ย้อนกลับ

วันที่โรคหอบของฉันกำเริบ คือวันที่โจวสืออานพาแสงจันทร์ขาวของเขาไปตรวจครรภ์ และยาช่วยชีวิตของฉันอยู่กับเขา หลังจากนั้น ฉันมองดูโจวสืออานตามหาฉันไปทั่ว ถึงกระทั่งเมื่อรู้ว่าฉันท้อง เขาก็กลายเป็นคนเสียสติ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็มีคนเฝ้าหลุมศพฉันเพิ่มมาหนึ่งคน

ก่อนงานแต่งหนึ่งวัน ฉันได้รับโทรศัพท์จากทางโรงแรม “สวัสดีค่ะคุณเจียง มีคนมาทำลายสถานที่จัดงานแต่งของคุณค่ะ” ฉันไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นก็เลยรีบมุ่งหน้าไปที่โรงแรม พอไปถึงที่นั่นก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งถือภาพแต่งงานที่ถ่ายร่วมกับว่าที่สามีของฉัน ตวาดเสียงดังลั่น “แกมันนังเมียน้อยหน้าด้าน! กล้ายั่วยวนสามีชาวบ้าน! แล้วยังเอาเงินของเขามาจัดงานแต่งเสียอลังการอีก!” พริบตาเดียวผู้คนรอบข้างก็หันมาสนใจ แม้แต่ผู้จัดการโรงแรมยังกล้าชี้หน้าต่อว่าฉัน “ฉันว่าแล้วทำไมงานแต่งทั้งทีกลับไม่เห็นเงาเจ้าบ่าวเลย ที่แท้ก็ไม่ใช่ภรรยานี่เอง” จากนั้นผู้คนที่อยู่รอบๆ ก็เข้ามาล้อมวงร่วมกันต่อว่า แล้วยังทำร้ายฉันจนแท้งลูกอีก ฉันโกรธจัดจนหลุดหัวเราะออกมา ส่งข้อความหาเลขาในทันที “ยกเลิกงานแต่งวันพรุ่งนี้เสีย แล้วไล่เฉินซวี่ออกจากบริษัทของฉันด้วย!” ใช้เงินของฉันเลี้ยงดูชู้รักไม่พอ ยังกล้าปล่อยนังเมียน้อยนี่มาหาเรื่องอีก! ดูสิว่าฉันจะจัดการพวกแกอย่างไร!

ชาติก่อน บิดาส่งผีเสื้อมายาให้ข้าและน้องสาวคนละตัว เขาบอกว่าหากใครสามารถฝึกสอนจนกลายเป็นสัตว์วิเศษประจำตัวได้ก่อน คนนั้นก็จะได้รับตำแหน่งปุโรหิตหญิงคนถัดไป ข้าอดหลับอดนอนบำเพ็ญเพียรอยู่ตลอดเวลา เพื่อจะฝึกฝนผีเสื้อมายาให้เชื่อง ยอมถึงขั้นใช้เลือดเนื้อของตัวเองผสมลงในยาเพื่อบำรุงเลี้ยงดูมัน ในที่สุด ผีเสื้อมายาก็เกิดดวงจิต กลายเป็นสัตว์วิเศษ ธิดามังกรทั้งเผ่าพันธุ์ร่วมอวยพรให้ข้า แสดงความยินดีที่จะได้กลายเป็นปุโรหิตหญิง ซึ่งนานแสนนานจะปรากฏขึ้นสักคน ใครจะคาดคิด ผีเสื้อมายาตัวนั้นบินวนรอบตัวข้าเพียงครั้งเดียว ก็โบยบินออกไปเกาะไหล่น้องสาวของข้าด้วยท่าทางใกล้ชิดสนิทสนม น้องสาวหันมาหัวเราะเยาะข้า “เจ้าคิดว่าสับเปลี่ยนสัตว์วิเศษได้โดยไม่มีใครล่วงรู้งั้นหรือ คงลืมไปแล้วกระมังว่าพวกมันจดจำผู้เป็นนายได้ตั้งแต่กำเนิด!” ถ้อยคำด่าทอของผู้คนมากมายแทบจับถมข้าในชั่วพริบตา บิดารู้สึกว่าอับอายขายหน้าอย่างยิ่ง จึงสั่งตัดแขนตัดขาข้าต่อหน้าคนทั้งหมด จากนั้นก็โยนข้าลงไปในเพลิงผลาญเก้าสวรรค์ ถูกเผาตายทั้งเป็น น้องสาวกลายเป็นปุโรหิตหญิงของเผ่า ได้รับการกราบไหว้บูชาจากคนนับหมื่น ยามที่ลืมตาขึ้นอีกครั้ง ข้าย้อนกลับมาในวันที่บิดามอบผีเสื้อมายาให้ ข้าแสยะยิ้มเย็นชาในใจ คราวนี้ข้าจะไม่ฝึกฝนผีเสื้อมายา ดูสิว่าน้องสาวจะยังกลายเป็นปุโรหิตหญิงได้อย่างไร!

ลูกชายฉันอายุสามขวบแล้ว แต่หน้าตาไม่เหมือนสามีฉันเลยสักนิด พ่อสามีของฉันสงสัยไม่เลิกก็เลยแอบพาลูกชายฉันไปตรวจดีเอ็นเอกับตัวเอง ผลการตรวจดีเอ็นเอปรากฏว่าพวกเขาตาหลานไม่เกี่ยวข้องกันทางสายเลือด พ่อสามีโมโหมาก ทั้งด่าทอฉัน แล้วยังขู่จะฆ่าพวกเราแม่ลูกให้ตายอีก สามีฉันก็ตบหน้าฉันอย่างแรง "ผู้หญิงหน้าด้าน! หลอกให้ฉันเลี้ยงลูกผู้ชายคนอื่นมาตั้งสามปี!” พอเห็นพวกเขาทำนิสัยแบบนั้น ฉันก็เลยปาใบรับรองผลตรวจดีเอ็นเอของพ่อสามีกับสามีให้ดู----สองคนนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือด พ่อสามีกับสามีอึ้งไปเลย ฉันหัวเราะเบาๆ "ใครกันแน่ที่ไม่ใช่พ่อลูกกัน..."

