ขี้อิจฉา/ขี้หึง

เขาคืออสูรร้ายสำหรับเธอ เป็นบุคคที่ไม่น่าเข้าใกล้และควรถอยห่างเป็นที่สุด แต่ทำไมยิ่งถอยหนี เขายิ่งวิ่งเข้าใส่ แถมยังกระโจนร่างเข้าหาราวกับว่าเธอคือสมันเนื้อนุ่มที่น่าลิ้มลอง และไม่มีวันหยุดล่าหากไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ เมื่อโดนรุกหนักและมีเหตุจำเป็นที่ต้องยอมเป็นของเล่นของเขา ลูกแมวน้อยจึงจำยอมและจำใจทอดกายให้เขาเชยชม แต่ยิ่งชิดใกล้ เร่าร้อนด้วยเพลิงเสน่หา ความรู้สึกบางอย่างก็เบ่งบานในใจของทั้งคู่ไม่รู้ตัว

ทั้งที่ 'ไม่โปรด' แต่กลับทำตัวเหมือนเป็น 'เจ้าของเธอ' ทั้งที่เขาเฉยชาแต่เธอกลับเลิก ‘โปรด’ ไม่ได้ ทั้งที่ไม่เคย ‘ชัดเจน’ แต่ก็ยัง ‘อ้อนวอน’ ขอให้เขาช่วย ‘โปรดรัก’

เธอพลาดที่เดินเข้าห้องทำงานเขาไปแค่ครั้งเดียว แต่กลับถูกบอสโหดอย่างเขากินไม่ยอมปล่อย.... “ลองตะคอกอีกทีสิ จะทำจนลืมทางกลับบ้านเลย” เรื่องราวของบอสหนุ่มสุดโหดที่ดุ เผด็จการและขี้โมโห กับโปรแกรมเมอร์สาวสวย หัวหน้าทีมในบริษัทพีวี กรุ๊ป เมื่อเธอต้องแก้ไขงานในออฟฟิศตอนดึกคนเดียว และเมื่อนำงานไปส่งในห้องของบอสจอมโหด หลังจากนั้นชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไป...... “เหนื่อยไหม” “ไม่น่าถาม” “แสดงว่าไม่เหนื่อย ถ้าอย่างนั้นต่อนะ” “บอสคะ!! พอแล้วมิลินแทบจะหมดแรงแล้วค่ะ” “แต่ถุงยางยังเหลือ” “เก็บเอาไปใช้กับคนอื่นเถอะ หึ” “ว่ายังไงนะ”

รมิตา !!!!..... ตื่นสิ...... รมิตา....... รมิตา....... อย่าเป็นอะไนะ..... ขอโทษ..... พี่ขอโทษ....... เสียงสุดท้ายที่ได้ยิน.......มันคือเสียงของใครสักคน...... แต่ถ้าถามว่าคน คนนั้นเป็นใคร..... ฉันไม่รู้..... แต่เป็นเสียงที่คุ้นเคยเหมือนเคยได้ยินมาก่อน..... "ทำไม... ฉันมันแย่ขนาดจนที่เธอต้องไปขอให้คนอื่นบริจาคเศษเงินของเขา เพื่อมาซื้อเสื้อผ้าให้เธอเลยเหรอ ฮะ!!! " แคว๊ก เสื้อยืดตัวโคร่งของหญิงสาวถูกมือหนาฉีกออกจนไม่เหลือชิ้นดี ฮือ ฮึก.... "ปล่อยนะ....ปล่อยฉันนะคุณ เควิน ฉันบอกให้ปล่อยไง....ฮือ ฮึก.... " เควินไม่สนใจเสียงร้องไห้ของยัยตัวเล็กแล้ว..เพราะความโมโหที่เขามี.... อารมณ์โกรธที่มันปะทุขึ้นมา.... ทำให้เขาไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น

