แม่เลี้ยงเดี่ยว

เธอยังไม่ลืมเขาและยังรักลูกสุดหัวใจ ในขณะที่ข้างกายของเขามีผู้หญิงคนใหม่อยู่เคียงข้าง...เจ็บแค่ไหนก็ต้องกล้ำกลืนฝืนทนเพื่อลูก!!! แม้กาลเวลาจะผ่านมานานถึง 5 ปี แต่หัวใจดวงน้อยกลับไม่เคยลืมผู้ชายใจร้ายคนนั้น ที่ไม่แม้กระทั่งให้เธอรู้จักชื่อลูก และแล้วโชคชะตาก็ชักนำให้เธอกับเขากลับมาเจอกันอีกครั้ง นั่นจึงทำให้รู้ความจริงว่าเขามีคู่หมั้นอยู่แล้วและเธอจะทวงลูกกลับคืนมาสู่อ้อมอกให้ได้!

“คืนนั้น... ฉันไม่ได้ตั้งใจจะมีอะไรกับเขา แต่เขากลับมองว่าฉันเป็นแค่ผู้หญิงไร้ค่าที่คิดจะจับเขาด้วยลูก!” ณิชชา หนีไปพร้อมกับบาดแผลและความลับที่ซ่อนไว้ในท้อง ห้าปีต่อมา... เธอกลับมาพร้อมลูกแฝดสามที่หน้าตาถอดแบบเขาราวกับพิมพ์เดียวกัน “คืนนั้นแค่ครั้งเดียว จะมาบอกว่าท้องกับฉันได้ยังไง” “แต่ลูกทั้งสามของฉัน... มีดีเอ็นเอของคุณนะคะ ท่านประธาน” รามิลไม่เคยรัก และไม่เคยคิดจะให้อภัย เขาพร้อมเหยียบย่ำเธอซ้ำๆ แต่ลูกแฝดสามกลับค่อย ๆ ทำลายเกราะน้ำแข็งของชายผู้ไร้หัวใจ... และปลุกให้เขาได้รู้ว่าคนที่เขาเคยขับไล่ไป คือความรักเดียวทั้งชีวิตของเขา!

ฟีนิกซ์ เบื้องหน้าเขาคือนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงทายาทเจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่แต่เบื้องหลังใครจะรู้ว่าเขาคือมาเฟียผู้มีอำนาจแม้แต่กฎหมายยังทำอะไรเขาไม่ได้ เขามีจุดอ่อนเพียงหนึ่งเดียวแต่ใครเล่าจะกล้าเข้าไปแตะ “รักเขาขนาดนั้นเลยเหรอลูก” ผู้เป็นพ่อเมื่อเห็นลูกชายเพียงคนเดียวทุกข์ใจก็อดสงสารไม่ได้ “ให้แลกด้วยชีวิตผมก็ยอม” “พ่อจะช่วยจนสุดความสามารถแต่พ่อขอได้ไหมถ้าช่วยเธอไม่ทัน…ฟินต้องมีชีวิตอยู่เพื่อพ่อนะ” “ผมรับปาก” เมธาวี อดีตติวเตอร์สาวที่ผันตัวเองมาเป็นพนักงานออฟฟิศ คุณแม่ลูกสองที่เลี้ยงลูกตามลำพังแต่แล้ววันหนึ่งโลกก็เหวี่ยงรักแรกรักเดียวกลับมาหาเธออีกครั้ง "ถ้าย้อนเวลากลับไปได้!" "วันนั้น...ฉันจะไม่ให้โอกาสคุณ" "หึ~ งั้นก็เสียใจด้วยแล้วกันเพราะเวลามันย้อนกลับไปไม่ได้ ดังนั้นเธอก็ต้องมีฉันเป็นผัวต่อไป" จากคนรักกลับกลายเป็นคนแปลกหน้า จากรักที่เคยหวานกลับกลายเป็นความขมขื่น จากคนที่เคยปกป้องกลับกลายเป็นคนที่ทำร้ายกัน อดีตเขาเคยยอมเป็นหมาที่รักเธอหมดหัวใจไม่ว่าเธอต้องการสิ่งใดเขาพร้อมที่จะหามาให้ปัจจุบันเป็นเธอต่างหากที่ต้องรักเขาอย่างเจ็บปวด

