ปีศาจ

ปีศาจเช่นข้าเลือกบุรุษมีเกณฑ์สามข้อ... หล่อเหลา ลีลาดี ไม่มีเมีย

เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นเมื่อเด็กสาวพบเจอและได้ช่วยชีวิตแมวตัวหนึ่งเอาไว้ แต่ทว่าแมวตัวนั้นกลับไม่ใช่แมวธรรมดานี่น่ะสิ…ความลับนี้เด็กสาวเลือกที่จะเก็บซ่อนเอาไว้ การแอบพบเจอกันอย่างลับๆได้เริ่มต้นขึ้น ภายใต้แสงหมู่ดาวก็มีเพียงแค่เราสองอีกเช่นเคย แต่ว่าความลับนี้จะเก็บไว้ได้นานแค่ไหนกันนะ?

เมื่อเข้ามาอยู่ในโลกนิยาย แพทย์หญิงพบว่า หนึ่ง เธอสวมบทนางร้ายล่มเมือง ฉายาโอสถพิษ (ที่สูญเสียความจำบางส่วน) สอง เธอกำลังตั้งครรภ์ลูกแฝด เรื่องที่สาม นั้นคือหายนะสุดสยอง บิดาของมารหัวขนที่ ในอดีตเจ้าของร่างนี้ได้ส่งลงหลุมเขากำลังฟื้นคืนชีพ!

เมื่อบ่วงนาคบาศหายไป เจ้านางน้อยผู้ถูกใส่ร้าย ต้องรื้อฟื้นอดีตชาติ และเผชิญรักต้องห้าม ระหว่างพญานาคผู้ปกป้อง กับพญานาคผู้ยอมสลายเพื่อเธอ… ความรักครั้งนี้ อาจต้องแลกด้วยชะตาของทั้งสองโลก!

ธิดาปักษาได้รับความช่วยเหลือจากราชาจิ้งจอก ขณะที่นางกลับหลอกลวงเขาว่านางเป็นเพียงปักษาธรรมดา ก

มิกซ์ : ผู้หญิงเรียบร้อยคือผู้หญิงที่ผมรู้สึกขัดตาที่สุด เจอกับตัวมาเยอะแล้วครับที่เรียบร้อย อ่อนหวาน แต่สุดท้ายก็...ไม่ได้แรดหรอกเรียกว่า ร่าน เลยดีกว่า เจ้าขา :ฉันจำได้ว่าเวลาที่เห็นพี่คนนั้นตามงานกิจกรรมของมหาวิทยาลัยบ่อย ๆ พี่เขาดูเป็นคนดีมากในสายตาทุกคนและพอได้รู้จักก็ยิ่งรู้สึกว่าเขาเป็นผู้ชายที่แสนดีจริง ๆ นั่นล่ะ...ดีเหี้ย ๆ

เมื่อจอมมารชินซาง ราชาปีศาจองค์ปัจจุบัน ปิดผนึกพระเนตรสีเลือดไปชั่วกาลนานเพราะผิดหวังจากความรัก จะไม่เปิดผนึกพระเนตรของพระองค์อีกต่อไป หากพระเนตรสีเลือดของพระองค์จะเปิดผนึกขึ้นมาได้อีกครั้ง นั้นหมายถึงนางคือคู่ชะตาที่ถูกเลือกให้เป็นราชินีของพระองค์ จวบจนกระทั่งเฉินวาวา สตรีในยุคอนาคตพลัดหลงเข้ามา ในสถานที่ซึ่งจอมมารหนุ่มกำลังหลับใหล เธอทำให้พระองค์เปิดพระเนตรสีเลือดขึ้นมาได้อีกครั้ง และเฉินวาวาทำให้พระองค์พลิกผืนแผ่นดินไปทั่วทุกแคว้นตามหาโฉมงาม เพื่อครองคู่ตราบสิ้นภพสิ้นชาติไปด้วยกัน

“พ...พอได้แล้ว...อึก...ท...ท่านกำลังข่มขืนเราอยู่นะ” “ข่มขืนแล้วมันยังไง!” ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! “โอ๊ย!อ๊ะๆๆๆ ถึงเราจะเป็นภรรยาของท่าน อึก ท่านก็ไม่มีสิทธิ์ทำกับเราแบบนี้” “มีสิทธิ์หรือไม่มีสิทธิ์พี่เป็นคนตัดสิน!”

เมื่อหยางซินเยว่ถูกหักหลังจากคนที่ไว้ใจจนตัวเองต้องตายพอได้เกิดใหม่ในดินแดนที่แปลกประหลาดยังถูกน้องสาวต่างมารดารังแกแถมบิดาผู้ให้กำเนิดยังรังเกียจที่ไร้พลังทั้งยังต้องค้นหาชาติกำเนิดที่เเท้จริงของตน

แวมไพร์หนุ่มส่งเสียงครางในลำคออย่างแสดงถึงความพึงพอใจในขณะที่คมเขี้ยวอันแหลมคมเองก็กำลังไล่ขบกัดตั้งแต่ปลายขาของเหยื่อคนสวยไปยังขาอ่อนด้านในด้วยความหลงใหล และรสชาติของเลือดอันหอมหวานที่แตะสัมผัสอยู่ที่ปลายลิ้น หากแต่ว่ายังไม่ทันที่เขานั้นจะทันได้ทำอะไรไปมากกว่านี้ เรียวขาสวยของมนุษย์ ( เมีย ) ขี้วีนก็ได้จัดการยกขึ้นมายันที่แผงอกแกร่งของเขา พลางออกแรงถีบไปด้วยจนร่างของเขานั้นได้ลอยไปกระแทกเข้ากับหัวเตียง แล้วจัดการเอ่ยออกมาไปด้วยอย่างหงุดหงิดเต็มทน "บอกมาเดี๋ยวนี้เลยนะว่าสรุปแล้วเป็นแวมไพร์หรือว่าเป็นปลิงกันแน่!! ดูดไปทั้งตัวแบบนี้...เอาให้ตายคาอกไปเลยมั๊ย!! ห๊ะ!!" "ไม่เอาแล้วค่ะเมีย เดี๋ยวลงไปซื้อชานมไข่มุกด้านล่างคอนโดให้นะคะ ไม่หงุดหงิดแล้วนะคะ"