Lahat

“คัพเค้กอาบอกแล้วใช่มั้ย ว่าไม่ให้ไปกับผู้ชายคนนั้น ที่อาพูดหนูไม่เคยฟังเลยใช่มั้ย” ภามที่ไปรับคัพเค้กกลับบ้านที่มหาวิทยาลัยแล้วเห็นหญิงสาวเดินกับนักศึกษาชายหน้าตาดีคนหนึ่ง ภามก็เกิดความไม่พอใจไม่รู้ว่าไม่พอใจเพราะเป็นห่วงหรือเพราะเป็นหวงกันแน่

ว่าแล้วเธอจำต้องยอมสวมบทเป็นนางทาสแต่งตัวให้นายท่านอย่างเขาด้วยความจำใจ แต่เธอก็มีวิธีที่จะไม่ต้องเห็นภาพบาดตานั่น ด้วยการปิดตามันดื้อๆ นี่แหละ รับรองไม่เห็นชัวร์ (เอ่อ! แต่ไอ้การปิดตาแบบนี้ ถึงมันจะไม่เห็นแต่มันก็ยังสัมผัสได้นี่) ยังไม่ทันขาดคำ ขณะที่เธอกำลังคุกเข่าเพื่อสวมอันเดอร์แวร์ให้เขาพร้อมกับปิดตาไปด้วย และไอ้การที่เธอกำลังปิดตานี่แหละที่ทำให้เธอทำอะไรไม่ค่อยสะดวก พยายามคลำโน่นคลำนี่เงอะงะไปหมด แน่นอนว่ามันอันตรายต่อความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรของเขาด้วยเช่นกัน และเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่จะตามมา เขาจึงพยายามเหวี่ยงตัวหลบมือเรียวของเธอ ในขณะที่เธอกลับพยายามไล่ตามจับมันอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน ให้ตายเถอะ! ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าเธอกำลังคลำหาอะไร แล้วเธอมาไล่จับของเขาเพื่ออะไรเนี่ย เดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอก เขากับเธอยังคงเล่นไล่จับกันอย่างเสียวไส้ ด้วยการขยับเอวซ้ายขวาซ้าย เอ้าซ้ายขวาซ้าย

เมื่อหนุ่มเจ้าสำราญถูกจับคลุมถุงชนกับหญิงสาวที่เขาเคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้งโดยไม่รู้ตัว การจับผิด และสงครามประสาทจึงเริ่มต้นขึ้น พร้อมกับความลับและหัวใจที่เริ่มจะเปลี่ยนไป

นักเลงอย่างเขาเคยกลัวใครที่ไหน แต่กลับยัยหมากระเป๋านี่ถึงได้ยอมนัก แตะต้องสีกายังไม่เคยแต่ทำไมกับเธอถึงชอบอยากเข้าใกล้ตลอด "ไต้ฝุ่น เรียกเฮียไต้ก็ได้" "คุณไม่ใช่พี่เราค่ะ" รันรานาแม่งไทป์เขาเลยว่ะ เขาจะทำอย่างไรดี ผู้หญิงคนเดียวที่รู้สึกว่าใช่ขนาดนี้ เขายากที่จะปล่อยเธอไปแต่เขาก็ไม่สามารถมีเมียทั้งๆ ที่เป็นนักเลงแบบนี้ได้เหมือนกัน ยังไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบชีวิตใครด้วยซ้ำ ลำพังตัวเขาเองยังเอาตัวไม่รอด “เรารู้สึกดีบางครั้ง แต่ไม่รู้ว่ามันเป็นความชอบแบบไหน อาจจะแบบพี่ชาย” “ไม่เป็นไรเลยว่ะเธอ” -- เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน เตตะวันเคยอยู่ตรงนี้ตลอด คอยตามเธอไปทุกที่ คอยนั่งเฝ้าเวลาเธออ่านหนังสือ แต่ตอนนี้ไม่มีเขาแล้ว และมันทำให้เธอรู้แล้วว่า เธอไม่ได้อยากให้เขาเป็นแค่ พี่ชาย อย่างที่เธอเคยพูดออกไป เธอชอบเขา และเธออาจจะพลาดอะไรบางอย่างไปแล้วก็ได้ “ออกไปเถอะ… อย่าให้ฉันพูดซ้ำอีก” “ถ้าเฮียอยากให้เรากลับไป เราก็จะกลับ… แต่พรุ่งนี้เราจะมาอีกค่ะ” เขาทำเหมือนเธอไม่มีค่า บางทีความรู้สึกของเตตะวันอาจจะเป็นเพียงพายุเหมือนกับชื่อเขา

ลูกสาวเจ้าพ่อแสนสวยหนีการตามล่าไปหลบบนเรือสำราญสุดหรูของนักธุรกิจหนุ่มหล่อที่มีลูกติดโตเป็นสาว สองพ่อลูกจอมเจ้าเล่ห์เลยขุดหลุมพรางหัวใจขึ้นกลางทะเลกว้าง เพื่อล่อหลอกสาวสวยให้เผลอใจ ถึงจะหมั่นไส้พ่อ แต่เมื่อเผลอไปเอ็นดูลูกเข้า สาวสวยเลยหนีไม่พ้นหลุมพรางหัวใจ

เพราะว่า...การช่วยตัวเอง...ในที่ทำงานมันผิด!! “โดนของจริงดีกว่าไหมครับ...แค่นิ้ว...มันคงไม่อาจจะสนองความต้องการของคุณได้” นี่จึงเป็นบทลงโทษที่เธอต้องรับมันไป...โทษฐานที่ทำให้ท่านประธานอย่างเขาจับได้...!!

