การหักหลัง

หลี่จื้อฉิงเป็นพระธิดาเพียงคนเดียวขององค์หญิงใหญ่แห่งฉางหมิง ทั่วทั้งแผ่นดินนี้ไม่รู้บ้างว่าฉางหมิงนี้มีใครเป็นผู้ปกครอง นิสัยของนางจึงร้ายกาจและหยิ่งยโส ไม่เกรงใจและไว้หน้าผู้ใด ในค่ำคืนต้นคิมหันต์ฤดู เสด็จแม่เรียกนางให้ไปพบและส่งสัตว์เลี้ยงเนื้อตัวมอมแมมมอบให้กับนางเป็นของขวัญ ในวันที่นางตกต่ำ เขาได้กลับคืนสู่สถานะเดิม การแก้แค้นเอาคืนในสิ่งที่นางเคยกระทำจึงเริ่มต้นขึ้น

“อุ๊บส์!” นานเท่าไหร่ก็ไม่อาจรู้ได้ ที่เธอสลบไปเพราะฤทธิ์ยากลิ่นประหลาด เมื่อตื่นลืมตาขึ้นอีกครั้ง ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเสื่อน้ำมันในห้องพักขนาดเล็กที่ทำด้วยสังกะสีทั้งสี่ด้าน ข้าวของเครื่องใช้ที่วางอยู่อย่างระเกะระกะหลายจุดหลายมุมทำให้รู้ว่าเป็นของใช้ของผู้ชายทั้งสิ้น แน่นอน กลิ่นเหล้า กลิ่นบุหรี่ ยังไม่แรงเท่ากลิ่นเหงื่อกลิ่นสาบของคนใช้แรงงาน !

อรวิภา...เคยติดใจความหอมหวานจากแฟนสาวหล่อจนคิดว่านั่นล่ะ คือความสุขของชีวิต กระทั่งได้ลองอะไรใหม่ๆ ความคิดของเธอก็เปลี่ยนไป

กฎข้อแรกและข้อสำคัญของการเป็นผู้หญิงของริโอ มาเฟียหนุ่มผู้มีทั้งความหล่อ รวย เพอร์เฟคในทุกๆ ด้าน คือเธอต้องห้าม...ท้อง แต่สุดท้ายมันก็เกิดขึ้นกับยอดพธูกฎข้อแรกและข้อสำคัญของการเป็นผู้หญิงของริโอ มาเฟียหนุ่มผู้มีทั้งความหล่อ รวย เพอร์เฟคในทุกๆ ด้านคือเธอต้องห้าม...ท้องแต่สุดท้ายมันก็เกิดขึ้นกับยอดพธูทั้งๆ ที่เธอก็เป็นแค่ของเล่นฆ่าเวลาของเขาเป็นแค่ของเล่นที่ไร้จิตใจเป็นแค่ของเล่นที่รอวันถูกเขี่ยทิ้งเหมือนชิ้นอื่นๆแต่ทำไมของเล่นชิ้นนี้ ถึงได้ถูกหยิบมาเป็นของจริงเธอมีอะไรดีกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ อย่างนั้นหรือ

เมื่อคำบอกรัก กลายเป็นเพียงคำโกหก และการขอแต่งงานแสนหวาน เป็นเพียงแค่เกมสนุกของเขา ! เธอจะทำยังไงกับแผนลวงรักของเขาในครั้งนี้ “คนเลว” “ใช่ ผมมันเลว แต่ก็เลวเฉพาะกับคุณแค่คนเดียวเท่านั้นแหละ เพราะคนอย่างคุณมันสมควรได้รับแล้ว คุณต้องร้องไห้แบบนี้แหละ ร้องออกมาเลย ร้องสิ!!”

