ย้อนกลับ

เพื่อที่จะช่วยคนรักของเขาแล้ว เฉินจืออี้ได้ไปหาซื้อศพของผู้หญิงในสภาพไม่สมบูรณ์แบบจากตลาดมืด จากนั้นเขาจัดการควักไตออกจากร่างศพนำมาเปลี่ยนให้คนรักด้วยตัวเอง เพื่อหลบหนีการตามล่าของตำรวจ เขาจึงโยนศพลงไปในสระกรดซัลฟิวริกเพื่อทำลายหลักฐาน เพียงแต่เขาไม่รู้ว่า เจ้าของศพร่างนั้นคือฉัน

หลังจากฉันตายไปห้าปี อันอัน ลูกสาวของฉันก็โทรไปที่เบอร์ของกู้ซีเหนียน เธอลองถามอีกฝ่ายว่า “คุณชอบแม่ของหนูไหมคะ?” เธอถามตามประโยคหนึ่งที่ฉันเขียนไว้ในไดอารี่ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ว่า ‘กู้ซีเหนียน คุณชอบฉันไหม’ คาดไม่ถึงว่าปลายสายกลับตอบเหน็บแนมว่า “แม่เธอสั่งให้ทำแบบนี้เหรอ? แม้แต่ลูกสาวก็ยังเอามาใช้เป็นเครื่องมือได้สินะ? เป็นผู้หญิงที่มักมากจริง ๆ อยู่กับพ่อเธอแล้ว ยังคิดจะมารื้อฟื้นความสัมพันธ์เก่า ๆ กับฉันอีกเหรอ?”

เพียงแค่ลูกสาวบุญธรรมของครอบครัวสวีซงชิงแค่สำลังน้ำในสระออกมาทีนึง เขาก็จับฉันมัดแล้วจับถ่วงลงไปในสระ เหลือช่องว่างเอาไว้สำหรับหายใจแค่สองเซนติเมตร เขาพูดว่า “สิ่งที่ชิงชิงได้รับ เธอจะต้องได้รับคืนเป็นสองเท่า!” แต่เดิมทีฉันก็ว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้แต่พยายามหายใจอย่างสุดชีวิต ขอร้องอ้อนวอนเขาทั้งน้ำตา แต่สิ่งที่ได้กลับมา เป็นเพียงคำกล่าวโทษที่แสนเย็นชาของเขา “ถ้าไม่ถูกสั่งสอนซะบ้าง เธอก็จะไม่มีวันเชื่อฟัง” ฉันจึงได้แต่ตีมือตีขาใต้น้ำ ดิ้นรนด้วยความสิ้นหวัง... ห้าวันให้หลัง ในที่สุดเขาก็ใจอ่อน และตัดสินใจสิ้นสุดการสั่งสอนในครั้งนี้ “ครั้งนี้จะปล่อยเธอไปก่อน ถ้ามีครั้งหน้าอีก ฉันจะทำให้เธอได้เห็นดีแน่” แต่สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ ร่างกายของฉันได้เน่าอืดไปตั้งนานแล้ว

แต่งงานมาแปดปี ฉันได้รับมรดกหลายพันล้านที่คุณปู่ทิ้งไว้ให้ฉันกับสามีที่เป็นมาเฟีย แต่ในขณะที่ทนายกำลังดำเนินการโอนทรัพย์สิน กลับพบว่าทะเบียนสมรสของฉันเป็นของปลอม มรดกมหาศาลทั้งหมด จะตกเป็นของฉันแต่เพียงผู้เดียว “คุณเจียง ระบบแสดงว่าคุณได้หย่าร้างไปเมื่อหนึ่งปีก่อนแล้วครับ ตอนนี้ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของคุณโจวจือเหยียนคือ... ซูหว่านฉิงครับ” “ตอนนี้คุณอยู่ในสถานะโสด” “นั่นหมายความว่าคุณโจว จะไม่สามารถมีสิทธิ์ได้รับมรดกในส่วนนี้ได้ครับ” ซูหว่านฉิง คือรักแรกตอนที่คุณโจวไปเรียนที่ต่างประเทศ เมื่อเห็นข้อความที่ทนายส่งมา ฉันจ้องมันอยู่นานอย่างไม่อาจเชื่อสายตา ที่แท้ความรักและการเอาใจใส่ของโจวจือเหยียนตลอดหลายปีที่ผ่านมา มันเป็นเพียงแค่คำโกหกหลอกลวงทั้งนั้น เดิมทีฉันวางแผนจะบอกเขาในวันครบรอบแต่งงานว่าฉันกำลังท้อง... ลูกคนนี้เป็นสิ่งที่เราทั้งคู่เฝ้ารอคอยมาตลอดแปดปี แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า เขาคงจะไม่ได้รอคอยสิ่งนี้เหมือนฉัน ฉันลูบหน้าท้องอย่างแผ่วเบา แม้ลูกแฝดของฉันจะไม่มีพ่อก็ไม่เป็นไร สำหรับสถานที่ที่เต็มไปด้วยคำหลอกลวงนี้ สิ่งเดียวที่ฉันต้องทำคือหนีไปให้ไกลที่สุด

