All

สวามีสั่งลงทัณฑ์นางด้วยเชื่อคำยุยงของผู้อื่น นางจึงขอตัดขาดวาสนาเคียงคู่ ขอรับเคราะห์กรรมยังโลกมนุษย์ เพื่อจบสิ้นทุกสิ่งอย่าง “ฝ่าบาท ข้าขอพระเมตตา ขอตัดสัมพันธ์กับไท่จื่อ จบสิ้นวาสนา ไม่ขอเป็นชายาของไท่จื่ออีกต่อไป”

เรื่องราวของเพื่อนที่แอบรักเพื่อน เวลาผ่านไปเพื่อนที่แอบรักมาบอกว่ากำลังจีบผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นเหตุให้อีกฝ่ายรู้สึกไม่พอใจ จนเผลอทำอะไรที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนต้องจบลงและเริ่มต้นใหม่ในความสัมพันธ์แบบอื่น

ภูวิน....เขาชอบผู้หญิงสวยหุ่นดีเอาใจเก่งไม่งี่เง่าไม่เอาแต่ใจและที่สำคัญที่สุดก็คือลีลาบนเตียงต้องเด็ด แต่ทำไมทุกข้อที่กล่าวมามันกลับตรงกันข้ามกับปันปันเพื่อนสนิทของเขาทั้งหมดเลยล่ะ ปันปัน...เธอชอบผู้ชายนิสัยดีอบอุ่นและที่สำคัญไม่เจ้าชู้และต้องรักเดียวใจเดียวแต่ทำไมทุกข้อที่กล่าวมามันกลับตรงกันข้ามกับภูวินเพื่อนสนิทของเธอทั้งหมดเลยล่ะ

“เบื่อที่เอากับเธอเหรอ” “เลิกคิดเรื่องใต้สะดือสักวินาทีได้ไหม” “คงยาก” มาเฟียหนุ่มยกยิ้ม “เบื่อที่ใช้ชีวิตเหมือนนกน้อยในกรงทองแบบนี้” “ใครบอกฉันเป็นนกน้อย ฉันเป็นนกอินทรีต่างหาก” แค่กางปีกบินก็ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้แล้ว โดยเฉพาะพราวดาว เขาสามารถกางปีกออกได้กว้างพอที่จะโอบตัวเธอไว้เพื่อใช้ปีกปกป้องเธอ แต่พราวดาวเบ้ปากก่อนจะเอนตัวไปพิงร่างหนา ซึ่งแฟรงค์ก็โอบตัวเธอไว้ “พักสายตาแป๊บหนึ่ง ก่อนที่จะไม่ได้พัก” แฟรงค์หลุดยิ้มเพราะรู้ว่าประโยคหลังหมายถึงอะไร “จนถึงเย็นของอีกวันก็เคยมาแล้ว นับประสาอะไรกับแค่คืนที่ไม่เต็มคืน” คนตัวเล็กตวัดสายตามองเจ้าของคำพูดนั้นอย่างไม่ชอบใจ “งั้นเลิกเงี่ย...สิยะ!”

รจนา พีอาร์สาวสวยสายถึก ที่ถูกเลิกจ้างด้วยเหตุผลแสนงี่เง่าคือ...ดันไปเตะก้านคอเจ้านายหัวงูที่มาขอดูดนมเธอจนคอแทบหัก แถมยังโดนแฟนสวมเขาจนต้องเลิกราแบบไม่สวยอีกต่างหาก เธอตัดสินใจหอบหมาบีเกิ้ลคู่ใจ กลับบ้านเกิดที่ต่างจังหวัดเพราะแบกรับค่าครองชีพไม่ไหว จนกระทั่งได้มาพบกับ สาธุคุณ หนุ่มบ้านไร่สุดฮอตประจำตำบลเพื่อนบ้านใหม่ เพราะหมาเธอไปดันมุดรั้วไปปล้ำหมาเขาถึงบ้าน งามหน้าไหมล่ะ! แล้วความฮาปนฟินจึงบังเกิด!

