพี่ที่ชอบปรามาสเธอว่าสวยแต่จืดชืด ส้มหวานจึงอยากได้คั่วหนุ่มฮอตตัวท็อปมาครอบครองให้ได้ แต่ใครจะรู้ว่าเธอจะถลำลึกกับเขาและตกอยู่ในสถานะที่ไม่ชัดเจน ‘สิงห์’ รุ่นพี่วิศวะปี 4 พี่ชายของส้มหวาน หนุ่มหล่อปากร้ายแต่อบอุ่นผู้รักฟุตบอลเป็นชีวิต ถูกสาวสวยจอมยั่วตามจีบแบบรุกหนักไม่ให้พักหายใจหายคอ แต่แฟนเก่าเขาคุมกำเนิดเขายังลืมไม่ได้ แต่ ‘เจ้าหญิง’ ที่ตามจีบแบบเปิดเผยไม่หวั่น แม้เธอจะถูกข่าวลือว่าทำแอคลับหรือเป็นแอคเค่อสาวสุดเซ็กซี่ก็ตาม แต่ใครจะรู้ว่าวันหนึ่งเขาจะนัดเจอสาวแอคเค้าน์ลับนามว่า ‘QUEENYUPIE’ ที่เจอกันนานวันเข้าก็เริ่มสงสัยว่าใช่คนที่คิดไว้หรือเปล่านี่สิ

เธอคือสาวสวย มาดมั่น วัย 30 ปี ที่ปากจัดสุดๆ ส่วนเขาเป็น CEO หนุ่มหล่อ มาดแมน วัย 27 ปี ที่เธอไม่ชอบขี้หน้าเอาซะเลย เพราะเขาคอยแต่จับผิดและชอบใช้งานเธอผิดหน้าที่อยู่บ่อยๆ ยัสซันรีบขยับกายตั้งท่าลุกขึ้นอย่างหัวเสีย วิ่งตามหญิงสาวฝีเท้าหนักที่ทำเอาเขาวูบไปชั่วขณะเพราะแรงของมัน เธอมันร้ายได้ทุกสถานที่จริงๆ ขนาดอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้ยังกล้าลงมือ ถ้าทำกันขนาดนี้ก็อย่าหวังว่าจะรอดออกไปได้ง่ายๆ “กรี๊ดดดด..” สองเท้าของเธอตะกุยอยู่ในอากาศ เพราะถูกร่างที่สูงใหญ่กว่าโอบอุ้มจากข้างหลังจนตัวลอย “ปล่อยฉันนะไอ้เลว ไอ้ระยำ แกจะต้องเสียใจที่ทำกับฉันแบบนี้” เธอยังดีดดิ้นเพื่อให้หลุดจากการโอบกอด “ใครกันแน่ที่ต้องเสียใจ กล้าถีบหน้าผมก็ต้องชดใช้ให้สาสม” จมูกโด่งเป็นสันแตะที่ขมับของหญิงสาว กระซิบที่หูขณะหิ้วเธอกลับไปที่เตียงนอน เหวี่ยงเธอลงไปบนเตียงหลังใหญ่อีกครั้ง แล้วรีบโถมกายตามไปติดๆ จัดการลงโทษตคำโปรยหลังามแบบที่ต้องการ

เธอสุขจนไม่รู้จะสุขยังไง เสียวจนไม่รู้จะเสียวยังไง สุขแล้วสุขเล่า เสียวแล้วเสียวเล่า สุขเสียวจนแทบจะไร้แรงยืนหยัด ต้องโอบแขนกับรอบลำคอแกร่งเพื่อเป็นหลักยึด “คืนนี้จะตามใจฉันทั้งคืนใช่ไหมยอดรัก” “ค่ะ” คำตอบของเธอทำให้เขาพึงพอใจที่สุด จึงจูบปากที่บวมเจ่อนิดๆ นั้นซ้ำอีกหนักๆ ลวนลามร่างนุ่มนิ่มนั้นอย่างย่ามใจ... กว่าจะได้ถูหลังขัดขี้ไคลให้เขา เธอก็ถูกเขาจับขัดดอกไปก่อนจนแทบจะหมดแรง นับเป็นการอาบน้ำที่นานและเสียวสะท้านที่สุดเท่าที่เคยอาบมา…