"อ๊า พะ...พี่ฉลามเบาหน่อย" หญิงสาวใต้ร่างส่งเสียงครวญครางอย่างซ่านเสียว มือเล็กยันหน้าท้องแกร่งเอาไว้ เมื่อเขากระแทกกระทั้นเธออย่างรุนแรง "หึ! พี่เหรอ? กล้าดียังไงมาเรียกฉันว่าพี่ในเมื่อเธอไม่มีสิทธิ์" เขาหัวเราะอย่างเย้ยหยัน เธอมีสิทธิ์อะไรมาเรียกเขาว่าพี่ ในเมื่อเธอไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียกเขาแบบนี้ด้วยซ้ำ เธอกล้านอกใจเขาไปเอาผู้ชายคนอื่น มีความสุขไม่สนใจว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร เธอต้องเป็นคนแบบไหนกันถึงกล้าบากหน้ามาขอเงิน ทั้งที่ทำให้เขาเอาไว้อย่างเจ็บแสบ "พะ...พี่ฉลาม

วานิล อายุ 30 ปี เธอเป็นเจ้าของกิจการกาสิโนแทบจะทั้งหมดในประเทศ อดีตเธอเคยติดคุก เพราะถูกใส่ร้ายจากคนที่เธอรักมาก เธอต้องติดคุกเพราะหลักฐานมัดตัวแน่น คนรักที่รับปากบอกจะช่วยกลับหนีหายเหมือนตายจาก เธอต้องติดคุกฟรีอยู่ห้าปี แถมยังถูกย่ำยีจากผู้คุมอีกต่างหาก พอพ้นโทษเธอก็เดินหน้าเอาคืนคนที่มันทำให้เธอต้องเป็นคนมีประวัติไม่ดี เอาคืนมันทุกคน

นี่ไม่ใช่เรื่องของนางเอกผู้แสนดี...แต่เป็นเรื่องของผู้ หญิงที่รู้จักใช้ทุกแผลใจเป็นพลัง เพื่อเอาตัวรอด “เมื่อไม่มีสิทธิ์เลือก… เธอจึงเลือกที่จะรอด ด้วยการขายศักดิ์ศรีเพื่อซื้อชีวิตของตัวเองคืน”

“กันตาไม่ได้อยากได้อะไรของพี่เลยสักนิด สมบัติที่คุณย่าครอบครองอยู่ มันก็เป็นของพี่ทั้งนั้น กันตาเป็นแค่คนอื่นจะไปมีสิทธิ์ได้อย่างไร?” กันตาพยายามอธิบาย แต่เหมือนเป็นหนึ่งจะไม่ยอมฟัง “รู้แล้วก็ดี หัดเจียมเอาไว้ อย่าคิดใฝ่สูงเกิดตัว เพราะคนอย่างเธอ จะไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ ไปปฏิเสธคุณย่าให้พี่ด้วย ว่าเธอไม่ได้อยากแต่งงานกับพี่” “กันตา...” หญิงสาวอึกอัก คุณย่าพระคุณล้นหัว เธอจะกล้าขัดได้อย่างไร อีกทั้งความรู้สึกบางอย่างในใจ ความรู้สึกที่เธอพยายามซ่อนเอาไว้ลึก ในก้นบึ้งของหัวใจ มันกลับไม่อยากให้เธอขัดเจตนารมณ์ของคนที่เลี้ยงดูมา “กันตาทำไม่ได้” “พี่ว่าแล้ว คนอย่างเธอมันคิดใหญ่ใฝ่สูงเกินตัว เธอมันก็แค่เด็กในบ้าน ไม่รู้จักเจียมกะลาหัว”

เธอเป็นศิษย์เก่าที่ได้มาเป็นครูฝึกสอน ส่วนเขาคือครูพละที่เคยให้เกรด 0 กับเธอ ! “สวัสดีค่ะครูธร จำหนูได้มั้ยคะ” ดุจดารายกมือไหว้ครูพละวัยสี่สิบตามมารยาท คลี่ยิ้มสดใส แต่มีเลศนัยน์แฝงเร้น สายตาร้ายอย่างคนมีแผนการกำลังร้องบอกเขาว่า เธอไม่ได้มาดีอย่างแน่นอน “เอ่อ...” ทั้งที่จำศิษย์เก่าตัวแสบได้ขึ้นใจ แต่เขากลับปฏิเสธหน้าตาเฉย เพียงเพราะไม่อยากรื้อฟื้นความลับบางอย่างที่ถูกฝังไว้เมื่อห้าปีก่อน ความลับที่มีแค่เขากับเธอเท่านั้นที่รู้ “ขอโทษที ครูจำไม่ได้ แต่หน้าคุ้น ๆ อยู่นะ” ดุจดาราแอบยิ้มร้าย นึกแล้วว่าเขาต้องปฏิเสธ