Spoil~ “ชะ..ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ช่วยด้วย” เมื่อจวนตัวจนทำอะไรไม่ได้แคทร้องตะโกนเรียกขอความช่วยเหลือจากคนแถวนี้ลั่น พร้อมน้ำตาเอ่อออกมาคลอเบ้าด้วยความกลัวสุดขีด ตี๋ยกมือขึ้นอุดปิดปากหญิงสาวไม่ให้ส่งเสียงดังออกมา “เงียบ” “อื้อ..อ่อย ช่วยด้วย” แม้จะถูกปิดปากไว้มันก็ไม่ได้ทำให้ความพยายามเอาตัวรอดของเธอลดลงได้ ยังคงส่งเสียงร้องอู้อี้ออกมาอย่างต่อเนื่อง “ไอ้เสือเอาผ้าออกมาโปะสิวะ รอให้คนแห่กันมาก่อนรึไง” “…..” ครั้นได้ยินคำพูดของเล้งเสือก็รีบหยิบผ้าสีขาวซึ่งพับทบกันขนาดพอดีมือที่โปะยาไว้ออกมาจากกางเกงยีน เขาเดินไปดึงหญิงสาวที่พยายามดีดดิ้นขัดขืนมาจากอ้อมกอดเพื่อน “พี่เสืออย่าทำอะไรแคทเลยนะ ปล่อยแคทไปถะ..อื้อ!”

ได้โอกาสเกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นสาวอ้วน ที่สามีไม่ได้รักแถมยังรังเกียจเสียอีก ไหนจะอนุภรรยาสันดานหมาจิ้งจอก โถ่ชีวิต!

เพราะถูกลุงใจร้ายคิดขายเธอและน้องสาวเอาเงินไปเล่นพนัน แต่โชคดีได้เขามาช่วยเอาไว้ เขาที่ตามจีบเธอ อีกทั้งยังเป็นคนไม่เอาไหน ดื่มเหล้าหนัก ไม่ทำงาน อีกทั้งยังชอบเสนอตัวอยากเป็นเป็นสามีเธออยู่นั่น

"ไม่อยากเอากับเอมิจริงๆ เหรอ" "ไม่เอาไม่อยากเอาไม่มีอารมณ์เอาไม่มีแรงด้วยเมื่อคืนเธอสูบแรงฉันไปจนหมดแม่งให้ได้พักบ้างเถอะ" "อ่อที่แท้ก็ไม่สู้นี่เอง คริ คริ เสียดายจังทั้งใหญ่ทั้งยาว อมทีมิดถึงคอหอยนึกว่าจะเป็นอนาคอนด้าแต่ที่ไหนได้เป็นแค่หนอนชาเขียว อิอิ" "ยัยเอมิกล้าดูถูกฉันเหรอวะ" "ดูถูกดีกว่าดูผิดนะคะพี่ภูมิ^^" "ฉันจะทำยังไงกับผู้หญิงแบบเธอดีวะ ฉันชักจะหมดความอดทนกับเธอแล้วนะเว้ย!!" "อย่าเพิ่งหมดซี่เราเอากันแค่ครั้งเดียวเองน๊า เอ...หรือว่าน้องชายพี่มันไม่ค่อยสู้มีดีแค่ใหญ่อย่างเดียว" "เธอพูดให้มันดีๆ นะพูดแบบนี้ฉันเสียหายนะเว้ย" "แล้วเอมิพูดไม่ดีตรงไหนอ่าา ก็พี่บอกเองว่าไม่มีแรงอ่ะแต่เอมิมีนี่ ให้เอมิขึ้นให้ก็ได้น๊าาเอมิช๊อบชอบเวลาอยู่บนตัวพี่ภูมิเวลาเอมิขย่มโยกแล้วเห็นหน้าพี่ภูมิเวลาเสียวเอมิก็เสียวตาม^^"

เว่ยเหนียนเว่ยเหนียนเหยาหญิงสาวอาภัพรัก ถูกส่งให้มาอยู่ในร่างของผู้หญิงอีกคนที่มีชื่อเดียวกัน เพื่อเติมเต็มสิ่งที่นางโหยหานั้นคือความรักและครอบครัว สามีหล่อล้ำ บุตรชายฝาแฝด ครอบครัวของข้า ขอบคุณสวรรค์ ที่ส่งนางมาในที่นี้ แม้ครอบครัวนี้จะยากจนไปสักนิด อดอยากไปสักหน่อย แต่หญิงแกร่งอย่างเธอจะปูทางความร่ำรวยให้เอง นิยายเรื่องนี้เป็นแนวครอบครัวสุขสันต์ ปนมาม่าหน่อยๆ เรื่องที่แต่งเป็นจินตนาการ ไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์จีนทั้งนั้น