เจ็ดสาวงาม นิยายเรื่อง”เจ็ดสาวงาม” เป็นนิยายสั้นรวมเจ็ดเรื่อง "หญิงใหญ่สายรุก" จะหาชายหนุ่มคนใดยอมแต่งงานเข้าสกุลหญิงสาวให้เสื่อมเกียรติ ในเมื่อหายากเย็นนัก "หญิงรองแสนเร่าร้อน” พี่สาวคนรองผู้แสนเร่าร้อนอย่างนางจำต้องควานหาชายหนุ่มซึ่งมีสมองมาช่วยคิดหาหนทางไม่ให้กิจการค้าโดนตะครุบไปต่อหน้าต่อตา "หญิงสามจอมหยอกเย้า" นางไม่ชอบการค้าขาย นางชอบเพียงการต่อสู้เท่านั้น "หญิงสี่สุดร้อนแรง" นางเพียงมาเจรจาการค้าในหอคณิกา ไยเขาจึงจับนางมาโยกขย่มอย่างรุนแรงเช่นนี้ "หญิงห้าแสนเย้ายวน" นางเพียงชอบศึกษาเล่าเรียน แต่พวกเขากลับเอาแต่กลั่นแกล้งรังแกนาง "หญิงหกน่าลวงล่อ" ข้าเพียงอยากมีชีวิตสุขสงบ ไยเขาจึงมาล่อลวงข้าถึงเพียงนี้ "หญิงเล็กจอมยั่ว" สาวน้อยวัยแรกแย้มผู้หลงรักชายผู้เคยช่วยชีวิต นางต้องทำอย่างไรเขาจึงจะมองเห็นนาง เรื่องราวของเจ็ดสาวพี่น้องซึ่งโลดแล่นไปตามครรลองของชีวิต ภายใต้สถานการณ์ที่ต้องแต่งชายหนุ่มเข้าสกุลเพื่อช่วยเหลือและดูแลการค้าอันยิ่งใหญ่ เน้นความรักหนุ่มสาวและฉากฟินแซ่บของคู่พระนาง โดยจะลงทีละเรื่องต่อกัน ในแต่ละเรื่องไม่ได้เกี่ยวเนื่องกันมากนักสามารถอ่านอย่างต่อเนื่องหรือไม่ต่อเนื่องก็ได้ค่ะ

"ลงชื่อในใบหย่าให้ฉัน แล้วฉันจะออกไปจากบ้านถังโดยไม่เอาอะไรติดตัวไปสักชิ้นเดียว ตอนนี้หัวใจของฉันไม่มีคุณอีกต่อไป ... " "ไม่มีทางต่อให้เธอไม่รักก็ต้องทนอยู่จนกว่าฉันจะพอใจในสิ่งที่เธอทำกับซินอี๋"

“เราควรทำหนังสือสัญญาต่อกัน” “ไม่จำเป็น หน้าที่ของคุณคือเป็นตัวแทนของลิก้า หน้าที่ของผมคือห้ามยุ่งกับลิก้า ดังนั้นคุณและผมแค่ทำหน้าของตัวเองอย่างเคร่งครัดหนังสือสัญญาก็ไม่มีความหมาย” “ถ้าฉันรู้ว่าคุณยุ่งกับพี่สาวของฉันทั้งที่ฉันยอมคุณถึงขนาดนี้ เราได้เห็นดีกันแน่” เธอข่มขู่ “ผมไม่โง่เสียคุณไปหรอกยอดรัก คุณเด็ดกว่าเธอเป็นไหนๆ” “อย่ามาหยาบคายกับฉัน ไสหัวออกไปจากห้องฉันได้แล้ว” เธอหยิบหมอนปาใส่คนปากเปราะนัยน์ตาลามกด้วยความอับอายระคนโกรธแค้น

