พีเรียด

เสียนเปา' ปีศาจบุปผาที่บำเพ็ญตบะจนสามารถจำแลงร่างเป็นมนุษย์ นางออกเดินทางจากหุบเขาบ้านเกิดตามคำบอกเล่าของพี่สาว เพื่อค้นหาสถานที่ซึ่งปีศาจสามารถอยู่อาศัยได้เฉกเช่นสรวงสวรรค์ ระหว่างการเดินทางนางเผอิญพบกับกลุ่มโจรป่าเข้า จุดเริ่มต้นของเรื่องราวคงเป็นตอนที่ได้สบตากับคนผู้นั้น "เจ้าหัวเราะอะไร" เสียนเปาน้อยถามออกไปด้วยความหงุดหงิด "เมื่อคืนเจ้าคงมีความสุขไม่น้อย" หวังเหว่ยพูดพลางใช้สายตาคมกริบมองสำรวจตามเรือนร่างของสาวน้อย ครั้นเห็นว่าบนเรือนร่างของนางมีเพียงรอยฟกช้ำเล็กน้อย ไม่สมกับที่โดนคนพวกนั้นเคี่ยวกรำมาตลอดทั้งคืน ชายหนุ่มจึงเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสนอกสนใจ เสียนเปารู้สึกไม่ชอบสายตาคู่นั้นของอีกฝ่ายเอาเสียเลย เมื่อเห็นว่าไม่ได้รับคำตอบ หวังเหว่ยจึงละความสนใจจากร่างบางมาสำรวจภายในกระโจม กลิ่นอายร่วมรักยังคงลอยอบอวลจนทำเอาจิตใจของชายหนุ่มเองเกิดนึกหวั่นไหว ของข้าวเครื่องใช้กองกันอย่างระเกะระกะ บนฟูกเต็มไปด้วยคราบน้ำใคร่ "คงเจอศึกหนักมาพอสมควร" "ท่านมาเพื่อพูดเรื่องไร้สาระแค่นี้หรือ" หญิงสาวไม่จำเป็นต้องเสแสร้งเป็นสตรีใสซื่ออีกต่อไป โดยเฉพาะต่อหน้าคนผู้นี้ยิ่งไม่ควรเอาเสียเลย

รอยยิ้มของวังหลวงแคว้นซี คือองค์ชายสิบที่ถูกถวายตัวเป็นเครื่องบรรณาการจากแคว้นที่เรืองอำนาจอย่างแคว้นเหยา ส่งมอบมาให้สวามิภักดิ์แด่องค์รัชทายาท ‘หวังซีเอ่อ’ เพื่อหลีกเลี่ยงสงคราม แต่มิมีผู้ใดล่วงรู้ว่ารอยยิ้มของ ‘อู๋เสี่ยวหวา' นั้นมีให้องค์รัชทายาทเพียงผู้เดียวเท่านั้น ท่ามกลางวันเวลาอันแสนสงบสุข ฮ่องเต้กลับสละราชบัลลังก์ ส่งไม้ต่อยกตำแหน่งให้หวังซีเอ่อก้าวขึ้นรับหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบนับแต่ขึ้นครองราชย์ ซีเอ่อตั้งปณิธานว่าจะครองแผ่นดินโดยความชอบธรรม แต่เมื่อพรหมลิขิตให้พระชายาองค์ชายต่างแคว้นเข้ามามีอิทธิพลในการตัดสินใจต่าง ๆ จึงถูกตราหน้าข้อหาเป็นกบฏถึงขั้นประหารชีวิตโดยไร้ความเป็นธรรมในการไต่สวน ตาชั่งเมตตาธรรมอันเด็ดเดี่ยวของหวังซีเอ่อก็เริ่มเอนเอียงทันที

กู่ซิงอีถูกสหายคนสนิทขอร้องให้ช่วยยกเลิกงานหมั้นให้ งานนี้เขาจึงต้องออกหน้าเอง ทุกอย่างดูเข้าร่องเข้ารอยแผนของเขาก็ค่อนข้างเข้าท่า แต่ไหงกลายเป็นตนที่คล้ายจะเป็นเจ้าสาวเสียเอง!

