การให้อภัย

ชาติที่แล้วโชคชะตาลิขิตให้นางลืมไยชาตินี้ถึงให้นางจดจำได้เพียงบางส่วน สวรรค์ท่านรู้ท่านเป็นผู้ลิขิตใช่หรือไม่ บ่วงกรรมของข้ากับหวงซีซวนชาตินี้เพียงพอหรือไม่ ไป๋เจียเจียกู้ร้องประท้วงภายในใจ

ว่าที่แพทย์หญิงที่ย้อนกลับไปสู่อดีตในร่างหญิงอวบอ้วนที่สามีและลูกชิงชัง และอยากให้เธอตายอยู่ทุกวัน เธอจะไม่ยอมใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชายที่ไม่ได้รักเธอเป็นอันขาด

เพราะความเข้าใจผิดของทำให้นำมาสู่การแก้แค้นที่ผิดๆและเกือบทำให้เกิดการสูญเสียที่แสนเจ็บปวด

ไม่รัก...หนำซ้ำยังเกลียด แต่เกลียดแบบไหนถึงตามวุ่นวายชีวิตเธอไม่เลิก

"ฉันทำแต่เรื่องผลประโยชน์เท่านั้น...เธอจะเอาอะไรมาแลกกับชีวิต?" เมื่อเด็กสาวบ้านนอกที่เพิ่งหนีเข้ากรุงอย่าง ลลิล ต้องเลือกระหว่างความตาย หรือการยอมเป็น 'สิ่งของ' ของมาเฟียผู้ไร้หัวใจอย่าง ธนาทัศ หญิงสาวเสนอ 'ร่างกาย' เพื่อเอาชีวิตรอด แต่เขาไม่ได้ต้องการแค่นั้น... เขาต้องการ 'ทายาท'

“ประกาศออกไป...ใครทำให้ยัยนั่นมาสยบแทบเท้าฉันได้ ฉันจะรับเข้าแก๊งตำแหน่งที่หก...” เวกัสประกาศกร้าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง หลุยส์ถึงกับผิวปากตอบรับทันที “หัวหน้าเอาจริงว่ะ” “มันถึงเวลาแล้ว...ที่เราควรจะจัดการกับยัยนั่นให้สาสมสักที” โชนเสริม “แล้วแบบไหน...ถึงเรียกว่าสาสม” ริกเตอร์เอ่ย “จะแบบไหนก็ได้ทั้งนั้น แค่ให้ยัยนั่น...ยอมก้มหัวให้ฉันก็พอ”

“จำใส่กะโหลกผุ ๆ ของเธอไว้นะกระต่าย...ฉันจะปล่อยเธอไปก็ต่อเมื่อฉันไม่ต้องการผู้หญิงอย่างเธอแล้วเท่านั้น”

ที่พิศวาสปรารถนา โชคชะตาก่อนิยามให้เป็นความรัก เขาคือผู้ชายแปลกหน้า ซมซานหนีตายมาขอความช่วยเหลือ นาทีนั้น นันทา คิดแต่ว่าทนเห็นความตายตรงหน้าไม่ได้ เธอช่วยเขาโดยไม่รู้ว่าจะนำไปสู่ความยุ่งยากในชีวิตหรือไม่ แต่ไม่คิดว่า ผู้ชายแปลกหน้าคนนั้นจะนำพามาซึ่งพิศวาสที่เหมือนดังไฟ ก่อเกิดความสัมพันธ์ลึกซึ้ง ไฟพิศวาสร้อนแรงจากตัวเขา ไฟชีวิตจากครอบครัวเขา เปลี่ยนเธอจากสาวน้อยเป็นผู้หญิงที่พร้อมจะยืนข้างเขา เป็น เทวีนำโชค ของเขา แต่นันทารู้ว่า ในไฟพิศวาสที่โอบล้อมเธอไว้นั้น ที่แท้โอบล้อมเธอด้วยรักชั่วกาล กี่ครั้งกี่คราก็ไม่น่าเบื่อ กี่ครั้งกี่คราไม่น่าเชื่อว่าจะสุขแสนสุขสม กี่ครั้งกี่คราเสน่หาก็ระรื่นชื่นอารมณ์ กี่ครั้งกี่คราที่ห่มด้วยพิศวาสบาดอุรา

ผู้หญิงสาวสวยสมวัย มีชีวิตเรียบง่าย อยู่กับยาย แม่เสียชีวิต พ่อมีภรรยาใหม่ ชีวิตมีความสุขอยู่ดีๆ ชีวิตต้องได้ไปอยู่่กับผู้ชายใจร้อน ใจร้าย ทำให้ชีวิตของเธอสะดุด เขาร้ายกับเธอยังไง เธอจะทนได้ไหม?

“คุณปล่อยฉันไปเถอะ…ฉันจะหาเงินมาใช้หนี้ก้อนนั้นให้เอง" “ฉันมีวิธีที่ดีกว่านั้นอีก” นัยน์ตาหวานวูบไหวระริก ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อ “มันเอาน้องฉันจนท้อง ฉันก็เอาน้องมันคืนบ้าง เธอว่าเป็นไง”