All

นี่คือเรื่องราวลับสุดเร่าร้อน ระหว่างหมอสาวกับนักโทษหนุ่มในเรือนจำ “นักโทษพิทยาคะ!” “เขินเหรอ?” “เปล่าซะหน่อย” “แล้ว...ทำไมหน้าแดง...” เขามองยิ้ม ๆ มันทำให้เธอหน้าร้อนวูบขึ้นมาเลย ด้วยความอาย แก้มใส ๆของเธอคงกำลังฟ้องเขาอยู่ว่าเธอตื่นเต้นแค่ไหนที่ถูกเขาถึงเนื้อถึงตัว “ก็...หมอร้อน แดดข้างนอกแรงจะตาย คุณเหอะ ถึงเตียงที่ห้องนี้จะสบายกว่าในห้องขัง แต่ก็อย่าหาเรื่องให้มากนักเลยค่ะ อย่าเอาแต่ต่อยตีกับเขาไปทั่ว เดี๋ยวจะได้กลับบ้านเร็วขึ้น แต่ออกไปทั้งที่ไม่หายใจนะคะ” “ผมเอาตัวรอดได้น่า...” น้ำเสียงมั่นใจของเขาเจือความหวานอย่างชัด สายตาของเขาไม่ธรรมดาเลยสักนิดเดียว หากเขาเป็นเสือร้าย ป่านนี้ลูกแกะอย่างเธอคงไม่เหลือแล้ว

ใต้เงาจันทร์ที่ส่องผ่านในฤดูเหมันต์ ใจคนอบอุ่นเพียงใด ก็ยังถูกลมเย็นแห่งโชคชะตาแช่แข็งเอาไว้…

“ครั้งแรกของทั้งคู่เหรอ” “เปล่าค่ะลุง ครั้งแรกของหนูคนเดียว” เธอชิงตอบแทนแฟนหนุ่มจอมกะล่อน พร้อมตวัดสายตาเขียวปั๊ดมอง ก่อนจะหันกลับมามองคนแก่หน้าแดง “พ่อแม่ไม่อยู่บ้านน่ะค่ะ ไปต่างจังหวัดสามสี่วัน หนูเลย...” “อืม ซนจริงนะเรา ทำตัวตามสบาย เดี๋ยวลุงจัดการให้” จากนั้นเขาก็ทำการรักษาด้วยการฉีดยาสลบให้เธอก่อน ฤทธิ์ยาทำให้เธอสลืมสลือแล้วหลับไปนานทีเดียว ตื่นอีกทีก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงเพียงลำพัง ไม่มีร่างของแฟนหนุ่มผูกติดเป็นแฝดอินจันแล้ว

“หนูไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้ค่ะ หนูว่า...” “แล้วหนูรังเกียจคนแก่รึเปล่า” “ก็...” เธอใช้เวลาทบทวนตัวเองเพียงสามวินาทีก็ได้คำตอบ “ไม่ได้รังเกียจหรอกค่ะ” “หนูยังไม่มีแฟนสินะ” “ไม่มีหรอกค่ะ หนูไม่เคยคิดเรื่องนี้ ว่าแต่ท่านจะสอบสวนหนูหน้าห้องน้ำในขณะที่...ไอ้นั่น” เธอชี้ที่ช่วงล่างของเขา “มันชี้หน้าหนูอยู่แบบนี้หรือคะ?” “มันไม่ได้แค่อยากชี้นะ” เขาเริ่มทะลึ่งกับเธอเรื่อยๆ สายตาของเขาจ้องเธออย่างมีเลศนัยน์ ราวกับกำลังกลืนกินเธอ “หนูอยากลองมั้ย”

มึงไม่ใช่กาแฟธรรมดา แต่มึงคือกาแฟที่มีค่ามากที่สุดสำหรับกูและมึงไม่ใช่กาแฟที่มีคุณค่า เพราะมึงเป็นมากกว่ารสชาติที่มันคู่ควร

