โรแมนติก

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของครีมซึ่งเป็นพี่สาวฝาแฝดของเค้กนางเอกเรื่องคืนร้อนจำเลยแสนรัก ครีมเสียใจที่รู้ว่าคนรักอยู่กับผู้หญิงอื่นและผู้หญิงคนนั้นกำลังตั้งครรภ์ เธอจึงไปนั่งดื่มกับชายแปลกหน้าและพอเมาก็ขอเขาเป็นแฟนและขอร้องให้เขาช่วยให้เธอลืมเรื่องแย่ๆ เธอคิดว่าคงไม่มีโอกาสเจอเขาอีกจนกระทั่งน้องสาวของเธอไปทำงานที่โรงพยาบาลของเขาและเขาก็ไม่ยอมให้เรื่องคืนนั้นจบลงง่ายๆ

สัญญาหนึ่งฉบับ...แลกกับความช่วยเหลือ แต่สิ่งที่เขาเอาคืนกลับไป มันมากกว่านั้น เหมยลี่รู้ดีว่าการตามหาความจริงเรื่องการตายของพ่อแม่...ไม่ใช่เรื่องที่เด็กสาวธรรมดาคนหนึ่งจะทำได้ โดยเฉพาะเมื่อเบื้องหลังมันเกี่ยวพันกับอำนาจ เงิน และความลับที่ถูกฝังไว้ในบ้านที่เธออาศัยอยู่ แต่เธอไม่มีทางเลือก และเขา...เหมราช ก็เสนอข้อตกลงที่ไม่ต่างจากกับดักร้าย “มาเป็นผู้หญิงของฉัน แล้วฉันจะช่วยเธอ” จากเด็กสาวผู้หวังแค่คำตอบ กลายเป็น ‘ของเล่น’ ที่เขาครอบครองตามอำเภอใจ ในฐานะ ‘เมียเก็บ’ ที่ไม่มีสิทธิ์รัก ไม่มีสิทธิ์หวง และไม่มีแม้แต่สิทธิ์เจ็บ ทุกการแตะต้องคือคำสั่ง ทุกหยาดน้ำตาคือความอ่อนแอที่เขาไม่เคยเห็นค่า กระทั่งวันที่เขาเริ่มหวงเธอ... กระทั่งวันที่เขาเริ่มอยากรั้งเธอไว้ แต่ก็สายเกินไปแล้ว... เพราะในวันที่เธอพร้อมมอบหัวใจให้ไป เขาเหยียบมันจนแหลกละเอียดด้วยมือของตัวเอง

เขาไม่ได้รักเธอ แต่เขาแต่งงานกับเธอเพราะความสงสาร และเพื่อปกป้องเกียรติยศศักดิ์ศรีให้กับของบิดาเธอซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่เขานับถือ แล้วอยู่ๆ เธอก็หายตัวออกจากบ้านไปและเขาได้พบเธออยู่กับผู้ชายที่เป็นต้นเหตุให้น้องสาวของเขาต้องตาย ความเข้าใจผิดบวกความสับสนทำให้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันจนเธอได้รับความกระทบกระเทือนทางสมอง ความจำของเธอสูญหายและนั่นเป็นจุดเริ่มต้นความรักระหว่างเขากับเธอที่ไม่ใช่ภรรยาตีทะเบียนของเขาอย่างที่เขาคิด แต่เป็นใครอีกคนที่ใบหน้าเหมือนกันไม่ผิดฝาแฝด

