ตามใจภรรยา

‘พันธะ’ จอมปลอมที่เขาและเธอสร้างขึ้น กลับกลายเป็นบ่วงร้อยรัดแห่ง ‘สิเน่หา’ “จูบแรก สั่งสอนที่คุณคิดจะแอบเขี่ยผมลับหลัง” ปัฐวิกรผละมากระซิบชิดปากเล็ก ลมหายใจร้อนถี่รัวต่างก็รินรดกันทำให้รู้ว่าอารมณ์ทั้งสองไม่อยู่ในอาการปกติ “ฉัน...ผิดตรงไหน” คนตัวเล็กยังไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องทำแบบนี้กับเธอ “ไม่ผิดงั้นเหรอ ดื้อนัก ต้องปราบเสียให้เข็ด” คนได้ยินคิดไปว่าอีกฝ่ายยังดื้อกับเขา ปล่อยให้หญิงสาวมีเวลาพักแค่ชั่วอึดใจชายหนุ่มก็ประทับริมฝีปากลงมาหาเธออีกครั้ง มาธาวียังหายใจไม่พอเลยด้วยซ้ำ === สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามมิให้คัดลอกเนื้อหา ดัดแปลง แก้ไข ทำซ้ำ หรือเผยแพร่ในสื่อดิจิทัลและรูปแบบอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต

จากค่ำคืนที่แสนทรมาน ถูกทำร้ายและทุบตีจากเจ้าหนี้ที่พ่อของตนไปติดพนันบ่อนไว้ ชิงตายไปก่อนตัว แถมไอขุนเขาจะถูกฆ่าในคืนนั้นไปอีกคน ทว่าชีวิตของขุนเขาที่มืดแปดด้านก็มีแสงสว่างเข้ามาชุบชีวิตอย่างไม่คาดคิด ขุนเขาคนนี้ขอรับใช้และเป็นลูกน้องของนายหัวเขื่อนตลอดชีวิต เพราะเขาคือคนที่ช่วยชีวิตขุนเขาไว้ “ฉันรับเธอเข้ามาในเกาะไม่ได้ให้เป็นคนใช้ ฉันรับเข้ามาให้เป็นเมียของฉัน และหน้าที่ของเธอก็คือทำตัวน่ารักในตอนที่ฉันเหนื่อยก็พอ”

ปราชญ์ ตามหาเครื่องเพชรประจำตระกูล ที่ถูกขโมยไปโดยคนรักเก่าของแม่ เฝ้ารอ เพื่อให้ได้ของล้ำค่าชิ้นนั้นกลับสู่อ้อมกอด แต่ระหว่างการเดินทางของแผนการร้ายนั้น เขากลับได้พบของขวัญล้ำค่าของศัตรู ได้สัมผัส ได้แตะต้อง พระเจ้า!!! มันทำให้เขาลืมไม่ลง จนต้องหาทางนำของขวัญชิ้นนั้นมาเป็นตัวประกัน เพื่อแลกกับเครื่องเพชร เก็บของขวัญเอาไว้ในกรงกาม ให้เขาเชยชมจนกว่าจะเหนื่อย “ไอ้คนเลว ไอ้คนป่าเถื่อน ฉันจะกลับบ้าน กลับไปอดตายยังดีกว่า” “ฮ่าๆ เธอเป็นเมียฉัน! ภูมิใจเถอะได้ผัวแก่แต่แซ่บ” เขาตวาดลั่นพลางกระชากเธอตัวปลิว “ฉันไม่ใช่เมียแก ไอ้บ้า! ปล่อย”

หนึ่งนางหลงรักเขามาตั้งเด็ก ๆ ส่วนเขาน่ะ 'เกลียด' เธอเข้าไส้ แค่เพราะว่าเธอเคยบอกใครต่อใครว่า 'อยากมีสามีรวย' // พวกผู้หญิงหิวเงิน

แอบรักข้างเดียว ถูกเขาผลักไสราวกับเป็นสตรีไร้ค่า จนข้ายอมแพ้ที่จะรัก.. ทว่าจู่ๆ โหวใจร้ายผู้นั้นกลับตามติดออดอ้อนราวกับเป็นคนละคน ดวงตาที่จ้องมองมาหวานซึ้งราวกับจะกลืนกินข้า คะ..คลั่งรักข้าเกินไปแล้ว!