ในสายตาของผู้คนทั่วแคว้นหาน...นางคือ 'นางร้าย' ที่แย่งชิงบุรุษของพี่สาว สตรีที่แสนงดงาม แต่เต็มไปด้วยเล่ห์กลจนทำลายโชคชะตาของผู้อื่น ทว่าไม่มีใครรู้เลยว่าภายใต้คำครหาเหล่านั้น กัวรั่วชิง เป็นเพียงสตรีผู้ถูกพันธนาการในกรงทองที่ปราศจากความรัก และต้องทนทุกข์อยู่ท่ามกลางความเย็นชาและแผนการอันชั่วร้าย แต่ในสายตาของ 'เขา' ...นางคือสตรีผู้ถูกเข้าใจผิดและรอวันปลดปล่อย หวงเชียนเล่อ แม่ทัพผู้ชาญฉลาดและมองคนออก เขาคือคนเดียวที่ไม่หลงกลภาพมายา และกลายเป็นแสงสว่างเดียวในชีวิตที่มืดมิดของนาง เมื่อชะตาที่ถูกตีกรอบกำลังจะเปลี่ยนไป ด้วยความกล้าหาญของหญิงสาวผู้ไม่ยอมจำนน และ 'ลิขิตรัก' ที่ถูกเขียนขึ้นใหม่ โดยชายหนุ่มผู้พร้อมจะปกป้องนางจนถึงที่สุด เรื่องราวของสตรีผู้ลุกขึ้นทวงคืนศักดิ์ศรีและตามหาความรักที่แท้จริง จะลงเอยด้วยความสุขที่นางสมควรได้รับหรือไม่ ติดตามได้ใน พลิกชะตานางร้ายลิขิตรัก

ขณะฝนโปรยปรายลงมาอย่างหนัก ภายในป้อมยามก็ไม่ต่างกัน... ติ๊ด! ‘อย่าลืมนัดนะคนสวย ถ้าไม่มา คลิปหลุดแน่’ สองยามส่งข้อความมาขู่ซ้ำ ตอนที่เธอกำลังเดินกลับที่พัก มันเป็นอะไรที่โคตรน่ารังเกียจ อดคิดไม่ได้ว่าสองยามหื่นเคยทำแบบนี้มากี่ครั้งแล้ว

“พี่ปิงจะพาเอมไปไหนคะ ปล่อยเอมนะ!” “อยู่เฉย ๆ เหอะน่า!!” พี่ปิงจับสะเอวฉันไว้แน่น รั้งให้ฉันยังคงนั่งบดบนตักของเขาต่อไปโดยไม่อาจขัดขืน “หรือว่าอยากโดนเอาบนรถ” “พี่ปิง! ทำไมพูดน่าเกลียดแบบนี้คะ” คำถามของฉันทำให้เพื่อนสองคนของพี่ปิงหัวเราะลั่นรถ “เฮ๊ย! สงสัยน้องไอ้อุ่นยังสดอยู่ว่ะ” “แม่ง! แบบนี้ก็ดีเลยดิ คืนนี้พวกเราได้มันส์กันยาวแน่นอน ฮ่าๆๆๆ” ฉันตกใจจนตัวสั่น เมื่อคิดได้ว่ามันคือการเอาคืนของพี่ปิง โดยใช้ฉันเป็นเครื่องมือแก้แค้น “ไม่นะพี่ปิง อย่าทำแบบนี้กับเอมเลย เอมขอร้องล่ะ เอม...”

“สวัสดีค่ะ ดิฉันนาราริน อาภารัตน์ จะทำหน้าที่บริการ....” เธอยังแนะนำตัวไม่ทันจบ ชายหนุ่มในชุดสูทหรูซึ่งนั่งหันหลังให้เธออยู่บนเก้าอี้ผู้โดยสารสุดหรู เขาถอดแว่นกันแดดออกแล้วเหลียวกลับมามองเธอ ด้วยสีหน้าชิลๆสบาย ๆ แต่มันทำให้เธอตะลึงไปหลายวินาที ‘หมอนี่!’ เขาเหยียดยิ้มมุมปากนิด ๆ ขณะไล่สายตามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า “ชื่อนารารินเหรอ?” “อืม...ค่ะ ดิฉันจะทำหน้าที่...” “ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด!”

เมื่อชีวิตของ "คิมิ" เหลือเวลาเพียง 30 วัน เธอเลือกใช้ 21 วันสุดท้ายเพื่อทำสิ่งที่หัวใจเรียกร้องมาตลอด... บอกรัก "น้ำ" ผู้หญิงที่เคยอยู่ในใจเธอมานาน คำถาม 1 ข้อ ต่อ 1 วัน แทนคำบอกรักที่เธอไม่กล้าพูดมาตลอดชีวิต ในระยะเวลาแสนสั้นนี้ จะมีสักวันไหม...ที่น้ำจะเข้าใจหัวใจของคิมิ ระหว่างความลับ ความรัก และความลาจาก 21 วันอาจเปลี่ยนโชคชะตาได้ทั้งชีวิต

