All

“ค... คุณผู้ชาย หักเงินเดือนส่วนของฉันไปเลยก็ได้จ้ะ ฉันไม่อยากติดหนี้บุญคุณ” “ถ้าไม่อยากติดหนี้บุญคุณก็ตั้งใจทำงานบ้าน” “จ้ะ…” ชายร่างกำยำเดินกะจะกลับขึ้นเรือนไปผลัดผ้าเข้านอนพลางตวัดหางตาส่องตะเกียงมองไปยังห้องน้อยใต้ถุนเรือน คิดอยู่เพียงครู่แล้วจึงค่อยก้าวเหยียบขั้นบันไดสาวเท้าเข้าห้องนอนของตน แม้จะซ่อนหูหางไว้แล้วแต่จะเรียกกลับมาเมื่อไหร่ก็ได้ทั้งสิ้น ดังนั้นเมื่ออยู่ในห้องส่วนตัวบนร่างหนาของชายสักยันต์จึงปรากฏเป็นใบหูสีขาวและหางยาวลายพร้อยสีดำซึ่งกระดิกไปมาอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเทตัวลงเตียงดีดดิ้นไปมาอย่างไม่รักษามาด พร้อมกรีดร้องอยู่ในใจ ‘วันนี้น้องเปลวก็น่ารักอีกแล้ว!’ ตอนวิ่งมาดูลูกด้วยความเป็นห่วงก็น่ารัก ตอนมองเขาอย่างเกรงใจเป็นกังวลก็น่ารัก ไม่ว่าจะมองมุมไหนทำอะไรหรือแค่ยืนหายใจน้องเปลวก็น่ารักไปหมดเลย ถ้ารู้ว่าจะดีใจกับของเล่นจักสานแบบนี้เขาน่าจะเหมามาให้ทั้งร้าน!

“คุณหนูจะกลับเลยมั้ยครับ” “กลับเลย หงุดหงิดมาก” เสียงบ่นของนานี่ที่ดูจะไม่สบอารมณ์ ก่อนที่จะเดินปึงปังขึ้นรถไปโดยมีบอดี้การ์ดส่วนตัวเดินตามไปติดๆ เมื่อกลับมาถึงคอนโด นานี่ก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงโดยที่ไม่ได้ถอดแม้กระทั้งรองเท้า “คุณหนูอาบน้ำก่อนดีกว่าครับ เดี๋ยวผมไปเตรียมนมอุ่นให้” “ทีโอ ... นายทำอะไรอ่ะ” นานี่เอ่ยทั้งที่ไม่ยอมลืมตาเมื่อรู้สึกว่าบอดี้การ์ดคู่ใจกำลังทำบางอย่าง บอดี้การ์ดหนุ่มค่อยๆถอดรองเท้าส้นสูงออกจากขาเรียวก่อนจะเดินเอามันไปเก็บที่ชั้นเก็บรองเท้าสุดหรูของนานี่ “นายดูแลฉันดีกว่าเมียอีกเนอะ”

ชะตาทำให้เธอต้องตายตั้งแต่อายุยังน้อย แต่สวรรค์กำหนดให้ฟู่หลินหลินนั้นได้ข้ามทะลุมิติไปอยู่ใต้ร่างของท่านแม่ทัพรั่วเฉิน ที่เขาเกลียดเธอเพราะคำว่าเธอคือของบรรณาการ และเมียเชลย แต่เกลียดอย่างไรท่านถึงได้จับกดข้าบ่อยเหลือเกิน นางผวากอดรัดร่างของเขาที่ทาบทับลงมากอดรัดนางแน่น ๆ เช่นกัน คนทั้งคู่หายใจโกยเอาอากาศเข้าปอดอย่างหนัก ช่างเป็นอะไรที่เสพสุขสมใจของเขายิ่งนัก บุรุษผู้นั้นสุขสมกับการครอบครองและได้บอกให้นางได้รู้ว่าได้ตกเป็นภรรยาของเขาอย่างสมบูรณ์แล้ว ต่อมาเขาก็ได้เอนกายลงบนเตียง นอนก่ายกอดเคียงข้างกายฟู่หลินหลิน แล้วหายใจสม่ำเสมอคล้ายคนหลับ เสียงหายใจแผ่วเบาของเขา ทำให้นางรู้สึกกลัวเล็กน้อย ที่ว่ากลัวคือ... กลัวว่าเขาจะลุกขึ้นมาทำอะไรตนเองอีก "นี่คืออะไรกันแน่ ทำไมข้าถึงมาโผล่ที่นี่ บนเตียงหลังนี้ ที่มีบุรุษผู้นี้อยู่ด้วย แล้วข้าก็เสียตัวให้เขา โอ้... สวรรค์ช่างแกล้งข้า เอ๊ะ! หรือว่านี่เป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น" ฟู่หลินหลินบ่นพึมพำ นางก็ใช้นิ้วมือหยิกตามร่างกายของนางปรากฏว่าก็รู้สึกเจ็บตามปกติ "โอ๊ะ โอ๊ย..." นี่ไม่ใช่ความฝัน ถ้าไม่ใช่ความฝันฟู่หลินหลินงงงวย

