หย่าร้าง

นิยายชุดเทพบุตรดีแลนด์ ความเกลียดชิงชังทำให้เขาทิ้งให้เธออยู่ในสถานะ เมียในนาม แต่เมื่อเธอต้องการหย่าขาดจากเขา ชายหนุ่มผู้หยิ่งผยองเช่นเขากลับต้องการกักขังเธอไว้ตลอดไปและหลอกล่อเธอด้วยเพลิงสวาทร้ายที่เร่าร้อนเกินห้ามใจ... ชุดหนุ่มๆบ้านดีแลนด์มีทั้งหมด 3 เรื่อง 3 รสนะคะ อ่านแยกได้ค่ะ 1. พิศวาสร้ายเมียในนาม 2. มนต์เสน่หาซาตานเถื่อน 3. ยอดรักอัครา ซึ่งนิยายทั้งสามเรื่องเคยตีพิมพ์กับ สนพ. มายเลิฟ แต่อีบุ๊กจะปรับปรุงเพิ่มเติมเนื้อหาและเพิ่มตอนพิเศษทั้งสามเรื่องค่ะ ฝากติดตามผลงานของ หงส์ ด้วยนะคะ ให้กำลังใจกันด้วยค่าาา ขอบคุณค่ะ

“ตวนอ๋องจำใจต้องแต่งกับข้า ข้ารู้ว่าเขาเกลียดข้า แต่ถึงขั้นต้องส่งบุรุษอื่นมาให้ข้าดูแลปรนนิบัติเลยหรือ...”

เมื่อการมีชีวิตไม่ได้เป็นไปอย่างปกติ ชีวิตของเธอและเขาจะจัดการมันอย่างไรเมื่อแรกเริ่มเขาเสนอการหย่าให้กับเธอ แต่เธอกลับยอม และพร้อมที่หย่าและจากเขาไป เขากลับห้ามใจไม่ยอมเสียเอง นั้นมัน...เขารักเธอ?

กว่าจะรู้ตัวว่ารักก็เมื่อสาย สุดท้ายจึงได้รู้ว่า... สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าความตาย คือการอยู่อย่างเดียวดายใน "โลกที่ไม่มีเธอ" ****************************************** คำโปรย “สามีที่ดีงั้นเหรอ?” คนใจร้ายทวนคำด้วยสีหน้าเหยียดหยัน ดวงตาคมจัดที่เธอเคยหลงใหลมาตลอดกวาดมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าของคนที่กำลังเรียกร้องสิทธิ์ในฐานะภรรยาที่เขาไม่ต้องการอย่างเลือดเย็น จนคนถูกมองใจหาย รู้สึกหนาวยะเยือกในอก “ใช่ค่ะ เป็นสามีที่ดี พี่ทำเป็นไหม” คนถูกถามแค่นยิ้มเหี้ยม พลางใช้ลิ้นเดาะกระพุ้งแก้มตัวเองแบบกวนๆ “ก็คงทำเป็นมั้ง ถ้าเมียของฉันเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ” หญิงสาวหน้าเสีย ความขมขื่นแล่นขึ้นมาจุกที่คอหอย “เสียใจด้วยนะ ที่มันใช่ ไม่ว่าพี่จะคิดยังไง แต่ปูนก็เป็นเมียพี่...” “หึ ก็แค่เมียในนามไหม แต่เอาเถอะ ในเมื่อร่านอยากเป็นเมียฉันนัก ก็ทำหน้าที่ของเธอซะปูน ต่อไปนี้ฉันจะเอาเธอเป็นเมียให้หนำใจ เอา...จนเธอต้องร้องขอชีวิต!”

"หากท่านรักข้า จงปล่อยข้าไปเสียเถอะเพคะข้าไม่อยากที่จะเจ็บปวดเช่นดังอดีตที่ผ่านมา" น้ำตาไหลรินร่วงหล่นน้ำเสียงที่เปล่งออกมาด้วยความเจ็บปวดปานจะขาดใจบอกบุรุษที่อยู่ตรงหน้าให้ได้รับรู้...