จะเป็นเพราะกามเทพเล่นตลกหรือพระพรหมสาบส่งก็ไม่มีใครเข้าใจ เมื่อหญิงสาวที่ ‘หม่อมราชวงศ์พิษณุนเรศวร์ โขมพัสตร์’ นักธุรกิจหนุ่มผู้ไม่เคยขายตามองผู้หญิงคนไหน เกิดถูกตาต้องใจขึ้นมาเป็นครั้งแรก กลับเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้น้องสาวสุดที่รักของเขาถึงกับคิดฆ่าตัวตาย ชายหนุ่มจึงตัดสินใจที่จะล้างแค้นด้วยวิธีที่คลาสสิกที่สุด นั่นคือวางแผนล่อลวงเธอมา... เป็นทาสรับใช้บนเตียงนอน... ‘ศศิวลัย’ ต้องประหลาดใจอย่างหนัก เมื่อจู่ๆ แอร์โฮสเตสสาวมือใหม่ ไร้ประสบการณ์อย่างเธอ กลับถูกว่าจ้างให้ไปบริการบนเครื่องบินส่วนตัวของมหาเศรษฐีหนุ่มเป็นการเฉพาะกิจ แต่ที่เซอร์ไพรซ์กว่านั้น... มันเป็นเที่ยวบินขาไปที่เธอไม่มีโอกาสจะได้บินกลับตลอดกาล

ภายใต้รูปลักษณ์หล่อเหลา เอาการเอางาน ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าของห้องเสื้อสูทชื่อดัง แท้จริงแล้วคือปีศาจแมงมุม! ผู้มาพร้อมสัญญาแห่งความปรารถนา ซึ่งเธอจะต้องเสียสละวิญญาณเข้าแลก และกฎแรงดึงดูดเที่ยงตรงเสมอ... ซีรีส์สาปอสุรา มนตร์ตาละวัน มนตร์ตาละวัน - ภพคุณหลวง - (พีเรียด) พันวาเสน่หา

เมื่อคืนนั้นเธอเป็นคนขับรถและทำให้เมียของเขาต้องจากไป โดยที่เธอได้หัวใจของผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ในร่างกายแทน เขาโทษว่าทุกอย่างเป็นความผิดของเธอและเธอต้องชดใช้ วุ้นเย็นยอมรับในชะตากรรมที่เขามอบให้และเธอก็เต็มใจที่จะเลี้ยงดูเด็กแฝดที่ในคืนนั้นหมอสามารถช่วยชีวิตได้แค่ลูกทั้งสองแต่แม่ต้องจากไป เมธัชรู้มาตลอดว่าน้องสาวนอกสายเลือดคนนี้แอบชอบเขา ทุกอย่างที่เกิดขึ้นสำหรับเขามันคือแผนการที่เธอจงใจให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ ในเมื่อเธอทำให้เขาต้องเสียแม่ของลูกไป เธอก็ต้องได้รับบทเรียนอย่างสาสม....

เมื่อมือที่ 3 มาในรูปแบบของแม่สามี..ที่คิดจะกำจัดลูกในท้องของเธอ กาฝากอย่างเธอจะทำอย่างไร? กับความสัมพันธ์ต้องห้ามนี้..

เมื่อปลัดคนใหม่ที่เป็นที่หมายปองของสาวๆ มาตกหลุมรักกับลูกสาวกำนันความรักของพวกเขาจะเป็นเช่นไร

เมื่อชายหนุ่มหน้าดุต้องมาเป็นคุณพ่อโดยไม่ได้ตั้งใจ ซ้ำร้ายยังโดนเด็กแบเบาะ "จัดหนัก" จนต้องรีบสรรหาพี่เลี้ยงเป็นการด่วน โดยไม่รู้อนาคตเลยสักนิดว่า...เขาอาจต้องสูญเสียหัวใจไปตลอดกาล ************************************************************** อยู่ๆน้องชายก็โยนภาระเป็นหลานชายตัวน้อยมาให้ งานนี้หนุ่มโสดอย่างเขาจึงต้องเครียด...โธ่ จะไม่ให้เขาเครียดได้ยังไงกันล่ะ ในเมื่อเขาเลี้ยงเด็กไม่เป็น เรื่องทุกอย่างจึงตกหนักอยู่ที่ประภาพิณ หญิงสาวผู้เป็นเจ้าของร้านดอกไม้เล็กๆ ที่ดันไปเป็นหนี้ธัศไนยเป็นล้าน เขาจึงทวงเงินโดยการให้เธอมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กให้ แต่ในเมื่อเธอยังไม่ยอมมา...เล่นตัวดีนัก เขาก็เลยต้อง...ลักพาตัวเธอมาเสียเลย !!