เมื่อสาวเวอร์จิ้นยุคปัจจุบันที่ไม่รู้จักแม้แต่การตกหลุมรักใครสักคน หรือความรักในรูปแบบของคนรัก กลับถูกส่งตัวเข้าไปในนิยายเพื่อสอนเรื่องรัก ๆ ให้กับพระเอก งานนี้จะรุ่งหรือร่วงก็คงต้องวัดกันเสียแล้ว

ความสัมพันธ์(รัก)ระหว่างเขากับเธอ เกิดสะดุด เมื่อเขามีตัวจริงที่ไม่ใช่เธอ

เมื่อสาวเนิร์ดหลงรักหนุ่มหล่อดีกรีเดือนคณะวิศวะ คนหนึ่งทำทุกอย่างเพื่อให้เขารัก ส่วนอีกคนทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะ ปฏิบัติการหลอกจีบสาวเนิร์ดจึงเกิดขึ้น...

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวโคแก่กินหญ้าอ่อน พระเอกหื่นมาก ชอบคลุกวงใน มีฉากเลิฟซีน วาบหวามค่อนข้างเยอะ บางฉากของการบรรยายอาจมีคำที่ไม่เหมาะสมโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และทุกเหตุการณ์คือเรื่องสมมุติ . . . เมื่อโคแก่อยากเคี้ยวหญ้าอ่อน ปฏิบัติการตามตื๊อชนิดหน้าด้านหน้าทนจึงเริ่มต้นขึ้น ถึงขั้นตั้งตนเป็น 'ป๋า' สาวน้อยหน้าแฉล้มคนสวยแห่งเมืองสุพรรณ เกิดมาทั้งชีวิตเพิ่งเคยเจอคนหน้าด้าน ชอบโมเม มากกว่านั้นคือชอบคลุกวงใน คนหนึ่งอยากได้ คนหนึ่งอยากหนี ปฏิบัติการรุกไล่จึงเกิดขึ้น

ซูเมิ่ง นักธุรกิจสาว ทะลุมิติมาเกิดในร่างบุตรีแสนชังในตระกูลขุนนาง ไม่ยังถูกส่งให้มาแต่งงานกับท่านแม่ทัพตระกูลศัตรูเพื่อเป็นตัวประกัน โดนสามีทิ้งหรือ....ดียิ่ง ข้าจะได้ออกไปก่อร่างสร้างตัวด้วยสองมือของตนเอง ........ นางเอกหัวธุรกิจ vs ท่านแม่ทัพเจ้าแผนการ ปากอยู่นู่น ใจอยู่นี่

LOVE LOSER ร้ายพ่ายรัก (เจเลอร์ x แพทริเซีย) มีเนื้อหารุนแรง ตัวละครใช้คำพูดหยาบคาย ไม่มีพระเอก/นางเอก มีฉากร่วมเพศ (รุนแรง/ไม่สมยอม) SM25++ หากแนวนี้ไม่ใช่นิยายแนวที่ชอบ กดข้ามไปอ่านเรื่องอื่น ๆ แทนได้นะคะ นิยายตะเกียงมีหลายแนวค่ะ ลองเลือกดูก่อนนะคะ เจเลอร์ไม่ใช่พระเอกในอุดมคติของท่าน และแพทริเซียเองก็ไม่ใช่นางเอก __________________________________ ทุกอย่างเริ่มต้น....ด้วยความร้ายกาจ ⚠️ ​ เจเลอร์ JAYLER เขา..ผู้ชายคนที่แพ้มากตั้งแต่ชาติกำเนิด "เธอสวยนะ...แต่ได้ง่ายไป" ​ แพทริเซีย เธอ...ผู้หญิงที่ร้ายจนทุกคนเกลียด "เรื่องเมื่อคืนฉันจะคิดซะว่า...ให้ทานหมาตัวหนึ่งก็แล้วกัน" ​ 

กูฆ่ามึงไม่ได้แต่กูทรมานให้มึงเจ็บได้ จำไว้....อย่าริอาจจะหนีไปไหนเพราะกูจะไปตามทบต้นทบดอกที่แม่กับพี่มึง แต่ถ้าคนที่เขากำลังแก้แค้นอยู่เป็นพี่ชายฝาแฝดของคนที่เขาแค้นล่ะ ขอโทษแล้วมันจะหายกันไหม