เขาเหลือบสายตามองแก้มบางที่อยู่ไม่ห่างจากปาก จมูกน้อย ๆ ของนางคลอเคลียอยู่ที่ลำคอของเขาเมื่อก้าวเดิน เขาไม่คิดให้เสียเวลา ลดฝีเท้าในการเดินให้ช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วคิดกำไรด้วยการจูบมุมปากและหอมแก้มของเธออย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ก็แผ่วเบานุ่มนวล เพราะไม่อยากทำให้นางตื่นจนเสียโอกาส มือไม้ก็ลูบไล้ความนุ่มเนียนจนลื่นมือของผิวแท้ ที่มีเพียงผ้าผืนน้อยปิดกั้นไว้ “สตรีขี้เมามันไม่งาม แต่ข้าก็ชอบถ้าเป็นเจ้า” เขาพึมพำชิดริมฝีปากอวบอิ่ม ประทับจูบลงไปแนบแน่นเมื่อวางร่างของนางลงบนเตียงเรียบร้อยแล้ว...

ฟางเซี่ยนเซี่ยนประสบอุบัติเหตุรถตกไหล่ถนน เพราะใจนึกถึงแต่นิยายที่ค้าง จิตวิญญาณเลยข้ามมิติเข้าไปในนิยายที่เพิ่งอ่านได้แค่บทนำ มิหนำซ้ำยังกลายมาเป็นเจ้าสาวในยุคจีนโบราณที่ถูกกลุ่มโจรดักปล้นขบวนเกี้ยว!

รักแรกและแอบรักเขารักเพื่อนตัวเองที่เป็นทั้งเลขาและเป็นผู้กุมหัวใจ เธอหญิงสาวเย็นชาที่พยายามหยุดหัวใจตัวเองไม่ให้รู้สึกกับเขาเกินคำว่าเพื่อนและเจ้านาย ความรัก ความวุ่นวาย ความเจ้าเล่ห์และเย็นชาใครจะชน

'เธอต้องกลายมาเป็นลูกหนี้เเทนพ่อเเม่โดยไม่รู้ตัว เเต่พอรู้ตัวอีกที ก็มีไอ้มาเฟียหน้าเลือดมาตามทวงหนี้เธอถึงบ้านเเล้ว'

โธ่เอ๊ย! ภูมิกำหมัดแน่น จ้องทานตะวันด้วยความอ่อนใจ "อาขอสั่งห้ามนะตะวัน ห้ามพูดแบบนี้ แล้วก็ห้ามคิดอะไรแบบนี้กับอาเข้าใจไหม!" "ไม่เข้าใจ ก็ตะวันไม่อยากให้อาภูมิเสียใจเพราะผู้หญิงคนนั้นนี่คะ ตะวันทำผิดตรงไหน" เด็กหญิงแก้เก้อ "มันก็ไม่ผิด แต่ก็ไม่เกี่ยวกับเรา" "เกี่ยวสิคะ ตะวันไม่อยากให้ใครมาแย่งความรักของอาภูมิไปจากตะวัน" "งี่เง่า" ภูมิสบถ "ไม่ได้งี่เง่าซะหน่อย ตะวันหมายถึงว่าถ้าตะวันโตเป็นสาวแล้วถ้าอาภูมิแก่ตัวลงไม่มีใคร ตะวันอาสาเป็นเจ้าสาวให้อาภูมิเอง อาภูมิสัญญากับตะวันนะคะ" "แก่แดด!" ภูมิขึ้นเสียง แต่เด็กหญิงดูไม่สะทกสะท้านสักนิด "เปล่าแก่แดดซะหน่อย ก็ตะวันรักอาภูมิ" เธอบ่นพลางหน้างอคอหักใส่ ภูมิทวนคำพูดทานตะวันในใจก็สั่นระรัวยิ่งกว่ากลองเพล นี่ทานตะวันคิดว่าความรักคืออะไร คิดว่าตัวเองจะแทนที่ใคร ไม่มีใครแทนที่ใครได้โดยเฉพาะทานตะวัน เขาไม่เคยเห็นเธอเป็นตัวแทนของใคร ไม่เคย... ไม่เคยเลย... ภูมิจะรอให้ถึงวันนั้น วันที่พร้อมทวงสัญญาที่ทานตะวันให้ไว้ คราวนี้ไม่ว่าใครก็อย่าได้ขวาง เพราะเขาจะไม่มีวันยอมปล่อยเธอให้ใคร...