เพราะหน้าตาที่เหมือนกันราวกับแกะทำให้เธอต้องรับกรรมแทนพี่สาวฝาแฝด และเมื่อการแก้แค้นจบลงเธอก็ได้อิสระคืนแล้วจากไปพร้อมกับหัวใจดวงน้อยสองดวง "เขาเป็นลูกผมใช่ไหม" "เขาไม่ใช่ลูกคุณอย่ามาพูดจามั่ว ๆ" "จะไม่ใช่ได้ยังไงดูจากหน้าตาก็รู้แล้วว่าเขาเป็นลูกใคร" "พ่อของเขาคือคนรักของฉันที่อยู่นอร์เวย์...ไม่ใช่คุณ" "งั้นคุณกล้าพิสูจน์ไหมละ" "คุณยังทำชีวิติฉันพังไม่พอใช่ไหมถึงต้องตามจองล้างจองผลาญกันไม่เลิก" "ผมก็แค่อยากชดเชยในสิ่งที่เคยทำผิดไปไม่ได้มีเจตนาไม่ดี"

เพราะฉันเมาแล้วเผลอไปมีอะไรกับใครโดยที่ไม่รู้จักกันไม่เคยเห็นหน้าไม่รู้จักชื่อ สองเดือนถัดมาฉันตรวจพบว่าตัวเองกำลังท้อง ฉันมีทางเลือกสองทาง เก็บเด็กไว้แต่ต้องลาออกจากมหาวิทยาลัย กับเอาเด็กออกแล้วกลับไปเรียนต่อ ฉันไม่อยากมีลูกก็จริง แต่ฉันก็ทำใจทำร้ายเลือดเนื้อของตัวเองไม่ลง จนฉันได้เจอกับความสุขที่เรียกว่าแม่ เด็กแฝดทำให้ฉันมีชีวิตชีวามากขึ้น

ความสัมพันธ์กับคนแปลกหน้า ทำให้เธอ...ท้องไม่มีพ่อ .................... “คูน...คุณ” ชมพลอยทรุดตัวนั่งใกล้ร่างหนาที่หันมองเธอด้วยสายตาแปลกใจ เธอทักทายเขาด้วยภาษาสากล “คูณนอนกับช้านม้าย ฉันซิงนะ” บุรุษที่ชมพลอยเข้าไปทักคือ ภาคินทร์ ภักดีธำรง หรือหมอธาม ในวัยสามสิบปีที่มาเรียนแพทย์เฉพาะทางเพิ่มเติมในประเทศเยอรมัน เขายังคงมองหน้าคนเสนอตัวให้ด้วยสายตาตกใจปนประหลาดใจ เขาพบเจอผู้หญิงที่ชวนไปหลับนอนหลายคน ทว่ากลับไม่มีใครสักคนที่บอกให้รู้ว่า ครองพรหมจรรย์ ในตอนนั้นภาคินทร์คิดว่า สาวสวยตรงหน้าเมาจึงพูดในเรื่องตรงกันข้ามกับการกระทำ ผู้หญิงบริสุทธิ์คงไม่ชวนผู้ชายหลับนอนด้วย “วันไนท์สแตนด์งาย...สนใจไหม” “ได้สิ” ภาคินทร์ยิ้มและตอบรับทันที อาจเป็นเพราะเขาถูกใจในความสวยงามบนใบหน้า ผิวขาวลออตา และรูปร่างที่น่าฟัดอย่าบอกใคร ภาคินทร์เหมือนผู้ชายทั่วๆ ไป กิเลสตัณหาเกิดขึ้นได้หากเจอคนถูกใจ

เธอเดินจากเขามาเงียบๆ ทั้งน้ำตา...และลูกในท้อง ของบางอย่างเห็นค่า ในวันที่เสียมันไป... “เปิ้ลจะมาอยู่บ้านหลังนี้ในฐานะเมียพี่อีกคนนะ” “ถ้างั้นทรายจะไปจากที่นี่ค่ะ ทรายอยู่ที่นี่ไม่ได้ค่ะ ไม่ได้แม้วินาทีเดียว” ปรินทร์ตกใจไม่คิดว่าพราวฟ้าจะตัดสินใจเช่นนี้ หัวใจเขาหล่นตุ๊บ ใจหายกับประโยคที่ได้ยิน “มันยากนักหรือไงที่จะอยู่ด้วยกัน พี่ก็ไม่เห็นว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตอะไร ต่างคนต่างอยู่ก็หมดเรื่อง เปิ้ลเป็นผู้ดีพอ ไม่มารังควานทรายหรอก”

