แต่งงานสายฟ้าแลบ

ลินดาเลขาที่เพิ่งมารับตำแหน่งเพราะธนาคิมท่านประธานหนุ่มที่ลงทุนซื้อกิจการบริษัทเล็กๆที่ลินดาทำงานอยู่ เพื่อที่จะดึงตัวของเลขาสาวมาอยู่ในสายตาของเขาและหาทางทำอย่างไรก็ได้ ให้เลขาสาวกับเพื่อนหนุ่มที่ชื่อพาทิศที่ทั้งท่านประธานและน้องสาวที่เป็นภรรยาของพาทิศ เข้าใจผิดว่าเขากับลินดาแอบเป็นชู้กัน ทำให้น้องสาวของท่านประธานหนุ่มทะเลาะกับสามีจนต้องแยกกันอยู่ และท่านประธานที่เก่งกาจในเชิงธุรกิจหาตัวจับยาก แต่ก็ใจอ่อนกับน้องสาวที่ตัวเองรักมาก จำต้องลงมือช่วยเหลือน้องสาวโดยการซื้อกิจการเพื่อจะได้ตัวเลขาเจ้าปัญหามาอยู่ใกล้ชิด แต่แล้วเธอกลับกลายเป็นนางบำเรอเขาไปได้อย่างไรก็ไม่รู้ และยิ่งนานวันยิ่งผูกพันจนเกินตัดใจ เพราะที่จริงแล้วผู้ชายที่เธอแอบมีใจให้เขาตั้งแต่แรกพบไม่ใช่พาทิศสักหน่อย แต่เป็นเจ้านายหนุ่มที่กลายมาเป็นสามีในความลับคนนี้ต่างหาก ลินดาจะทำอย่างไรเมื่อถึงวันที่เธอต้องไปจากเขา…..

แสงเหนือ ชื่อในวงการมาเฟีย เสี่ยแสง "เป็นเมียเสี่ยไม่ต้องกลัวอด " "นอนนิ่งๆ แล้วครางดังๆ ให้เสี่ยก็พอ" เพลงพิณ เกลียดมาเฟียแต่ดันมาเป็นเมียมาเฟีย "เมียนายก็มีตั้งเยอะแยะทำไมจะต้องมาหาแต่ฉันด้วยเนี่ย" "อะไรนะ จะเอาฉันไปอยู่ที่บ้าน " "ฉันแม่งโคตรเกลียดนายเลยหว่ะ ไอ้มาเฟียขี้เก๊ก"

เมื่อเธอกับเขากำลังจะรักกันและไปได้ดี แต่กลับต้องแต่งงานแทนลูกสาวเจ้านายเสียอย่างนั้น...และแล้วก็กลับกลายเป็นเขาที่เธอต้องแต่งงานด้วย แต่เขากลับมองเธอเป็นคนโกหกหลอกลวงไปเสียแล้ว ในด้านที่เธอไม่เคยเห็นจากเขาคนนี้ก็ปรากฏให้เห็นว่าเขานั้นร้ายกาจเพียงไหน

จะเป็นยังไง ถ้าวันหนึ่ง ผู้หญิงที่เขาอย่างเอาชนะมากที่สุดในชีวิต จับพลัดจับผลู กลายมาเป็นว่าที่ ภรรยา แบบสายฟ้าแล็บ "ฉันจะทำให้ชีวิตหลังจากนี้ของเราสนุกสุดๆ ไปเลย" มธุษินทร์ อัครจินดา...แม็กซ์ อายุ 26 ปี "คุณต้องยกเลิกงานแต่งบ้าๆนั่น เดี๋ยวนี้!!!" ลลิลลดา เรืองขจร...ลลิน/เฟย์ อายุ 25 ปี

จากคุณหนูลูกสาวเพียงคนเดียวของมหาเศรษฐีหมื่นล้าน ต้องกลายมาเป็นสาวน้อยตกอับในชั่วข้ามคืน เมื่อชีวิตถึงทางตันเธอจึงยอมทำทุกอย่างเพื่อความอยู่รอดของครอบครัวที่เธอยังเหลืออยู่

หลายคนหากคิดถึงโตเกียว…คงคิดถึงแลนด์มาร์คสำคัญอย่างโตเกียวสกายทรี แต่สำหรับฉัน…ความสัมพันธ์ของเราเริ่มต้นที่นี่ ที่ที่ได้ผู้ญี่ปุ่นตกถึงท้อง ไม่ว่าจะความเมาก็ดี ผีผลักก็ช่าง สุดท้ายเราทั้งสองก็สร้างครอบครัวไปด้วยกัน มีเจ้าก้อนน้อยเป็นพยานรักหนึ่งคน และคนที่สองสามอาจตามมาเร็ว ๆ นี้ครับ!