นิยายชุดนี้มี 1.นาสูร(อีบุ๊กพร้อมโหลดแล้วค่ะ) นาสูร vs พุดซ้อน 2.มังกรกัณฐ์(อีบุ๊กพร้อมโหลดแล้วค่ะ) มังกรกัณฐ์ vs เจณิสา 3.กลืนกิน(อีบุ๊กพร้อมโหลดแล้วค่ะ) พาที vs เดหลี คิดหื่นเชิญเสพ ยักษ์(ณิการ์) "นาสูร" ชื่อเหมือนยักษ์ในละครพื้นบ้าน แน่นอน ชื่อเหมือนแต่เขาต่างจากยักษ์พวกนั้นเยอะ เพราะเขามีตัวตนที่สัมผัสได้และ "กินดุ" ดุในที่นี้คือดุอะไรมาลุ้นไปด้วยกันค่ะ ส่วนผู้ที่ต้องตาของเขาก็คือ "พุดซ้อน" สัตวแพทย์สาวผู้ไร้เดียงสา แล้วจะเป็นยังไงเมื่อความรักมันเกิดขึ้นระหว่างยักษ์กับมนุษย์.... ริ้วรอยความโกรธปรากฏเด่นชัดบนใบหน้าหล่อของชายหนุ่มลูกครึ่งมนุษย์และยักษ์ปูดโปนขึ้น ดวงตาเป็นประกายเพลิงสีแดงและอีกข้างประกายเขียวมรกตเมื่อเห็นผู้หญิงของตนยืนยิ้มหัวเราะต่อกระซิกกับชายอื่นในภาพที่ฉายบนผนังห้องนอน กรอด! “กล้าขัดคำสั่งฉันงั้นเหรอเจณิสา” เขาพึมพำเสียงแข็งกับตัวเองพร้อมกับสองมือใหญ่กำแน่นเข้าหากันแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมกับภาพที่ฉายบนผนังหายวับไปเหมือนว่าก่อนหน้านี้ไม่ได้มีการฉายภาพบนผนังนั้น

แม่หม้ายป้ายแดงออกเที่ยวเพราะความเซ็งที่สามีของตนไปเป็นภรรยาคนอื่น เธอได้เจอกับปิญชาน์ ความสัมพันธ์เกิดขึ้นเพราะความเข้าใจผิด เธออยากหนี อยากจบ แต่สำหรับเขามันตรงกันข้าม

เรื่องราวความรักของเพื่อนที่แอบหลงรักเพื่อนสนิทตัวเองแต่ไม่กล้าบอกเพราะกลัวจะมองหน้ากันไม่ติด

"พื้นที่!" ในที่สุดเธอก็มีพื้นที่ว่างติดตัวมาเหมือนกับนางเอกนิยายย้อนอดีตหลาย ๆ คนแล้ว! พื้นที่ว่างของเธอคล้ายกับห้างแอคโคร่ที่มีสาขาอยู่ทั่วประเทศไม่มีผิด! ......... เมื่อหญิงวัยเลขสี่ได้ย้อนเวลากลับมาอยู่ในร่างของปิ่นแก้ว สาวน้อยที่มีชีวิตยอดเยี่ยมชนิดที่ต้องชูนิ้วกลางขึ้นฟ้า เอาล่ะ!! ในเมื่อชะตาเล่นตลกแบบนี้ เธอก็จะขอเป็นนางสาวปิ่นแก้วในแบบของตัวเองดูสักตั้ง ----- ++นิยายชายหญิง ++แนวย้อนอดีต ++แนวบรรยาย slice of life อ่านสบาย ๆ ไม่มีดราม่า ไม่มีมือที่สามให้ปวดใจ ++ไม่มี NC

