รวย

เมื่อเสือหวงประทับรอยจูบตีตราจองสาวไว้พร้อมกับคำขู่"ห้ามใครซ้ำรอยพี่" แต่สาวเจ้าทั้งดื้อทั้งรั้นจนน่าขย้ำให้จมเขี้ยวเป็นการสั่งสอน แล้วอย่างนี้คิดว่าเสือหวงอย่างเขาจะปล่อยในเธอลอยนวลได้นานแค่ไหนกัน

หน้าที่หลักคือผัวในความลับ...มั้ง! หน้าที่รองที่บอดี้การ์ดประจำตัวแม่คุณทูนหัวที่กำลังเท้าเอวใส่แล้ววีนฉ่ำแบบไม่ฟังเหตุผลอะไรเลย นู้นก็จะเอา นี่ก็จะเอา คิดบวกไม่เคยมีแต่พร้อมบวกไม่เคยขาด เดือดร้อนผัวก็วิ่งสี่คูณร้อยลากขึ้นรถตลอด เด็กดื้อต้องโดนอะไรกูไม่รู้ แต่เท่าที่รู้คือต้องหาอะไรปิดปากเมียแล้ว!! "โธ่เว้ย!! ออกไปแล้วไม่ต้องมาให้เห็นหน้า!" "กล้าไล่ผัวเหรอ!?" "แล้วคิดว่าฉันไล่หมารึไงเล่า ออกไป!!" [ บลูม Vs. ฟีนด์ ]

เคียร์เนย์แวมไพร์ผู้มีชีวิตมานานหลายพันปีในโลกมนุษย์เมื่อโชคชะตานำพามินาโกะเจ้าหน้าที่ข่าวกรองสืบสวนขององค์กรซีไอเอทำให้ทั้งสองต้องมาเผชิญหน้ากันที่เต็มไปด้วยความอันตราย เคียร์ที่รู้สึกถึงพลังบริสุทธิ์ในตัวมินาโกะที่เขาได้เฝ้าตามหามาตลอด เขาตัดสินใจวางแผนเพื่อให้เธอไล่ล่าในทางที่กำหนดและเริ่มเข้าหาเธอในสิ่งที่เขาต้องการกลอุบายเพื่อควบคุมเส้นทางการสืบสวนของเธอทว่าการเจอหน้าระหว่างพวกเขากลับก่อให้เกิดความรู้สึกที่ซับซ้อนและยากจะอธิบายสงครามแห่งรักและการไล่ล่าจึงเริ่มต้นขึ้น กลายเป็นสนามรบแห่งหัวใจที่ไม่มีใครรู้ว่าจะจบลงด้วยความรักหรือความตาย...

“เรียนยังไม่จบก็มีเมียได้ ไม่มีกฎหมายข้อไหนห้ามเอาไว้สักหน่อย มีแต่พิ้งค์นั่นแหละไม่ยอมใจอ่อนเป็นเมียผมสักที ไม่รู้จะให้รอไปถึงเมื่อไหร่ ทนไม่ไหวขึ้นมาจับปล้ำแล้วเช้ามาก็ให้แม่ไปขอเลยดีไหมนะจะได้จบ ๆ ไป”

คนอื่นตายแล้วได้เกิดใหม่ในโลกอื่น ไม่ก็ได้ย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีต แต่เขากลับฟื้นคืนชีพเป็นแวมไพร์! เบต้านักวิจัยหัวกะทิ กลายมาเป็นแวมไพร์มือใหม่ที่ตอบสนองต่อกลิ่นเลือดอันแสนหวานอย่างหื่นกระหาย และที่สำคัญกลิ่นเลือดนั้นยังเป็นของพันตรีหนุ่ม อัลฟ่าจากตระกูลใหญ่เสียด้วยสิ อยู่เพื่อกิน ไม่ใช่กินเพื่ออยู่ แค่ดูดเลือดผู้พันมันจะไปยากอะไร อัลฟ่าหรือจะสู้แวมไพร์ หึ