ในวัยเข้าเลขหก ฉันเลือกทางเดินชีวิตใหม่ ในวันครบรอบวันแต่งงาน ฉันกำลังเก็บกวาดบ้านได้เจออัลบั้มภาพถ่ายอัลบั้มหนึ่งเข้า ที่แท้สามีฉันมักจะพาคู่ขาของเขาไปถ่ายรูปแต่งงานในวันนี้ทุกๆ ปี ตั้งแต่อายุสี่สิบถึงหกสิบปี จากผมดำจนกลายเป็นผมหงอก ตลอดยี่สิบปีไม่เคยขาดหาย ด้านหลังภาพถ่ายยังมีลายมือของสามีฉันที่เขียนไว้ว่า ‘แด่สุดที่รักของผม’ ในเมื่อคนที่เขารักไม่ใช่ฉันอีก ฉันก็ไม่จำเป็นต้องคนรับใช้ให้เขาต่อไป เลี้ยงลูกแล้วตามด้วยเลี้ยงหลาน อยู่แบบมึนงงมาครึ่งค่อนชีวิตแล้ว จะเปลี่ยนตัวเองตอนนี้ก็ยังไม่สาย

วันนั้นที่ฉันตาย เป็นงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของฉันกับพี่สาวฝาแฝด มีน้ำตาอยู่ที่บริเวณหางตาของเธอ ถูกแฟนหนุ่มของฉันโอบเอาไว้ในอ้อมแขน แม่ของฉันเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว โทรศัพท์หาฉันครั้งแล้วครั้งเล่า พี่ชายเดือดดาลยิ่งกว่า ส่งข้อความมาต่อว่า “คนอย่างแก มันใจแคบจริง ๆ ทนเห็นคนอื่นมีความสุขไม่ได้” พ่อที่เอาแต่เงียบขรึมมาตลอดก็ต่อว่าอย่างรุนแรง “แกมันเป็นคนอกตัญญูที่เลี้ยงไม่เชื่อง” ฉันกุมหน้าอก ยังดี ที่ตรงนี้ไม่เจ็บปวดแล้ว...

จิ้นซิวเหยียน คนรักของฉัน เขารักฉันเข้ากระดูกดำ ทุกคนต่างพูดว่าเขาคือสามีตัวอย่าง แต่เขากลับนอกใจฉันถึงสามครั้ง ครั้งแรก เมื่อสามปีก่อน เสิ่นอัน เพื่อนของเขาตายเพื่อช่วยชีวิตเขาไว้ จิ้นซิวเหยียนปิดบังฉัน แล้วไปจดทะเบียนสมรสกับเย่เมิ่งชิว แฟนสาวของเสิ่นอัน เมื่อฉันใจสลายและเตรียมจะจากไป เขาก็รีบส่งผู้หญิงคนนั้นไปต่างประเทศทันทีในคืนนั้น แล้วคุกเข่าอ้อนวอนอยู่ตรงหน้าฉัน “อวิ๋นซาน เสิ่นอันตายเพื่อผม ผมต้องดูแลภรรยาม่ายของเขา ทะเบียนสมรสนั่นเป็นแค่หลักประกันที่ผมให้เมิ่งชิว รอให้ผมแก้แค้นให้เสิ่นอันเสร็จ ผมจะหย่ากับเธอทันที! คนที่ผมรักมีแค่คุณคนเดียว!” ครั้งนั้น ฉันให้อภัยเขา ปีถัดมา จิ้นซิวเหยียนประกาศในงานแถลงข่าวต่อหน้าสาธารณชน แต่งตั้งให้เย่เมิ่งชิวมีฐานะนายหญิง เขาอธิบายกับฉันว่า “เมิ่งชิวเป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูลเย่ซึ่งเป็นมาเฟีย เราสองตระกูลร่วมมือกันก็เพื่อแก้แค้นให้เสิ่นอัน! ผมตกลงกับเธอไว้แล้วว่ารอให้จัดการศัตรูเสร็จ ผมจะหย่ากับเธอแล้วรีบแต่งงานกับคุณทันที!” ฉันก็ยังเชื่อเขาอีกครั้ง หนึ่งปีก่อน เขาถูกวางยาในงานเลี้ยงจนพลาดไปมีความสัมพันธ์กับเย่เมิ่งชิวตลอดทั้งคืน เขาปิดบังเรื่องนี้มาตลอด จนกระทั่งครึ่งเดือนก่อน ฉันบังเอิญไปเห็นเขาพาเย่เมิ่งชิวไปตรวจครรภ์ที่โรงพยาบาล ถึงได้รู้ความจริง เขาก้มหน้าไม่กล้าสบตาฉัน พลางอธิบายเสียงแผ่วเบา “อวิ๋นซาน มันเป็นแค่อุบัติเหตุ รอให้เธอคลอดลูกแล้ว ผมจะรีบส่งเธอไปทันที ส่วนลูกจะให้พ่อแม่ผมช่วยดูแล พวกเขาทั้งคู่จะไม่มีวันมาปรากฏตัวต่อหน้าคุณอีก!” จิ้นซิวเหยียนใช้ความรักเป็นข้ออ้าง ทำให้ฉันยอมอ่อนข้อให้ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเราไม่มีอนาคตร่วมกันอีกต่อไป ถึงเวลาที่ฉันต้องไปแล้ว