เพียงเพราะคำว่าบุญคุณ ทำให้เธอต้องยอมทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนผู้เป็นป้า จนกระทั่งวันหนึ่งเธอไปพลาดท่าเสียทีให้กับชายคนหนึ่งเข้าจนคนเขานินทาไปทั่ว เธอจึงยอมเสียสละด้วยการยอมแต่งงานกับชายแปลกหน้าที่เธอไม่เคยรู้จักเป็นการรักษาหน้าตาของผู้เป็นป้าเอาไว้ แต่แล้วสวรรค์ก็เล่นตลกกับเธอซะจริงๆ ที่ทำให้เธอกลับมาเจอเขาอีกครั้งในฐานะแม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยง แล้วเธอจะทำอย่างไร เมื่อเขาไม่ยอมอยู่เพียงแค่สถานะลูกเลี้ยงเท่านั้น “คิดจะเอาทั้งพ่อทั้งลูก มันไม่มักมากไปหน่อยเหรอลลิสา เธอต้องการเท่าไหร่ฉันจะจ่ายให้เอง แลกกับการที่เธอไม่แต่งงานกับพ่อของฉัน” “ถ้าคุณเสนอให้ฉันเร็วกว่านี้ ฉันอาจจะรับไว้ก็ได้ แต่ตอนนี้มันสายไปแล้วค่ะ ฉันจดทะเบียนสมรสกับคุณลุงแบบถูกต้องตามกฏหมายเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ฉันคือแม่เลี้ยงของคุณ คุณชาลิต” “เธอไม่ใช่แม่เลี้ยงฉันลลิสา ในเมื่อห้ามแล้วไม่ฟัง ก็พากันลงนรกไปพร้อมกันนี่แหละ”

ต่อให้ถูกปรามาสว่าเป็นโคแก่ ลูอิสก็เมินเฉย เพราะตัวเขา ณ เวลานี้ก็ไม่ต่างจากโคแก่จริง ๆ

เจเจหนุ่มวิศวะโยธาปี4ความสูง187หล่อร้าย กล้ามแน่น ดางตามีเสห์น บ้านรวยสาวเยอะ เป็นที่เคารพของน้องๆ นิสัยเงียบๆ พูดน้อย ขี้รำคาญ ใจร้อน เอาแต่ใจ เขาคือนักสอยดาวตัวจริง มีน้องชายน้องสาวที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกันคือ เอเดน กับเฌอรีน และมีเพื่อนรักคือ วิคเตอร์กับเลโอ ฉายาเขาคือเจเลอร์ดุกินคน เฌอรีนได้กล่าวไว้ อบิเกลสาวน้อยคณะบริหารปี1ความสวยระดับดาวมหาลัย ตาสวยยิ้มทีโลกละลายความสดใสความเป็นกันเองของเธอยิ่งทำให้ตัวเธอมีเสห์นเพิ่มมากขึ้น ความสูง165นิสัยเป็นมิตรคุยเก่งยิ้มง่าย มองโลกในแง่ดี มีเพื่อนสนิทคือเฌอรีน ⛔️ Trigger Warning ⛔️ มีการกระทำที่ไม่เหมาะสมของตัวละคร คำหยาบ เซ็กซ์ซีนถึงพริกถึงขิง Dirty talk ⚠️ สำคัญ ⚠️ นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ทั้งตัวละครและองค์กรเป็นเรื่องสมมุติ ไม่มีเจตนามุ่งร้ายต่อบุคคลหรือวิชาชีพใด ☪️ ลิขสิทธิ์เป็นของนามปากกา เรนเดียร์ B-52 แต่เพียงผู้เดียว การเผยแพร่ทำซ้ำ ดัดแปลงเนื้อหา โดยไม่ได้รับอนุญาต ผิดกฎหมาย ตาม พ.ร.บ ลิขสิทธิ์ 2537 มาตรา 15 27 31 มีโทษทั้งจำทั้งปรับ☪️

