เข้าสู่ระบบ“นอนหลับอยู่ดี ๆ ลืมตามาอีกทีดันมาอยู่ในยุคโบราณซ่ะได้ แทนที่จะทะลุมิติมาอยู่ในร่างของคุณหนูบุตรสาวท่านใต้เท้ากลับกลายเป็นสาวชาวบ้านยากจนมันโชคชะตาอะไรกันของคุณหนูบ้านรวยอย่างเซี่ยวซือที่ต้องมาพบเจอ ”
ดูเพิ่มเติมตอนที่ 15 เกลียดเข้าไส้ ฝั่งด้านเซี่ยวซือนางพาน้องออกมาหาสำนักเรียนระหว่างทางพบเข้ากับโม่หลาน ตั้งแต่ที่นางเปิดร้านขายของเขาเคยมาเยือนอยู่บ่อยครั้ง และเหมือนตอนนี้หัวใจของเซี่ยวซือเต้นแรงทุกครั้งที่พบเจอหน้าเขา“เร่งรีบจะไปที่ใดกันหรือขอรับ”“ท่านพี่โม่หลาน วันนี้พี่เซี่ยวซือจะพาข้าไปหาสำนักเรียนขอรับแล้วนี่ท่านจะไปทางใดหรือขอรับถึงเดินมาทางเรือนของข้า”“ข้าคิดถึงใครบางคนจึงเดินผ่านมาแถวนี้เพื่อดูหน้านาง แต่ไม่คิดเลยจะได้พบเจอกันโดยบังเอิญ วันนี้ข้าว่างพอดีและข้ารู้จักสำนักเรียนหลายที่ข้าจะไปเป็นเพื่อนดีหรือไม่? ข้ากลัวเจ้าทั้งสองคนจะไม่ทันคนบางสำนักก็มักจะเอาแต่ค่าจ้างไม่มีจรรยาบรรณเท่าไหร่ ไม่สนใจการสอนเด็ก ๆ ข้าจะไปกับพวกเจ้าถือว่าไปเที่ยว”“ไม่ต้อง ข้าไปกับเซียวหลงสองคนได้ไม่อยากรบกวน”“แต่ว่าเจ้ารู้หรือว่าสำนักเรียนไปทางใดและมีอยู่ที่ใดบ้าง สู้ให้ข้าที่รู้จักพาไปจะดีกว่าจะได้ไม่เสียเวลาจริงหรือไม่เซียวหลง”“จริงขอรับ ข้าเห็นด้วยกับพี่โม่หลาน” ไม่ว่าจะเป็นเซียวจ้านหรือแม้แต่เซียวหลงน้องของนางทั้งสองคนต่างสนิทสนมและอยู่ข้างเดียวกับโม่หลานหมดทุกคนเขาเอ่ยอันใดมาทั้งสองก็เชื่อ
ตอนที่14 เปิดร้าน1 เดือนผ่านไปร้านของเซี่ยวซือเป็นที่รู้จักมากขึ้น นางว่าจ้างให้ชิงชิงมาคอยช่วยเหลืองานที่ร้านเพื่อแลกข้าวและอาหารไปกินกับท่านยาย จะมีให้เงินค่าจ้างทุกเดือนตามที่นางเห็นสมควร ตั้งแต่ที่เซียวจ้านไปทำงานกับโม่หลานนางไม่ค่อยได้คุยกับน้องชายเหมือนเมื่อก่อน ต่างคนต่างเหนื่อยตกเย็นมาก็เข้านอน แต่ความรักความห่วงใยที่มีต่อกันยังคงเป็นเหมือนเช่นเคย เสี่ยวเอ๋อร์แวะเวียนมาหานางบ่อยครั้ง และน่าสงสารที่ไม่ค่อยได้พบกับเซียวจ้านวันนี้เซี่ยวซือจึงบอกกับน้องชายให้ยอมพบเจอเสี่ยวเอ๋อร์บ้างในระหว่างที่ทั้ง 3 คนกำลังนั่งกินอาหารเช้าพร้อมหน้าพร้อมตา “เซียวจ้านงานที่ไปทำเป็นเช่นไรบ้าง เขาให้เจ้าทำงานอันใดแล้วคนผู้นี้เขาเป็นใครกันแน่”“งานของข้าไม่ได้อันตรายหรือทุกข์ยากหรอกขอรับท่านพี่สบายใจได้ พี่โม่หลานเป็นคนดีให้งานที่สบาย ๆ แก่ข้า จริงสินี่เงินครั้งแรกในชีวิตข้า ข้าขอมอบให้ท่านพี่นะขอรับ ส่วนพี่โม่หลานเขาเป็นใครอันนี้ข้าเองไม่เคยสอบถามเพราะไม่ใช่เรื่องของข้าเพียงแค่เขาเป็นคนว่าจ้างข้าก็ดีใจแล้วขอรับ” เซียวจ้านยื่นเงินใส่มือให้เซี่ยวซือ นางตื้นตันให้ใจทั้ง ๆ ที่เป็นเงินก้อนแรกที่เขาหาม