"พวกแกเป็นใคร? แล้วตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน??" "ทำไมต้องตื่นมาตอนนี้ด้วยวะ จัดการให้มันหลับอีกสิ" "เราไม่ได้เตรียมยามาด้วยครับ" "ตุ๊ยท้องแม่งเลย" "อย่านะ! พวกแกรู้ไหมว่าทำแบบนี้มันผิดกฎหมาย" "ไว้มีชีวิตรอดกลับไปก่อนค่อยพูดเรื่องกฎหมายกับกู" "ตกลงแกสองคนเป็นใคร เมื่อกี้ฉันยังอยู่บ้านของเสี่ยภูริอยู่เลย" "เสี่ยภูริ ฮ่าาาาๆๆ แก่หงำเหงือกขนาดนั้นยังจะเอาทำผัวลงอยู่เหรอ" "มันเรื่องของฉัน ถ้าเสี่ยรู้ว่าฉันถูกลักพาตัวมาพวกคุณไม่ตายดีแน่" "มีอะไรยัดปากมันหน่อยไหม"

“ไอ้หมอโรคจิต ไอ้หมอบ้ากาม ไอ้เกย์ปลอม ไอ้....ๆ” ศศิตาไม่รู้จะหาคำไหนมาด่าไอ้คนเลวแบบเขาได้ “ไม่เอาน่า บี๋ ไหน ๆ ก็ ไหนแล้ว เมื่อคืนคุณก็สนุก ไม่ใช่เหรอ” ลักษณ์เดินเข้ามาใกล้เธอ พร้อมทั้งเรียกคำที่เขาชอบเรียก โดยเฉพาะเมื่อคืน เขาเรียกเธอด้วยคำนี้ทั้งคืน “ไม่ต้องมาเรียกคำนี้เลย...ปล่อย” ศศิตาใช้สายตาดุ ไม่คิดเลยว่าคนที่เธอเห็นเขาเป็นเพื่อนมาตลอดหลายปี จะกลายร่างเป็นคนเลว ใช้จังหวะที่เธอเมา ในการย่ำยีเธอ จะเรียกว่าย่ำยีได้ไหมนะ ในเมื่อเธอก็ไม่ได้ขัดขืน แต่อย่างไรเสีย เธอก็เมา ไม่มีสติ เขาไม่ควรใช้หน้าตา และความสนิทสนมล่อลวงเธอ “เลิกกับมันซะ” เสียงของลักษณ์ดูเหี้ยมเกรียมกว่าทุกครั้งที่เธอเคยได้ยิน “เลิกอะไร เลิกกับใคร” ศศิตาใกล้ใจถาม หวังว่าเขาคงไม่ได้ให้เธอเลิกกับคนนั้นนะ คนที่รักหมดใจ “เลิกกับมันซะ ไอ้เบียร์ ไม่อย่างนั้น คลิปบี๋กับเราว่อนเน็ตแน่” ลักษณ์พร้อมทั้งกระชากคนตัวบาง มานั่งลงบนตัก

“อยากได้ฉันเป็นผัวจนตัวสั่นสินะ” คนอื่นอาจจะมองเธอแล้วดูน่ารัก เเต่สำหรับฉันมีแต่ความน่ารำคาญ ❌ไม่นอกกาย❌ไม่นอกใจ เฮียเดย์&น้องคณิน

เวลาเกือบสามทุ่มเห็นจะได้...ตอนที่เธอเดินเข้าไปในโรงสี ด้วยชุดนักศึกษาสวยงาม “พี่ขุน!” เธอเอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงห้วนสั้นให้อารมณ์หยิ่งยโสนิดหน่อย ขณะที่นายขุนทดกับลูกน้องสองสามคนกำลังตรวจเช็คความเรียบร้อยของงานตรงหน้า ข้าวเปลือกกองโตเป็นภูเขาหลายลูกตั้งอยู่ภายใต้แสงไฟสีส้มสลัวของโกดังขนาดใหญ่ “อ้าวคุณหนู” นายขุนทดหันมองเธอ ด้วยสายตาเป็นประกาย ความสวยและน่ารักของเธอเป็นเหมือนของขวัญของพวกคนงาน เธอรู้ดีว่าคนงานพวกนี้เอาเธอไปย่ำยีในความฝันและจินตนาการเสมอ “จะปีใหม่แล้ว ทำไมยังทำงานกันอยู่คะ ไม่หยุดงานไปเที่ยวกันเหรอ” “อ๋อ เป็นความสมัครใจน่ะครับ ใครทำงานช่วงสองสามวันนี้จะได้โบนัสพิเศษ ผมกับคนงานพวกนี้ไม่มีลูกเมียให้กลับไปหา เลยอยู่ช่วยงานเถ้าแก่ดีกว่า” “งั้นเหรอ?” ดวงตาสวยกวาดมองไปทั่ว เห็นคนงานหลายคนยังคงทำงานไปเรื่อย “ขยันกันจริง ว่าแต่ คืนนี้ทำงานกะกลางคืนกันกี่คนล่ะ?” “8คนครับ รวมทั้งผมด้วย คุณหนูมีอะไรจะใช้งานพวกผมรึเปล่าครับ” มีสิ...เธอมีงานจะให้คนงานพวกนี้ทำแน่นอน

