ย้อนกลับ

วันที่เจียงอีอีกลับถึงประเทศ กู้จื่อโม่ไม่ได้กลับมาทั้งคืน วันต่อมา ฉันเห็นรูปมือสองข้างจับแน่นกันในไทม์ไลน์ของเจียงอีอี และยังมีรูปกู้จื่อโม่ที่นอนหลับเหมือนกับเด็ก เมื่อเขากลับมาบ้านก็โยนหนังสือหย่าร้างออกมา ให้ฉันสละตำแหน่งคุณผู้หญิงกู้ และพูดว่า: "เดิมทีคุณก็ยึดครองตำแหน่งของอีอีอยู่ ตอนนี้อีอีกลับมาแล้ว คุณก็ควรจะสละตำแหน่งได้แล้ว!" ไม่เป็นไร อย่างไรฉันก็มีชีวิตอยู่ได้ไม่นานแล้ว! ตำแหน่งคุณผู้หญิงกู้ ใครอยากได้ก็เอาไปเลย! ภายหลัง ฉันเสียชีวิตไป กู้จื่อโม่กลับร้องไห้คุกเข่าอยู่ตรงหน้าหลุมศพของฉันและพูดว่าเขาจะไม่จับมือกับคนอื่นอีกแล้ว!

ต่างบอกว่าฉันอยู่กับเซี่ยสือมาห้าปี รักเขาจนหัวปักหัวปำ ที่ริมอ่างเก็บน้ำ เขาโยนกระเป๋าของฉันลงไปในน้ำอย่างไม่สนใจและพูดล้อเล่นว่า "ถ้าสวี่โยกล้ากระโดดลงไปเก็บกระเป๋าขึ้นมาให้ผม ผมจะให้สถานะเธอ" เขาไม่คิดว่าฉันจะกระโดดลงไปจริงๆ ในขณะนั้นสายตาของเขาปรากฏความตื่นตระหนกที่หาได้ยากขึ้นมา จากนั้นฉันว่ายน้ำขึ้นมาจากอ่างเก็บน้ำ ต้นขาเต็มไปด้วยเลือด ในฝ่ามือกลับมีกำไลที่หักเพิ่มขึ้นมาหนึ่งอัน นั่นเป็นสิ่งที่เซี่ยสือมอบให้ฉัน...

คุณชายที่อยู่ในกลุ่มคนนั้นคือแฟนของฉันเอง แต่เพื่อทำให้นักศึกษาหญิงคนหนึ่งหัวเราะ จึงได้ผลักฉันตกลงไปในทะเลตอนฉลองวันเกิดให้ฉันบนเรือยอร์ช แถมยังล้อเลียนฉันว่าเป็นคนที่ว่ายน้ำไม่เป็นอีก แต่ฉันกลัวน้ำจริง ๆ สุดท้ายต้องเข้าห้องไอซียู และเขาก็เอาชนะใจเทพธิดาได้ หลังจากฟื้นขึ้นมา เขาจับมือฉันและขอโทษ แต่ฉันกลับมองเขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความแปลกใจ “คุณ! คุณเป็นใคร?” หมอสมองบอกว่าฉันได้รับบาดเจ็บบริเวณศีรษะ และทำให้สูญเสียความทรงจำเกี่ยวกับเขา แต่เขาพูดอย่างบ้าคลั่งว่าเขาเป็นแฟนของฉัน ฉันทนไม่ไหวจึงโต้เถียงกลับไป “แฟนของฉันคือโจวจี้หลิ่นต่างหาก!” ทุกคนต่างรู้ดี ว่าโจวจี้หลิ่นเป็นศัตรูคู่อาฆาตของเขา

