Lahat

"มีฉันเป็นผัวคนเดียวมันไม่พอหรือไง ถึงอยากได้ไอ้แทคิณเป็นผัวเพิ่ม" ดีเทลตะเบ่งเสียงด้วยท่าทีโกรธจัด พร้อมกับดึงคนตัวเล็กเข้าหา "สงสัยพี่จะเข้าใจอะไรผิด คนที่ฉันรักคือพี่แทคิณ...พี่ใช่พี่" โรราเอ่ยมาเช่นนั่น แต่นั้นกับยิ่งทำให้ ดีเทลโมโหและโกรธหนักเข้าไปอีก คนตัวโตถึงกับกดคนใต้ร่างลงให้จมเตียงนอน "ฉันไม่สนว่าเธอจะรักใคร ตราบใดที่เธอเป็นของฉันๆ ไม่มีทางที่เธอจะเป็นของใครหน้าไหนทั้งนั้น" "คนเลว..." โรราเอ่ยด้วยเสียงอันโกรธจัด ดีเทลจ้องมองคนใต้ร่างด้วยความรู้สึกโกรธและโมโห "กับผู้หญิงสำส่อนอย่างเธอ ฉัน เลว...ได้มากกว่าที่เธอคิด" ดีเทลเอ่ยจบร่างสูงก็ระดมจูบคนดื้อ ที่แสนจะพยศไปทั่วทั้งใบหน้า "มะ...ไม่นะ พี่ดีเทล" โรราเอ่ยออกมาด้วยเสียงสั่น

ไม่รัก...หนำซ้ำยังเกลียด แต่เกลียดแบบไหนถึงตามวุ่นวายชีวิตเธอไม่เลิก

“ผึ้ง… นี่ลุงจอม” กวินทร์แนะนำภรรยาให้รู้จักกับลุงจอมซึ่งมีศักดิ์เป็นพ่อบุญธรรม “สวัสดีค่ะคุณลุง… ” น้ำผึ้งส่งลูกให้สามีอุ้ม ยกมือไหว้ชายร่างสูงใหญ่ ด้วยเขาเปลือยอก นุ่งเพียงกางเกงขาก๊วย ทำให้เห็นรูปร่างกำยำล่ำสันไปด้วยมัดกล้าม ลายสักรูปพญาเสือโคร่งที่อกยิ่งทำให้ชายผู้นี้ดูขรึมขลัง ใบหน้าหล่อเหลาคมคร้ามสะดุดตา ไม่ว่าจะมองมุมไหนมีความเป็นชายชาตรีในทุกกระเบียดนิ้ว

...นางก็เป็นเพียงเด็กสาวธรรมดาที่โลกใบก่อนไม่ต้องการ ส่วนเขาถูกผู้คนกล่าวขานว่าเย็นชาเสมือนไร้ใจ ไม่สนสตรีนางใดเสมือนไร้รัก! แล้วไหงถึงได้...กับนางเล่า?

ในวันที่นางรู้ความจริงเรื่องคู่หมั้นกับพี่สาว คือวันที่นางจากโลกนี้กลายเป็นวิญญาณเร่รอนเฝ้ามองพวกเขาใช้ชีวิตอย่างมีความสุข นางได้แต่ตั้งคำถามในใจ ทั้งที่พวกเขาทำกับนางมากมายเหตุใดพวกเขาจึงมีความสุขได้!!

เส้นทางความรักของเขาและเธอเกิดจากเหตุการณ์ One Night Stand เพียงแค่คืนเดียว

จากนักศึกษาครูฝึกสอนสู่บท นอ.เจ้าน้ำตาที่มีชะตาชีวิตอันน่าสงสาร กว่าจะพบพานความสุขก็แทบกระอักเลือดตาย ทว่าข้าผู้นี้หาใช่คนที่จะยอมรับบทบาทของ นอ.! เมื่อถูกรังแกก็ต้องเอาคืนเป็นเท่าทวีคูณสิ!!

