วาย

ใช่ครับผมท้องกับคุณ แต่ผมไม่ได้อยากให้คุณมาเป็นพ่อของลูกผม

“พอเถอะครับ จันทร์เหนื่อยแล้ว จันทร์ว่าเราหยุดแค่นี้ดีกว่าครับ” “เหนื่อยยังไง พี่คิดว่าเราคิดเหมือนกันซะอีก” “ถ้าวันนี้ สิ่งที่พี่คลื่นทำเพื่อเล่นกับความรู้สึกของจันทร์ เพื่อให้จันทร์รู้สึกเจ็บ ให้จันทร์รู้สึกผิด บอกเลยว่าไม่!! จันทร์ไม่เคยรู้สึกผิดสักนิด จันทร์คิดดีแล้ว จันทร์ถึงทำมันลงไป ดังนั้นพี่คลื่นเลิกหาคำตอบจากคำถามเดิมๆ คำถามที่มันมีคำตอบอยู่แล้วสักที” “ดี!! ในเมื่อคุณบอกว่าทุกอย่างที่คุณทำ คุณตั้งใจทำมัน งั้นคุณก็รอรับผลของมันได้เลย” - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - “จันทร์รักพี่ที่สุดเลยรู้ไหม” เจ้าจันทร์พูดกับแฟนหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆ “วันนี้จันทร์มีความสุขที่สุด พี่คลื่นจะเป็นรักแรก และรักเดียวของจันทร์” เจ้าจันทร์พูดพร้อมกับเอาหัวเอนซบอกแกร่งของแฟนหนุ่ม พร้อมทั้งเอามือเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้างาม

ข้าขอโทษ เจ้ายังไม่ถึงเวลาอันควรแต่การทำงานผิดพลาดของระบบวิญญาณเจ้าเลยหลุดออกมา ข้าเลยจะส่งเจ้าไปเกิดใหม่เป็นนายซินในนิทานที่เจ้าเคยอ่านตอนเด็ก ข้าสานฝันวัยเด็กให้เจ้าเป็นการไถ่โทษ โชคดีนะเอก บ๊ายบาย

จากที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้า ทำหน้าตาน่าหมั่นไส้ เห็นแล้วเป็นต้องคอยตามคอยแกล้ง พอไม่เห็นหน้าทำไมหัวใจมันร้อนรนอยู่ไม่ได้ต้องอยากเห็นหน้าตลอด หรือจะเป็นแบบที่โบราณว่าไม่เห็นหน้าเห็นหลังคาก็ยังดี

จากเรื่องเราเล่าขานในตำนานบทหนึ่ง ก่อนการล่มสลายของโลกเก่าเพื่อก่อกำเนิดขึ้นใหม่ ‘คาลรอส’ ราชาอสูรผู้พ่ายในสงครามครั้งสุดท้ายสูญเสียทุกอย่างได้นำพาจิตสุดท้ายก่อนสูญสลายของ ‘โคลว์’ ผู้เป็นที่รักเข้าสู่วัฏฏะในโลกมนุษย์เพื่อฟื้นฟูกลับอยู่เคียงข้างกันอีกครั้ง           ทว่าชะตากรรมกลับเล่นตลก จอมราชากำเนิดใหม่ในฐานะมนุษย์โดยสมบูรณ์หากแต่ไร้ซึ่งความทรงจำในกาลก่อน ส่วนผู้ที่เป็นดั่งดวงใจกลับกำเนิดใหม่ไม่ได้ กลายเป็นภูตผีกึ่งเป็นกึ่งตายที่มีความทรงจำทั้งหมดโดยสมบูรณ์           ผู้หนึ่งเกิดตายวนเวียนซ้ำซาก จิตใจเคว้งคว้างขาดหาย อีกผู้หนึ่งร่อนเร่ไร้ที่ไป ทำได้แค่เฝ้ามองทุกข์ทรมานกับการถูกลืม           จวบเมื่อทั้งคู่ได้พบกันอีกครั้ง ปรารถนาที่เฝ้ารอกลับต้องแลกมาด้วยใครบางคนที่เกิดมี ‘น้ำหนักขึ้นกลางใจ...’ ***

เซี่ยเหยียนอวี่ถูกใส่ร้ายจนโดนองค์ชายจวิ้นอี่เนรเทศ เขาตรอมใจตาย แต่ความแค้นสุดท้ายก่อนวิญญาณดับสิ้นพาเขาย้อนเวลากลับไปยังจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดเพื่อแก้ไขมัน

