ข้ามเวลาไปอดีต

ตายแล้วยังต้องย้อนมาดูแลครอบครัวอีกหนอ ชีวิตหนิงชิงช่างน่าเศร้านัก เอาวะ ไหน ๆ ก็มาแล้ว ข้าจะทำให้ครอบครัวสุขสบายให้ดู!!!

โปรย: ปางก่อนเธอเคยละเลยเขากับลูก เมื่อได้มีโอกาสย้อนกลับไปแก้ไขชะตาอีกครั้งเธอจำต้องทำทุกอย่างเพื่อให้เขาอภัยให้กับผู้หญิงชั่วร้ายอย่างเธอ กชกรได้ย้อนกลับไปแก้ไขอดีตที่เธอเคยทำไม่ดีกับลูกกับสามี โดยเธอต้องทำงานหนักทุกอย่าง เพราะเธอกลับไปคราวนี้พบว่าสามีของเธอพิการและต้องเลี้ยงลูกสองคนเพียงลำพัง ไปติดตามกันค่ะ ว่าเธอจะเอาชนะใจสามีได้หรือไม่

เซี่ยซูมี่สาวสวยมากความสามารถอายุ 23 ปี กลับประสบอุบัติเหตุในช่วงเวลาที่โลกอดีตและอนาคตเปิดในรอบ 2000 ปี ทำให้วิญญาณหลุดออกจากร่าง รู้ตัวอีกทีคือต้องแต่งงานกับพรานป่าผู้โหดร้าย หน้าตาอัปลักษณ์

ในอดีต เนี่ยหยวนซู เป็นนางร้าย เจ้าคิดเจ้าแค้น เกิดมาเพื่อ หึงหวงสามี และตามแจกกล้วย เผาพริกเผาเกลือสาปแช่งคนทั้งสกุลจิ่ง มิหนำซ้ำ ยังตามรังควานไท่ฮูหยินกับอนุแสนอ่อนแอให้อยู่อย่างอกสั่นขวัญผวา แต่เกิดชาติใหม่นางมาพร้อมการเท เททั้งสามีและคนรอบตัวเขา แบบหมดหน้าตัก ไม่ใช่ว่าอยากถือศีลกินเจ ทำตัวเป็นพระโพธิสัตว์ สะสมแต้มบุญเพื่อจะได้ขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้า ในความจริง นางก็แค่โนสนโนแคร์ อยากเป็นสตรีร่ำรวยพร้อมอำนาจล้นมือ ดังนั้น ‘หนังสือหย่า’ จึงเสมือนใบเปิดทางให้หญิงสาวได้ติดปีกบินกลายเป็น นางหงส์ไฟ อย่างสมหวัง ทว่าโลกนี้ไม่มีสิ่งใดได้มาง่าย ๆ เมื่อสามีนางคือ จิ่งหลัวคุน ฉายา ลาโง่ตัวโต ทั้งยังเป็นจอมเผด็จการ หากคิดจะหย่าจากเขาน่ะหรือ ชาตินี้มีทางเดียวเท่านั้นที่จะทำได้ ก็คือนางต้องข้ามศพของเขาไปให้ได้เสียก่อน!

อยู่ดี ๆ ก็ทะลุมิติมาเป็นสะใภ้ของบ้านหลี่ที่ใครต่างก็เบือนหน้าหนีเพราะเธอนั้นสุดแสนจะร้ายกาจ นิสัยยังเห็นแก่ตัวและน่ารังเกียจ ทำให้นีรชาแทบอยากจะตายอีกครั้งหากไม่มีสองแฝดที่น่ารักน่าเอ็นดูคอยยิ้มให้!!

คำโปรย:ชาติก่อนนางทอดทิ้งทั้งลูกและสามีไปเพื่อเอาตัวรอดเพียงคนเดียว เด็กน้อยวัยเพียงสี่หนาวที่ร้องไห้น้ำตานองหน้า ร้องหาท่านแม่ เขาเอาแต่ร้องเรียกท่านแม่อย่าไป อย่าทิ้งเสี่ยวหลงไป ถึงอย่างนั้นนางก็ไม่แม้แต่จะหันหลังกลับ สมควรแล้วที่ในชาติปัจจุบันถูกพ่อทิ้งไปอย่างไม่ไยดี ส่วนแม่ก็ไม่เคยจะดูแลหรือให้ความสนใจเธอเลยสักนิด ใช้ชีวิตอย่างลำบากแสนเข็ญ เมื่อเธอได้กลับมาหาพวกเขาอีกครั้ง คราวนี้เธอจะขอแก้ตัว ต่อให้ลำบากหรือเหน็ดเหนื่อยเพียงใด ขอแค่ให้ลูกและสามีสุขสบาย ข้าผู้นี้จะเป็นคนหาเลี้ยงพวกเจ้าเอง

เมื่อนางร้ายตัวแม่ต้องทะลุมิติมาอยู่ในร่างชายาเอกของอ๋องปีศาจ ที่เอาแต่หาวิธีครองใจสวามีแถมยังตบตีกับอนุไม่เว้นวัน แต่มีหรือที่นางจะทำแบบนั้น ฝันไปเถอะ ในเมื่อยุคนี้ไม่ได้มีบุรุษเพียงคนเดียว!!

