ตามใจภรรยา

‘เพราะความรักมีอยู่จริง หัวใจจึงโบยบินกลับมา’ ‘บ้านสีรุ้ง’ ร้านชาดอกไม้ ท่ามกลางหุบเขา จากที่หนีไปสุดหล้า แต่วันนี้เธอกลับมาเพื่อกอบเก็บความทรงจำที่เหลืออยู่ สานฝันบนเส้นทางที่พ่อแม่ขีดไว้ เรียนรู้การอยู่เพื่อผู้อื่น ซึมซับความสุขที่เกิดจากการให้ เพราะสุขนั้นคือยั่งยืน ‘หฤหรรษ์’ เชื่อมาตลอดว่าความรักมีอยู่จริง แต่เธอกลับไม่เชื่อว่าตัวเองจะได้รักนั้นจากใคร เพราะตั้งแต่เกิด ชีวิตเหมือนต้องคำสาป เธอจึง ‘รักไม่ยุ่งมุ่งแต่งาน’ ทุ่มเททุกอย่างเพื่อพลิกฟื้นไร่ชาของครอบครัว แต่เมื่อความรักที่ชื่อว่า ‘พฤกษ์’ เยี่ยมหน้ามาทักทาย เธอจะหนีใจตัวเองพ้นได้อย่างไร เมื่อเขาเดินหน้าท้าชนเธอไม่เลิก เขาแสนดี ใส่ใจ และเข้าใจทุกอย่างที่เป็นเธอ ทว่า... เหรียญมีสองด้านเสมอ และมนุษย์ก็มีสิ่งที่ต้องปกปิด ‘ความลับ’ เป็นเหมือนจุดด่างในชีวิตที่หฤหรรษ์ไม่อยากให้ใครรู้ แต่ความรักไม่มีความลับ หฤหรรษ์จะทำอย่างไรจึงจะรักษาความรักไว้ได้ เช่นเดียวกับพฤกษ์ เมื่อสิ่งที่เรียกว่า ‘รัก’ อาจไม่ใช่

นิชา...อ้ายฮักอีหล่าหลายหลายเด้อ เรื่องราวของดาราหนุ่ม กับ สาวน้อยจาดกแดนอีสาน

พลอยลดาหญิงสาวที่ถูกพัชระกักขังไว้ในกรงกาม ผู้ชายบ้าอำนาจพันธนาการเธอไว้ด้วยเงินห้าล้าน 1ปีแห่งความทรมานทั้งใจและกายตราบใดที่ยังไม่มีเงินใช้หนี้ก็ต้องแลกมันด้วยร่างกายต่อไปเป็นเครื่องมือสนองความใคร่ให้ผู้ชายใจร้ายคนนั้น

“ทำไม! รังเกรียจพี่ขนาดนั้นเลย เธอไม่คิดถึงพี่หน่อยหรอกรีน พี่เห็นนะที่เธอร้องไห้ กรีนไม่ได้แพ้อะไรทั้งนั้นเรื่องแค่นี้โกหกพี่ไม่ได้หรอก เธอคิดถึงพี่ใช่ไหม..กรีนดูผอมเกินไปจริง ๆ นะ”

ใช่ครับผมท้องกับคุณ แต่ผมไม่ได้อยากให้คุณมาเป็นพ่อของลูกผม

นิศาชล คุณหนูผู้อวบอัดหน้าตาบ้านๆ แต่รวยล้นฟ้า เธอทำงานหาเงินเก่งแต่กลับไม่เป็นที่พึงพอใจของชายหนุ่มเท่าไหร่เพราะรูปร่างอวบอ้วน โชคดีว่าผิวขาวเลยทำให้พอดูได้บ้าง ถูกคนรักที่คบกันมานานถึง 3 ปีหักหลังเทงานแต่งอย่างไร้เยื่อใย คุณพ่อผู้ไม่ชอบขี้หน้าว่าที่ลูกเขยจึงรีบหาชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาคนใหม่มาแต่งงานแทน กล้าตะวัน หนุ่มหล่อ เรียนดี ฐานะยากจน เขาเป็นเด็กกำพร้าที่ต้องเลี้ยงดูน้องชายสองคนเพียงลำพัง ชายหนุ่มทำได้ทุกอย่างเพื่อครอบครัว แม้กระทั่งขายตัวแต่งงานก็ตาม แต่เหตุการณ์หลายอย่างก็เปลี่ยนแปลงชีวิตเขา นิศาชลไม่ใช่คุณหนูเอาแต่ใจแบบที่เคยจินตนาการ และครอบครัวฝ่ายหญิงก็ไม่เคยนึกรังเกียจฐานะอันต้อยต่ำของเขาสักครั้ง มิหนำซ้ำยังเชิดชูออกหน้าออกตา ทว่า เมื่อคนรักเก่าของเธอกลับมาทุกอย่างก็เริ่มวุ่นวาย ความรักที่เพิ่งก่อตัวจะสามารถเอาชนะความรักความผูกพันธ์ครั้งก่อนได้หรือไม่