เรื่องราวความรักของมาเฟียน้อยลำดับที่ 3 ที่ดันไปตกหลุมรักหญิงสาวที่อายุมากกว่าและแต่งงานแล้ว เขาไม่สนว่ารอบข้างจะเป็นยังไง ขอเพียงเขาได้ครอบครองเธอเท่านั้น แม้ต้องแลกด้วยชีวิตเขาก็ยอม

“พรรธน์ยศ” รู้สึกโกรธเมื่อ “จอมใจ” มาเข้าพิธีแต่งงานกับตัวเอง เพราะคนที่เขาต้องการจะแต่งงานด้วยไม่ใช่หล่อน แต่แล้วทำไมเจ้าสาวที่เขาชังน้ำหน้าถึงได้ทำให้เขาปั่นป่วนใจแบบนี้ และแน่นอนว่าเจอหน้ากันทุกวันแม้ปากบอกไม่แต่ร่างกายกลับตอบสนองดีทุกอย่าง ความรักจึงผูดรั้งทั้งสองไว้ด้วยกันแบบไม่รู้ตัว แต่เมื่อวันเวลามาถึง หนึ่งคนกลับมาและหนึ่งคนต้องไปความวายป่วงจึงบังเกิดขึ้น....

"แค่หวงฉัน หนี้อาจไม่ลด แต่ถ้ารัก..ก็ไม่แน่" "อิ่มแล้วค่ะ" ใครจะไปกินอะไรลง ก็เขาเล่นมองเธอราวกับจะกลืนเธอลงท้องไปทั้งตัวขนาดนั้น แถมยังเติมไวน์ให้เธอกับเขาไม่หยุด จนตอนนี้เธอรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งตัวแล้ว "แน่ใจนะว่าอิ่มแล้ว เพราะถ้าเธอลุกจากโต๊ะนี้ไป เธอจะไม่ได้กินอะไรอีกเลยจนถึงเช้า..นอกจากน้ำเท่านั้น" เธอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ไม่รู้ว่าวันนี้ผีเข้าเขาหรือเปล่า ถึงพูดและมองเธอราวกับไม่ใช่เขา หรือเพราะแบบนี้ ถึงทำให้สาวๆ อยากที่จะมานอนทอดกายให้เขาเชยชม ไม่เว้นแม้แต่นางเอกดังระดับแถวหน้าคนนั้น เมื่อเธอไม่ตอบอะไร เอาแต่จ้องมองหน้าเขาอย่างอึ้งๆ เขาจึงกระดกไวน์จนหมดแก้วแล้วลุกเดินไปหาเธออย่างช้าๆ เขาก้มตัวลงมาโอบบ่าบอบบางแล้วกระซิบเสียงแหบพร่าชิดใบหูของคนที่ยังนั่งเบิกตาค้าง "เธออิ่ม แต่ฉันยังหิวอยู่เลย" พูดจบก็จรดริมฝีปากร้อนรุ่มจูบข้างแก้มของเธอย้ำๆ แล้วถลำไถลลากมาจูบที่ใบหูบอบบางโดยไม่พลาดขบเม้มติ่งหูของเธอเบาๆ อย่างเร้าอารมณ์จนคนตัวบางหลับตาพริ้ม

เขาเป็นบุรุษจืดจาง ไร้ความโดดเด่น แต่นางก็เห็นเขาได้อย่างชัดเจน หวังเพียงคนผู้นี้มอบครอบครัวเล็กๆ อยู่อย่างสมถะ มีชีวิตหลังแต่งงานที่เงียบสงบเรียบง่ายและปลอดภัยก็พอ แต่ทว่า... ชีวิตสงบสุขเรียบง่ายที่ใฝ่หา เหตุใดช่างยากเย็นนัก อา...แต่ไม่เป็นไร เพราะในที่สุดนางก็ได้รู้ ชีวิตที่ยุ่งเหยิงอันตรายเช่นนี้ล่ะ ช่างมีสีสันดีนักแล

วัชรมัยเคยทิ้งไผท ทิ้งลูก แล้ววันนี้กลับมาร้องขอความเป็นแม่อีกครั้ง ไผทจะไม่มีวันให้อภัย!