“นมคุณลิลล์ทั้งใหญ่ทั้งสวย… ผิวก็ขาวสุดๆ” คำรณไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน กะซวกดูดจนหัวนมปูดพองแดงเรื่อ “สะ... เสียว... ฮึ่ก… นายดูดแรงจัง” ลิลลี่ร้องคราง คำรณกระตุกยิ้มย่ามใจ รีบกดริมฝีปากให้แพหนวดดกหนาถากครูดโนมเนื้อนุ่มอ่อน ขณะดูดเลียสองเต้าเมามันเหมือนจะกลืนกินหัวนมลงคอ ทำเอาสาวน้อยแสนสวยพริ้มตาเคลิบเคลิ้ม หัวนมแข็งตั้ง ร่างอ่อนระทวย เคลิบเคลิ้มไปกับการเล้าโลมสุดเร่าร้อนของควาญช้างสุดหื่น “เสียวมาก… ไม่ไหวแล้ว” ลิลลี่เอามือผลักศีรษะของคำรณ เขารีบจูบไซ้ ไล้เลื่อนริมฝีปากจูบต่ำลงมาที่หน้าท้องแบนราบของลิลลี่ ก่อนจะวนลิ้นกับหลุมสะดือสวยที่มีลายสักรูปผีเสื้ออยู่ใกล้ๆ “อ๊อย… อูย… ” หญิงสาวร้องคราง ความเสียวสยิวทำให้ท้องของลิลลี่แขม่วเกร็ง ความปั่นป่วนแล่นวาบเข้ามาในช่องท้องเพราะหนวดเคราแข็งทิ่มแทงลงมาไม่ยั้ง “ซี้ด... อูย... ”

คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ “รินทำไม่ได้เลย รินไม่เข้าใจ” หญิงสาวเอ่ยงอแงเมื่อเธอไม่สามารถทำตามในงานที่อาจารย์สั่งให้ทำส่งในศุกร์นี้ได้ “ไหนขอพี่ดูหน่อย” ลีวายเอ่ย พรางหยิบงานที่ฟารินงอแงไม่ยอมทำ “พี่ลีวาย ทำให้รินหน่อยนะๆๆ” “ถ้าพี่ทำให้ อาจารย์ก็รู้ซิครับ” ลีวายเอ่ย “อาจารย์จะรู้ได้ยังไงคะ เรารู้กันสองคน”ฟารินเอ่ย “พี่อยู่ปี3 ทำงานส่งอาจารย์จนอาจารย์จำลายเส้นได้หมดแล้วครับ แล้วน้องปีหนึ่งแบบน้องฟารินเนี้ย จะใช้ลายเส้นพี่ปี3ไปส่ง จะรอดได้ยังงไง” “แต่รินทำไม่ได้นี่คะ….” “เฮ้อ งอแงแบบนี่แล้วพี่จะทำยังไง”ลีวายเอ่ย “ไม่รู้ค่ะ” “งอแงไม่เข้าเรื่องเลยเรา” ปากบ่น แต่มือก็ยังคงเริ่มร่างงานที่ฟารินบอกทำไม่ได้ “พี่ลีวายใจดีจัง” “ใจดีแบบนี้ ให้พี่เป็นแฟนได้หรือยังละครับ” “คะ!!….” “เอากลับไปคิดดูก่อนก็ได้” ลีวายเอ่ย

พูดมาได้ยังไงว่าให้ลืมเรื่องคืนนั้น สำหรับไทเกอร์คนนี้ไม่มีคำว่าครั้งเดียวจบ ถ้าได้แล้วก็ต้องได้อีกและจะต้องได้มาเป็นแม่ของลูกเท่านั้น!

โดนเข้าแล้ว ปรางค์วลัยตกใจ ร้องคราง เม้มปากแน่น แอ่นหนอกเนินรับลำนิ้วแข็งของคริสต์ ปาดไปมากับเม็ดเสียวแล้วตวัดรัวๆ แหวกร่องกลีบขมิบรัด ทำเอาหญิงสาวสะบัดหน้า บิดตัวไปมา หล่อนอดทนได้เพียงชั่วอึดใจสั้นๆ น้ำเสียวก็หลั่งซ่านออกมาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นเอาไว้ได้ กลิ่นคาวสวาทของปรางค์วลัยยิ่งกระตุ้นให้คริสต์รู้สึกมีอารมณ์ เขาตวัดลิ้นเลียริมฝีปาก ใบหน้าหล่อก้มลงมาชิดกลีบสวาท