ปากแข็ง เย็นชา ไร้หัวใจ เลือดเนื้อเชื้อไขของเขาที่กำลังจะเกิดมา ขออย่าใจร้ายเหมือนคนเป็นพ่อเลย

ความรักคลาสสิคในยุค 90s ที่ไม่มีมือถือ ไม่มีโซเชียลมีเดีย และไม่มีแม้แต่อีเมล พวกเขาจะต้องทำอย่างไรเมื่อต้องแยกจากกันไปคนละไทม์โซน โดยไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้พบกันอีกเมื่อไหร่ แค่เพียง "จดหมาย" จะส่งถึงใครอีกคนที่อยู่คนละฟากฟ้าได้ไหม หรือสุดท้ายก็จะต้องเสียกันไป เพียงเพราะเราไม่ได้อยู่ในแผ่นฟ้าเดียวกัน

ใครเป็นคนกำหนดหรอว่าความรักควรมีกันแค่สองคน? แต่สำหรับฉันความรักจะถ้ามีแค่สอง มันจะไปเร้าใจอะไรล่ะ!^ω^ ฉันเป็นเด็กต่างหวัดที่เข้ามาหางานทำในเมืองหลวง แต่เพราะชีวิตที่ขัดสน จนหมดหนทางจึงต้องจำใจขายร่างกายเพื่อหาเงินv_v และเป็นการขายครั้งแรกของฉัน แต่ปัญหาคือ ฉันต้องมีอะไรกับผู้ชายถึงสามคน!!!⊙_⊙ แต่แล้วเรื่องมันก็พลิกเมื่อเขาทั้งสามยื่นข้อเสนอให้ฉันว่า ให้มาเป็นเด็กในอุปการะของพวกเขาแทน และให้ย้ายไปอยู่ในบ้านส่วนตัวของพวกเขา หน้าที่ของฉันคือ....ทำความสะอาดบ้าน ทำอาหาร ทำทุกอย่างรวมถึงเรื่องบนเตียง≧∇≦ แต่มีข้อห้ามที่ว่าคือ •ห้ามรัก •ห้ามหึง •ห้ามหวง •ห้ามทำเกินหน้าที่ •ห้ามทำตัวเป็นเจ้าของ •เวลาอยู่ข้างนอกห้ามทำเป็นรู้จักกัน Σ (O_O แต่ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้นี่สิ ฉันควรทำยังไง ●︿● *ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงเนื้อหาเพิอผลประโยชน์ของตนเองหากพบเห็น จะดำเนินคดีตามกฏหมาย*

สามชาติเวียนว่าย สองภพบรรจบ เพื่อหนึ่งปรารถนาในดวงใจ เพราะแพ้เกมกระดานหมาก จากเทพบรรพกาลผู้ยิ่งใหญ่ จึงต้องลงสู่ภพภูมิมนุษย์ พร้อมด้วยคู่วาสนาเฉพาะหน้า โชคชะตาทำให้ต้นไม้ธรรมดาอย่างนาง จำต้องกลายมาเป็นคู่วาสนาของท่านเทพจอมอันธพาล เรื่องราวความรักที่วุ่นวายชวนปวดหัวจึงบังเกิด ผู้อื่นลงมาเผชิญเคราะห์กรรมตามลิขิตสวรรค์ ใช้เวลาเพียงชาติหนึ่งก็ลุล่วง ทว่านางและเขากลับต้องเสียเวลาไปถึงสามชาติ

