All

แม็กซิมัส โจนส์ มหาเศรษฐีหนุ่มถิ่นอเมริกา เจ้าของร้านอาหารชื่อดัง Little jones restaurants. ผู้ชายที่เกิดมาพร้อมกับคำว่า ‘สมบูรณ์แบบ’ เขาเพียบพร้อมอดุมไปด้วยทรัพย์สิน มีผู้หญิงวิ่งไล่เหมือนฝูงไฮยีน่าเวลาออกล่าเหยื่อ แต่...ไม่มีผู้หญิงคนไหนผ่านด่านเข้าไปได้ เมื่อแม็กซิมัสคือ...นักล่า เขาใช้เงินกวาดต้อนผู้หญิงสวยๆ มาเก็บไว้ในสต็อก...เลี้ยงดูหล่อนไว้ในกรงปรารถนา ใครแหกกฎ...จุดจบคงไม่ต้องบอก... เมื่อชายหนุ่มพร้อมจะจ่าย...เพื่อตัดความรำคาญสิ่งกวนใจ ทิชา...สาวเอเชียตัวเล็กที่เต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง หล่อนอาศัยอยู่ในประเทศมหาอำนาจอย่างอเมริกาเพื่อศึกษาหาความรู้ ในฐานะนักเรียนทุน…ยากจน ชีวิตที่สงบสุขของเธอปั่นป่วนเพราะการเจอกับคนที่ไม่ควรเจอ เธอเสีย ‘จูบ’ แรกให้กับแม็กซิมัสเพราะอุบัติเหตุ และนั่นทำให้ทิชาต้องเจอกับแม็กซิมัสบ่อยขึ้น เขาวนเวียนอยู่ในสายตาของเธอถี่เกินไป แบบไม่น่าเชื่อ!!

เดี๋ยวนะคะ! ขอถามหน่อย อีตาชัตเตอร์อะไรนี่เป็นสเปิร์มตัวที่ดีที่สุดแล้วใช่ไหม? โอ้โหพ่อคุณเกิดมายังไงถึงได้มีคุณภาพของจิตและสมองต่ำเตี้ยเรี่ยดินต่ำจนสัมผัสได้ว่าเป็นแค่ไรฝุ่นที่อยู่ใต้ธุรีดินของเชื้อโรค เชื้อรา อะมีบา และแลคโตบาซิลลัส!

6เดือนบนเตียง กับร่างกายที่ขยับได้นิดหน่อย... “ระวังด้วยนะลูก...เดินช้าๆ ไม่ต้องรีบ” เสียงมารดาลอยตามหลังมา หวันยิหวาหันมายิ้ม แต่ท่านเดินหายเข้าไปในส่วนครัวเสียแล้ว “พ่อ แม่สงสารลูก” เสียงเครือสะอื้น พร้อมกับหยดน้ำตาที่ไหลปรี่ วิทย์พับหนังสือพิมพ์ในมือโยนไว้บนโต๊ะรับประทานอาหาร เดินเข้าไปประคองภรรยาวัย45ปีอย่างถนอม “ลูกไม่เป็นอะไรแล้วนี่แม่ อย่าไปคิดถึงเรื่องนั้นซิ เราสัญญากันแล้วนี่นา” ชายวัยกลางคนกล่าวเสียงทุ้ม เขาเองก็เจ็บแค้นแทบกระอัก แต่จะทำอะไรคน คนนั้นได้ เมื่อชายผู้นั้นทรงอิทธิพลเสียจนคนธรรมดาอย่างท่านไม่กล้าเผยอหน้า แค่ได้บุตรสาวคืนกลับมาก็นับว่าเป็นบุญหัว แม้หวันยิหวาจะไม่ต่างอะไรกับซากร่างกาย เมื่อความทรงจำของหล่อน หายไปทั้งหมด หลังโศกนาฏกรรมเลวร้ายครั้งนั้น บุตรีของท่าน...เสียแม้แต่...สายเลือดในอก...