เพราะตกงาน จากสาวชาวกรุงจึงมาเป็นสาวชาวไร่... แถมเจ้านายยังเป็นผู้ชายที่ใฝ่ฝันและสร้างแผลใจให้ยามเด็ก วราลีจะทำอย่างไร ในเมื่อเคยช้ำรักจนไม่อยากข้องเกี่ยว แต่อีกใจ...ก็ยังแอบฝันถึงพี่ชายในวันวาน

‘ช่วยตัวเองยังงั้นรึ’ หญิงสาวนึกประชดประชันคำพูดของสามีอยู่ในใจ เขาคงไม่รู้ว่านั่นคือสิ่งที่เธอแอบทำอยู่บ่อยๆ ลับหลังเขา นาวินคงไม่รู้ว่าเขาทำให้เธอต้องแอบพึ่งพากล้วยบ้าง แตงกวาบ้าง บางครั้งก็ลำนิ้วน้อยๆ ของตัวเอง พอให้อารมณ์อ้างว้างว้าเหว่ได้ทุเลาเบาบางลงชั่วครั้งชั่วคราว หากแต่ตัวเธอเท่านั้นที่รู้ว่าในความจริงแล้วมันก็ได้แค่ ‘แก้ขัด’ และก็มีหลายครั้งที่มันยิ่งทำให้อัดอั้นทรมานในอารมณ์ กระสันหายิ่งกว่าเก่า เพราะเธอต้องการมากกว่าจะเอานิ้วของตัวเองสอดใส่ เธอชอบสัมผัสปลุกเร้าของบุรุษเพศมากกว่า ชอบให้ร่างกายโดนกอดรัดแลกสัมผัสคลุกเคล้า ชอบที่ตัวเองโดนจูบไซ้ รู้สึกมีอารมณ์มากมายเมื่อได้แลกน้ำแลกเนื้อ กอดรัดกับร่างกายที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหงื่อกลิ่นกายของบุรุษเพศที่เธอปรารถนา ‘อยากมากก็ช่วยตัวเองไปก่อน’ นีรชานอนนิ่งนึกถึงคำพูดของคนเห็นแก่ตัว ครั้นแล้วหยาดน้ำตากลมเกลี้ยงก็กลิ้งลงอาบนวลแก้ม บางหยดหล่นกระทบผ้าปูที่นอนแล้วซึมวาบเป็นวงคราบเปียกชื้น

‘ผู้หญิงที่คาถาเลือก คือผู้หญิงที่ถูกกลั่นกรองมาแล้วว่าเป็นผู้หญิงที่สวยสมบูรณ์ที่สุด ดังนั้นเธอควรดีใจที่ตัวเองไม่มีจุดบกพร่องและควรทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี’

"เราหย่ากันเถอะหิน" ประโยคนั้นทำให้หิรัญตกใจเพราะคาดไม่ถึง เขาไม่เคยคิดว่าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายอย่าง 'กัทลี' จะเป็นฝ่ายพูดมันออกมาก่อน แต่ก็ดีเหมือนกันเขาเองจะได้ไม่ต้องเอ่ยให้ลำบากใจ เราแต่งงานกันมานานมาก เจ็ดหรือแปดปีเห็นจะได้ จากความผิดพลาดในสมัยวัยรุ่น เขาทำเธอท้องในตอนที่เพิ่งเรียนจบมัธยมปลาย และครอบครัวของกัทลีก็ยื่นคำขาดให้เขารับผิดชอบไม่เช่นนั้นจะเอาเรื่อง บิดามารดาของเขาเกรงว่าลูกชายจะต้องโดนคดีพรากผู้เยาว์ เพราะว่าตอนที่เขาล่วงเกินเธอ กัทลียังอายุไม่เต็มสิบแปดดี เมื่อแต่งงานแล้วกัทลีเข้ามาอยู่ในบ้าน ในขณะที่ตัวเขาเองไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัย เมื่อตัวห่างใจห่างและสิ่งใหม่ๆ ที่ได้พบเจอในชีวิตของนักศึกษาหนุ่มเนื้อหอม ทำให้ทั้งสองมีช่องว่างที่นับวันก็ยิ่งห่างไกล จากความรักของเด็กๆ ก็กลายเป็นอดีต ลูกที่เกิด ณ วันนั้นไม่ใช่สายใยที่จะทำให้เขาคิดหวนกลับมาหาหล่อนอีก ชายหนุ่มได้แต่ส่งของขวัญมาให้ลูกทุกวันเกิดและดูแลเด็กหญิงผ่านทางบิดามารดาของตัวเอง "ก็เอาสิ เธอพร้อมไปอำเภอวันไหนล่ะ" หิรัญยักไหล่ ได้เสมอตามที่เธอต้องการ ก็ดีเหมือนกันเขาจะได้โสดจริงๆ สักที

