แฟน(ใหม่)มาเฟีย

Cut"" “ว๊าย ปล่อย! ปล่อย!” “....” ยูร์ดันมิ้นเข้าห้องน้ำเเล้วล็อกประตูก่อนที่จะจับมิ้นมานั่งตักเเล้วล็อกตัวไว้ ทำเอามิ้นที่ตกใจไม่กล้าเเม้เเต่มองหน้าเขา ได้เเต่ตัวสั่นไปหมด เพราะกลัวริลจะรู้เเล้วผิดหวังในตัวเธอ “ไม่รู้จักฉันงั้นเหรอ…” ยูร์ถามพร้อมจูบซอกคอมิ้นที่กำลังตัวสั่นอย่างได้ใจ ยิ้งเขาเห็นเธอกลัวยิ่งทำให้เขารุ้สึกใจเต้นพิลึก “...ขอโทษค่ะ ฉัน ฉันต้องไปเเล้ว” มิ้นพยายามดิ้นเเต่ด้วยตัวที่เล็กกว่าเลยทำให้ไม่สามารถสู้เเรงยูร์ได้ “..ฉันจำเธอได้ ทุก อย่าง” “คะ คุณ” “ทุก...ตำเเหน่ง” “คุณคิดจะทำอะไร

'เธอ' คือผู้ที่เสียพ่อแม่ไป 'เขา' คือผู้มีพระคุณที่ชุบเลี้ยงเธอมากับมือ "ไปแหกขารอฉันอยู่บนเตียงซะ...นั่นคืองานของเธอ" กะทิช็อกถึงกับอ้าปากค้าง แขนเรียวที่กอดอกอย่างเย่อหยิ่งคลายออกทันควัน

ฉันเป็นสัตวแพทย์นะ ทำไมเขาถึงชอบเรียกฉันให้ไปทำแผลที่บ้านเขากันล่ะ เขาเป็นหมาหรือไงกัน "ฮัลโหล บลูเบลล์พูดค่ะ" "มาทำแผลให้หน่อย ที่บ้านของฉัน" "บ้าน? มันนี่เป็นอะไรหรอคะคุณซาจิ!!!" "ไม่ใช่มันนี่หรอก ฉันนี่แหละที่เป็น" "คุณงั้นหรอ แต่ฉันเป็นสัตวแพทย์นะคะ" "มันก็มีคำว่าแพทย์เหมือนกันนั่นแหละ รีบมา ฉันให้เวลาแค่10นาทีต้องถึงบ้านของฉัน" ติ๊ด!!! ฉันไม่น่าไปรู้จักเขาตั้งแต่แรกเลย รู้งี้ฉันเอามันนี่ไปให้พ่อกับแม่เลี้ยงเองตั้งแต่แรกดีกว่า เพราะตั้งแต่ได้รู้จักเขาฉันก็ไม่มีวันไหนที่ว่างเลย ทุกครั้งที่เลิกจากงานเขาก็ชอบมารับฉันที่หน้าคลีนิคไม่ก็ให้ลูกน้องมารับฉันไปหาเขาอยู่ตลอด เรื่องนี้เป็นนิยาย set สามารถติดตามเรื่องในsetเดียวกันได้ 1. มาเฟียพลาดรัก [ฟิสซิส × เจ้าเอย] 2. มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [ซาจิ × บลูเบลล์] เรื่องนี้ 3. มาเฟียไซด์ไลน์ [ไลบร้า × วีนัส]

'เหวินชาง' หรือ ชาง ที่มีชื่อให้เธอเรียกเขาได้แค่เพียงพยางค์เดียว 'ชาง' ผู้ชายแปลกหน้าที่แพทย์สาววริญญาคิดว่าเขาเป็นโจรปล้นธนาคาร และได้ช่วยชีวิตเขาไว้ แล้วเผลอใจยอมมีอะไรกับเขา จนทำให้คุณหมอสาวตั้งครรภ์ ก่อนจะกลับมาแล้วพบว่าชางได้หายตัวไปด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง แต่เขาก็ได้สร้างตราบาปไว้ให้กับเธอ จนกระทั่งทั้งสองคนได้กลับมาพบกันอีกครั้ง ที่ต่างสถานะและกลายเป็นศัตรูที่อยู่คนละฝั่ง หนำซ้ำวริญญายังเข้าใจว่าชางเป็นคนสั่งฆ่าบิดาของเธอ...