"เราลองมีเซ็กซ์กันดูไหมคะ" ประโยคสั้น ๆ ที่เปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล เพียงแค่ค่ำคืนประชดชีวิตที่เธอคิดว่าไม่มีผลอะไรแต่โชคชะตากลับเล่นตลก เมื่อผลของคืนนั้นทำให้ชีวิตของเธอพลิกผันไปตลอดกาล

เมื่อ พราวพิชชา สาวสวยจากเมืองเพิร์ท กลับมายังเชียงราช โดยใช้สิทธิ์ลาพักร้อนสิบห้าวันมาทำภารกิจบางอย่าง...ทั้งหมดก็เพื่อน้องสาว อะไรๆ ก็เป็นไปตามแผน มันดูสำเร็จไม่ยาก แต่แล้วก็มีมนุษย์ป่าเถื่อนอย่าง รัชภาคย์ โผล่มาทำให้แผนของเธอล่มไม่เป็นท่า พราวพิชชาคิดว่าตัวเองแกร่งพอ รับมือเขาได้แน่นอน คราวนี้จะตอกกลับเขาให้หน้าหงาย สมกับที่เคยกวนอารมณ์เธอมาแล้วครั้งหนึ่ง แค่สบโอกาสเถอะ เธอจะจัดการให้อยู่หมัด แล้วจะเป็นไปได้แค่ไหน... เมื่อพราวพิชชาไม่รู้เลยว่าคู่ปรับเก่าอย่างรัชภาคย์มีแผนอะไรอยู่ในใจ เกมนี้เธอจะได้เอาคืนเขา... หรือจะเป็นเขาที่ทำให้ชีวิตเธอพลิกคว่ำคะมำหงายตลอดการลาพักร้อนกันแน่ ----------- "คนท้องคนไส้...หมายถึงลดางั้นหรือคะ ลดาท้องหรือ" "อ้าว! ไม่รู้เหรอว่าน้องสาวคุณท้องจนจะคลอดแล้ว คุณป้า" พราวพิชชา ถึงกับกำหมัดแน่นเมื่อได้ยินคำพูดสวนของ รัชภาคย์

เฉียวลู่นักแสดงแถวหน้าของจีนต้องย้อนเวลากลับมาที่ยุคโบราณเพราะหนังสือเก่าหนึ่งเล่มที่ได้รับมาโดยบังเอิญแถมตอนนี้ยังพ่วงเด็กชายฝาแฝดถึงสองคนที่เธอต้องเลี้ยงดูถึงเวลาต้องงัดวิชาการแสดงของเธอออกมาใช้แล้ว แต่เมื่อต้องมาพัวพันกับเรื่องราวในอดีตของฉินอี้เหยา เฉียวลู่จำต้องช่วยนางทวงสิทธิ์ในตำแหน่งฮองเฮาแคว้นเซียวกลับคืมมาได้สำเร็จ จากนั้นนางจึงออกเดินทางสู่แคว้นฉีพร้อมกับชินอ๋องฉีหมิงเยี่ยนผู้เป็นสามี แต่ทุกอย่างเป็นอันต้องล้มเหลว เพราะระหว่างทางได้มีโจรสลัดบุกปล้นเรือ เฉียวลู่ที่ใช้ร่างกายปกป้องบุตรชายทั้งสองทำให้นางพลัดตกลงไปในแม่น้ำที่เชี่ยวกราก หลังจากฟื้นคืนกลับมากลับพบว่าตนเองไร้ได้ความทรงจำและได้กลายเป็นซูเม่ยไปแล้ว โชคดีที่ข้างกายของนางมีซูหลีที่คอยช่วยเหลือระหว่างที่ใช้ชีวิตอยู่ในจวนเว่ยอ๋อง จากนี้นางจะทำอย่างไรเพื่อให้ตนเองได้ชีวิตในอดีตกลับมา