เกมรักที่เขาเริ่มต้นจากความคึกคะนอง กลับจบลงด้วยบาดแผลลึกในหัวใจของเธอ สำหรับเขา…มันก็แค่การเดิมพันที่อยากเอาชนะเท่านั้น แต่สำหรับเธอ…มันคือความเสียใจที่เกินจะรับไหว

หมอสาวจอมแสบหายไปพร้อมสเปิร์มของมาเฟียหนุ่ม สามปีแล้ววันนี้เขาก็ได้มาเจอเธอเสียทีแถมยังพ่วงลูกน้อยวัยสองขวบที่เหมือนเขาอย่างกับแกะมาด้วย มาเฟียหนุ่มจะทำอย่างไรกับเธอและลูกต่อติดตามได้ในเรื่องเลยนะคะ

“ลองยั่วให้ผมตื่นดูซักตั้งเป็นไง” ดวงตาคมเข้มจ้องเธออย่างท้าทาย “ห๊ะ! หา...” ภีรดาสะดุดลมหายใจไปชั่วขณะ หัวใจเต้นตึกตักเป็นจังหวะแร๊พรัวๆ หวาย...มาท้าทายกันแบบนี้เธอก็เสียเปรียบสิ เกิดมาเคยแต่ยั่วโมโหคน ไม่เคยลองยั่วยวนผู้ชายสักที มันต้องเริ่มยังไงล่ะนี่? “กะ...ก็ฉันไม่เคยยั่วผู้ชายนี่ ขอทำใจหน่อยสิ” คำพูดซื่อๆ นั่นทำให้คนฟังเผลอขำพรวดออกมา ยัยจอมยุ่งนี่จะตรงไปไหมเนี่ย เล่นสารภาพกันโต้งๆ แบบนี้แล้วเขาจะทำยังไงกับเธอดีล่ะ “ก็ไหนว่าคุณมีฉายาพริตตี้ดาวยั่วไม่ใช่เหรอ” คนฟังเบ้ปากค้อนใส่ “ดาวรั่วต่างหาก คุณน่ะฟังมาผิดแล้วล่ะ” “หรือจะให้ผมสาธิตกับคุณก่อนดี? แต่...” “แต่อะไรคะ” คนตั้งใจฟังสงสัย “แต่ผมไม่รับประกันนะว่าถ้าคุณเกิดหื่นขึ้นมาแล้วผมจะช่วยคุณได้...” เขาคือ...หนุ่มสุดฮอตที่ซ่อน ‘วิกฤต’ บางอย่างไว้ เธอคือ...ผู้ถูกเลือกให้กอบกู้วิกฤตนั้น!

น้ำมนต์ลุกพรวดทันทีหลังจากข้าวปุ้นยืนยันแถมนอนยันเรื่องเกียร์ที่เธอแขวนมาตลอดสามปี แล้วเดินออกไปโดยที่ไม่อยู่ฟังอะไรต่อ... _____________________________ "เราแค่อยากรู้ มึงทำแบบนี้ทำได้ไงว่ะไอ้ชิน" "ทำไร. ! " ชายหนุ่มที่กำลังเดินลงมาจากตึกของอธิการพอดีดันเจอยัยน้ำเน่าเดินเข้ามาหาแถมพ่นวาจาไม่น่ารักให้ฟัง.. "สัสชิน ให้พูดจบก่อนเด้..!" "จะพูดอะไรก็พูดมายัยน้ำเน่า" "กูชื่อน้ำมนต์" "กูก็ชื่อดิน .." ต่างคนต่างมองหน้าสายตาประสานกันจ้องแบบว่า... น้ำมนต์เธอแค่ต้องการรู้ความจริง แต่อีกคนก็กวนบาทาชิบ... ‍ "ดิน..! แกเอาเกียร์ใครมาให้เรา "รู้แล้วเหรอ .." ชายหนุ่มเลิกคิ้วสูงตามสไตล์เขาก่อนจะเป็นหน้านิ่งๆ "อร๊ายอะไรยังไงรู้แล้ว ..." เธอไม่เข้าใจโว๊ย..! "โตแล้วกลับไปคิดเอง " แล้วก็เดินจากไปให้คนอีกคนยืนงงและไม่ได้คำตอบอะไรเลย...