“เดี๋ยวๆ พี่จะตามทำไมนักหนาเนี้ย ไม่มีงาน มีการ ทำกับเขาหรือไง” “ไปเดตกับฉันก่อนซิ” “พี่จะบ้าหรือไง จะชวนสาวไปเดตแต่มาตามบังคับเนี่ยนะ!” “ก็อยากไปเดตด้วยไง” “โอ๊ย!!! จะดึงเปียหนูทำไมเนี้ย! เจ็บนะ” เมื่อหญิงสาวไม่ยอมหยุดเดินหนี หนุ่มมาดขี้เล่นแต่ออกทื่อๆไปสักหน่อยก็คว้าเปียสองข้างของเธอดึงให้หยุดเดิน “อยากไม่ยอมหยุดเดินทำไม” “เชื่อเขาเลย! ดูหน้าหนูด้วย แว่นหนาขนาดนี้มีอะไรให้มาสนใจไม่ทราบ หล่อซะเปล่า” หญิงสาวผมเปียใส่แว่นเอ่ย “เธอฮอตจะตายไป ฉันเห็นตอนเธอถอดแว่นแล้ว” “พูดอะไรของพี่” “คอสเพย์สัปดาห์ก่อน” “!!!!!!!!!”

มู่อันเหมยชาติก่อนเธอหนีการแต่งงานเพียงเพราะคิดว่า ว่าที่สามีนั้นเป็นเพียงอดีตนักโทษ แต่แล้วทุกอย่างก็พังทลาย หลังจากที่รู้ว่าชายคนรักที่เธอหนีตามไปกลับยัดเยียดคำว่าเมียน้อยให้เธอ โดยที่เธอไม่รู้ตัว

ดินแดน ที่เป็นเหมือนคำจำกัดความ ขอบเขตของความเจ็บปวดสำหรับหญิงสาวที่แสนอ่อนหวานอย่างพาเพลิน เขาคือรักเดียวสำหรับเธอ แต่เพราะความแข็งกร้าวที่เขามี มันสร้างกำแพงสูงขึ้นเพื่อกั้นเธอเอาไว้แบบไร้เหตุผล

เมื่อความสนุกคึกคนองจนทำให้ก้าวพลาดทำลายชีวิตผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงอย่างไม่รู้ตัว เมื่อผลของการกระทำเผยออกมาในรูปแบบของเด็กน้อยตาดำๆที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เมื่อพ่อไม่ได้รักแม่ และแม่ไม่รู้จักพ่อ เรื่องราวความดราม่าในความรักจึงเกิดขึ้น

BAD PRISON 20++ (บลูไนท์ & พริบพราว) R u ready to be my Prison…? Blue Night | บลูไนท์ "แสดงได้ดีนะ แต่เอาจริง ๆ ไม่ต้องเฟคทำเหมือนไม่เคยหรอก!!" "เพราะถ้าฉันเอามันเข้าไป… แล้วเธอไม่ได้บริสุทธิ์อย่างที่พูด เธอและพ่อก็แค่ตาย!!" ส้วบบบบบ!!!!!!! "อื้ออส์! ฉันเจ็บ…” PibPreaw | พริบพราว "อย่าไปเลยนะ..." "มันไม่ใช่เรื่องของเธอ หุบปาก!!" …. …… "พราว!!!!! แม่งเอ้ยย" BOOK RECOMMENDATIONS Next book SEXAHOLIC ผู้หญิงขาดเซ็กส์ไม่ได้ (Morfin & Sammy) (มีขายแล้วใน MEB) 🐺 : Your wolfs นิยายเซ็ท: ครูซ บลูไนท์ มอร์ฟิน จีซัส แอลตัล Morfin |มอร์ฟิน. & Sammy | แซมมี่. เมื่อคุณมีปีศาจร้ายแฝงอยู่ภายใน ถ้าควบคุมมันไม่ได้ ชีวิตก็จะพังแบบที่ฉันกำลังเผชิญ ปีศาจร้ายที่มีชื่อว่า...นิมโฟมาเนีย

ค่ำคืนที่เร่าร้อนของทั้งคู่เกิดขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ ทว่านั่นกลับทำให้เขาพลาดโอกาสที่จะไปช่วย แฟนเก่า ความคับแค้นใจทำให้ชายหนุ่มทั้งด่าทั้งสาปแช่ง ชาตินี้ขออย่าได้เจอกันอีก แต่ไม่คิดว่า... หญิงสาวจะมานั่งอยู่ตรงหน้าเขา ในฐานะ ว่าที่เจ้าสาว +++++++++++++++++++ "นี่คือแหวนแต่งงาน คือของแทนใจเดียวที่ฉันรับมันมาจากคุณ ฉันคืนให้ค่ะ" วินาทีที่ยื่นแหวนวงนั้นคืนให้แก่เขา น้ำตามันไหลลงมาเป็นสายจนฉันไม่สามารถมองเห็นภาพตรงหน้าได้ชัดเจนอีกต่อไป ได้แต่ปล่อยให้น้ำตาอาบแก้มใสพยายามกลั้นเสียงสะอื้นในลำคอไม่ให้อีกฝ่ายได้ยิน ภายในใจนั้นเจ็บจนด้านชาไร้ความรู้สึก ยิ่งเมื่อได้ยินคำพูดของเขาที่ตอบกลับมาอย่างใจร้าย "ก็แค่แหวนสำเร็จรูปราคาไม่เท่าไร เอาไปเถอะ อยากขายทิ้งก็ตามใจเธอเลย"