พีเรียด

อาเฟย (ลูกอนุภาคจบ) อาเฟย เป็นเด็กกำพร้าที่ไม่รู้ว่า พ่อแม่เป็นใคร เขาถูกทิ้งไว้ในพงหญ้าข้างทางตั้งแต่แรกเกิด และถูกชาวบ้านเก็บได้ ก่อนที่จะกลายเป็นเหยื่อของสัตว์ใหญ่น้อย ทว่าชาวบ้านที่เก็บเขาได้ก็ไม่มีปัญญาจะเลี้ยงดูเขา จึงนำเด็กน้อยไปขายให้แก่จวนชินอ๋อง ด้วยราคา 20 ตำลึงเงิน นับแต่นั้น...อาเฟยก็เติบโตขึ้นมาพร้อมกับปณิธานว่า จะเก็บเงินไถ่ตัวของตนเอง และสร้างเนื้อสร้างตัว เป็นอิสระและแข็งแกร่ง!!! แต่อนิจจา...ปณิธานของอาเฟยถูกอ๋องสี่ ผู้มีร่างสูงใหญ่แข็งแรง กล้ามเนื้อทรงพลัง คอยบั่นทอน ด้วยการจับอาเฟยหนีบรักแร้!!!

ลู่อี้ชิงจำต้องยอมแต่งงานเข้าตระกูลหม่าเพราะครอบครัวนางเป็นหนี้ตระกูลหม่าและกำลังจะถูกยึดทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อใช้หนี้ เพราะบิดาติดการพนันและนำจวนเล็กๆและที่ดินทำกินของครอบครัวไปจำนองและไม่ได้ชดใช้ทั้งดอกเบี้ยและเงินต้นเลยแม้แต่อีแปะเดียว ทำให้ตระกูลหม่ามายื่นข้อเสนอให้บุตรสาวครอบครัวลู่แต่งงานกับบุตรชายคนโตของตระกูลหม่าที่เคยมีคำเล่าลือกันว่าหล่อเหลาสูงสง่าเป็นที่หมายตาของคุณหนูจวนต่างๆ มันก็ดีอยู่หรอก แต่ที่เป็นปัญหาหนักอกของอี้ชิงก็คือ คุณชายหม่าผู้นั้นตายแล้ว…..อี้ชิงจะทำเช่นไรดี บรื้อ….ช่วยข้าด้วย

เมื่อรักนางจึงทำทุกอย่าง ทั้งสกัดไม่ให้หญิงใดเข้าใกล้ท่านชินอ๋องชายยอดดวงใจของนาง แม้คนที่เขาพึงใจนางก็ระรานทุกครั้งเมื่อพบกัน ขอร้องท่านพ่อที่เป็นท่านราชครูเป็นอาจารย์เมื่อวัยเยาว์ของฮ่องเต้ ให้ขอพระราชทานสมรสให้แก่นางกับชินอ๋อง เมื่อได้เป็นพระชายาสมดังใจ เข้าหอคืนแรกนางก็วางยาปลุกกำหนัดเขาจนต้องตกเป็นของเขาสมใจนาง จากนั้นก็ทอดทิ้งนางไว้โดดเดี่ยวในเรือนท้ายจวนของเขา นางตรอมใจจนเดินลงไปในสระบัวข้างเรือน แต่เมื่อฟื้นมาอีกครั้งวิญญาณกลับเป็นใครอีกคนที่มาจากอนาคตไกล เมื่อตั้งสติว่าต้องใช้ชีวิตในร่างใหม่โดยไม่มีหนทางจะหวนคืนกลับไปได้อีกแล้ว หยางซิ่วอิงจึงจะหาทางหย่าร้างสามีที่ไม่ได้ใยดีตนเองให้ได้ เฮ้อจะแคร์ทำไมกับผู้แค่คนเดียว ผัวที่ดีคือผัวใหม่ แซ่บ กว่านี้มีออกมากมาย 555