เธอนั้นคือยัยจอมดื้อ ส่วนเขาคือคุณชายเย็นชาจอมเจ้าเล่ห์ แต่ไม่ว่าเธอจะดื้อขนาดไหน...สุดท้ายเธอก็ต้องเป็นของเขาอยู่ดี

เธอ : คงไม่ผิดมั้ง หากจะเก็บผู้ชายไว้ใกล้ตัวสักคน เขา : อยากเป็นเด็กเลี้ยงของสาวที่อายุมากกว่า ‘ภาสกร’ คิดว่าเจ้านายเก่าของตนเป็นผู้หญิงที่เจ้าระเบียบ เย็นชาเหมือนเจ้าหญิงน้ำแข็ง ทว่าเขาเมื่อได้เห็นความอ่อนแอของเธอแล้วอยากกอดปลอบชะมัด ‘พนิดา’ ต้องการข้อมูลในการเขียนงานของตัวเอง แต่มันเป็นเรื่องเรต ยี่สิบบวก ที่เธอดันไม่ถนัดเอาเสียเลย งานนี้ยังไงก็ต้องมีตัวช่วย

“ปิ่น ตื่นมาเถอะนะ พี่ขอโทษพี่ไม่ได้ตั้งใจ” ปากบอกพลางใช้อีกมือหนึ่งลูบศีรษะของปาลิตาอย่างแผ่วเบาราวกับว่ากลัวจะทำหญิงสาวเจ็บตัวอีกครั้ง เวลาผ่านไปไม่นาน นิ้วเรียวของคนป่วยขยับเล็กน้อยทำให้คนที่นั่งกุมมืออยู่รู้สึกตัวขึ้นมา แพรขนตาสวยขยับราวกับปรับสายตาให้คุ้นชินกับความสว่างที่อยู่รอบตัว “ปิ่น เธอฟื้นแล้ว” เขาอย่างดีใจที่หญิงสาวตื่นขึ้นมา แต่ทว่าดวงใจของเขากลับเหี่ยวเฉาเมื่อเห็นสายตาหวานมองมาที่เขาก่อนที่จะเบนออกไปมองที่นอกหน้าต่างเมื่อกับเขาไม่มีตัวตนอย่างไรอย่างนั้น “ปิ่น พี่ขอโทษ คุยกับพี่หน่อยนะ” คนป่วยที่เพิ่งฟื้นขึ้นมาเมื่อครู่ ค่อย ๆ ดึงมือของคนเองกลับเขามาและเอามาวางไว้บนหน้าท้องของตนเอง ราวกับว่ากำลังปกป้องสิ่งมีชีวิตน้อย ๆ เอาไว้ ชายหนุ่มมองการกระทำของคนตัวเล็กที่อยู่บนเตียงอย่างรู้สึกผิดที่เขาขังเธอไว้เช่นนั้น อีกทั้งไม่ฟังเหตุผลของเขาอีก “ปิ่นคุยกับพี่หน่อยเถอะ”