“อุ๊ย!” ฉันอุทานตกใจเพราะอยู่ๆ ก็รู้สึกว่ามีแมลงสาบไต่แก้มก้นเข้ามาในกระโปรงของฉัน “กรี๊ดดด อร๊ายย..อร๊ายย อย่านะ เอ๊ย..” “มีอะไรหนูจ๋า” พ่อเมฆตะโกนถามผ่านบานประตูห้องน้ำพร้อมกับเขย่าลูกบิด “กรี๊ดดด ตัวอะไรก็ไม่รู้ค่ะ มันเข้ามาในกระโปรงหนูแล้ว อร๊ายยย” ฉันลุกขึ้นเต้น พยายามปัดตามตัวด้วยความกลัว “อื้ออ ช่วยด้วยค่ะพ่อ ช่วยด้วย อร๊ายย..” ขาดคำ พ่อเมฆเปิดประตูเข้ามาอย่างร้อนใจ แต่พอเห็นท่อนล่างของฉันเปลือยเปล่าก็ชะงัก ทั้งกลีบอูมก้นขาวโชว์หรา เตะตา เตะใจ เตะอารมณ์ให้ซวนเซ

ถึงเขาจะเกิดมาด้วยความผิดพลาดและไม่ได้ถูกเลี้ยงดูด้วยความรักอย่างที่ควรจะเป็น ถึงแม้เขาจะขายร่างกายให้บริการ แต่ความรักของเขาต้องใช้หัวใจมาซื้อเท่านั้น เพราะความรักมันซื้อกันด้วยเงินไม่ได้

เรื่องราวความรักสุดเร่าร้อนระหว่างสาวสวยกับงูอนาคอนด้า ท่ามกลางแคมป์เหมืองแร่กลางป่าแอฟฟริกา ที่กลายเป็นสวรรค์สำหรับเธอ เมื่อเธอติดตามสามีชาวอเมริกันซึ่งเป็นวิศวกรเหมืองแร่ไปทำงานที่แคมป์กลางป่าในแอฟฟริกา ความสวยงามปานนางฟ้าของเธอไม่เพียงแค่ทำให้มนุษย์ลุ่มหลงคลั่งไคล้ แต่กลับถูกตาต้องใจอมนุษย์ครึ่งคนครึ่งงูผู้ซึ่งเป็นผู้ปกครองผืนป่าอเมซอนอีกด้วย

“อะ! อ้อ! ละ...ลุง...ลุงจักร!!” ลุงจักรกล้ามโตคือฉายาของเขาล่ะ หนุ่มใหญ่วัยห้าสิบห้าที่ยังแข็งแกร่งดุดันไม่แพ้หนุ่มฉกรรจ์ พ่อหม้ายเนื้อหอมทรงเสน่ห์ที่ป่วนหัวใจสาวน้อยสาวใหญ่ในซอยนี้ไม่มีเว้น ซึ่งเธอเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ไม่สิ...ไม่ใช่แค่เธอหรอกนะ...แต่แม่ของเธอเองก็เคลิ้มฝันอยากสานสัมพันธ์ฉันท์ผัวเมียกับแกใจจะขาด แต่ดูเหมือนแกจะรักเมียที่ตายไปมากจนไม่เหลียวชายตาหันแลใครเลย

รวมเรื่องสั้นวายที่เน้นขายเฉพาะความฟินและความเสียว [18+] หลากหลายแนว เชิญอ่านได้ตามอัธยาศัยเลยค่ะ

“อาภีม ..ทำอีกสิคะ” “สี่รอบแล้วนะเกล” “ไม่ไหวหรือคะ” “ไหวสิ น่ารักขนาดนี้ ให้ทำทั้งคืนก็ไหว" เขาพูดยิ้มๆ สายตาเจ้าเล่ห์ร้าย ไม่คิดว่าเด็กสาวที่เรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ เวลาไม่สวมเสื้อผ้าสักชิ้น เจ้าหล่อนจะร้อนแรงขนาดนี้