หลังกลับจากทริปที่ภูเขาอาลัยกับรูมเมต ฉันก็ได้รับข้อความเสียงจากแม่ "ลูกรัก บอกแม่หน่อยสิว่าลูกอยู่ที่ไหน แม่จะช่วยลูกออกมาให้ได้!" "ไม่ต้องกลัวนะ แม่จะขึ้นเขาไปตามหาลูกเดี๋ยวนี้เลย" เดิมฉันนึกว่าแม่โดนมิจฉาชีพหลอก กำลังจะโทรกลับไปหา แต่พอหันกลับไป รูมเมตทั้งสามคนก็มองมาที่ฉันอย่างพร้อมเพียง จู่ๆ หัวหน้าหอก็โน้มตัวมาข้างหน้าเล็กน้อย "แปลกจัง…" ขนฉันลุกไปหมด "อะไรแปลก?" เธอทำหน้าประหลาดใจ "เซี่ยอี้ แม่เธอส่งข้อความเสียงมาหาเธอเหรอ?" "ใช่ ทำไมเหรอ?" "แต่ว่า...แม่เธอไม่ได้เสียไปตอนทำการสำรวจภูเขาอาลัยเมื่อสามปีก่อนแล้วเหรอ?" …

คู่หมั้นของผมเป็นแพทย์นิติเวช ผมเป็นตำรวจฝ่ายสืบสวนคดีอาญา ผมรักเธอเท่าชีวิต แต่เธอเอาแต่สนใจรักครั้งแรกของเธอ เพื่อช่วยให้รักแรกพ้นผิดแล้ว เธอไปช่วยจัดการศพศพหนึ่งแทนเขา แต่สิ่งที่เธอไม่รู้คือ เจ้าของศพนั้นก็คือผมเอง หลังจากที่เธอรู้ความจริง เธอก็แตกสลายอย่างสมบูรณ์ ##ผมชื่อหลินซิว ชาติก่อนเป็นตำรวจฝ่ายสืบสวนคดีอาญา ตอนนี้ผมตายไปแล้ว กลายเป็นวิญญาณตามติดอยู่ข้างกายกู้อวี๋เคอคู่หมั้นของผม “เคอเคอ ฉันเกิดเรื่องแล้ว เธอมาช่วยฉันที!” กู้อวี๋เคอรับสายของหวังซิงอวี่ จากนั้นก็วางงานในมือลงโดยไม่ลังเลยเลยสักนิด ก่อนวิ่งออกไปหาเขา หวังซิงอวี่เป็นรักแรกของเธอ ทั้งสองคนเติบโตมาด้วยกัน ขอเพียงแค่เป็นหวังซิงอวี่เอ่ยปาก ไม่ว่าหวังซิงอวี่จะให้เธอทำอะไร กู้อวี๋เคอก็รับปากทั้งหมด ผมเคยถามเธอว่าเธอเอาแต่สนใจหวังซิงอวี่ใช่ไหม ที่ผ่านกู้อวี่เคอเพียงแค่พูดกับผมด้วยความร้อนรนเท่านั้นว่า : “ฉันกับหวังซิงอวี่เป็นแค่เพื่อนธรรมดา คุณอย่าหึงมั่วซั่วจะได้ไหม” เพราะฉะนั้นในครั้งนี้ หวังซิงอวี่ฆ่าคนแล้ว จึงให้กู้อวี่เคอมาช่วยจัดการศพ ซึ่งเธอก็รับปาก เพียงแต่สิ่งที่กู้อวี๋เคอไม่รู้ก็คือ ศพนั้นเป็นศพของผมเอง

ขณะเดินอยู่ในซูเปอร์มาร์เก็ต มีผู้หญิงแก่แปลกหน้าผมขาวคนหนึ่ง อยู่ดีๆ มาจับมือฉันไว้ ฉันรีบเอามือทาบหน้าท้อง แต่เขากลับบอกว่า "ท้องนี้ของคุณถูกคนสับเปลี่ยนรก อีกไม่นานเด็กก็จะตายอยู่ในท้อง" ฉันคิดว่าเขาเป็นนักต้มตุ๋น แต่ไม่ทันไรเขาก็พูดต่ออีก "คุณรีบไปล้วงคออาเจียนออกมาซะ เอาเนื้อปลาที่กินไปเมื่อกี้ออกมาให้หมด"