สามปีก่อน ฉันเป็นสมาชิกทีมสำรวจทางวิทยาศาสตร์ที่มีอนาคตไกลที่สุด แต่หลังจากที่เข้าไปในแอนตาร์กติกา ฉันกลับถูกคนรักของกู้จิ่นเซิน ผู้ชายที่เป็นคู่หมั้นของฉันฆ่าตาย เธอขโมยเสบียงและกรีดใบหน้าของฉันจนเละ ก่อนจะผลักฉันตกเรือ มันน่าเศร้าตรงที่ตอนฉันตาย ฉันกำลังท้องลูกคนที่สองของฉันและกู้จิ่นเซินอยู่ แต่เมื่อทีมกู้ชีพมาถึง เธอกลับกล่าวหาว่าฉันขโมยเสบียงของเธอและกระโดดน้ำหนีความผิดไป กู้จิ่นเซินเป็นคนเขียนรายงานด้วยตัวเอง และลบชื่อฉันออกจากทีมสำรวจ ตั้งแต่นั้นฉันก็กลายเป็นที่รังเกียจของทุกคนในทีม จนกระทั่งสามปีต่อมา ก็มีคนพบศพที่ถูกแช่แข็งเป็นเวลานานของฉัน

ในวันที่ฉันตาย แฟนฉันยังไปคั่วกิ๊กอยู่ เขาเป็นผู้ชายที่ฉันช่วยออกมาจากกลุ่มเศรษฐีนี โดยมีเงื่อนไขว่าให้อยู่เป็นแฟนฉันสามปี ซึ่งเขาตกลง ฉันให้เงินเขาใช้ ช่วยเรื่องการลงทุน ส่งให้เขากลายเป็นคนดัง เขากลับบอกฉันว่าเราเป็นแฟนกันไม่ได้ แต่อีกด้านกลับไปสร้างกระแสจับคู่กับหญิงอื่นไม่เลือก คู่จิ้นของเขาฝากข้อความไว้ให้ฉัน ’ถ้าไม่ใช่หวังไต่เต้า ใครจะมาสนใจหล่อน จืดชืดยังกะอะไรดี’ แต่ทำไมพอฉันตาย เขากลับคลุ้มคลั่งเสียอย่างงั้น

หมู่บ้านเราไม่มีผู้ชายที่บรรลุนิติภาวะ พอหญิงสาวอายุครบ 18 ปี จะมีการจัดพิธีบรรลุนิติภาวะร่วมกันที่ศาลบรรพชน หญิงสาวในชุดงดงามเรียงแถวเข้าไปในศาลบรรพชน หลังจากออกมาต่างก็มีสีหน้าที่เจ็บปวดและมีความสุข พี่สาวคนโตอายุ 18 ปีแล้ว แต่ย่ากลับไม่ให้เธอไปเข้าร่วม ตอนกลางคืนเธอจึงแอบปีนเข้าไปที่ศาลบรรพชน ตอนออกมากลับเดินโซซัดโซเซ และมีเลือดไหลออกมาจากหว่างขา