ตอนที่ 13 ขอทำตามใจตัวเอง เซี่ยวซือเดินไปที่ตลาดเพื่อหาน้องชายของตัวเองทว่าเดินไปทางใดไม่พบเจอจึงเลือกที่จะเดินกลับไปรอที่เรือนอย่างไรเขาก็ต้องกลับเรือน ตามหากันไปเช่นนี้ก็เสียเวลาเปล่านำเวลาที่เหลือไปทำอย่างอื่นจะดีกว่า ตอนนี้คะแนนของนางที่สะสมมีมากมายจึงอยากจะต่อเติมสวนผักและคอกสัตว์ แต่ของพวกนั้นไม่อาจจะทำให้นางร่ำรวยได้อย่างรวดเร็ว นางจึงวางแผนจะเปิดร้านขายข้าวและธัญพืชที่ได้มาจากระบบเพื่อค้าขายให้ได้เงินจำนวนมากจะได้ส่งให้เซียวหลงไปเรียนที่สำนักศึกษาและสอบเข้าบัณฑิตตามที่นางตั้งใจ ระหว่างทางนางกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ ก็ต้องตกใจเมื่อจู่ ๆ ชายที่นางเกลียดขี้หน้าไม่ถูกชะตามาขวางทางไม่ให้เดินต่อ“เจอกันอีกแล้ว วันนี้คงเป็นวันดีของข้าแน่ ๆ ชะตาเราต้องกันจริง ๆ ไม่ว่าจะไปทางใดก็พบเจ้าเสมอ”“ผู้ใดอยากพบกัน วันที่สดใสของข้ากลายเป็นหมองหม่นไปจนได้ หลีกไปข้าไม่อยากสนทนากับเจ้า และไม่มีเรื่องอันใดที่เราต้องพูดคุยกันด้วย”“อะไรกัน ทั้ง ๆ ที่ข้ามีเรื่องพูดกับเจ้ามากมายแต่เจ้ากลับไม่อยากพูดกับข้าเฮ้อ ! น่าน้อยใจและน่าเสียดายที่ข้าถูกชะตากับเจ้ามากแต่กลับถูกเจ้าเข้าใจผิดคิดว่าข้าเป็นคนน่ารั
ตอนที่ 12 ที่แท้ก็พี่สาวเรือนตระกูลมู่เสี่ยวเอ๋อร์นั่งจิบชาอยู่ศาลากลางเรือนใบหน้าของนางเต็มไปด้วยรอยยิ้มเมื่อคิดถึงช่วงเวลาที่อยู่กับเซียวจ้านและสิ่งที่นางทำเมื่อคืนนี้ นางสังเกตเห็นใบหน้าของเซียวจ้านแดงระเรื่อ แต่แล้วรอยยิ้มของนางก็จางหายเมื่อคิดถึงเรื่องปิ่นปักผมที่เขาต้องการซื้อไปให้คนในใจของเขา ตอนนั้นนั่งเองเสียงสาวใช้ได้ดังขึ้นแจ้งกับคุณหนูว่ามีผู้มาเยือน“คุณหนูเจ้าคะ สตรีนามว่าจางเซี่ยวซือกับน้องชายของนางมาขอเข้าพบเจ้าค่ะ ข้าจึงให้คอยอยู่หน้าเรือน” เสี่ยวเอ๋อร์ลุกขึ้นพรวดเมื่อได้ยินว่าผู้ใด“ข้าจะออกไปเดี๋ยวนี้ พี่เซี่ยวซือน่าจะเอาผักมาให้ข้าเรื่องที่คุยกันเมื่อวานเห็นหรือไม่ว่าครอบครัวของเขามิใช่คนไม่ดีเสียหน่อย ”“นางอาจจะมีเจตนาอันใดแอบแฝงหรือไม่เจ้าคะ”“ข้าเชื่อว่าพี่เซี่ยวซือกับเซียวจ้านไม่ใช่คนเช่นนั้นแน่ ๆ หากจะทำเช่นนั้นเขาคงเข้าหาข้าสิ แต่เจ้าไม่เห็นหรือเป็นข้าที่เข้าหาเซียวจ้าน เลิกเอ่ยวาจาเลอะเลือนเสียที” เสี่ยวเอ๋อร์ตำหนิสาวใช้ที่จิตใจอคติต่อสองพี่น้องฝั่งด้านของเซี่ยวซือเมื่อนางมายืนอยู่หน้าเรือนของมู่เสี่ยวเอ๋อร์นางตกใจตกตะลึงคิดไม่ถึงว่าเรือนของเสี่ยวเอ๋อร์จ
