สายธารน่านนที
"ลงมาสิ"เอ่ยเรียกเมื่อหญิงสาวยังเอาแต่นั่งอยู่กับที่
"มาทำไมคะ"
"มาฝากท้องมั้ง"น่านนทีตอบกลับอย่างกวนๆ
"คุณน่าน!"สายธารสวนกลับ เมื่อเขาจงใจกวนประสาทเธอ
"ลงมาเถอะน่า ชักช้าเสียเวลา"
"บอกก่อนสิคะว่ามาทำไม"
"ผัวเมียมาอำเภอถ้าไม่มาจดก็ต้องมาหย่า แค่นี้คิดไม่ได้หรือไง"
"จดทะเบียน...สมรสเหรอคะ"คำว่าสมรสหลุดออกมาจากปากเบาหวิว เมื่อตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน
"อืม...จะลงมาได้หรือยัง"
"ไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ ฉันไม่ได้..."คำพูดต่อมาถูกกลืนลงคอ เมื่อน่านนทีขัดขึ้น
"เรื่องนั้นฉันจะคิดเอง ตอนนี้เธอลงมาดีๆดีกว่า หรือว่าจะต้องให้ฉันอุ้ม"
"คนไม่ได้รักกัน ไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้ค่ะ"
"ฉันทำเพราะเห็นว่าสมควรทำ"
"ถ้าคุณทำเพราะต้องการแสดงความรับผิดชอบ ก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันเข้าใจว่าเรื่องของเราเกิดขึ้นมาจากอะไร อย่าให้ฉันต้องเป็นภาระคุณไปมากกว่านี้เลยนะคะ"
"เธอนี่ดื้อกว่าที่ฉันคิดไว้นะ"
"ฉันไม่ได้ดื้อค่ะ แค่แสดงความคิด"
"สายธาร...อย่าให้ฉันหมดความอดทนกับเธอ"