ีปลายฟ้าแพทย์ทหารหญิงเสร็จภารกิจกับมาพักร้อนที่คอนโดนอนอ่านหนังสือตื่นมาอีกทีอยู่ในโลกคู่ขนานในของหญิงที่มีสามีและลูกแล้วสามีที่ป่วยหนักและผอมแห้ง

เรื่องราวระหว่างเทพมังกรดิน ฮวงหลง และหญิงสาวเดินดินนามซิ่นฮวา เมื่อโชคชะตาเล่นตลกให้หญิงสาวมองเห็น ‘เทพมังกรดิน’ เขาจำ(ใจ)ต้องปรากฏกายทุกครั้งที่นางเรียกขานนามของเขา ทำให้เทพเซียนชั้นฟ้ากลายเป็นพี่เลี้ยงของเด็กหญิงตัวน้อย จวบจนนางเติบโตเป็นหญิงสาวงามสะพรั่ง กฎสวรรค์ทำให้เขาต้องหักห้ามใจ แต่เพราะนางและเขามีชะตาที่ต้องชดใช้กรรมร่วมกัน และมีเพียง ‘ลมหายใจมังกร’ เท่านั้น ที่จะต่อลมหายใจของนางได้ เส้นทางที่เขาเลือกมิใช่สิ่งที่นางปรารถนา เพียงหนึ่งชาติภพเพื่อให้ใจได้ ‘รัก’ แม้ช่วงเวลานั้นจะแสนสั้น.... นางก็ยินดี จาก ‘ท่อนแขนมังกร’ สู่ ‘ลมหายใจมังกร’ (ท่อนแขนมังกรรุ่นลูก)

เมื่ออดีตเด็กเลี้ยงกลับมาของานทำ พร้อมกับจูงมือเด็กน้อยวัย 4 ขวบมาด้วย พอถามว่าใครเป็นพ่อเด็ก เธอก็บอกว่ามันตายไปแล้วไม่ต้องสนใจ แต่หน้าเด็กก็อปปี้เขามาขนาดนั้นอ่ะ ควรต้องสนใจหน่อยไหมล่ะ เฮ้อ!

เป็นเด็กกำพร้าปากกัดตีนถีบมาทั้งชีวิต บังเอิญตกบันไดทะลุมิติมาเป็นสนมในตำหนักเย็น “โอ๊ย” นั่ง ๆ นอน ๆ มีคนรับใช้ แค่ถูกขังอยู่ด้านในลึกสุดของวังหลวง ตำหนักเย็นก็แค่สนามเด็กเล่นที่ถูกล้อมด้วยกำแพง สบายกว่าทำงานงก ๆ คอยรับใช้ลูกท่านหลานเธอทั้งหลาย

อ้อมแอ้มนักเขียนสาวโสดดวงดีถูกลอตเตอรี่รางวัลใหญ่ เธอจึงให้รางวัลตัวเองบินลัดฟ้าไปเที่ยวดิสนีย์แลนด์สานฝันวัยเด็ก ใช้จ่ายสนุกสุดเหวี่ยงให้สมกับเป็นนักเขียนไส้แห้งมานานนับปี แต่แล้วเมื่อชีวิตถึงฆาตดันมาลื่นเปลือกกล้วยล้ม จนหัวฟาดขอบถังขยะตายดับอนาถ ตื่นมาอีกทีกลายเป็นว่าตัวเองนอนอยู่ในกระท่อมผุพังท้ายหมู่บ้านในยุคจีนโบราณ ที่น่าตกใจไปกว่านั้นคือ เธอดันเข้ามาอยู่ในร่างของคุณแม่ลูกติดนี่สิ โลกเก่าเป็นนักเขียนไส้แห้งไม่พอ สวรรค์ส่งมาเป็นคนแม่ลูกติดไส้แห้งอีก มาตามลุ้นกันว่านักเขียนไส้แห้งจะสู้ชีวิตอย่างไร เมื่อถูกชีวิตสู้กลับ

“อ๊ะ… ซี้ดดดด… ” ซุ่ยเสียนเสียว เผลอสูดปากร้องครางออกมาด้วยความลืมตัว ทำให้ซินแสยิ่งได้ใจ ก้มลงประกบริมฝีปากดูดนมของนางสลับไปมาอย่างเมามันจนปลายหัวนมชุ่มไปด้วยน้ำลายเหนียว “ซี้ดดด… อูยยย… พอเถอะท่านซินแส… ” เสียงร้องห้ามของซุ่ยเสียน ทำให้ซินแสจำต้องหยุดอย่างแสนเสียดาย นางไม่คิดว่าเขาจะกล้าดูด แต่มันก็ทำให้เสียวซ่านเหลือเกิน “ทรวงอกของเจ้าไม่มีความปกติใดๆ… ใหญ่มากขนาดนี้ถ้าเจ้าตั้งครรภ์เมื่อใดจะมีน้ำนมเยอะ บุตรของเจ้าจะอิ่มหนำไม่ขาดแคลนน้ำนมอย่างแน่นอน... แต่ข้าต้องจอตรวจอีกจุดสำคัญของเจ้า… ” ซินแสจ้องมองหนอกเนินสวาทของซุ่ยเสียน โหนกนูนเหมือนส้มโอสองกลีบประกบกันอยู่ท่ามกลางเส้นไหมสีดำระยับ