คุณหนูมาเฟียผู้ขี้เกียจเรียนวิชาการต่อสู้ จนบิดาต้องหาบอดี้การ์ดมาคอยปกป้องคุ้มครองความปลอดภัยให้ จนมีเหตุการณ์ที่ทำให้ชีวิตต้องเปลี่ยนไป

ความแค้นฝังลึกสุดหัวใจ จะจองจำเธอเอาไว้ด้วยบาปที่ตนเองไม่ได้ก่อ ความเจ็บปวดทุกข์ทรมานที่ชายหนุ่มปรารถนา...คือสิ่งที่เธอต้องสังเวย

สายลมหนาวจากเทือกเขาฉู่เป่ยพัดเอื่อยเฉื่อยลงมายังลุ่มแม่น้ำซานหลิง สายลมที่ขาวโพลนด้วยเกล็ดหิมะละเอียดระยิบระยับราวเกล็ดแก้วโปรยปรายไปทั่วผืนแผ่นดิน อากาศเหน็บหนาวจนอาจทำให้เนื้อไม้แตกระแหง ทว่ากลับมิอาจทำลายกลีบดอกเหมยที่บานท่ามกลางฤดูเหมันต์ได้

ระหว่างโลกแห่งความจริงกับดินแดนแห่งความหวัง ระหว่างใจที่เริ่มผูกพัน กับเวลาอันจำกัด เมื่อเธอจำต้องเลือกลับไป เขากลับเลือกเสียสละความเป็นนิรันดร์ รักแท้จะยังงดงามอยู่หรือไม่ "ทาโร่ต์ ทำนายรัก" คำทำนาย และความหมายของคำว่า พรหมลิขิต ที่อาจไม่ได้เขียนไว้บนฟ้า แต่เขียนไว้ในหัวใจทั้งสองดวง

เพราะความรักมันห่วยแตก ทำให้เธอต้องหนีไปพักใจที่ต่างประเทศ และทริปนี้เองที่ทำให้เธอได้มาเจอกับเขา ชายหนุ่มลูกครึ่งไทย-จีน กั๋วซุน “อยากลองไหม” นี่คือคำถามของคนแปลกหน้าที่รู้จักงั้นเหรอ แต่.. “ก็เอาสิ”

"ปะ  ปล่อย  ฉันไปเถอะนะคะ  อย่าทำอะไรฉันเลย" "ปล่อยนะปล่อยแน่...แต่หลังจากฉันเสร็จแล้วเท่านั้น" "ออ อย่าคิดว่าจะหนีจากฉันพ้น  ถ้าฉันไม่ได้เป็นคนปล่อยเธอไปเอง"

“เมื่อความจนตรอก บีบให้เธอเลือกเดินในทางที่ไม่เคยคิดจะก้าวเข้าไป…” ‘อลิซ‘นักศึกษาฝึกงานปี 3 ผู้แบกรับภาระค่าใช้จ่ายทั้งหมดของครอบครัวด้วยตัวคนเดียว เมื่อแม่ป่วยหนัก เงินที่มีอยู่ไม่พอแม้แต่จะซื้อยา เธอจึงตัดสินใจ… ยื่นข้อเสนอขอเป็น เด็กเลี้ยง ของเขา“ภูวินทร์ ” ประธานหนุ่มเจ้าของบริษัทที่เธอฝึกงานอยู่—เย็นชา มีเสน่ห์ และอันตรายต่อหัวใจ จากเจ้านาย กลายเป็นผู้ชายที่ครอบครองชีวิตเธอทุกด้าน แต่สิ่งที่ปาลินไม่รู้คือ… เขาเองก็สนใจในร่างกายเธอ กลิ่นกายที่แสนหอม เรือนร่างที่เขาใช้ปลดปล่อย เมื่อความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นด้วยการแลกเปลี่ยน กลับกลายเป็นพันธะที่ซับซ้อนระหว่างหัวใจ และในวันที่เธออยากจะถอนตัว มันกลับสายไปเสียแล้ว…

เมื่อวิศวะสุดเย็นชาโคจรมาพบสาวนิเทศฯ สุดว้าวุ่น อุบัติเหตุครั้งนั้นนำพาหัวใจสองดวงที่แตกต่างให้ใกล้กัน จนเกิดเป็นความคลั่งรักที่คาดไม่ถึง!