เรื่องราวเกี่ยวกับเทพเซียนจากสวรรค์ที่ต้องลงเผชิญด่านเคราะห์รัก จากบุพกรรมที่เคยกระทำไว้ในอดีต

เขากล่าววาจาว่าเกลียดชัง แล้วเหตุใดจึงกักขังไม่ให้นางหลบหนี เส้นทางนี้อย่างไรไม่อาจร่วมเดิน สาบานว่าต่อให้เขานอนตายอยู่ตรงหน้า นางจะไม่ชายตาแลเหลียว ยินยอมอยู่ใต้ทุกสิ่ง ขออยู่เหนือเพียงรักซึ่งเป็นพันธการ

ท่านเจ้าคุณเอาใจออกห่าง คุณหญิงเอิบเลยต้องพึ่งหมอผี หวังยาเสน่ห์จะเอาผัวรักกลับคืนมา แต่อนิจจา นางได้หมอผีเป็นผัวแทน!!!!

เยี่ยฟาง มีใจให้กับพี่ชายข้างบ้าน จางซีเหอ แต่กลับถูก อี้เฟิง เจ้านายของตนบังคับให้แต่งงาน เขาเทียบไม่ติดกับพี่ชายหน้าซื่อของเธอแม้แต่นิด คนหนึ่งก็รัก อีกคนก็ว่าที่สามี แต่สุดท้ายจะเป็นอย่างไร เมื่อความจริงปรากฏว่าทั้งสองคนเป็นคนคนเดียวกัน

เคยอ่านเจอแต่ในนิยาย ว่าคนเราสามารถทะลุมิติไปในโลกที่คิดว่าเป็นแค่จินตนาการได้เหมือนฝันเพียงตื่นหนึ่ง ใครจะไปคิดว่าเรื่องแบบนี้จะมาเกิดขึ้นกับตัวเอง "นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!"

เหอชุนหลานย้อนเวลามาสู่ยุคอดีต ยังไม่ทันตื่นก็ถูกบุรุษแปลกหน้าจับขึ้นเตียงทั้งคืน โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าจับสตรีมาผิดตัว

เมื่อโชคชะตาชักนำให้บุรุษนิรนาม ช่วยเหลือ ‘หลี่จื่อเหยา’ ฟื้นจากความตาย หากยังไม่ทันตอบแทนบุญคุณ เขากลับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย จนกระทั่งวันที่นางจำต้องออกเรือนตามคำสั่งของพี่ชาย ‘มู่หรงอี้หวาย’ บุรุษผู้นั้นจึงปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งโดยไม่มีผู้ใดคาดคิด และประกาศเจตจำนงที่จะเป็น ‘สามี’ ของนาง หากสิ่งที่หลี่จื่อเหยาไม่อาจล่วงรู้ก็คือ บุคคลลึกลับ ผู้มีพระคุณ ผู้ที่ทั้งหล่อเหลา แสนสุภาพ จนทำให้นางต้องเฝ้าคะนึงหามาตั้งแต่แรกพบคราวนั้น จะกลับกลายเป็นอสูรร้ายในห้องหอ ผู้ฉีกกระชาก และย่ำยีหัวใจนางจนย่อยยับ ความลับของมู่หรงอี้หวายที่ซุกซ่อนไว้คืออะไร… หรือที่จริงแล้ว ทั้งหมดล้วนเป็นแผนการที่เขาตระเตรียมไว้ เพื่อผลประโยชน์อะไรบางอย่าง “สามวันสามคืน” นัยน์ตาสีเข้มเต็มไปด้วยเพลิงปรารถนาอย่างไม่ปิดบัง “มะ…หมายความว่า เรา…” หลี่จื่อเหยาหน้าแดงก่ำ ใจเต้นระรัวแรง “ข้าจะอยู่กับเจ้า กอดเจ้า รักเจ้าครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ไปไหนทั้งนั้นเป็นเวลาสามวันสามคืน” เขาอธิบายพลางปลดอาภรณ์ของตนออกทีละชิ้น