เพื่อจัดการกับคนไข้ที่แสนเอาแต่ใจและดื้อรั้น เธอจึงต้องงัดกลยุทธ์ต่างๆ ออกมาใช้ เพื่อปราบคนดื้อรั้น แต่ ไปๆ มาๆ กลายเป็นว่าเธอกับเขากลายเป็นสามีภรรยากันได้อย่างไร นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายในชุดเพลิงรัก นะคะ 1. เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน 2. เพลิงรักร้ายจอมใจจอมมาร 3. เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเผด็จการ 4. เพลงรักร้ายจอมใจจอมทมิฬ

หยางเยว่ ถูกคลุมถุงชนให้แต่งงานกับ ซ่งอี้ เศรษฐีผู้ร่ำรวยจากเมืองหนานสวิน แต่มีข่าวลือหนาหูว่าเขาเป็นเพียงตาแก่พุงพลุ้ยเนื้อตัวเหี่ยวย่นเท่านั้น ทำให้หยางเยว่ไม่อยากแต่งงานกับเขาแต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธอะไรได้จึงต้องจำยอมกัดฟันสวมชุดเจ้าสาวเข้าประตูจวนซ่งไปเป็นฮูหยินคนแก่คราวพ่อ แต่เมื่อได้พบหน้าสามีครั้งแรกกลับต้องตกใจจนพูดสิ่งใดไม่ออก ถึงจะเป็นชายวัยกลางคนแต่ก็ยังมีใบหน้าที่หล่อเหลา ไร้ร่องรอยเหี่ยวย่น และไม่มีเคล้าของตาแก่รุ่นพ่อเลยสักนิดเดียว ไอ้ที่ว่าพุงพลุ้ยอย่างที่คนพูดกันก็ล้วนเรื่องเท็จทั้งสิ้น เพราะหยางเยว่ได้พิสูจน์แล้วว่าทั้งตัวของซ่งอี้ล้วนเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ จับตรงไหนก็แน่นไปเสียทุกส่วน นอกจากจะไม่แก่แล้วยังแข็งแรงชนิดที่ว่า อึด! ถึก! ทน! อีกต่างหาก!

"จากนี้ไปเหมยคือผู้หญิงของกู..! ถ้ามึงไม่ฟังกูจะให้มึงไปเฝ้ายมบาลซะ...ลากตัวมันออกไปให้พ้นหน้ากู..!" กูยอมแล้ว อย่าทำอะไรกูเลย เสียงไอ้ธงโวยวายลั่น "ไม่เป็นไรแล้ว ผมมาช่วยคุณแล้ว" อาชาตอบด้วยน้ำเสีนงอ่อนโยน

"อุ๊ย...ผอมกว่าสวยกว่าแล้วยังไงสุดท้ายเขาก็เลือกฉัน! โฮโฮ่โฮ"(หัวเราะอย่างผู้ชนะ) *นางเอกอ้วน*

'แม่เอามาให้หนูดูทำไม บนห้องหนูก็มีสำเนา' 'เตือนแกไว้ไง' 'หนูต่างหากต้องเตือนแม่ หนูยอมแต่งงานกับไอ้เด็กผาตะวันของแม่นั่นแล้ว เมื่อไหร่แม่จะโอนเงินห้าสิบล้านมาให้หนูซะทีเนี่ย หนูจะได้เอาเงินไปซื้อรถคันใหม่ซะที ขืนชักช้า เดี๋ยวเพื่อนจะเอาไปเมาส์กันได้ ว่าหนูดีแต่พูด' 'นี่แนะ! ' ว่าพลางกำมือเคาะศีรษะลูกสาวด้วยความโมโห 'โอ๊ย! เจ็บนะแม่ เขกหัวหนูทำไม? ' พูดพลางลูบศีรษะตัวเองไปมา 'เขกกะโหลกจะได้จำได้' 'จำเจิมอะไรเล่าแม่! ' 'แกจำไม่ได้เหรอ? ….นี่ฉันถามแกจริงๆ เหอะ ก่อนเซ็นสัญญา แกอ่านรายละเอียดก่อนรึเปล่า ถึงได้ทำหน้าเหมือนไม่รู้อะไรอยู่ตรงนี้เนี่ย!'