เพราะแม่ทัพเฉินคือชายที่เสี่ยวเม่ยมอบใจให้ ถึงจะต้องปลอมตัวเป็นนายคณิกา แต่ขอแค่ได้ใกล้ชิดอีกฝ่ายเขาก็ยอม แต่ความสัมพันธ์ของพวกเราเป็นเช่นนั้น เริ่มต้นด้วยความหลอกลวงอันเงียบงัน และจะจบลงอย่างไร้ร่องรอยราวกับไม่เคยมีสิ่งใดเกิดขึ้น

การล่มสลายของศูนย์วิจัยทำให้ความทรงจำของเหอไป๋เหยียนนั้นหายไปจนหมดสิ้น เซียวเยว่ต้องทำอย่างไรจึงงจะทวงคืนความทรงจำนี้กลับมาได้ ในขณะที่ยังต้องต่อกรกับคนของศูนย์วิจัยที่คอยตามล่าไม่เลิกรา

จะบอกว่าคนแปลกหน้า? ก็คุ้นหน้าเกินกว่าจะบอกว่าไม่รู้จัก จะบอกว่าคนรู้จัก แต่…ทั้งชื่อ ที่อยู่ ก็ไม่มีอะไรเลยที่เขารู้ จะบอกว่า.. เอ่ออ… คู่นอน ก็ยังไม่เคยนอนด้วยกัน แต่ก็ทำอะไรที่ยากจะอธิบายไปแล้ว

"คอยดูนะ กูจะทำให้สายรุกหน้าหวาน กลายมาเป็นรับให้ดู" คำพูดสุดแสนท้าทายดังออกมาจากปาก ของเจ้าของคาสิโนหนุ่ม โดยที่เขาไม่รู้เลยคำพูดสุดแสนจะมั่นใจนั้น จะทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไปตลอดกาล "เวรเอ้ย!!"

อยากได้ผู้หญิงตัวเล็กเป็นเมียเว้ย ไม่ใช่ได้ผู้ชายตัวเท่าควายมาเป็นผัวแบบนี้

ิผังห่วงโซ่อาหารอาณาจักรเสี่ยเข้โคตรเห้ ลิลลี่ = บนสุด เสี่ยเข้ =เจ้าของอาณาจักรเห้ พี่โดม =ลูกอีช่างขัด สารวัตรดาวเรือง=คนหล่อแต่เป็นเมีย ปลาซิว=...ลูกอ๊อดเล็กจิ๋ว   ..นิยายวายpwpไม่มีอะไรมากแค่พาทัวร์รอบบ่อจระเข้ให้เสียวเล่น..เสียวโดนแดก

คนอื่นได้มาเกิดใหม่เป็นนางเอก นางร้าย เพื่อแย่งพระเอกแต่ฉันกลับเข้ามาอยู่ในร่างผู้ชายที่ท้องได้นะสิ

ในตำหนัก 1 แดนที่เป็นแดนเจ้าแห่งมังกรจันทราเมื่อ 10 ปีก่อนได้บุกรุกในแดนมนุษย์ ได้กับกาย กลายร่างเป็นมนุษย์เมื่อ 500 ปีก่อนดังนั้นจึงโดนเก็บผนึกวิชาตัวเองไว้จึงกลับกลายให้ตัวเองเป็นชาวบ้านอาศัยอยู่ตามหลักซุ้มนาพื้นที่และหมู่บ้านทั่วไปทำมาค้าขายทั่วไป ดังนั้นเจ้าแห่งมังกรนั้น จึงได้เปลี่ยนผ่านชีวิตตัวเองเป็นคนธรรมดาซึ่งได้ตกใจ ในการมาพื้นที่ถิ่นแปลกใหม่โดยที่ไม่รู้ตัว ดังนั้นเขาจึงตกน้ำลงมาและหลับไหลอยู่เป็นเวลาช้านานเพราะตัวเขานั้นได้โดนกักขังแห่งดวงวิญญาณให้หลับไหลดังนั้นมีชาย CEO ผู้เป็นเจ้าของบริษัทนั้นได้เกิดเหตุการณ์ตลาดไม่พลาด คาดฝัน ในการได้พบเจอทะลุข้ามมิติในครั้งนี้ดังกล่าวดังนั้น เจ้าแห่ง มังกรจันทราจึงได้ตกไปในสระน้ำโดยที่ CEO นั้นไปว่ายน้ำในสถานที่สระว่ายน้ำแห่งหนึ่ง ในย่านแถวฝังชุย จึงทำให้เขานั้นได้ตกใจและ