เหลียนฮวาหลานสาวของแม่นมของท่านอ๋องหรู่หยาง ผู้ที่มาอาศัยอยู่ในจวนท่านอ๋องหรู่หยางผู้แสนจะเย่อหยิ่ง เกิดถูกเข้าใจว่าวางยาปลุกกำหนัดเขา จนตกเป็นของอ๋องหนุ่ม ทั้งที่เขาไม่ได้สนใจใยดีนางมาก่อน และก็มิอาจจะรับผิดชอบใดๆนางได้เพราะฐานะของนางไม่่คู่ควรกับเขา เหลียนฮวาจึงแบกร่างอันบอบช้ำจากไป โดยสัญญาว่าจะไม่มารบกวนใจของเขาอีก แต่กลับกลายเป็นว่าท่านอ๋องหรู่หยางกลับเป็นฝ่ายไปวอแวนางเอง จนกระทั่งกลับกลายมาเป็นชายาที่เขาเองแสนจะเต็มใจยกย่องนาง เรื่องราวความรักที่สถานะแตกต่างกันมากเช่นนี้จะลงเอยได้อย่างไร เอาใจช่วยเหลียนฮวานางเอกของเราไปด้วยกันนะคะ

ก่อนจะมาเป็นองครักษ์วังหลวง ทำงานรับใช้ใต้ท้าวเฉินลู่ซี ข้า เจิ้งหมิง เป็นเพียงชาวยุทธพเนจรเท่านั้น ไม่เคยสนใจหญิงใดในใต้หล้า ไม่นึกเลยว่า แม่ของลูกข้า จะเป็นคนเช่นนาง ณารา เป็นตำรวจลับจากห้วงอนาคตในอีกสามร้อยกว่าปีข้างหน้า ฉากหน้าของนางคือ นักแสดงสาวชื่อดังระดับเอเชีย ที่ต้องมาที่นี่ ก็เพราะนางถูกพ่อค้ายาเสพติดฆ่าตาย! ความวุ่นวายเรื่มต้นขึ้น เมื่อวิญญาณของนาง ต้องมาอยู่ในร่าง “จ้าวเจี้ยนฟาง” ธิดาคนเล็กของท่านอ๋อง 9 ซึ่งถูกลอบสังหารเช่นกัน โชคดีที่ข้าพบนางกลางป่า ข้าจึงช่วยนางไว้ แล้วพามาอยู่กับใต้ท้าวเฉินลู่ซี นางจึงใช้ความเป็นตำรวจลับของนางช่วยข้าสืบคดีการหายตัวไปของหญิงตั้งครรภ์ในเมืองฉางโจว

หยางเยว่ ถูกคลุมถุงชนให้แต่งงานกับ ซ่งอี้ เศรษฐีผู้ร่ำรวยจากเมืองหนานสวิน แต่มีข่าวลือหนาหูว่าเขาเป็นเพียงตาแก่พุงพลุ้ยเนื้อตัวเหี่ยวย่นเท่านั้น ทำให้หยางเยว่ไม่อยากแต่งงานกับเขาแต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธอะไรได้จึงต้องจำยอมกัดฟันสวมชุดเจ้าสาวเข้าประตูจวนซ่งไปเป็นฮูหยินคนแก่คราวพ่อ แต่เมื่อได้พบหน้าสามีครั้งแรกกลับต้องตกใจจนพูดสิ่งใดไม่ออก ถึงจะเป็นชายวัยกลางคนแต่ก็ยังมีใบหน้าที่หล่อเหลา ไร้ร่องรอยเหี่ยวย่น และไม่มีเคล้าของตาแก่รุ่นพ่อเลยสักนิดเดียว ไอ้ที่ว่าพุงพลุ้ยอย่างที่คนพูดกันก็ล้วนเรื่องเท็จทั้งสิ้น เพราะหยางเยว่ได้พิสูจน์แล้วว่าทั้งตัวของซ่งอี้ล้วนเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ จับตรงไหนก็แน่นไปเสียทุกส่วน นอกจากจะไม่แก่แล้วยังแข็งแรงชนิดที่ว่า อึด! ถึก! ทน! อีกต่างหาก!

