เกิดใหม่

อันไป๋เล่อหญิงงามผู้เคยเป็นอนุตัวร้ายคนโปรดของคุณชายรองเผยกู้หยาง เมื่อถูกขับออกตระกูลเผย นางไม่ร่ำร้อง ไม่แต่งงานใหม่ กลับขอทำสวน ปลูกผัก ทำขนมขายเลี้ยงชีพ น่าขันยิ่งนัก ผู้ใดไม่รู้ว่าอันไป๋เล่อเคยชินกับความหรูหรา นางจะทนอยู่ท่ามกลางแดดลม โคลนตม และกลิ่นปุ๋ยได้สักกี่วัน? ใครต่อใครล้วนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า... "นางแค่เรียกร้องความสนใจ สร้างภาพให้ดูน่าสงสาร เพื่อเพิ่มราคาตัวเองเท่านั้นล่ะ!" “สุดท้ายก็ต้องกลับไปพึ่งบิดา... แต่งกับคหบดีสูงวัยสักคน แล้วใช้เรือนร่างเสวยสุขอย่างเคย จะไปไหนพ้น!” ใครจะเชื่อว่าสตรีผิวบางมือขาวจะมีวันยินดีปลูกผักแทนวาดรูป ชำระดินแทนร่ายรำ ใครจะเชื่อว่า... "อนุตัวร้าย" ที่เคยก่อเรื่องในจวน จะกลายเป็นหญิงชาวสวนในแปลงผักได้จริง? แต่แน่นอนผู้คนเหล่านั้นก็แค่ “เฝ้ารอ” วันที่นางจะล้มเหลว เพื่อจะได้หัวเราะสะใจยิ่งขึ้นเท่านั้นเอง...

เมื่อนักเขียนนิยายมือใหม่อย่างเขา ต้องเข้ามาอยู่ในนิยายที่ยังแต่งไม่จบของตัวเอง ไม่ว่าจะด้วยเพราะความสงสารในตัวร้ายที่ตนเองเป็นคนแต่งขึ้นมาหรือจะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง! ทำไม? ต้องให้เขามาอยู่ร่วมกับตัวร้ายแบบนี้ด้วย แล้วทำไม? ไม่ว่าจะพระเอก นางเอก หรือแม้แต่ตัวประกอบก็ยังไม่ยอมเดินเรื่องตามบทที่เขาแต่งเอาไว้อีก!!!

คนอื่นเขาทะลุมิติได้ดิบได้ดี ไม่ใช่ครอบครัวรวยก็มีต้นทุนเป็นหน้าตา แต่เธอกลับทะลุมิติมาเป็นเด็กน้อยคนหนึ่ง ไม่พอยังผอมแห้งแรงน้อย หนังหุ้มกระดูก !!

เมื่อดาราสาวผู้ที่เคยรับแต่บทนางเอกต้องมาสวมร่างเป็นนางร้ายที่ถูกเกลียดชังและไม่ตายดี เช่นนั้นนางก็จะทำให้ชีวิตของนางร้ายผู้นี้รุ่งโรจน์ดั่งนางเอก! แผนการที่จะเปลี่ยนโชคชะตาของนางร้ายจึงได้เริ่มขึ้น!

จากนักศึกษาครูฝึกสอนสู่บท นอ.เจ้าน้ำตาที่มีชะตาชีวิตอันน่าสงสาร กว่าจะพบพานความสุขก็แทบกระอักเลือดตาย ทว่าข้าผู้นี้หาใช่คนที่จะยอมรับบทบาทของ นอ.! เมื่อถูกรังแกก็ต้องเอาคืนเป็นเท่าทวีคูณสิ!!