***นิยายชุดเจ้าสาว***สาวมั่นที่เพิ่งจบจากรั้วมหาวิทยาลัยมาหมาดๆ ถูกบุพการีขีดเส้นให้ต้องแต่งงานกับชายหนุ่มที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน เธอมีหรือจะยอม หากแต่"ธีร์ภาณุ" นายเล็กแห่งไร่แสงตะวันชายหนุ่มอายุสามสิบสอง ซึ่งเป็นที่หมายปองของสาวๆครึ่งค่อนจังหวัด ที่ดูเหมือนจะตกหลุมรักเจ้าสาวของตัวเองตั้งแต่เจอหน้ามีหรือจะยอมง่ายๆ งานนี้ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนตร์ก็คงต้องใช้คาถา ให้มันรู้ไปว่าเขาจะปราบเจ้าสาวแสนพยศได้หรือเปล่า ก็ในเมื่อฝ่ายสนับสนุนของชายหนุ่มคือทั้งพ่อแม่ของเขาและเธอ ก็น่าจะรู้ๆกันอยู่ว่าใครถือไพ่เหนือกว่า

เพียงแค่ไม่อยากเห็นเพื่อนสนิทของเธอเสียใจ เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อความสบายใจของเขา แม้แต่การใช้ร่างกาย ตัวเองปลอบโยนเขา..... แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นจากความรักของเธอเพียงฝ่ายเดียว อย่างน้อยเธอก็ทำมันได้อย่างเต็มที่แล้ว.....

โลกใบนี้ นิตา มีพี่นาย เพียงคนเดียว แต่สำหรับ พี่นาย เธอเป็นเพียง ใครสักคนเท่านั้นเอง ดังนั้น ถ้า ความรักของเธอ ทำให้เค้า ลำบากใจ ถ้าความรักของเธอ เป็นปัญหาของเค้า เธอจะไปจากเค้าเอง แต่เธอไม่ได้ไปตามลำพัง เธอไปพร้อมกับลูกในท้องด้วย

"เจอร์... เจอร์... เจอร์รี่ อืม" เธอได้แต่เอ่ยสั้นๆ เพราะยังเคอะเขินอยู่มาก "ที่รัก คุณคงไม่ว่า ถ้าผมจะ... จะเอามือออก แล้ว..." กระซิบบอกทำเอาเธอใจหาย และไม่ทันได้ทัดทานเขาก็ขยับมือออกจาก... แล้วก้มลงจูบที่ปากบาง ก่อนจะถอนจูบแล้วเอ่ยอีกครั้ง "แล้วใช้ปากแทน"

“คู่หมั้นเหรอคะ!” เธอตกใจแทบช็อกเลยทีเดียว เรื่องราวมันพลิกเหลือเกิน “เพราะอย่างนี้พี่ปราบถึงคิดจะทำอะไรหยกก็ทำ ใช่ไหม แสดงความเป็นเจ้าของ ไม่ได้ทำเพราะรักหรือชอบหยกเลย” คิดไกลไปนั่น ให้ตายสิ "อย่าเพิ่งงอนสิ ถ้างอนพี่จะกินหยกอีกรอบนะเอาไหม” “อย่ามาหาเรื่องหยก” ว่าแล้วเธอก็ขยับตัวแล้วนั่งหันหลังให้ เขาจึงลุกขึ้นแล้วโน้มเข้าไปสวมกอดเอาไว้หลวมๆ “จะรักหรือชอบ หยกก็เป็นเมียพี่แล้ว อยู่เป็นนายหญิงของที่นี่นะ ส่วนเรื่องแต่งงาน เอาไว้ให้หยกมั่นใจก่อนว่าหยก... รักพี่ แล้วเราค่อยแต่ง” “แล้วถ้าหยกไม่ได้รักพี่ปราบล่ะ” เธอถามเพื่อหยั่งเชิงเท่านั้น “ถ้าไม่รัก ไม่ชอบพี่ แล้วหยกจะยอมเหรอ ฮืม พี่รู้ว่าหยกคิดเหมือนพี่ เพียงแต่จะพูดคำนั้นออกมาเมื่อไหร่เท่านั้นเอง”