ได้โอกาสเกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นสาวอ้วน ที่สามีไม่ได้รักแถมยังรังเกียจเสียอีก ไหนจะอนุภรรยาสันดานหมาจิ้งจอก โถ่ชีวิต!

"เจ้าว่าตาแก่หยางกับตาแก่เซียวใครเป็นฮูหยินกันแน่  เซียวอี้หลงดูอ่อนหวานหรือแปลว่างั้นเขาเป็นเมีย ส่วนตาเฒ่าหยางก็เป็นสามีของเขา  อ๊ายฮูหยินเซียวฮ่าๆๆๆ เหมาะสมๆช่างเป็นคู่รักสะท้านเมืองหลวงจริงๆ" จางอวี้ถิงเอ่ยกับสาวใช้ นางหัวเราจนขนมติดคอจึงไอออกมารุนแรง "แค่กๆๆๆ อื้อ แค่กๆ ขะ ขอน้ำ น่ะ น้ำหน่อยลี่จู แค่กๆๆๆ" ลี่จูรีบลุกไปหยิบน้ำให้คุณหนูของนาง แต่ยังไม่ทันไปถึงไหนก็เจอกับร่างสูงที่ยืนจังก้าอยู่หน้าเรือน "ตะ ตะ ใต้เท้าหยาง คะ คุณหนู อื้อออ ใอ้เอ้า(ใต้เท้า)" หลี่จิ้งใช้มือปิดปากลี่จูตามคำสั่งของเจ้านาย ลี่จูส่ายหน้า หยางหมิงหยิบชามใส่น้ำแล้วเดินไปหาเมียเด็กของเขาแทน  ส่วนลี่จูถูกหลี่จิ้งเอามือปิดปากแล้วกอดเอาไว้ จากนั้นเขาก็เอ่ยกับนางที่ข้างหู "หากอยากให้คุณหนูของเจ้าถูกเฉดหัวออกจากจวนก็ลองร้องดังๆสิลี่จู จะลองไหม" ลี่จูส่ายหน้าหลี่จิ้งจึงเอามือออกจากปากนาง ลี่จูหันมาหาเขาก่อนจะเอ่ยถาม "องครักษ์หลี่ ใต้เท้าจะไม่ทำอะไรคุณหนูของข้าใช่หรือไม่เจ้าคะ" หลี่จิ้งยิ้มก้มหน้าลงไปกระซิบที่ข้างหู "ลี่จูคนงาม เจ้าควรห่วงตัวเองก่อนจะดีไหม...หื้ม"

ซูฉิง หมอสาวผู้เชี่ยวชาญด้านสมุนไพร ดันทะลุมิติมาพร้อมกับ 'โรคปากไวหัวใจทะลึ่ง' ที่ทำให้เธอมักพูดจาชวนคิดลึกออกมาโดยไม่ตั้งใจ ชีวิตนี้ไม่มีอะไรสำคัญเท่าการทำฟาร์มสมุนไพร เพื่อปลูกหญ้าดับไฟราคะมารักษาตัวเองให้หายขาดก่อนที่จะเผลอไปลวนลามใครเข้า แต่แล้วเธอก็ต้องมาทำงานร่วมกับ 'ท่านหมอเทวดา' อวี้เหยียน ผู้ที่เย็นชาและเคร่งครัดเรื่องศีลธรรม ภารกิจนี้จึงไม่ได้มีแค่การปลูกพืชสมุนไพร แต่คือการบำบัดความหื่นของตัวเอง และความเย็นชาของท่านหมอเทวดานี่แหละ ********** "ซูฉิง" อวี้เหยียนเรียกชื่อเธอเสียงแข็ง "โปรดรักษา มารยาทด้วย และนี่... ถือเป็นการเตือนครั้งที่หนึ่ง หากมีครั้งที่สอง... ข้าจะเริ่มแผนการรักษาโรคปากไวใจทะลึ่ง ของเจ้าอย่างจริงจัง" ซูฉิงทำตาโต เธอแสร้งทำเป็นตกใจอย่างสุดขีด ‘ท่านหมอเอ๊ย ท่านเพิ่งใช้สิทธิ์ในการเตือนไปหนึ่งครั้งแล้ว นั่นแปลว่าข้ายังมีโอกาส ป่วนท่านอีกสองครั้ง สินะ และถ้าการรักษาอย่างจริงจังของท่านคือการใช้เวลาอยู่กับข้ามากขึ้นล่ะก็... ข้าก็ยอมเป็น คนทะลึ่งตลอดไปเลยเจ้าค่ะ’ (ไม่มี NC อ่านได้ทุกเพศทุกวัย)