"ไม่ต้องห่วงหรอก ผมไม่เคยนอนกับผู้หญิงคนไหนได้เกินหนึ่งเดือน แต่ถ้าผมติดใจคุณและยังต้องการ คุณก็ต้องทำหน้าที่นี้ต่อไป จนกว่าที่แม่ของคุณจะออกจากโรงพยาบาล เข้าใจใช่ไหมเฟรย์!" “คุณหมอ เราเคยรู้จักกันเหรอคะ” “แน่นอนว่าไม่” “ถ้าอย่างนั้นทำไมถึงกล้ายื่นเงื่อนไขนี้ให้ฉันละคะ” “คุณเป็นผู้หญิง ส่วนผมเป็นผู้ชาย เรื่องมันก็เข้าใจง่ายมากเลยไม่ใช่เหรอ อีกอย่างเรื่องเซ็กส์นี่ก็ไม่ใช่เรื่องผิดปกติ มนุษย์ที่ไหนก็มีเซ็กส์กันทั้งนั้น คุณคิดว่าผมเป็นหมอแล้วจะมีชีวิตส่วนตัวไม่ได้เหรอ” “ฉัน…” “นามบัตรของผม ถ้าคิดได้แล้วก็โทรมาก็แล้วกัน” “อติวิชญ์ สหัสวัตโยธิน…” “มีอะไรเหรอ หรือว่านึกอะไรขึ้นมาได้” “เปล่าค่ะ ฉันขอตัวก่อน” “ต้นกล้า… ครั้งนี้ฉันจะเป็นคนแก้แค้นให้นายเอง” เรื่องราวมันจะจบลงตรงไหน ฝากกดติดตามและให้กำลังใจทั้งคู่ไปด้วยกันนะคะ

เพราะการหายไปของ 'ไข่มุกน้ำตาจันทรา' ทำให้กัวจื่อหรานได้พบกับหลินอวี้เจิน เขาต้องตามหาไข่มุกล้ำค่ากลับคืนสู่ตระกูล ทว่าเขากลับพบว่าสิ่งที่ล้ำค่ายิ่งกว่าคือนางที่มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น หลินอวี้เจิน ในวัยสิบเจ็ดปี นางเป็นบุตรสาวของหลินยี่ห้าน เจ้าของสำนักศึกษาเล็กๆ แห่งหนึ่ง มารดาของนางตายจากไปตั้งแต่นางอายุไม่ถึงสิบขวบ แต่กระนั้นบิดาก็มิได้แต่งภรรยาใหม่ บิดาทุ่มเทให้กับสำนักศึกษาของตนและเลี้ยงดูนางตามลำพัง “หลินอวี้เจิน” หมั้นหมายกับ“ติงกว่างอาน” เขาเป็นศิษย์เอกของบิดา ทว่าเรื่องพลิกผลัน ติงกว่างอาน กลับไปแต่งงานกับ “หลินชูซิน” ญาติผู้น้องของนางเอง ด้วยเหตุนี้นางจึงเดินทางมาตันหยางเพื่อพบท่านลุงใหญ่-หลินเหิงอี้ เพียงเพื่อรักษาบาดแผลในใจ ‘ไข่มุกน้ำตาจันทรา’ สมบัติล้ำค่าประจำตระกูลกัว แต่กลับหายไป ร่องรอยสุดท้ายหยุดอยู่ที่หลินเหิงอี้ กัวจื่อหรานประมุขสกุลกัวและยังเป็นเจ้าเมืองตันหยาง เขาจำเป็นต้องใช้ทุกวิธีทางเพื่อให้ได้ไข่มุกประจำตระกูลกลับมา แม้ต้องบุกค้นเข้าห้องนอนของหญิงสาวก็ตามที หลับ? นางหลับในอ่างอาบน้ำ! มีผู้ใดหลับในอ่างอาบน้ำเช่นนี้เล่า!

'เธอต้องกลายมาเป็นลูกหนี้เเทนพ่อเเม่โดยไม่รู้ตัว เเต่พอรู้ตัวอีกที ก็มีไอ้มาเฟียหน้าเลือดมาตามทวงหนี้เธอถึงบ้านเเล้ว'

อยู่ดีๆก็ดันมีคู่หมั้นเฉย ไม่ได้ๆฉันยังไม่อยากมีใครในตอนนี้เธอจึงรีบหาทางบ่ายเบี่ยงและหาทางหลีกเลี่ยงอย่างเต็มที่ จะให้ใครที่ไหนก็ไม่รู้มาเป็นคู่หมั้น ไม่ยอม เธอไม่ยอม คู่หมั้นของเธอต้องเป็นคนที่เธอรักเท่านั้น เจอกันครั้งแรกด้วยเรื่องอุบัติเหตุ หมอนั่นมาชนท้ายรถสุดหวงคันโปรดของเธอ แถมมันเกิดจากความบ้ากามของเขากับยัยผู้หญิงอกบึ้มคนนั้น คงทำเรื่องอย่างว่ากันในรถสินะ