น้ำขิง ชลนิภา ไอยภา อายุ 23 ปี อยู่กับแม่เลี้ยงที่ติดหนี้ติดพนันทุกอย่าง เธอทำงานทุกอย่างเพื่อเลี้ยงครอบครัวมีดีมีไม่ดีบ้าง แต่ทุกอย่างล้วนเพื่อปากท้องทั้งนั้น…แต่ชีวิตมันไม่ได้ง่ายเธอได้พลัดตกน้ำเสียชีวิต แต่โชคดีชะตาเล่นตลกเหมือนเล่นเกมส์ พาเธอมายังโลกอีกโลกและเจอกับเธออีกคนที่อยู่ในโลกคู่ขนานนี้ น้ำขิง:"แล้วหนูจะได้ไปสวรรค์หรือนรกล่ะท่านลุง" ผู้นำดวงวิญญาณ:"คิดว่าที่ผ่านมาเจ้าใช้ชีวิตมาแบบไหนล่ะ ตกปลาในเขตวัด หรือเล่นไพ่ในงานศพกัน" น้ำขิง:"เอ่อ เรื่องนั้นหนูว่าเราสามารถประนีประนอมกันได้นะ เรื่องดี ๆ หนูก็ดีเช่นทำงานหาเลี้ยงครอบครัว หนูทำงานร้านอาหาร ทำงานเป็นเด็กเข็นผักในตลาด อาชีพที่ทำก็สุจริตทั้งนั้น" ผู้นำดวงวิญญาณ:"ชีวิตเจ้านั้นน่าสงสารเจ้าใช้ชีวิตใหม่ที่เจ้าจะได้รับให้คุ้มค่า" น้ำขิง:"ชีวิตใหม่หรือจะให้หนูตายแล้วฟื้นเหรอคะ" ผู้นำดวงวิญญาณ:"เจ้านั้นตายแล้ว แต่เจ้าในอีกภพหนึ่งยังไม่ตายข้าจะพาเจ้าไปดู"

เธอต้องกลายเป็นแค่เมียคืนเดียวอย่างนั้นหรือ... รอยเลือดที่บ่งบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงใจง่าย ถ้าเพียงแต่ตอนนั้นเธอหักห้ามใจของตัวเอง ผลักเขาออกไป ไม่เผลอหลงใหลไปกับความใกล้ชิดที่โหยหา เรื่องทุกอย่างคงไม่เกิดขึ้น เขาคงไม่มองเธอว่าเป็นผู้หญิงใจง่ายที่พาตัวเองเข้าไปอ่อยถึงในห้องนอน แต่ต่อให้มานั่งโทษใครสุดท้ายก็ไม่มีประโยชน์อะไร เธอเสียใจกับมันมามากพอแล้ว ต่อจากนี้ไปเธอจะเป็น อิงวิฬาร์ คนใหม่ที่เข้มแข็งและระมัดระวังตัวมากกว่าเดิม ไม่ใจง่ายแบบเดิมอีก…ไม่อีกแล้ว แรงขยี้ถูกส่งผ่านจากมือบางลงบนผืนผ้า จนฝ่ามือแดงช้ำ แสบไปหมด “พี่กล้าคนใจร้าย บ้าที่สุดเอาเงินฟาดหัวแบบนี้ได้ยังไง” เธอขยี้ขจัดคราบสกปรกให้หายไป แต่คราบความเสียใจในใจยังคงอยู่ เธอจะปิดประตูลงกลอนหัวใจ พอกันทีกับความรักที่ชื่อ…กฤตธวัช

เธอเคยเดินทางผิด...เพราะคิดว่าโลกนี้ไม่มีใครให้พิง จนมาเจอเขา วินมอเตอร์ไซค์ที่เงียบเกินไปสำหรับโลกใบนี้ แต่กลับเป็นคนเดียวที่ไม่เคยมองเธอด้วยสายตาเหยียดหยาม วันหนึ่ง...เธอลาออกจากวงการที่ไม่มีใครพูดถึง เปิดคาเฟ่เล็ก ๆ ริมรั้ว กับน้องชายที่กำลังเติบโต และเขาก็ยังอยู่ตรงนั้น ยื่นแก้วกาแฟ...พร้อมอ้อมกอดที่ไม่เคยถามว่า "เมื่อก่อน...เราเคยเป็นใคร"