กล้าหาญ

นิยายชุด เกิดใหม่เป็นภรรยาของท่านแม่ทัพ รวม 2 เรื่อง 1. หลิวจินหลันกับความรักครั้งที่สอง ชาติก่อน หลิวจินหลันคือหญิงสาวยุคใหม่ที่ประสบความสำเร็จด้านอาชีพ แต่เรื่องความรักกลับพังไม่เป็นท่า แถมต้องมาสูญเสียผู้ชายแสนดีอันเป็นที่รักไปตลอดกาล เมื่อสวรรค์ก็มอบโอกาสให้เป็นครั้งที่สอง หลิวจินหลันข้ามกาลเวลามาอยู่ในร่างขององค์หญิงรอง ได้แต่งงานเป็นภรรยาของแม่ทัพใหญ่ ในชาตินี้ นางได้ลั่นคำสาบานแล้ว ว่าจะไม่มีวันปล่อยมือจากผู้ชายคนนี้อีกเด็ดขาด! ++++++++++ 2. เกิดใหม่เป็นฮูหยินของแม่ทัพ(อสูร)นั้นไม่ง่าย ชาติที่แล้ว 'สุ่ยเซียน' เป็นบุคคลประเภทล้มเหลว อายุเกินสามสิบแล้ว แต่ทำอะไรไม่ได้ดีสักอย่าง หลังจากตายเพราะความหิวโหย เธอได้เข้ามาอยู่ร่างของ 'ฉางสุ่ยเซียน' สาวงามผู้เพียบพร้อม และแต่งงานกับแม่ทัพผู้องอาจ แต่ทว่า... ผู้ชายคนนั้นกลับมีใบหน้าที่น่ากลัว และมีฉายาที่อันตรายอย่าง อสูร...!

ใต้เงาจันทร์ที่ส่องผ่านในฤดูเหมันต์ ใจคนอบอุ่นเพียงใด ก็ยังถูกลมเย็นแห่งโชคชะตาแช่แข็งเอาไว้…

ย่อมได้! นางจะอุ้มท้อง และเลี้ยงลูก รวมถึงหาข้าวปลาให้ทหารนับแสนประทังชีวิต แต่...สิ่งที่เดียวที่จะนางเซย์โน ก็คือไม่แต่ง ถึงฟ้าถล่มดินทลาย นางก็จะไม่แต่งงานกับอ๋องเฉิง บุรุษผู้มีน้ำยา แต่ไร้หัวใจ!! *** ตีหัวหมาด่าพ่อล้อเลียนแม่ว่าที่สามี คืองานถนัดของต้าหยวน แต่ไม่คิดว่าบาปกรรมจะติดจรวดเร็วถึงเพียงนี้ จู่ๆ เธอก็ถูกเตะโด่งเข้าไปในโลกที่ดูเหมือนจีนโบราณที่ไม่เหมือนสตรีหน้าไหนเคยโผล่เข้าไปเหยียบ! กระนั้น สวรรค์ยังเมตา ประทานลิ้นชักพันลึกในโลกมิติคู่ขนานให้เธอเอาตัวรอดแบบสวยๆ ด้วยสกิลการโกง ระดับเทพเซียน! แต่ช้าก่อน มีดีแล้วย่อมต้องมีความร้ายสุดขั้ว เมื่อนรกตามมาลงทัณฑ์ส่งจอมมารมาในรูปแบบบุรุษที่แสนหล่อเหลาให้เธอต้องรับมือ และเขาคือ ‘อ๋องเจิ้ง’ ชายชีกอ ผู้ไร้ประโยชน์ที่สุดในใต้หล้า ซึ่งเดินทางมายังหมู่บ้านหลัวโป พร้อมกองทัพที่หิวโซนับแสนชีวิต!!

‘เขา’ คือจอมมารไร้ใจผู้ไม่คิดผูกพันกับผู้ใดทั้งสิ้น ‘นาง’ คือเด็กสาวที่เขาช่วยชีวิตเอาไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า หนึ่งจุดมุ่งหมายอันยิ่งใหญ่ กับหนึ่งดวงใจรักที่พานพบ บุรุษผู้เกิดมาดังจอมมารไร้บัลลังก์จะเลือกสิ่งใด