หมื่นพิบูลย์ไพศาล(ขวัญ) แก้วตา(หลานสาวกำนันเดช) พ่อขวัญ หน้าที่กำจัดคนคดโกงจำต้องรักษา แต่ถ้าต้องแลกมาด้วยการเชือดเฉือนหัวใจตัวเองเล่า ขวัญจะทำเช่นไร สาบานว่าเขาไม่มีวันทรยศต่อบ้านเมือง และจะไม่มีวันทรยศต่อหัวใจ แก้วตา เมื่อความรักก่อเกิดกับ คนดี ที่ไม่คู่ควรในสายตาของคุณลุง หล่อนจะทำเช่นไรจึงจะรักษาทั้งหัวใจและความกตัญญูไว้ได้

วันนี้เป็นวันแต่งงานของนาง แต่เหตุใดจึงไม่มีความยินดีแม้แต่น้อย "คุณหนู ระวังฝีเท้าด้วยเพคะ" คำเตือนของหลี่เหยาดึงสติของนางกลับมา เล่อจื่อมองผ่านพัด เห็นรถม้าเจ้าสาวสีแดงทองอร่าม และขบวนต้อนรับอันยิ่งใหญ่ของราชวงศ์ ฮ่องเต้แคว้นฉีทรงเลือกที่จะไปสักการะขอพรที่วัดหูกั๋ว ในวันแต่งงานขององค์ชายรัชทายาท ไม่ใช่เพียงเพื่อแสดงให้ขุนนางและราษฎรเห็นว่าองค์ชายรัชทายาทไม่ได้รับความโปรดปราน... แม้จะอยู่ในแคว้นฉีมานานกว่าหนึ่งเดือน แต่เล่อจื่อก็รู้เรื่องเกี่ยวกับองค์ชายรัชทายาทผู้นี้น้อยมาก นอกจากฟังบ่าวไพร่พูดคุยกันถึงขาข้างขวาที่พิการและอุปนิสัยประหลาดของเขา รวมถึงคำเตือนของฮั่วซู่ นางก็ไม่รู้อะไรอีก นางไม่กล้าถาม องค์หญิงแห่งแคว้นที่พ่ายแพ้ ไม่อาจทำสิ่งใดเกินเลย นางเพียงแค่ต้องเชื่อฟังอย่างว่าง่าย เล่อจื่อนั่งอยู่ในรถม้าเจ้าสาว ขบวนเคลื่อนตัวไปอย่างเชื่องช้า

ลูกจันทร์เหลือบตาขึ้นมองคุณพระนายรูปงามก่อนจะรีบหลุบตาลง ด้วยสายตาหยอกเย้านั้นส่งผลให้ขนกายทั่วตัวลุกพึ่บ อาการสะบัดร้อนสะบัดหนาวเข้าจู่โจมกายหล่อนอีกครั้ง เข้าใจได้ในครานี้ว่าอาการที่หล่อนเป็นเรียกว่า ‘สะท้านสายตาชาย’ นี่คือ ‘สิ่งต้องห้าม’ สำหรับแม่สื่อตามที่คุณป้าสอน หล่อนจะพึงใจในชายผู้ว่าจ้างไม่ได้ จำต้องรีบสลัดไล่ความรู้สึกนี้ให้เร็วไว เพราะหล่อนมีหน้าที่เป็น ‘แม่สื่อแม่ชัก’ มิใช่มานั่งให้คุณพระนายดูตัว

ขุนชลาสินธุ์อนุรักษ์(พ่อเปลว) – กำไล(ลูกสาวพระอรรถชัย) ‘เปลว’ เขาเกลียดนักผู้หญิงออกดอก กล้าผู้ชายเกินงาม ทั้งที่ชายนั้นก็มีเมียอยู่แล้ว ปากบอกเกลียด แต่หัวใจกลับยอมรับ เพราะมันเต้นรัวเร็วทุกครั้งที่เห็นหน้า ซ้ำทุกสิ่งทุกอย่างในร่างกายก็ตื่นตัวยามได้กลิ่นหอมรวยรินจากกายสาว ‘กำไล’ ลูกสาวคนเดียวของพระอรรถชัย ซึ่งกำนันเดชหมายมั่นอยากได้เป็นเมีย แต่กำไลจะไม่ยอมเป็นเมียชายที่ไม่พึงใจ และหล่อนก็ไม่ใช่นางขัดดอกของใครด้วย ดังนั้นไม่มีความจำเป็นต้องสมยอม ทว่าเส้นทางหาผัวด้วยตัวเองต้องล้มพับ เมื่อคำขู่ของกำนันมีผลต่อพ่อ กำไลจะทำอย่างไรจึงจะรอดพ้นเงื้อมมือกำนันเดช หรือต้องแบกหน้าสวยๆ กับเรือนร่างงามระหงไปขอความช่วยเหลือจากใครคนนั้น คนที่มองเหยียดหล่อนตั้งแต่แรกพบ