เรื่องราวของเมียหลวงหลงรักมือที่สาม แฟนสาวของสามี..ความแปลกที่ไม่เหมือนใคร..ยัยหน้าแมว..กับไอ้หน้าจิ้งจก..ในเมียแต่งจำเป็น เรื่องราวของคนสองคน ที่เขาถูกบังคับให้แต่งงาน ด้วยความจำยอม แต่ทั้งคู่ ต่อสู้ ความแสบแบบที่ไม่มีใครยอมใคร หลังแต่งงานเขาไม่แม้แต่จะแตะต้องเธอ งานนี้ใครใจอ่อนก่อนคนนั้นแพ้ หลังจากที่ชิงเอาชนะกันไปมาจนแทรกซึมเป็นความผูกพันธ์ ก่อสายสัมพันธ์เป็นความรักได้หรือไม่ มาติดตามกันนะคะ

เมื่อ "ชบา" สาวสู้ชีวิตต้องกลายมาเป็นผู้ดูแลมาเฟียหน้านิ่งสุดเย็นชาอย่าง "เฮียแม็ก" เงื่อนไขคือเงินเดือนสูงลิ่ว...แต่ต้องทำให้เขากลับไปใช้ชีวิตปกติให้ได้ใน 1 ปี! ทว่า...งานนี้ไม่ง่าย เพราะเขาไม่เพียงแค่เย็นชา แต่ยังดุดัน เยือกเย็น และเกลียดขี้หน้าหล่อนเข้าไส้ การอยู่ร่วมชายคาเดียวกันจึงกลายเป็นสนามรบของคำพูดเสียดแทง...แต่สายตาแอบมองและจังหวะใจที่เริ่มสั่นไหว ระหว่าง "ความเกลียด" กับ "แรงดึงดูด" ใครจะพังทลายก่อน...หัวใจของเธอ หรือกำแพงของเขา?

ซาตานผลาญรัก เรื่องในที่ 2 ในซีรี่ส์เสน่หาเริงไฟ ต่อจากอาญาจอมมาร โอลิเวอร์ เมดิสัน คือทายาทคนรองของตระกูลเมดิสัน ในอดีตเพราะความรักทำให้เขากลายเป็นคนโง่ จนถูกหญิงสาวนามว่าสิตาภาหลอกใช้เป็นเครื่องมือทำร้ายพี่ชายและพี่สะใภ้ บทเรียนครั้งนั้นทำให้เทพบุตรแสนดีกลายร่างเป็นซาตานไร้หัวใจ ห้าปีผ่านไปเขาได้พบผู้หญิงที่เคยทำร้ายหัวใจเขาอีกครั้ง ความรักที่เคยคิดว่าจางหายไปจากใจ แท้จริงแล้ว มันไม่เคยเหือดหายไปตามกาลเวลา เมื่อเจอเธออีกครั้ง เขาจึงขอทวงคืนหัวใจตัวเองและทายาทของเขาที่ติดท้องเธอไป เธอทำให้เขาเจ็บ เธอต้องชดใช้ความผิดนี้ !

“ฉันอยากรู้จริงๆ ผู้ชายคนนั้นซื้อเธอด้วยอะไร!? เธอถึงได้กล้าไปจากฉัน!” “ความรักไงวาคิม! เขาซื้อฉันด้วยความรัก แต่คุณซื้อฉันด้วย เงิน!”

แทนเด็กมหาวิทยาลัยปี 3 ได้มาพบร้าน The Break ที่แสนมีเสน่ห์ของมีนา หญิงสาวผู้มีประวัติที่หนีจากโลกไอทีมา ถ้าหากร้านนี้มีแค่กาแฟรสเลิศก็คงไม่น่าสนใจเท่ากับแอป LatteCode ของร้าน ที่ไม่เพียงแต่จะมีเมนูออนไลน์ให้เลือก แต่มันยังส่งข้อความได้ตรงใจ ตรงกับความรู้สึกของเราจนเหมือนล่วงรู้ความคิดที่ซ่อนอยู่ภายใน

“เธออยากหย่าขนาดนั้นเลย” “ใช่ค่ะ ไม่หย่าวันนี้วันหน้าก็ต้องหย่าอยู่ดี” ................................. “ถอยไปดิ อย่ามาขวาง” เธอไม่สนใจลูกชาย “อ้อ เอกสารของบริษัททั้งหมดอยู่ในห้องทำงานนะ ฉันยกให้แกหมดเลย” “แม่!!” “ไม่ต้องเรียก ฉันไม่มีลูกโง่อย่างแก” ................................. “เราไม่ใช่เด็ก ๆ กันแล้วนะ เรามาแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดกันเถอะ” เธอหันไปเผชิญหน้ากับศิวัฒน์ “ฉันขอโทษที่ไม่ยอมปฏิเสธแม่ของคุณในวันนั้น ขอโทษที่ไม่ยอมรับข้อเสนอของคุณ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ฉันไม่อยากให้เรารู้จักกันด้วยซ้ำ แต่เมื่อมันย้อนไม่ได้เราก็เดินไปข้างหน้าเพื่อลืมเรื่องราวของกันและกันเถอะ” ....................................