เขาเป็นอ๋องอ้วนอัปลักษณ์ ซ้ำยังว่างงาน ส่วนนางเป็นบุตรสาวที่ถูกฮูหยินใหม่ของบิดากลั้นแกล้งจนต้องหนีมาอยู่ชนบท เนื่องจากยศฐาและเงินทองที่มีไม่อาจเหนี่ยวรั้งคนรักไว้ได้ "โซ่วอ๋อง ฉู่ชิงเฟิง" หอบสารร่างอ้วนใหญ่หนีความช้ำใจจนพลัดตกน้ำ อเนจอนาถอย่างยิ่ง ทว่าเหมือนเขายังไม่หมดบุญ เขาได้ "หลินเสี่ยวหร่าน" บุตรสาวของขุนนางใหญ่ที่กำลังตกยากช่วยเหลือเอาไว้ นางดูแลเขาเป็นอย่างดีในฐานะของ "อาเปา" ชายหนุ่มร่างอ้วนความจำเสื่อม ทว่าเวลาผ่านไป หลินเสี่ยวหร่านกลับค้นพบความพิเศษที่ชายหนุ่มเก็บงำประกายเอาไว้ ทั้งความรู้ ความสามารถ ยังไม่นับรูปร่างหน้าตาที่เปลี่ยนไปราวคนละคนนั้นอีก "ให้ตายสิ นี่อาเปาดูดีแบบนี้ตั้งแต่เมื่อใดกันนะ"

เขาคือ “พี่เขย” ของเธอ เธอคือ “น้องเมีย” ของเขา เขาอยากเป็นสามีของเธอ ส่วนเธอ… จำใจต้องเป็นภรรยาของเขา “การแต่งงานไม่ใช่ที่สุดของชีวิต แต่งได้ก็เลิกได้ ถ้าพี่รามไม่พอใจนิดเราก็หย่ากันเถอะค่ะ นิดจะได้ไม่ต้องมานั่งพะวงกับคำว่าชู้ของพี่ราม” เธอเจ็บจนนิ่วหน้าแต่ไม่ร้องขอความเห็นใจจากคนหน้ายักษ์ “อยากให้ชู้มาแทนที่ผัวนักเหรอไงถึงได้ท้าหย่าแบบนี้” “ก็ไม่แน่หรอกค่ะ ถ้าชู้มันดีกว่าผัวเฮงซวยแบบนี้” “พี่ไม่ดีตรงไหน พี่ขาดตกบกพร่องต่อหน้าที่อย่างไรถึงได้ว่าพี่เฮงซวย” เขาดูแลเธออย่างดีทุกอย่างทำไมเธอยังมาว่าให้เจ็บช้ำน้ำใจแบบนี้ “ก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ แค่รู้สึกว่าชู้น่าจะดีกว่าก็เท่านั้น” “กล้าพูดเรื่องชู้ต่อหน้าผัวแบบนี้ไม่คิดว่ามันเกินไปหน่อยเหรอหนูนิด” “เข้าใจผิดแล้วค่ะพี่ราม ถึงแม้เราจะจดทะเบียนสมรสกันแล้ว แต่ฐานะที่แท้จริงของเราก็คือพี่เขยน้องเมียเท่านั้น เรายังไม่ได้เป็นอย่างอื่นกันนะคะ ดังนั้นกรุณาสุภาพกับนิดด้วยค่ะ” “ถ้าอย่างนั้นก็เป็นให้มากกว่านี้เลยละกัน” พูดจบก็ดึงแขนเรียวตรงไปที่เตียง ไม่สนอาการฝืนแรงสู้ของเธอ…