หนึ่งคนเฝ้ารอและรักษาคำมั่นสัญญา หนึ่งคนละเลยจนหลงลืม เพราะถูกบังคับให้แต่งงานแค่ผูกพันธะ และมีลูกด้วยกันให้มันจบ ๆ ไป 'เหมือนมือที่สาม แต่จะเรียกอย่างนั้นได้ไงในเมื่อมือที่สามอย่างเขาต้องมานั่งสมเพชตัวเองอยู่แบบนี้' 'แต่งกันรอวันหย่าสิเป็นภาพที่ชัดเจนมากกว่า' 'แค่ให้มันจบ ๆ ไปตามที่พวกผู้ใหญ่ต้องการ' 'ทั้ง ๆ ที่เขามาก่อน แต่ทำไมถึงต้องมาอยู่ในสภาพนี้' นิยายเรื่องนี้เป็นแนวคลุมถุงชน ดรามา รักสามเส้า พระเอกมีคนรักอยู่แล้วแต่ต้องถูกบังคับให้แต่งงาน เพราะฉะนั้นบางฉากบางตอนจะมีการบรรยายถึงการนอกกายและนอกใจ ในส่วนของการนอกกายนั้นจะไม่เขียนบรรยายชัดเจน เพียงแต่ให้เป็นไปตามบริบท ฉากการมีเพศสัมพันธ์ (NC) จะมีระหว่างพระเอกกับนายเอกเท่านั้น

เรื่องราวของเพื่อนที่แอบรักเพื่อน เวลาผ่านไปเพื่อนที่แอบรักมาบอกว่ากำลังจีบผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นเหตุให้อีกฝ่ายรู้สึกไม่พอใจ จนเผลอทำอะไรที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนต้องจบลงและเริ่มต้นใหม่ในความสัมพันธ์แบบอื่น

นักวิทยาศาสตร์หนุ่ม ผู้คิดค้นไทม์แมชชีน เพื่อข้ามเวลาไปยังอนาคตอีก 9,000 ปีข้างหน้า แต่กลับเกิดอุบัติเหตุบ้างอย่าง! ทำให้ย้อนกลับไปเมื่อ ยุคหินก่อนประว้ติศาสตร์ และได้เจอกับมนุษย์ยุคหินโดยบังเอิญ!...

เมื่อ “มะลิ” ลูกชายคนเดียวของเจ้าสัววิรัตน์ กลับมาจากเมืองนอกพร้อมกับทัศนคติใหม่ที่ไม่อยากแต่งงานตามคำสั่ง เขาต่อต้านทุกอย่างที่บ้านวางไว้ รวมถึงคู่หมั้นในวัยเด็กอย่าง “ภพ” ซึ่งตอนนี้เป็นเจ้าของสวนผลไม้ที่รวยที่สุดในจังหวัด มะลิถูกส่งตัวไปอยู่กับภพโดยอ้างว่าจะเรียนรู้งาน แต่เบื้องหลังคือการบังคับให้อยู่ใกล้กัน หวังให้รักเก่ากลับมา ภพ…ยังคงใจเย็น ยิ้มอ่อน และดูแลมะลิด้วยใจจริง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะปากร้ายหรือก้าวร้าวแค่ไหน เขาก็ไม่เคยโกรธ กลับกัน…ยิ่งเห็นอีกฝ่ายเจ็บ เขายิ่งอยากเป็นคนปลอบ แต่ทุกอย่างไม่ง่ายเมื่อความลับบางอย่างเกี่ยวกับอดีตของมะลิในต่างประเทศและความลับในวัยเด็กเริ่มปรากฏออกมา — และหนึ่งในนั้นคือผลของความรักเพียงชั่วคืนที่เขาไม่เคยลืม… เมื่อร่างกายของมะลิเริ่มเปลี่ยนแปลง… และเขาพบว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ลูกของภพ ทุกอย่างจึงเปลี่ยนไปตลอดกาล

คนนึงก็ร้าย อีกคนก็ไม่ยอมใคร มันจะเป็นความรักได้จริง ๆ หรอ? หรือสุดท้ายมันก็แค่ความสัมพันธ์ที่บิดเบี้ยว?

แรก ๆ ไม่ชอบหน้าก็บอกอีกฝ่ายว่า “อย่ายุ่งกับฉันนะ” หลัง ๆ รั้งคนตรงหน้าไว้อ้อนวอนด้วยสายตา “อย่าไปนะ”