"จากนี้ไปเหมยคือผู้หญิงของกู..! ถ้ามึงไม่ฟังกูจะให้มึงไปเฝ้ายมบาลซะ...ลากตัวมันออกไปให้พ้นหน้ากู..!" กูยอมแล้ว อย่าทำอะไรกูเลย เสียงไอ้ธงโวยวายลั่น "ไม่เป็นไรแล้ว ผมมาช่วยคุณแล้ว" อาชาตอบด้วยน้ำเสีนงอ่อนโยน

ซ่า~~~~ สายฝนพร้อมใจกันโปรยปรายลงมายังพื้นดินชนิดที่หลบไม่ทัน “จะรอให้ถึงบ้านก่อนนี่ไม่ได้เลย กลัวไม่ได้ตกหรือไงวะ" เธอบ่นอีกครั้งก่อนขึ้นควบจักรยานและรีบปั่นไป "พี่ไปด้วย" ชายหนุ่มกระโดดซ้อนท้ายเธอพร้อมทั้งกอดเอวนั้นอย่างถือวิสาสะ “นั่งดีๆ จะมากอดทำไม" “ให้กอดแนย่านตก” (ขอกอดหน่อยกลัวตก) “ตัวอย่างกับหมีควายคนที่ต้องกลัวควรเป็นฉัน!!" เรไรไม่มีทางเลือกเธอปั่นมาจนถึงกระท่อมปลายนาของยายสายจึงจอดรถทิ้งไว้และวิ่งเข้าไปหลบในนั้นก่อน ดูท่าฝนก็คงจะไม่หยุดและยังตกแรงขึ้นอีก แถมฟ้าก็ยังส่งเสียงร้องดังจนน่ากลัว "เรไรไม่ต้องการให้ใครมาสงสาร" "เรไร...บาดแผลในใจเจ้าให้อ้ายเป็นคนรักษาได้บ่"[แผลที่ใจพี่ขอรักษาให้ได้หรือไม่]

เฟตัน สาวห้าว เพื่อนสาวเพียงคนเดียวในคณะวิศวะ เรื่องวุ่นวายนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ฝากติดตามด้วยคับบ

เรื่องราวของเมย์ทายาทตระกูลดังเธอเป็นแค่คนธรรมดาที่อยากจะลองมีแฟนดูสักครั้งเธอจึงได้โหลดแอบหนึ่งมาในมือถือที่สามารถแชท โทรคุย แชร์จอ ส่งรูปภาพได้ ทำให้เธอได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่งในแอปที่ตรงสเป็คเธอมาก เขานั้นใจเย็น ใจดี มีเหตุผล มีความเป็นผู้ใหญ่ แถมยังทำงานแล้วและอายุมากกว่าเธอหนึ่งถึงสองปี ก็ดันตรงสเป็คเธอทุกอย่างขนาดนี้ชอบก็ต้องจีบแล้วมั้ย? หลังจากที่เธอรู้ว่าเขาทำงานอยู่ที่คาเฟ่ใกล้บ้านนั้นแหละสาเหตุที่เธอชอบเขาคิดถึงเขา ชอบเขารู้ตัวอีกทีก็รักไปแล้วทั้งใจ เหมือนเจอคนที่ตามหามาทั้งชีวิตเลยเธอไม่ได้สนใจเรื่องฐานะหรือหน้าตาของเขาเลยเพราะเธอชอบเขาที่นิสัย