“ท่านชายเหมือนคนที่ยืนอยู่บนยอดเขาเหลียงซาน ส่วนข้านั้นเหมือนน้ำค้างที่อยู่บนยอดหญ้า.. มันต่างกันเกินไป” “มีอะไรที่นางมีแล้วเจ้าไม่มี” “นางเป็นคุณหนู รูปร่างหน้าตาก็งามสง่า ดูดีกว่าข้าเป็นไหนๆ” “อย่างนั้นเหรอ” คิ้วเข้มพาดเฉียงย่นเข้าหากันเล็กน้อยขณะมองหน้านาง เพ่งมองใบหน้างามที่ไม่ค่อยกล้าสู้สายตาสักเท่าไหร่ แล้วคลี่ยิ้มกว้างส่งให้เมื่อนางยอมสบตาสู้ “ทำไมข้าไม่รู้สึกแบบที่เจ้าว่าเลย” คำพูดของเขาทำให้เธอเขินจนหน้าร้อนระอุ ถ้าเอาน้ำแข็งมาวางคงละลายเป็นน้ำในพริบตา “สายตาท่านคงจะมีปัญหาอย่างหนัก” “คงจะใช่ หัวใจของข้าก็เช่นกัน” “ไปกินข้าวเถอะเจ้าค่ะ อาหารเย็นหมดแล้ว” ถ้ายังไม่เปลี่ยนเรื่องเธอคงเสียตัวให้เขาแน่

เขาคือซูเปอร์สตาร์ชื่อดังของแดนกิมจิ ส่วนเธอเป็นแค่ไกด์สาวชาวไทยคนหนึ่ง ดวงชะตานำพาให้เขาได้พบเธอ และเกิดความประทับใจไม่รู้ลืม สามปีผ่านไปเขาได้พบเธอใหม่อีกครั้ง เขาจะทำอย่างไร เมื่อหัวใจเรียกร้องหาแต่เธอ “คุณเรียกผมว่าเจสันก็ได้ แต่ผมจะเรียกคุณว่าคุณแยมเหมือนเดิม เพราะผมถือว่าคุณโตกว่า” “เรียกฉันว่าพี่สาวสิ ฉันอยากมีน้องชาย” “แต่ผมไม่อยากมีพี่สาว โดยเฉพาะคุณ” เขารีบหันไปมองทางอื่นเมื่อเห็นหน้าของเธอยื่นเข้ามาใกล้ๆ “ทำไม มันน่าอายนักเหรอที่มีพี่สาวหน้าตาแบบฉัน” “สำหรับผม.. คุณไม่เหมาะที่จะมาเป็นพี่สาวผมอย่างมาก”

ตะวันที่อยู่ๆก็ทะลุมิติมาในยุคจีนโบราณแบบงงๆ และนางยังได้มาอยู่ในร่างของเด็กสาว นามว่าไป่ซูหนี่ว์ซึ่งมีอายุเพียงสิบห้าหนาว ตะวันได้แต่นอนหลับตาทบทวนเรื่องราวที่แสนเหลือเชื่อ เพียงแค่เธอแวะไปร้านขายของเก่า และได้พบกับกำไลโบราณวงหนึ่ง ซึ่งเธอก็รู้สึกถูกใจตั้งแต่แรกเห็น จึงคิดที่จะลองสวมดู แต่ไม่คาดคิดว่าเธอจะว้าป!!มาอยู่ในร่างของเด็กสาวในยุคจีนโบราณ ซูหนี่ว์เป็นเพียงเด็กสาวอายุเพียงสิบห้าหนาว หลังจากตกนำ้และป่วยหนักจนสิ้นใจ ตะวันที่อยู่ในยุคปัจจุบันก็เข้ามาแทนที่ แม้จะไม่อยากเชื่อแต่หลังจาก หลับๆตื่นๆอยู่หลายครั้ง และยังคงอยู่สถานที่เดิม เป็นสิ่งยืนยันได้ว่า มันคือเรื่องจริง ร่างกายของซูหนี่ว์อ่อนแอเพราะป่วยมานาน ทำให้ตะวันที่มาสวมรอยรู้สึกขัดใจ อยากลุกขึ้นเดินออกไปสำรวจภายนอก แต่ก็ไร้เรี่ยวแรง ได้แต่นอนคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี ความทรงจำของร่างนี้ยังอยู่ครบ ทำให้นางไม่ต้องลำบากในการใช้ชีวิตเป็นซูหนี่ว์เท่าใดนัก ถือว่าโชคดีไม่อย่างนั้น นางคงต้องแกล้งทำเป็นความจำเสื่อม