เจ้านาย

"เพิ่มงานเข้าไปอีกทุกตำแหน่งว่างจนกว่าหมอนั้นจะยอมออกไปจากที่นี่!เป็นแค่ลูกจนๆของคนขับรถ กล้าดีอย่างไรถึงมาเป็นคู่หมั่นของฉัน!เพื่อทำตามพินัยกรรม เพื่อโรงแรม!ได้แต่มันต้องรับน้องกันหน่อย... หึหึ"

ฉันเป็นนักศึกษาแสนสดใส~ แต่ทำไม! ต้องมากอบกู้บริษัทกับใครก็ไม่รู้ เพียงเพราะว่าบริษัทของแม่กำลังจะพังทลายด้วย แงงงงง~

ความรักของ "ณิชชา" และ "ชลาสินธุ์" จะลงเอยอย่างไร เมื่อ... เรื่องราวความรักของพวกเขา “ไม่ได้เริ่มจากรัก” เราสามารถรักใครเพียงเพราะ เขาเหมือนคนที่เรารักที่สุดในชีวิตได้ จริงหรือ? พบคำตอบที่...กว่าจะได้คำตอบ ก็ต้องผ่านบททดสอบมากมาย

ความรัก ความผูกพันธ์ ที่เหนียวแน่นเกินกว่าจะแยกจากกันได้ •ผู้เริ่มรัก จึงต้องหาทุกวิถีทางเพื่อ 'กำจัด' สิ่งที่ไม่ถูกไม่ควรออกไปจาก'เธอ' ที่เขาหมายปองมาแต่วัยเยาว์ •ผู้ถูกรัก ที่ขีดสถานะที่ชัดเจนเสมอมา แต่กลับต้องตกหลุมพลางเพียงเพราะคำว่า 'น้องชาย นอกสายเลือด' ________________________________ เส้นทางความรักที่ถูกวางไว้ไม่เข้าที่เข้าทางมักมาพร้อมกับปัญหาที่ยากเกินจะแก้ไข เมื่อเขาและเธอต่างมีความผูกพันธ์ และสัมพันธ์ที่เกินกว่าจะถอยกลับ ระหว่างทางต่างมีบททดสอบมากมายมาท้าพิสูจน์ความมั่นคง เอาใจช่วยพวกเขาฝ่าฟันกับด่านเคราะห์ต่างๆไปด้วยกัน *มีสองคู่พระนางมาชวนจักกะจี้หัวใจ ฝากติดตามด้วยนะคะ *

เจอหน้ากันวันเดียวก็จูงมือกันไปจดทะเบียนเสียแล้ว ไม่ใช่เพราะเงินแล้วจะอะไรล่ะ อดทนไว้ใบหม่อน แค่ปีเดียวเท่านั้น..

“ฉันอยากรู้จริงๆ ผู้ชายคนนั้นซื้อเธอด้วยอะไร!? เธอถึงได้กล้าไปจากฉัน!” “ความรักไงวาคิม! เขาซื้อฉันด้วยความรัก แต่คุณซื้อฉันด้วย เงิน!”

“เรื่องอะไร” เอ่ยถามเสียงเข้ม พร้อมพลิกกายนอนตะแคง แขนใหญ่ยกขึ้นเท้าตั้งฉากกับเตียง ให้มือใหญ่รับน้ำหนักของศีรษะ คิ้วหนาเลิกขึ้นสูงพร้อมเครื่องหมายคำถามที่ผุดขึ้นเต็มวงหน้า “เรื่องที่คุยกันตอนก่อนจะเข้าบ้านไงเล่า” กันติชาแหวใส่ สองมือเล็กยกขึ้นเท้าสะเอว ไอร้อนผ่าวเริ่มเอ่อล้นทั่วกายและแผ่ซ่านไปถึงใบหน้า ที่เคยเป็นสีน้ำผึ้งเริ่มมีสีแดงแต่งแต้ม ปลายจมูกเล็กโด่งเชิดขึ้น ริมฝีปากขบเม้มจนราบเรียบเหมือนไม้บรรทัด

เป็นเรื่องราวของนางเอกชื่อรินรดา ที่อายุห่างกับพระเอกชื่อ กาลนานเก้าปี กาลนานเป็นน้องใหม่ในที่ทำงานของรินรดาบริษัทนำเข้าที่ทำเกี่ยวกับเครื่องจักรในอุตสาหรรม ด้วยความที่รินอายุมากกว่านานจึงติดเรียกเขาว่าน้องนานบวกกับความอ้อนแอ้นหน้าหวานของเขายิ่งทำให้รินมองว่าเขาน่ารักและหล่อเสมอ แต่หารู้มั้ยว่าจริงๆ แล้ว กาลนานนี่แหละคือตัวล่าผู้หญิง กาลนานมีพี่ชายที่ไม่ค่อยลงรอยกันสักเท่าไหร่ชื่อนิรันด์ เขาคิดว่ากาลนานคือคนที่แย่งแฟนสาวของเขาไป จึงทำทุกวิธีทางเพื่อจะแย่งผู้หญิงของกาลนานมาบ้างและหนึ่งในนั้นก็คือรินรดา

“ท่านชายเหมือนคนที่ยืนอยู่บนยอดเขาเหลียงซาน ส่วนข้านั้นเหมือนน้ำค้างที่อยู่บนยอดหญ้า.. มันต่างกันเกินไป” “มีอะไรที่นางมีแล้วเจ้าไม่มี” “นางเป็นคุณหนู รูปร่างหน้าตาก็งามสง่า ดูดีกว่าข้าเป็นไหนๆ” “อย่างนั้นเหรอ” คิ้วเข้มพาดเฉียงย่นเข้าหากันเล็กน้อยขณะมองหน้านาง เพ่งมองใบหน้างามที่ไม่ค่อยกล้าสู้สายตาสักเท่าไหร่ แล้วคลี่ยิ้มกว้างส่งให้เมื่อนางยอมสบตาสู้ “ทำไมข้าไม่รู้สึกแบบที่เจ้าว่าเลย” คำพูดของเขาทำให้เธอเขินจนหน้าร้อนระอุ ถ้าเอาน้ำแข็งมาวางคงละลายเป็นน้ำในพริบตา “สายตาท่านคงจะมีปัญหาอย่างหนัก” “คงจะใช่ หัวใจของข้าก็เช่นกัน” “ไปกินข้าวเถอะเจ้าค่ะ อาหารเย็นหมดแล้ว” ถ้ายังไม่เปลี่ยนเรื่องเธอคงเสียตัวให้เขาแน่

ความฝันของ ‘ฟางเหม่ยอี้’ คือการมีความรักสักครั้งหนึ่งในชีวิต และเมื่อวันที่ปรารถนามาถึง เจ้าชายปริศนาได้มอบดอกกุหลาบให้ 999 ดอก นั้นให้กับเธอ แต่ใครจะไปรู้ว่าคือเขากันละ ! ทว่าสำหรับ ‘เฟยหลง’ การที่ได้มองรอยยิ้มของสาวน้อยนั้นทำให้เขามีความสุขมากที่สุด แม้จะไม่ยอมรับว่าแอบชอบเธอก็ตาม แต่ทว่าลูกพี่ลูกน้องได้บอกกับเขาว่า “ถ้าอยากรู้ว่าหลงรักไหม ให้ลองกอดดูสิ !”