ฉันกับเพื่อนสนิททะลุมิติเข้าไปในนิยายตระกูลเศรษฐีสุดดราม่า พอภารกิจจบ ฉันก็เลือกที่จะจากไป แต่เขากลับตกหลุมรักนางเอกผู้หลงใหลและยึดติดในเรื่อง แล้วตัดสินใจจะอยู่ต่อเพื่ออยู่ข้างเธอ แปดปีต่อมา ระบบกลับบอกฉันว่า เขาถูกนางเอกส่งเข้าโรงพยาบาลจิตเวช และเหลือชีวิตอยู่ได้อีกเพียงสามวันเท่านั้น ตอนที่ฉันไปถึง เขาถูกมัดอยู่บนเตียงคนไข้ ดวงตาเหม่อลอย ปากก็พึมพำเรียกชื่อของฉันซ้ำไปซ้ำมา แต่ภรรยาประธานของเขากลับกำลังวางแผนจัดงานแต่งสุดอลังการกับพระเอกผู้เป็นรักแรกของเธอ ฉันมองดูมือคู่ที่เคยเล่นเปียโนของเพื่อนสนิท ตอนนี้กลับเหลือแต่รอยเข็มถี่ยิบเต็มไปหมด “นายมาจนได้ ฉันรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่านายต้องมาแน่...” เขาใช้แรงเฮือกสุดท้ายมองมาที่ฉันแล้วพูดว่า “ฉันนี่มันโง่จริง ๆ นึกว่าการอยู่เคียงข้างคือคำสารภาพรักที่ยาวนานที่สุด” “แต่ไม่เคยคิดเลยว่า ที่แท้เธอแค่ต้องการบันไดให้เหยียบขึ้นไปเท่านั้นเอง” “พาฉันกลับบ้านเถอะ ฉันไม่อยากตายอยู่ที่นี่...”

น้องชายสามียืนกรานอยากจะไปเที่ยวพักผ่อนที่ชายหาดฮาวายในวันคริสต์มาส ฉันจึงตัดสินใจพาทุกคนในครอบครัวไปเที่ยวด้วยกัน เมื่อน้องสาวคนสนิทของสามีรู้เรื่องนี้ เธอจึงอยากพาลูกไปเที่ยวกับพวกเราด้วย เขาซื้อตั๋วเครื่องบินโดยไม่พูดอะไรสักคำ แต่กลับขอให้ฉันขับรถขนสัมภาระไป เดิมทีฉันคิดว่าทุกคนในครอบครัวจะช่วยพูดให้ฉัน แต่พวกเขากลับสนับสนุนการตัดสินใจของสามีฉัน โอเค ได้ ถ้าอย่างนั้นเราก็ต่างคนต่างอยู่แยกทางกันไปเลย แต่ทุกคนในครอบครัวของพวกเขากลับเริ่มกลัว...

เพื่อที่จะช่วยคนรักของเขาแล้ว เฉินจืออี้ได้ไปหาซื้อศพของผู้หญิงในสภาพไม่สมบูรณ์แบบจากตลาดมืด จากนั้นเขาจัดการควักไตออกจากร่างศพนำมาเปลี่ยนให้คนรักด้วยตัวเอง เพื่อหลบหนีการตามล่าของตำรวจ เขาจึงโยนศพลงไปในสระกรดซัลฟิวริกเพื่อทำลายหลักฐาน เพียงแต่เขาไม่รู้ว่า เจ้าของศพร่างนั้นคือฉัน

หลังจากฉันตายไปห้าปี อันอัน ลูกสาวของฉันก็โทรไปที่เบอร์ของกู้ซีเหนียน เธอลองถามอีกฝ่ายว่า “คุณชอบแม่ของหนูไหมคะ?” เธอถามตามประโยคหนึ่งที่ฉันเขียนไว้ในไดอารี่ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ว่า ‘กู้ซีเหนียน คุณชอบฉันไหม’ คาดไม่ถึงว่าปลายสายกลับตอบเหน็บแนมว่า “แม่เธอสั่งให้ทำแบบนี้เหรอ? แม้แต่ลูกสาวก็ยังเอามาใช้เป็นเครื่องมือได้สินะ? เป็นผู้หญิงที่มักมากจริง ๆ อยู่กับพ่อเธอแล้ว ยังคิดจะมารื้อฟื้นความสัมพันธ์เก่า ๆ กับฉันอีกเหรอ?”