ไป๋หลันอดีตนักกีฬายิงธนู ตกที่กั้นตาย แต่ได้ย้อนเวลากลับไปยังยุคเก่า เธอที่ชอบอยู่แต่ในห้องก็สมหวังสักที เป็นลูกขุนนาง ไม่ต้องออกไปหางานทำ ไม่ต้องหาข้าวกิน ไม่ต้องดิ้นรนกับสังคม ได้นั่งเย็บชุดโบราณที่ชอบทั้งวัน **** จิ้งจื่อรู้สึกอยากจูบจนแทบรอไม่ไหว เขายื่นปากไปใกล้ริมฝีปากของซู่หราน หลับตา สองมือที่เคยกำแน่นยามนี้กำลังเอื้อมไปกุมเอวคอดของนาง ดันเล็กน้อยให้ตัวนางขยับเข้ามาแนบชิดเขายิ่งขึ้น แต่ไม่กล้าแนบชิดริมฝีปากของหญิงสาว ไม่อยากให้นางรู้ว่าเขาอยากจูบอีกจนแทบคลั่ง ‘เด็กบ้านี่! ร้ายชะมัด อยากจูบแต่ไม่อยากลงมือหรือ’ ซู่หรานตัวสั่น บ่นด่าเขาในใจ เธอไม่ยอมให้เขาได้สมปรารถนาทั้งที่ตัวเองก็อยากจูบมาก “อ้าปาก แลบลิ้นของเจ้าด้วย” เธอสั่งสอน สองมือลูบท้ายทอยของเขา จิ้งจื่อชะงักค้าง ‘ต้องทำเรื่องน่าอายเช่นนี้จริงหรือ’ การแลบลิ้นถือเป็นเรื่องเสียมารยาทและน่าอายที่สุด ยอดฝีมือเช่นเขาต้องทำเรื่องเช่นนี้จริงหรือ จิ้งจื่อค่อยๆ อ้าปากแดงระเรื่อ แลบลิ้นออกเพียงปลายเล็กน้อย เขาอยากจูบ อยากสัมผัสลิ้นนุ่มของหญิงหน้าด้านผู้นี้อีก!! *****

"จะไปไหนคะ"รสรินถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน เมื่อยังถูกลากมาตามทางเดิน อรรถไม่พูดอะไร เขายังพาเธอเดินไปเรื่อยๆ ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้ม เมื่อสัมผัสถึงความเย็นที่เกิดขึ้นบนมือที่เขากุมอยู่ ไงล่ะยายโรสคนเก่ง แค่นี้ก็กลัวแล้วเหรอ อรรถคิดเมื่อพาเธอเดินมาถึงห้องพักของแขกวีไอพี "คุณอรรถ!"หญิงสาวกรีดร้อง เมื่อเขาแตะคีย์การ์ดกับประตูบานหนึ่ง "คุณอรรถ! ปล่อยฉันนะคะ"ร่างบางดิ้นหนี เมื่อถูกเหวี่ยงเข้าไปในห้อง ก่อนที่คนร่างสูงจะปิดประตูตามหลัง รสรินถอยหนี เมื่อชายหนุ่มปลดเนคไทออกจากคอ "ฉันจะกลับ!"เท้าบางยังคงถอยหนี เมื่อร่างสูงย่างสามขุมเข้ามา "ไงแค่นี้ก็กลัวแล้วเหรอ"เสียงห้าวทุ้มเอ่ยถาม เมื่อสลัดเสื้อสูทราคาแพงออกจากตัว ตาคมเข้มมองไปที่หญิงสาวที่ยืนตัวสั่นอยู่ตรงหน้า ไหนล่ะรสรินคนเก่ง คนที่จงใจมาฉีกหน้าเขา ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายงั้นเหรอ สงสัยเขาต้องเรียกร้องสิทธิ์ความเป็นสามีจากเธอซะแล้ว ปล่อยให้ลอยนวลมานาน ชักจะเหิมเกริมขึ้นทุกวัน "กรี๊ดดด!!!ปล่อยนะ"ร่างบางกรีดร้อง เมื่อร่างสูงกระโจนเข้าใส่ ทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้ เธอพลาดตรงไหนกัน เขาถึงได้เข้าถึงตัว

ที่ข้าร้ายกาจนั่นย่อมต้องมีเหตุและที่ข้าลุ่มหลงโง่งมก็เพราะหลงเชื่อคำลวงบุรุษความหวังลมๆ แล้งๆที่ปล่อยให้เขาย่ำยีความสาวคราแล้วคราเล่า บัดนี้ข้านั้นตาสว่างรู้แจ้งในเมื่อองค์ชายรองไร้ใจ ข้าก็ขอลาขาด!

เธอฝันถึงงูตัวเดิมมาห้าปีเต็ม แต่ไม่เคยเจอเนื้อคู่กับเขาสักที ตกลงมันยังไงกันแน่ หรือเนื้อคู่เธอคืองูตัวนั้น...จงอาง!!!

"เรียกพี่สิครับ ไม่เรียกจูบนะ!" "ฟางไม่กล้าเรียกหรอกค่ะ" "ทำไม พี่อนุญาต ไม่เรียก..จูบจริงๆนะ"

จากครอบครัวยากจนโดนดูถูก ม่านหรูจึงมีจิตใจเข้มแข็งและไม่เห็นแก่ยศศักดิ์ นางรักที่จะเป็นเพียงคนธรรมดาไปตลอดชีวิตเท่านั้น