เป็นรุ่นพี่แล้วไงวะ ! . . . คุณรุ่นน้องก็ระวังตัวหน่อยนะครับ หึ - คำเตือน- นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป อาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมด้านพฤติกรรม ความรุนแรง เพศ หรือการใช้ภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 26 37 40 ลิขสิทธิ์เป็นของนามปากกา ยีนเด่น แต่เพียงผู้เดียว ห้ามละเมิด คัดลอก ดัดแปลงเนื้อหาโดยไม่ได้รับอนุญาต หากผ่าฝืนมีโทษทั้งจำทั้งปรับ

นิยายอีโรติก แนวโคแก่ ดราม่า เลิฟซีนจัดจ้าน ไม่มีนอกกายนอกใจ จบดี 1 มาลีญา ไฟราคะแผดเผาร่าง ความรักพราวพร่างเต็มหัวใจ 2 มาลาณี จมจ่อมในห้วงกามา โหยหาเพียงเธอแนบกาย 3 บุษบง ตอกตรึงเธอไว้ใต้กายา แผดเผาด้วยไฟกามาจนมอดไหม้ 4 บุษบัน นกน้อยในกรงสวาท นางทาสราคะบำเรอรัก

“แอบฟังแล้วคิดว่าฉันจะปล่อยผ่านไปง่ายๆ งั้นเหรอ” “ฉันไม่ได้แอบ” “แต่เธอได้ยิน” “ช่วยไม่ได้นายกับแฟนนายอยากจะคุยเรื่องลับๆ ของพวกนายตรงนี้เอง และฉันขอบอกไว้ตรงนี้ว่าไม่ได้แอบฟัง” “ใครสน” โรมไม่พูดเปล่าแต่มือหนากับหยิบแว่นตาทรงกลมออกจากใบหน้าของคนตัวเล็ก กลิ่นน้ำหอมเจือจางที่ลอยมาแตะจมูกของคนตัวโต ยัยพิษสุนัขบ้านั้นตัวหอมชะมัด สายตาคมคู่ดุจ้องมองใบหน้าสวยใสไร้กรอบแว่นตาอย่างใกล้ชิดพิจารณา ราวกับถูกใบหน้าสวยหวานตรงหน้านั้นต้องมนต์สะกดเข้าอย่างจัง

เพราะความเข้าใจผิด เพราะความจุ้นของพี่สาว และมันไม่ได้มีแค่ความรัก คนหนึ่งน่าสงสารจับใจ อีกคนเอาแต่ใจไร้เหตุผล

“หนะ หนูไม่มี อึ่ก~” ขณะที่เด็กสาวนั่งหมดหวังอยู่ที่พื้นถนน.. และกำลังคิดว่าจะทำด้วยวิธีไหนดีถึงจะสามารถเอายาที่ขโมยมา เอาไปให้พ่อได้ เธอเป็นแค่เด็กสาว เด็กน้อยผมเปียตัวเล็กๆเองนะ เป็นแค่เด็กที่ใช้ชีวิตอยู่กับพ่อแค่สองคน เป็นแค่เด็กที่หาวิธีจะช่วยพ่อ.. ทำไม ผู้ใหญ่ถึงใจร้ายแบบนี้ “ทั้งหมดเท่าไหร่” แต่จู่ๆก็มีเสียงปริศนา เสียงเด็กชายคนนึง.. เขาถามออกไปก่อนจะยืนขวางและคั่นกลางระหว่างคนใจร้ายกับเด็กสาวผู้น่าสงสาร “..จะจ่ายให้หรือไง?” “ถามว่าเท่าไหร่” __________ “หนูเจอเขาแล้วนะพ่อ” ธิชาหยิบจดหมายในกระเป๋าขึ้นมา จดหมายที่เขียนด้วยลายมือของคนเป็นพ่อ.. ที่ฝากฝังไว้ในนาทีสุดท้ายของชีวิต ว่าถ้าฉันเจอเขาอีกครั้ง จดหมายนี้จะต้องถึงมือเขาให้ได้ในสักวัน ใช่ค่ะ.. ตอนนี้ฉันไม่เหลือใครแล้ว แต่ไม่เป็นไรค่ะ เพราะถุงยาและข้าวกล่องในวันนั้น ยื้อชีวิตพ่อฉันได้ยาวนานเป็นสิบๆปี