ตั้งครรภ์

“ห้ามเข้ามาในห้องครับ แล้วกรุณาเก็บฟีโรโมนไว้ให้หมดด้วย ผมไม่อยากได้กลิ่นคุณตอนนี้” “แต่เขาว่าคนท้องและเด็กจะอารมณ์ดีถ้าได้กลิ่นฟีโรโมนของคนเป็นพ่อนะฟา”

“คุณว่าน ให้ผมเอาเถอะนะครับ ผมจะตั้งใจเอาเต็มที่ ผมทำให้ได้ทุกท่าเลยนะครับ ขอแค่คุณว่านยอม...วาดรูปให้ผม”

"ไม่อยากเอากับเอมิจริงๆ เหรอ" "ไม่เอาไม่อยากเอาไม่มีอารมณ์เอาไม่มีแรงด้วยเมื่อคืนเธอสูบแรงฉันไปจนหมดแม่งให้ได้พักบ้างเถอะ" "อ่อที่แท้ก็ไม่สู้นี่เอง คริ คริ เสียดายจังทั้งใหญ่ทั้งยาว อมทีมิดถึงคอหอยนึกว่าจะเป็นอนาคอนด้าแต่ที่ไหนได้เป็นแค่หนอนชาเขียว อิอิ" "ยัยเอมิกล้าดูถูกฉันเหรอวะ" "ดูถูกดีกว่าดูผิดนะคะพี่ภูมิ^^" "ฉันจะทำยังไงกับผู้หญิงแบบเธอดีวะ ฉันชักจะหมดความอดทนกับเธอแล้วนะเว้ย!!" "อย่าเพิ่งหมดซี่เราเอากันแค่ครั้งเดียวเองน๊า เอ...หรือว่าน้องชายพี่มันไม่ค่อยสู้มีดีแค่ใหญ่อย่างเดียว" "เธอพูดให้มันดีๆ นะพูดแบบนี้ฉันเสียหายนะเว้ย" "แล้วเอมิพูดไม่ดีตรงไหนอ่าา ก็พี่บอกเองว่าไม่มีแรงอ่ะแต่เอมิมีนี่ ให้เอมิขึ้นให้ก็ได้น๊าาเอมิช๊อบชอบเวลาอยู่บนตัวพี่ภูมิเวลาเอมิขย่มโยกแล้วเห็นหน้าพี่ภูมิเวลาเสียวเอมิก็เสียวตาม^^"

เซย์—อีนิกม่าผู้มีพลังเปลี่ยนโชคชะตา ไคลน์—เจ้าชายผู้เคยยิ่งใหญ่...จนวันที่เขาพ่ายต่อสัมผัสจากคนที่ควรต่ำต้อยกว่า รักครั้งนี้จะไม่หยุดแค่ “การล่า” แต่มันจะเขียนกฎใหม่ให้ทั้งโลกต้องคุกเข่า

**กินเด็กเขาว่าอมตะ** เธอหนีจากไฟที่แผดเผามาซบอกกว้างที่แสนอบอุ่น ความรักที่เกิดขึ้นตั้งแต่ค่ำคืนแรก ทุกอย่างมันควรจะจบลงแค่นั้น.....ทว่าสัมผัสรักที่ทั้งคู่มอบให้แก่กันมันมีความสุขเกินกว่าจะตัดใจ ********* “อืม...แดน” ใบหน้าที่คมภายใต้ผิวขาวค่อย ๆ ใช้ปลายลิ้นเลื่อนต่ำลงมาก่อนที่เขาจะจัดการกับเสื้อตัวบางที่ขวางกั้นเส้นทางที่เขาจะได้ใช้สองมือสัมผัสกับเนื้อนุ่มของอกอิ่มของหญิงสาวที่กำลังนอนหลับตาพริ้มในที่สุดอาภรณ์ทั้งส่วนบนและส่วนล่างก็ถูกถอดกองไว้ข้าง ๆ ก่อนที่แดนไตรจะสาละวนกับยอดที่ชูช่อแข็งตั้งรับสัมผัสของลิ้นอุ่นแสนหวานของเขา

หนึ่งจอมมารถือกำเนิดจากโคลนตม ไร้อารมณ์ ไร้ความรู้สึก พร้อมทำลายทุกสิ่งอย่างเลือดเย็น กับอีกหนึ่งเมล็ดพันธุ์ถูกชะตากำหนดให้เป็นผู้กำจัดเภทภัยจึงตกเป็นเป้าหมาย ชีวิตมีอันตรายอย่างเลี่ยงไม่ได้

เธอคือเหยื่อในเกมการพนันของเขา เมื่อเขากลายเป็นผู้ชนะ  และเหยื่ออย่างเธอต้องกลายเป็นคนที่สูญสิ้นทุกสิ่งอย่าง  4 ปีต่อมา โชคชะตาทำให้เขาและเธอกลับมาเจอกันอีกครั้งพร้อมกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เรียกเธอว่าแม่  แต่ทว่า..เขากลับจำเธอไม่ได้ 

"ทำไมกายทำแบบนี้ ฮือออ ฮืออ" เธอถามแฟนหนุ่มรุ่นน้องทั้งน้ำตา "ทำอะไร" เขาตอบเธอด้วยท่าทางที่ไม่รู้สึกผิดอะไรเลยสักนิดกับสิ่งที่ทำลงไป "ยังจะมีหน้ามาถามอีกเหรอว่าทำอะไร เมื่อกี้ในห้องกายกับเหมียวทำอะไรกัน" "ก็...เอากันอยู่ ทำไม?? " "ฟ้าว่าเราเลิกกันเถอะ" "อืมมมม"  

ในอดีตเธอทิ้งเขาเพื่อไปแต่งงานกับผู้ชายที่มีเงินมากกว่าเขา ทว่าวันนี้เธอกลับกลายเป็นแค่พนักงานคาเฟ่ในรีสอร์ตของเขา แถมยังมีลูกติดอีกหนึ่งคน ::::::::::::::: “ลูกเธอ ไม่ใช่ลูกฉัน ทำไมต้องแคร์!” คำพูดนั้นทำให้ดาริณถึงกับน้ำตาร่วง “แม่คับ ฮือๆ อย่าร้องนะคับ ฮือๆ ดรีมไม่ชอบลุงคนนี้ ดรีมเกลียด!” เจ้าตัวเล็กไม่พูดเปล่า แต่ผวาเข้ามาผลักร่างสูง แต่แรงเด็กก็ไม่ได้ทำให้ร่างสูงขยับ “เด็กเวร!” ธีธัสโมโห เลยผลักเจ้าตัวเล็ก เซไปชนกับดาริณที่ยืนช็อกกับสถานการณ์ตรงหน้า ลูกชายเธอปล่อยโฮเสียงดังลั่นและนั่นทำให้ดาริณหมดความอดทน “ใช่ คุณควรจะแคร์ เพราะเด็กคนนี้..." ........................

นิชา...อ้ายฮักอีหล่าหลายหลายเด้อ เรื่องราวของดาราหนุ่ม กับ สาวน้อยจาดกแดนอีสาน