“อุ๊บส์!” นานเท่าไหร่ก็ไม่อาจรู้ได้ ที่เธอสลบไปเพราะฤทธิ์ยากลิ่นประหลาด เมื่อตื่นลืมตาขึ้นอีกครั้ง ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเสื่อน้ำมันในห้องพักขนาดเล็กที่ทำด้วยสังกะสีทั้งสี่ด้าน ข้าวของเครื่องใช้ที่วางอยู่อย่างระเกะระกะหลายจุดหลายมุมทำให้รู้ว่าเป็นของใช้ของผู้ชายทั้งสิ้น แน่นอน กลิ่นเหล้า กลิ่นบุหรี่ ยังไม่แรงเท่ากลิ่นเหงื่อกลิ่นสาบของคนใช้แรงงาน !

ฉันแอบชอบรุ่นพี่ที่โรงเรียน รุ่นพี่เป็นตัวท็อปเบอร์หนึ่งของโรงเรียนเลย ฉันต้องพยายามให้มากขึ้นเพื่อให้ได้ใจรุ่นพี่ ฉันต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยและคณะเดียวกันกับรุ่นพี่ให้ได้!! แนะนำตัวละครหลัก: แบงค์ รุ่นพี่ปี 3 คณะนิติศาสตร์ สูง ขาว ผมลองทรงสูงสีดำสนิท แถมเป็นนักร้องนำวงดนตรีที่มหาวิทยาลัย แพรว สาวน้อยปี1 คณะนิติศาสตร์ ที่แอบชอบพี่แบงค์มาตั้งแต่สมัยมัธยม เธอจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เข้ามหาวิทยาลัยเดียวกับรุ่นพี่ น้ำ คณะนิติศาสตร์ เพื่อนสนิทของแพรวตั้งแต่มัธยมปลาย แพมแพม คณะนิติศาสตร์ เพื่อนสนิทของแพรวที่พึ่งมารู้จักกันที่มหาวิทยาลัย พีท คณะวิศวกรรมศาสตร์ เพื่อนชายที่สนิทที่สุดของแพรวและอยู่ข้างบ้านแพรว ครอบครัวสนิทกันมากๆ

"นาย! นอนข้างนอก!" "อะไรนะ!" "นอนข้างนอก ห้ามเข้ามาใกล้ฉันเกินสามเมตร" "เธอเป็นอะไร ทำไมฉันจะเข้าใกล้เธอไม่ได้ ฉันเป็นสามีเธอนะ" "ไม่ได้เป็นอะไร แต่ฉันเหม็นหน้านาย อยู่ใกล้ ๆ แล้วคลื้นไส้ จะอ้วก!"

เรื่อง...หวานใจนายสิงหราช (คุณสิงห์) คำโปรย...เมื่อกามเทพตัวน้อยนำพาให้คุณอาสิงห์ได้พบกับคุณหมอมาใหม่ประจำตำบล เกิดถูกตาต้องใจตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้สบตา การเดินหน้าจีบคุณหมอจึงเริ่มขึ้น แนะนำตัวละคร คุณสิงหราช (นายสิงห์) อายุ 34 ปี เจ้าของสวนผลไม้และรีสอร์ตขนาดใหญ่ เขาหล่อ รวย เจ้าเล่ห์ คุณนิชนันท์ (หมอแก้ม) อายุ 27 ปี เธอสวย รวย เก่ง แต่สู้ความเจ้าเล่ห์ของเขาไม่ได้หรอก หนูนิด อายุ 2 ขวบกว่าๆ หลานสาวคุณอาสิงห์ น่ารัก พูดเก่ง ขี้สงสัย ตัวละครอื่นๆ คุณคชา (เฮียช้าง) พี่ชายคนโต ป๊ะป๋าของหนูนิด คุณมังกร น้องชายคนเล็ก ปล.นิยายเรื่องนี้เขียนต่อจากเรื่อง...หวานใจคุณพ่อลูกติด

วิญญาณต้องสาป นำพาหญิงสาวผู้หนึ่งกลับไปยังห้วงเวลาที่พวกเขาเคยอยู่ หวังว่านางจะช่วยถอนคำสาปร้ายนี้ เพื่อที่จะได้หลุดพ้นจากการจองจำนับพันปี และเขาที่เฝ้ารอนางมาตลอดพันปี พันปีที่เฝ้ารอได้พบเธออีกครั้ง กี่หมื่นวันที่ถูกจองจำวิญญาณเอาไว้ เขานั่นเฝ้ารอเพียงแค่เธอ