เมื่อ พราวพิชชา สาวสวยจากเมืองเพิร์ท กลับมายังเชียงราช โดยใช้สิทธิ์ลาพักร้อนสิบห้าวันมาทำภารกิจบางอย่าง...ทั้งหมดก็เพื่อน้องสาว อะไรๆ ก็เป็นไปตามแผน มันดูสำเร็จไม่ยาก แต่แล้วก็มีมนุษย์ป่าเถื่อนอย่าง รัชภาคย์ โผล่มาทำให้แผนของเธอล่มไม่เป็นท่า พราวพิชชาคิดว่าตัวเองแกร่งพอ รับมือเขาได้แน่นอน คราวนี้จะตอกกลับเขาให้หน้าหงาย สมกับที่เคยกวนอารมณ์เธอมาแล้วครั้งหนึ่ง แค่สบโอกาสเถอะ เธอจะจัดการให้อยู่หมัด แล้วจะเป็นไปได้แค่ไหน... เมื่อพราวพิชชาไม่รู้เลยว่าคู่ปรับเก่าอย่างรัชภาคย์มีแผนอะไรอยู่ในใจ เกมนี้เธอจะได้เอาคืนเขา... หรือจะเป็นเขาที่ทำให้ชีวิตเธอพลิกคว่ำคะมำหงายตลอดการลาพักร้อนกันแน่ ----------- "คนท้องคนไส้...หมายถึงลดางั้นหรือคะ ลดาท้องหรือ" "อ้าว! ไม่รู้เหรอว่าน้องสาวคุณท้องจนจะคลอดแล้ว คุณป้า" พราวพิชชา ถึงกับกำหมัดแน่นเมื่อได้ยินคำพูดสวนของ รัชภาคย์

ดอกฟ้าบอบบางหอมหวาน เบ่งบานล่อแมลงดอมดม สีสันงามล้ำชวนชม กลับถูกฉุดลงตมด้วยคนพาล “ไปไหนมาแต่เช้าเชียว” ใจดวงน้อยระทึกขึ้นกับความสนิทชิดเชื้อของเขา คิดอย่างอ่อนอกอ่อนใจว่าเมื่อไรเธอจะทำใจได้สักที เธอแทบไม่กล้ามองหน้าเขาด้วยซ้ำ ตัวสั่นใจสั่นทุกครั้งที่ชายหนุ่มแตะต้อง ทั้งยังรู้สึกร้อนวูบวาบบนเรือนกายรวมทั้งใบหน้าอย่างห้ามไม่อยู่ เพราะกลิ่นกายบุรุษที่ไม่เคยสัมผัสใกล้ชิดนอกจากพี่ชายก่อให้เกิดความหวามไหวแบบที่เธอไม่เคยรู้จัก ยิ่งตอนนี้ได้กลิ่นหอมของสบู่เหลวที่ตนใช้กับไอเย็นจากร่างสูงใจก็ยิ่งสั่น เปรมินทร์จับคนที่ทำตัวเกร็งพลิกให้หันหน้ามาหาเขาพร้อมกับอุ้มเธอขึ้น พาให้นั่งที่เตียงโดยให้ร่างอรชรอยู่บนตักของตน ก่อนจะเชยคางเล็กให้เงยขึ้นสบตาเขา “ผมถามว่าไปไหนมา” “ไปดูเพ็ญเตรียมอาหารค่ะ” ปากอิ่มสวยสีระเรื่อขยับเพียงน้อยนิดทั้งเสียงที่ตอบก็บางเบา หากชายหนุ่มก็ได้ยิน แม้ความสนใจของเขาจะหยุดอยู่ที่กลีบปากสวยมากกว่าสิ่งใดก็ตาม “ต่อไปตื่นมาต้องเห็นคุณอยู่บนเตียงกับผม” เพลิงแค้นในใจ 'เปรมินทร์' แผดเผา 'กัญญานัน' ด้วยไฟเสน่หา

'แม่เอามาให้หนูดูทำไม บนห้องหนูก็มีสำเนา' 'เตือนแกไว้ไง' 'หนูต่างหากต้องเตือนแม่ หนูยอมแต่งงานกับไอ้เด็กผาตะวันของแม่นั่นแล้ว เมื่อไหร่แม่จะโอนเงินห้าสิบล้านมาให้หนูซะทีเนี่ย หนูจะได้เอาเงินไปซื้อรถคันใหม่ซะที ขืนชักช้า เดี๋ยวเพื่อนจะเอาไปเมาส์กันได้ ว่าหนูดีแต่พูด' 'นี่แนะ! ' ว่าพลางกำมือเคาะศีรษะลูกสาวด้วยความโมโห 'โอ๊ย! เจ็บนะแม่ เขกหัวหนูทำไม? ' พูดพลางลูบศีรษะตัวเองไปมา 'เขกกะโหลกจะได้จำได้' 'จำเจิมอะไรเล่าแม่! ' 'แกจำไม่ได้เหรอ? ….นี่ฉันถามแกจริงๆ เหอะ ก่อนเซ็นสัญญา แกอ่านรายละเอียดก่อนรึเปล่า ถึงได้ทำหน้าเหมือนไม่รู้อะไรอยู่ตรงนี้เนี่ย!'

เมื่อคำบอกรัก กลายเป็นเพียงคำโกหก และการขอแต่งงานแสนหวาน เป็นเพียงแค่เกมสนุกของเขา ! เธอจะทำยังไงกับแผนลวงรักของเขาในครั้งนี้ “คนเลว” “ใช่ ผมมันเลว แต่ก็เลวเฉพาะกับคุณแค่คนเดียวเท่านั้นแหละ เพราะคนอย่างคุณมันสมควรได้รับแล้ว คุณต้องร้องไห้แบบนี้แหละ ร้องออกมาเลย ร้องสิ!!”