เพราะไม่อยากเป็นตัวตลกให้ต้องถูกเหยียดหยาม โอกาสในการย้อนกลับมาร่างเดิมหนนี้ นางจึงทำทุกวิถีทางเพื่อหย่ากับสามีที่ไม่เคยปันใจแก่ตนให้จงได้!

ภารกิจสำคัญของนักเขียนที่ข้ามเวลามาเกิดใหม่ในยุคโบราณคือการเป็นผู้ช่วยมารดาหลบหนีจากบิดาไร้หัวใจ และพามารดาไปพบโลกใหม่ที่เต็มไปด้วยทุ่งดอกลาเวนเดอร์อันงดงาม เมิ่งสืออีถูก ย่าและอนุของหานชางเหยียนผู้เป็นสามีรังแกจนเกือบจะต้องตายไปพร้อมกับลูก ในเวลานี้สามีที่จากไปรบที่ชายแดนกลับมาแล้ว หวังในใจว่าสามีที่กลับมาจะคอยปกป้องดูแล ทว่านางกลับได้รับความเจ็บช้ำที่มากยิ่งกว่าจนแทบทนไม่ไหวและคิดหนี

“มันทำร้ายเธอ มันสมควรตาย” “พี่อวี้เจิน ใจเย็น ๆ ค่ะ” “ม่านม่าน เธอเลิกใจดีกับสวะแบบนี้เสียที เธอยอมได้แต่พี่ยอมไม่ได้ เธอเป็นคนของพี่ใครก็ไม่มีสิทธิ์แตะต้องเธอทั้งนั้น”

วิ่งตามโจรวิ่งราวอยู่ดีๆ ทะลุมิติมาโผล่ในสถานที่ที่ไม่รู้จัก รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นภรรยาของสามีที่แสนเย็นชาแถมยังมีลูกด้วยกันอีกหนึ่งคน มิหนำซ้ำแม่สามีก็ไม่ชอบหน้า จะอยู่ที่นี่ไม่ได้ก็ให้มันรู้ไปสิ

“ส้ม!” ร่างแกร่งผวาเข้าหาอย่างเป็นห่วง แต่กลับถูกยั้งไว้ด้วยดวงตาแข็งกร้าวชอกช้ำที่ตวัดมองมา ทำให้เขาถึงกับชะงัก ตัวชาวูบ ดวงตาหมองไหม้คู่นั้นราวกับแก้วบางๆ ที่มีรอยร้าวลึก ถ้าเขาแตะต้องเพียงเบาๆ เธอก็พร้อมจะแตกสลายลงตรงนี้ ปราบดาได้แต่มองตามร่างเพรียวระหงที่ค่อยๆ ก้มลงเก็บเสื้อผ้าที่ตกกระจัดกระจายข้างเตียงมาสวมใส่เงียบๆ ก่อนเดินโซเซออกจากห้องไปโดยที่ไม่แม้แต่จะหันกลับมามองหน้าเขาด้วยซ้ำ ความรักงั้นหรือ? ไม่รู้สิ...เขายอมรับว่าพอใจมาก แต่ยังไม่ได้ถึงขั้นรักเด็กคนนั้น ทว่าก็ทนไม่ได้ที่เห็นชายอื่นเข้าใกล้เธอ หรือว่ามันอาจจะเป็นแค่อารมณ์หวงของเท่านั้นไม่ใช่...ความรัก! เฮ้อ นี่เขากำลังจะเป็นบ้าใช่ไหมที่ไปหลงเสน่ห์แม่ศัตรูตัวร้ายนั่น ทั้งๆ ที่เกลียดกันแทบเป็นแทบตาย จนวันหนึ่งที่เธอหวนกลับมาอีกครั้ง พร้อมผู้ชายอีกคนที่แสนดีกว่าเขา ปราบดาจึงได้รู้ว่าเขาสูญเสียอะไรไปบ้าง สายไปไหมหากเขาต้องการช่วงชิงทุกอย่างกลับคืนมา