วิดีโอที่แฟนขอเลขาสาวแต่งงานกลายเป็นไวรัลบนโลกออนไลน์ ทุกคนต่างพูดกันว่าโรแมนติกและซาบซึ้งใจมาก เลขาสาวโพสต์ข้อความสารภาพรักว่า【ในที่สุดก็ได้เจอคุณ โชคดีที่ฉันไม่ยอมแพ้ คุณหลี่คะ ชีวิตต่อจากนี้ไป ขอคุณนำทางด้วยนะคะ】 คอมเมนต์เต็มไปด้วยเสียงเชียร์【ฟินมาก! เลขาสาวกับท่านประธานผูู้เผด็จการ คู่จิ้นของฉันนี่มันหวานที่สุดไปเลยยยย!】 ฉันไม่ร้องไห้ ไม่โวยวาย เพียงแค่ปิดหน้าเว็บอย่างเงียบๆ แล้วไปหาแฟนเพื่อขอคำอธิบาย แต่กลับได้ยินเขาคุยกับเพื่อนว่า “ช่วงไม่ได้ ถ้าฉันไม่แต่งกับเธอล่ะก็ เธอก็จะถูกครอบครัวบีบบังคับให้แต่งงานกับคนที่เธอไม่รัก” “แล้วเซี่ยเซี่ยล่ะ เธอต่างหากที่เป็นแฟนจริงๆของนาย นายไม่กลัวว่าเธอจะโกรธเหรอ?” “โกรธแล้วจะทำอะไรได้? เซี่ยเซี่ยอยู่กับฉันมาเจ็ดปีแล้ว เธอไม่มีทางไปจากฉันได้หรอก” สุดท้าย ฉันกับเขาก็แต่งงานในวันเดียวกัน รถแต่งงานแล่นสวนกัน ขณะที่เจ้าสาวกำลังแลกช่อดอกกัน และในวินาทีที่เห็นฉันอยู่ในรถแต่งงานอีกคัน เขาก็พังทลายลงอย่างสิ้นเชิง

แต่งงานจนเข้าปีที่สามแล้ว ในที่สุดฉันก็ตั้งท้อง ฉันถือกล่องข้าวเตรียมไปบริษัทสามีเพื่อบอกข่าวดีนี้กับเขา แต่ผลปรากฏว่าถูกเลขาของเขาปฏิบัติเหมือนฉันเป็นเมียน้อย เธอเอากล่องข้าวครอบหัวฉัน ทั้งยังถอดเสื้อผ้าของฉัน และบังคับให้​ฉันทำแท้ง “ก็แค่แม่บ้านคนหนึ่ง นึกไม่ถึงว่าจะกล้าล่อลวงท่านประธานกู้ แถมยังกล้าท้องลูกของเขาอีก “วันนี้ฉันจะทำให้เธอรู้ถึงชะตากรรมที่ลูกเมียน้อยควรจะได้รับ” จากนั้นก็ลำพองใจขอความดีความชอบกับสามีฉัน “ท่านประธานกู้ ฉันกำจัดแม่บ้านที่จ้องจะล่อลวงคุณแล้ว คุณจะให้รางวัลฉันยังไง?”

ในวันแม่ ฉันอยากส่งของขวัญให้แม่สามี แต่ไม่คิดว่าจะเห็นแม่สามีพาชายผิวสีคนหนึ่งเข้ามาในห้อง ครึ่งชั่วโมงต่อมา แม่สามีก็เดินออกจากห้องด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ...

สามปีก่อน ฉันวางยาทายาทมาเฟีย วินเซนต์ หลังจากค่ำคืนอันเร่าร้อนในครั้งนั้น เขาไม่ได้ฆ่าฉัน ตรงกันข้าม เขากลับครอบครองร่างกายของฉันจนขาอ่อนระทวย บีบเค้นเอวฉันพลางกระซิบคำเดิมซ้ำ ๆ ว่า “เจ้าหญิงของผม” ในตอนที่ฉันกำลังจะขอเขาแต่งงาน อิซาเบลลา รักแรกของเขาก็กลับมา เพื่อเอาใจเธอ วินเซนต์ปล่อยให้รถชนฉัน สั่งให้คนเอามรดกของแม่ของฉันไปโยนให้หมาจรจัด แล้วส่งฉันเข้าคุก... แต่ในตอนที่ฉันแตกสลายและกำลังจะบินไปบอสตันเพื่อแต่งงานกับคนอื่น วินเซนต์กลับพลิกแผ่นดินทั่วทั้งนิวยอร์กเพื่อตามหาฉัน

ในค่ำคืนที่ซือชิงเจ๋อออกไปพลอดรักกับชู้รัก ซางชิวกลับต้องจบชีวิตลงอย่างอนาถ พญายมให้โอกาสเธอได้กลับมามีชีวิตเป็นเวลาเจ็ดวันเพื่อสะสางความปรารถนาที่ยังค้างคาใจ เธอมีความปรารถนาเพียงหนึ่งเดียว นั่นก็คือการหย่ากับซือชิงเจ๋อ ให้ทุกอย่างที่ผ่านมาจบสิ้นลง ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นหรือตายก็อย่าได้กลับมาพบเจอกันอีก