โรแมนติก

ชีวิตการเป็นเด็กฝึกงานของ “นับแต้ม” เหมือนจะไม่ง่ายซะแล้ว ในเมื่อคนประเมินการฝึกงานคือแฟนเก่าที่ตัวเองดันไปบอกเลิกนี่ซิ งานนี้แขวนพระองค์ไหนก็เหมือนจะไม่รอดเพราะเจ้ากรรม “ไนล์” เวรเขาแรงจริงๆ ค่า

"น้ำค้าง" พยาบาลสาวที่ต้องมาใช้หนี้ที่ตัวเธอเองไม่ได้ก่อ และได้รับข้อเสนอจากพยาบาลรุ่นพี่ให้เข้าไปทำงานในวอร์ด Super VIP จะเป็นอย่างไร ค่าตอบแทนสูงลิ่วนี้จะทำให้เธอต้องแลกกับอะไรไปบ้างกันนะ?

ความรักคลาสสิคในยุค 90s ที่ไม่มีมือถือ ไม่มีโซเชียลมีเดีย และไม่มีแม้แต่อีเมล พวกเขาจะต้องทำอย่างไรเมื่อต้องแยกจากกันไปคนละไทม์โซน โดยไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้พบกันอีกเมื่อไหร่ แค่เพียง "จดหมาย" จะส่งถึงใครอีกคนที่อยู่คนละฟากฟ้าได้ไหม หรือสุดท้ายก็จะต้องเสียกันไป เพียงเพราะเราไม่ได้อยู่ในแผ่นฟ้าเดียวกัน

น้ำเสียงของยาดากระเส่า มือเรียวบีบเคล้นกลีบสวาทของตัวเองที่ยังเป็นสีชมพูสวยราวกับกลีบกุหลาบสีชมพู เบ่งบานอยู่ท่ามกลางดงเส้นไหมสีดำระยับ ขณะมือที่เหลืออีกข้างเอื้อมขึ้นมาบีบเคล้นเต้านมสองข้างของตัวเองไปพลาง ทำเอาท่านประธานที่กำลังแอบมองถึงกับตบะแตก รู้สึกว่ากำลังโดนท้าทายอย่างแรง ‘ไม่ไหวแล้วโว้ย… ’ ถึงขั้นนี้แล้ว… กวินท์ตบะแตก ขยับลงมาจากเก้าอี้ที่คว้าเอามาขึ้นยืนแอบมองหญิงสาว รีบถอดเสื้อผ้าจนเหลือแต่กางเกงบ็อกเซอร์สีดำบางๆ มองเห็นแท่งเนื้อเป็นรูปเป็นลำมหึมาน่าสะพรึงซ่อนอยู่ภายใน ก้าวยาวๆ กลับเข้ามาในห้อง เอามือผลักบานประตูห้องน้ำที่เขารู้ว่าเพียงขยับแรงๆ ก็ทำให้ลูกบิดที่ไม่แข็งแรงนักคลายออกจากกันได้โดยง่าย “วะ… ว้าย… ท่านประธาน… ” ยาดาร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ รู้สึกอับอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีกับสิ่งที่ตัวเองกำลังแอบทำอย่างเพลิดเพลิน เพราะว่ามือยังซุกอยู่ที่ง่ามขาอ้ากว้าง ไม่คิดว่าคนที่หล่อนกำลังเรียกร้องร่ำหาเขาอยู่ในจินตนาการอันวาบหวาม จะผลีผลามเข้ามาปรากฏกายอยู่ตรงหน้าราวกับภาพฝัน “ท่าน… เอ่อ… ท่านเข้ามาทำไมคะ” ด้วยสัญชาตญาณ ทำให้หล่อนรีบเอื้อมมือคว้าผ้าขนหนูมาบิดทรวงอก