เมื่อรักนางจึงทำทุกอย่าง ทั้งสกัดไม่ให้หญิงใดเข้าใกล้ท่านชินอ๋องชายยอดดวงใจของนาง แม้คนที่เขาพึงใจนางก็ระรานทุกครั้งเมื่อพบกัน ขอร้องท่านพ่อที่เป็นท่านราชครูเป็นอาจารย์เมื่อวัยเยาว์ของฮ่องเต้ ให้ขอพระราชทานสมรสให้แก่นางกับชินอ๋อง เมื่อได้เป็นพระชายาสมดังใจ เข้าหอคืนแรกนางก็วางยาปลุกกำหนัดเขาจนต้องตกเป็นของเขาสมใจนาง จากนั้นก็ทอดทิ้งนางไว้โดดเดี่ยวในเรือนท้ายจวนของเขา นางตรอมใจจนเดินลงไปในสระบัวข้างเรือน แต่เมื่อฟื้นมาอีกครั้งวิญญาณกลับเป็นใครอีกคนที่มาจากอนาคตไกล เมื่อตั้งสติว่าต้องใช้ชีวิตในร่างใหม่โดยไม่มีหนทางจะหวนคืนกลับไปได้อีกแล้ว หยางซิ่วอิงจึงจะหาทางหย่าร้างสามีที่ไม่ได้ใยดีตนเองให้ได้ เฮ้อจะแคร์ทำไมกับผู้แค่คนเดียว ผัวที่ดีคือผัวใหม่ แซ่บ กว่านี้มีออกมากมาย 555

ในชาติก่อนนางถูกคำว่ารักของเขาพันธการเอาไว้ ทว่าก่อนนางสิ้นลมจึงได้รู้ว่าตัวเองช่างโง่เขลา! เมื่อสวรรค์ให้โอกาสเกิดใหม่อีกหน นางขอสาบานว่าสามีผู้นี้นางไม่ขอร่วมผูกผมด้วยเป็นอันขาด แม้ตายก็ไม่ยอม!!

ถูกเนรเทศ…!? เรื่องเล็ก! เพราะข้าเกิดใหม่พร้อมคลังเสบียงไร้ขอบเขต เซี่ยหยู่ หญิงสาวศตวรรษที่ 21 ทะลุมิติมาอยู่ในร่างขององค์หญิงที่ถูกฮ่องเต้โยนให้ไปอยู่ในดินแดนกันดารพร้อมกับองค์ชายตัวน้อย แต่ไม่เป็นไร ในมือของนางมีระบบคลังเสบียง มีให้กินให้แจกแบบไม่อั้น ของหายากทั่วแผ่นดิน รวมถึงคลังสมบัติของฮ่องเต้ นางจะกวาดเข้าคลังสมบัติให้เรียบ! ดินแดนกันดารหรือ? ฟื้นฟูใหม่ไม่ยาก รอหน่อยเถอะ...องค์หญิงผู้นี้จะสร้างอาณาจักรใหม่ให้ฮ่องเต้ตะลึงจนพูดไม่ออกเลย!

เมื่อสาวเวอร์จิ้นยุคปัจจุบันที่ไม่รู้จักแม้แต่การตกหลุมรักใครสักคน หรือความรักในรูปแบบของคนรัก กลับถูกส่งตัวเข้าไปในนิยายเพื่อสอนเรื่องรัก ๆ ให้กับพระเอก งานนี้จะรุ่งหรือร่วงก็คงต้องวัดกันเสียแล้ว

หลินอัน บุตรสาวแม่ทัพผู้ถูกมองเป็นเพียงหมากการเมือง ถูกดึงเข้าสู่เกมชิงบัลลังก์ที่เต็มไปด้วยเล่ห์ลวงและการแก้แค้น ทว่ากลับได้หัวใจขององค์ชายเยี่ยนหยาง—ชายผู้เด็ดขาดแต่ยอมอ่อนโยนให้เธอเพียงคนเดียว ท่ามกลางวังหลังที่คุกรุ่น ทั้งคู่ต้องร่วมกันต่อสู้ ศัตรูในเงามืด และความลับที่อาจทำลายทุกอย่าง เมื่อความรักต้องแลกด้วยเลือดพวกเขาจะก้าวไปถึงปลายทางที่เรียกว่าความสุขได้หรือไม่…