ตอนที่ 11 ของขวัญ“คุณหนูเมื่อครู่คุณหนูทำอะไรข้าเห็นนะเจ้าคะ เหตุใดถึงเอาตัวเองลงไปเกลือกกลั้วกับคนชั้นต่ำเช่นนั้นด้วยข้าไม่เข้าใจคุณหนูสักนิด ” สาวใช้ที่คอยตามรับใช้เสี่ยวเอ๋อร์กลับมาคอยนางอยู่ที่หน้าเรือน เพื่อรอเข้าเรือนพร้อม ๆ กัน ตำหนิคุณหนูที่ทำตัวไม่เหมาะสม รอยยิ้มบนใบหน้าของเสี่ยวเอ๋อร์หุบลงทันที “ข้าไม่เคยคิดว่าจางเซียวจ้านเป็นคนต้อยต่ำ อย่างไรเขาก็เป็นคนเช่นเดียวกับเรา ข้าชอบผู้ใดไม่เห็นเกี่ยวกับเจ้าสักนิด” “ที่ข้าเอ่ยเช่นนั้นเพราะเป็นห่วงคุณหนูนะเจ้าคะ คุณหนุก็รู้ว่าสนายท่านเป็นคนเช่นไร หากนายท่านรู้่เรื่องของจางเซียวจ้านมีหวังชีวิตของคุณหนูกับชายคนนั้นไม่มีทางสงบสุขแน่ ๆ ”“เรื่องนั้นก็อย่าให้ท่านพ่อรู้สิ อีกอย่างจางเซียวจ้านมีสตรีในใจอยู่แล้ว ข้าขอแเพียงแค่มีความสุขกับเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ อีกไม่นานข้าก็คงได้เข้าพิธีแต่งงานตามที่ท่านพ่อเอ่ยเอาไว้ ถึงเมื่อนั้นข้าก็คงไม่ได้มีความสุขเช่นอย่างตอนนี้” ดวงตาของเสี่ยวเอ๋อร์เศร้าหมองลงทันทีเมื่อคิดถึงนิสัยของท่านพ่อ ท่านพ่อของนางโหดเหี้ยมไม่ว่าเรื่องอะไรนางมักจะเชื่อฟังและตามใจท่านพ่อทุกอย่าง อย่างเช่นเรื่องการแต่งงานออกเรือน นางเ
ตอนที่ 10 ค่าปิ่น“หนูน้อยเดี๋ยวก่อน รอข้าก่อน”“พี่สาวมีอันใดหรือเจ้าคะ”“ข้าให้ ข้าเห็นเจ้าอยากกิน ข้ากับน้องชายก็เคยอดมาก่อน ข้าเข้าใจความรู้สึกของเจ้าส่วนนี่ของท่านยายเจ้าค่ะ ท่านไม่ต้องคิดมากนะเจ้าคะเพียงแค่ข้าเห็นท่านทั้งสองแล้วเหมือนเห็นตนเองกับน้องชายเมื่อก่อน หากไม่มีอะไรกินไปที่เรือนของข้าได้นะเจ้าคะ ข้ามีนามว่าจางเซี่ยวซือเรือนของข้าอยู่ท้ายหมู่บ้าน รุ่งเช้าไปที่นั่นนะเจ้าคะ ข้าจะนำผักกับไข่ไก่ให้มาปรุงอาหาร” เพียงคำพูดของเซี่ยวซือหญิงชราสั่นเทาไปทั้งตัวสะอึกสะอื้นก้มหัวให้เซี่ยวซืออย่างซาบซึ้งน้ำใจ “ขอบใจแม่นางที่เมตตาเราสองคน ชิงชิงรีบขอบคุณพี่สาวคนสวยกับพี่ชายเร็วเข้า” “ขอบคุณนะเจ้าคะ อร่อยมากจริง ๆ ด้วย ท่านยายลองกินสิเจ้าคะหวานมาก ๆ เลย ข้าจะเก็บเอาไว้กินวันละลูก” เด็กหญิงตัวน้อยรับถังหูลู่มากัดกินดวงตาปริ่มไปด้วยความสุข ทั้งสองพี่น้องที่เป็นฝ่ายมอบให้ก็มีความสุขไม่ต่างกัน “เจ้าอร่อยข้าก็ดีใจ อย่าลืมนะเจ้าคะท่านยายรุ่งเช้าไปหาข้าที่เรือน จะได้ไม่ต้องอดอยากแม้ว่าข้ามีไม่มากแต่ก็อยากจะเป็นฝ่ายมอบให้คนที่ทุกข์ยากเช่นเดียวกัน”“ขอบคุณแม่นางทั้งงดงามทั้งจิตใจดี ขอให้แม่












ความคิดเห็น