“เธอวางแผนปีนเตียงของฉันเพื่ออัพค่าตัวสินะ เอาบัตรนี่ไป... แล้วเราจบกันแค่นี้” นี่คือประโยคแรกที่ ‘ดลลวิญ์’ มอบให้หญิงสาวแปลกหน้าในคืนเร่าร้อน ก่อนจะโทรไปขอยกเลิกงานหมั้นกับ ‘ระรินธร’ คู่หมั้นที่เขาไม่เคยเห็นหน้าเพราะรังเกียจที่เธอเป็นเพียงหมากทางธุรกิจ แต่โลกกลับเล่นตลก... เมื่อผู้หญิงที่เขาดูถูกว่าขายศักดิ์ศรีกับคู่หมั้นที่เขาเขี่ยทิ้ง ดันเป็นคนคนเดียวกัน! วันที่เขารู้ใจตัวเองและคิดจะทวงเธอคืน เธอกลับมี ‘กวินทร์’ สถาปนิกหนุ่มแสนดี (ที่เป็นถึงทายาทมหาเศรษฐีคู่แข่ง) คอยดูแลหัวใจอยู่ไม่ห่าง งานนี้ท่านประธานปากแข็งผู้ไม่เคยง้อใครจะทำอย่างไรเมื่อต้องกลายเป็น ‘หมาหัวเน่า’ ที่ต้องเห่าขอความรักจาก (อดีต) ว่าที่ภรรยาตัวเอง!

เมื่อองค์ชายถังมู่เหรินถูกบังคับให้แต่งงานเพื่อเชื่อมสัมพันธ์กับองค์หญิงจ้าวซีเฟย การอยู่ร่วมจวนเดียวกันเหมือนอยู่บนเกาะภูเขาน้ำแข็งอีกฝ่ายเย็นชา อีกฝ่ายไร้หัวใจ แล้วทั้งคู่จะลงเอยกันได้เช่นไร... "เจ้ากล้าคบชู้งั้นหรือ เจ้าเป็นพระชายาข้า แต่พาชายอื่นเข้ามาในตำหนัก ตอนที่ข้าไม่อยู่งั้นหรือ" "ความคิดท่านมันสกปรกเหมือนปากท่าน พี่เยว่เทียนแค่มาเยี่ยมข้าก็เพียงเท่านั้น พวกข้าบริสุทธิ์ใจ ไม่เหมือนท่าน กับท่านหญิงเหมยซูหนี่ว์ของท่านหรอก" "ต่อปากต่อคำ เจ้ารู้จักคำว่า กาลเทศะ ให้เกียรติสามีบ้างหรือไม่ องค์หญิง" "แล้วท่านเล่า รู้จักคำว่าให้เกียรติสตรี บ้างหรือไม่ การกล่าวที่ไร้ซึ่งหลักฐาน วิญญูชนเข้าไม่ทำกันเพคะ" "เจ้าจะยั่วโมโหข้างั้นหรือ ต่อไปห้ามให้เขา เข้ามาเหยียบในตำหนักข้าอีก" "พระองค์ช่างไม่มีเหตุผล ขอตัวเพคะ" "เจ้าจะไปไหน ใครอนุญาตให้เจ้าไป" "พระองค์ สำรวมกิริยาด้วย ปล่อยหม่อมฉันเดี๋ยวนี้" "ดูท่า ข้าคงต้องทำหน้าที่สามี เจ้าจะได้เลิกยั่วผู้ชายคนอื่นไปทั่วเสียที" "หยาบคาย ต่ำช้า ท่านปล่อยข้านะ หยุดนะ ไม่.....

สวรรค์ชั่งใจร้ายโยนโอกาสที่นางไม่เคยร้องขอให้กลับสู่ความวุ่นวายในอดีตชาติ “ข้าขอชีวิตที่เรียบง่ายและสงบสุข มิได้ขอโอกาสกลับมาแก้ไขอดีต” คัดซีน หลี่เหมยซิน & หนิงเทียน(ผู้ยุยง) “ช่วงนี้ข้าอาละวาดไปทั่วอย่างกับผีบ้า จนไม่มีใครกล้าหาเรื่อง หรือแม้แต่จะเฉียดเข้าใกล้ด้วยซ้ำมองเห็นแค่เสี้ยวใบหน้าข้าก็กระเจิงหนีกันหมดแล้วเจ้าค่ะ” “แล้วคนที่เดินตัวปลิวเข้ามาในหอของข้าเมื่อกี้เรียกว่าอะไร” “ปล่อยๆ ไปสักวันเถิดเจ้าค่ะ ข้าเหนื่อยมาหลายวันแล้ว วันนี้ตั้งใจมาเที่ยวเล่นผ่อนคลาย อย่าบีบให้ข้าทำบาปเลยนะเจ้าคะ วันนี้ของดทำบาปนะ”