แม่สามีใจร้าย

อวิ๋นฟางจะเป็นลม! ทะลุมิติมายุคที่ยากจนข้นแค้นว่าแย่แล้ว นี่ยังมีสามีที่นอนบาดเจ็บเป็นของแถมด้วยอีกหรือเนี่ย!?

เลือกสามีผิดคิดจนตัวตาย!เป็นเช่นไรรู้ก็เมื่อสายไปเสียแล้ว ลูกต้องตายจาก พ่อแม่พี่ชายพลัดพราก ด้วยหน้าที่ของเขาในฐานะเจ้าเมือง ช่วยชีวิตทุกคนไว้ได้ เว้นแต่นาง เว้นแต่ครอบครัวของนาง

”ไม่เจอกันนานรู้สึกว่าหน้าอกเธอเล็กลงนะ“”แต่คุณก็ทั้งดูดทั้งบีบมันเล่นยิ่งกว่าเด็กหิวนมแม่ไม่ใช่หรอ“ฉันเคยให้โอกาศเธอหนีไปครั้งหนึ่ง แต่เธอดันกลับเข้ามาในชีวิตฉันเอง เพราะงั้นจะไม่มีคำว่าโอกาศครั้งที่สอง..

เมื่อฉันสาวมั่นในยุคปัจจุบันทะลุมิติมาอยู่ในยุค 70 ที่มีสามีเลวทรามต่ำช้า มีหรือที่ฉันจะยอมทนชีวิตครั้งนี้ฉันจะขอหย่าและพาน้องออกมาใช้ชีวิตไม่ให้ผู้ใดมารังแกจิกหัวใช้อีกต่อไป

ชีวิตครั้งที่แล้วฉันพลาดไปที่อ่อนแอแต่เมื่อได้ย้อนเวลากลับมาครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมเป็นที่รองมือรองเท้าใครอีกแม้กระทั่งแม่สามีที่เกลียดชังฉันกับลูกเข้าไส้ ฉันจะทวงความยุติธรรมและสิ่งที่ลูกสาวสมควรได้คืนมา คำนำ เฟิงมี่ลูกสะใภ้คนรองของตระกูลมู่ ต้องมาจบชีวิตอย่างไร้ความเป็นธรรม จิตสุดท้ายที่เธอเป็นห่วงคือลูกสาวตัวน้อย กลัวว่าจะถูกกลั่นแกล้งรังแกเมื่อไม่มีเธอคอยปกป้องดูแล และคนที่รังแกและรังเกียจไม่ใช่ใครอื่นไกลแต่เป็นย่าของเธอ เพียงเพราะคิดว่าฮว๋าเย่ลูกของเฟิงมี่เป็นลูกของชายชู้ เธออ้อนวอนต่อสวรรค์จนลมหายใจสุดท้ายเธอได้หมดลง แต่ใครจะไปคิดว่าเธอจะได้ยินเสียงลูกสาวเรียกเธออีกครั้ง เธอลืมตาขึ้นดูใบหน้าที่เต็มด้วยหยาดน้ำตาของลูกสาว เธอโอบกอดแนบแน่นคิดว่าชาตินี้ทั้งชาติจะไม่ได้กลับมาหาลูกน้อยอีกแล้ว และเธอก็ได้รับรู้ว่าตอนนี้เธอได้ย้อนเวลากลับ แต่ทว่าครั้งนี้เธอจะไม่ยอมให้มันเป็นเหมือนเดิมอีกต่อ คนอ่อนแอให้แม่สามีกับพี่สะใภ้รังแกจะไม่มีอีกต่อไป ต่อจากนี้จะมีเพียงเฟิงมี่ที่สู้คนและจะทวงความยุติธรรมให้แก่ลูกสาว เรียกร้องในส่วนที่ฮว๋าเย่ลูกสาวไม่เคยได้รับมันเมื่อครั้งที่แล้ว

นั่งเถียงกับว่าที่แม่ผัวอยู่ดี ๆ 'พราวฝัน' ก็ทะลุมิติไปเป็น 'เจินซูเมิ่ง' สะใภ้ผู้ถูกข่มเหงจากแม่ผัวแห่งจวนสกุลโต้ว... จากกรุงเทพฯ สู่นครฉางอานทำไมถึงได้เกิดใหม่มาตบตีกับแม่ผัวไกลขนาดนี้เนี่ย!

นางเอกเป็นใบ้ แม่สามีรังเกียจ แต่งงานมา4ปีสามีไม่เคยแตะต้อง วันนึงเขาพาคนรักที่ตั้งท้องกลับมา แล้วไล่นางเอกออกจากบ้าน ท่ามกลางความมืดมิดลมพัดกรรโชกแรงฝนตกลงมาอย่างหนัก นางเอกเดินตากฝนหนาวสั่น พาตัวเองไปนอนขดอยู่ป้ายรอรถเมล์ " คนอย่างแกอย่าคิดจะเป็นแม่ใครเลย สงสารที่เด็กที่เกิดมา จะติดเชื้อใบ้จากแม่ของมัน"

“ที่ไหนมีฉัน ที่นั่นจะต้องไม่มีเธอ ถ้าฉันอยู่ที่ไหนก็ตาม จำไว้ว่าที่นั่นคือสถานที่ ‘ต้องห้าม’ สำหรับกรวดทรายไร้ค่าอย่าง...เธอ... และถ้าเธออยู่ที่ไหนก็ตาม ฉันจะไม่ขอเหยียบย่างเข้าไปที่นั่นเป็นอันขาดเช่นกัน... ” นั่นคือประกาศิตแสนเลือดเย็นจากปากของผู้ชายที่เธอแอบหลงรักและเฝ้าคิดถึงมาตลอด 10 ปี!!

เธอทิ้งเขาไปโดยไม่มีแม้แต่คำร่ำลา แต่โชคชะตาก็นำพาเธอกับมาพานพบกับเขาอีกครั้งในฐานะผู้ให้บริการกับลูกค้าเมื่อเธอต้องขายศักดิ์ศรีแลกเงินเพื่อรักษาเลือดเนื้อเชื้อไขที่เกิดจากเขา ปราณ ประภาวินท์ กิตติธนปกรณ์ นักธุรกิจหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาวัย 31 ปี เจ้าของโรงแรมหรูที่มีสาขาครอบคลุมทุกจังหวะ นิสัยสุขุมนุ่มลึก ใจเย็น อ่อนโยน "เรามารือฟื้นความทรงจำกันหน่อยไหมวารี แต่ผมมีค่าตอบแทนให้ด้วยนะ..น้ำละ 300,000 พอไหม" วารี สุขเกษม คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวหน้าตาสะสวยวัย 28 ปี นิสัยอ่อนหวานแต่ซ่อนความเด็ดเดี่ยว และความแข็งแกร่งเอาไว้ภายใน "ไม่..ฉันไม่รับงานนี้แล้วค่ะ"

พีโอนีดอกนี้ผลิบานมิใช่เพียงล่อลวงหมู่แมลง แต่เบ่งบานเพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งความโชคดี และปรารถนาให้ผู้ที่พบเห็นมันได้พบพานคู่แท้ มีชีวิตรักที่สมบูรณ์พูนสุข