พระชายา

ซูอวิ๋นมิรู้เลยแม้แต่น้อย จวบจนวาระสุดท้ายของชีวิต ว่าแท้จริงนางเป็นเพียงตัวประกอบที่ถูกลิขิตให้พบจุดจบอันน่าอนาถในนิยายที่ทุกคนรักและเอ็นดูแต่ตัวเอกเท่านั้น ตัวเอกของเรื่องก็คือน้องสาวฝาแฝดของนาง ตั้งแต่เยาว์วัย ความรักและความเอ็นดูทั้งมวลล้วนมอบให้แก่ซูอวี่ซี ผู้เป็นน้อง ไม่ว่านางจะพยายามเพียงใด ทำดีสักเพียงไหน วงศ์ตระกูลก็มิเคยเหลียวแลนางแม้สักครา นางถูกบังคับให้แต่งงานแทนน้องสาว กับเซียวลู่เซิง อ๋องแห่งหวยหนาน ผู้มีชื่อเสียงในทางโหดเหี้ยมและทารุณ ในวันอภิเษกนางพยายามหนี แต่ถูกจับได้ ถูกทุบตีจนแขนขาหักและถูกส่งกลับตระกูลซู แต่ตระกูลซู ครอบครัวที่นางรักยิ่ง กลับปิดประตูไม่ยอมรับนาง ด้วยเกรงว่าจะพลอยมีภัยไปด้วย นางจึงต้องจบชีวิตลงอย่างอนาถ ด้วยความหนาวในฤดูหนาวอันเหน็บหนาว เมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้ง นางพบว่าตนได้ย้อนกลับมาในวันที่ถูกส่งเข้าจวนอ๋องหวยหนาน ในชาติภพใหม่นี้ นางตัดสินใจว่าจะไม่เอาอกเอาใจผู้ใดอีก ทุกสิ่งที่พวกเขาเคยแย่งชิงไปจากมือนาง นางจะทวงคืนทั้งหมด ชาตินี้ นางจะไม่ปิดบังพรสวรรค์อันล้ำเลิศอีกต่อไป ทั้งบทกวีและกลยุทธ์การศึกสร้างความตื่นตะลึงไปทั่วหล้า วิชาแพทย์ของนางทำให้เหล่าขุนนางและผู้มีอำนาจต่างแย่งกันมาขอความช่วยเหลือ สมาชิกตระกูลซูที่เคยรังเกียจนางมาสิบกว่าปี ในที่สุดก็สำนึกผิด คุกเข่าขอให้นางให้อภัย ทว่า ในเมื่อชาติก่อนพวกเขาไม่แยแสนาง ชาตินี้นางก็ไม่มีวันให้อภัยพวกเขาอีก ส่วนชายผู้นั้น ที่แต่แรกตกลงว่าจะเป็นเพียงพันธมิตรที่ต่างฝ่ายต่างได้ประโยชน์ กลับค่อยๆ รุกไล่นางมากขึ้น ไม่เปิดโอกาสให้นางได้หนีห่าง ซูอวิ๋นโกรธจัด: "เซียวลู่เซิง! ท่านต้องการอันใดกันแน่?" เซียวลู่เซิงรวบเอวซูอวิ๋นไว้: "ตอบแทนบุญคุณ... บุญคุณที่เจ้าช่วยชีวิตข้าไว้"

นักออกแบบสาวทะลุมิติมายังราชวงศซาง ตั้งแต่บัดนี่ชะตาของนางก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป นางต้องต่อสู้กับสิ่งที่เหนือธรรมชาติไปพร้อมกับสามี ที่มีนามว่าจื่อหาน

เมรีผู้จัดการสาวในวัย 30 ปีได้ตายแล้วมาเกิดใหม่ในร่างของคุณหนูใหญ่ตระกูลอวี้ ความฝันที่อยากใช้ชีวิตสุขสบายต้องจบลง เมื่อมีราชโองการสมรสพระราชทานให้แต่งงานกับองค์ชายสาม บุรุษที่ขึ้นชื่อว่าเป็นจอมเสเพล!

เหอหลันฮวา คุณหนูใหญ่ตระกูลเหอ ชาติที่แล้วตกตายเพราะความริษยาของน้องสาวต่างมารดา แต่ที่นางกลับมา ไม่ได้อยากล้างแค้นใคร ขอให้ข้าได้ใช้ชีวิตกับสามีอย่างสงบสุขได้หรือไม่

เป็นเด็กกำพร้าปากกัดตีนถีบมาทั้งชีวิต บังเอิญตกบันไดทะลุมิติมาเป็นสนมในตำหนักเย็น “โอ๊ย” นั่ง ๆ นอน ๆ มีคนรับใช้ แค่ถูกขังอยู่ด้านในลึกสุดของวังหลวง ตำหนักเย็นก็แค่สนามเด็กเล่นที่ถูกล้อมด้วยกำแพง สบายกว่าทำงานงก ๆ คอยรับใช้ลูกท่านหลานเธอทั้งหลาย

อ๋องรุ่ยหยาง และเหล่าองค์ชายพี่น้องของเขา ต่างพนันขันต่อกันว่า อ๋องรุ่ยหยางจะพิชิต คุณหนูเฟยฮวา บุตรสาวเสนาบดีเฟยเทียนหลงได้ลงหรือไม่ เพราะนางนั้นอวบอ้วนยิ่งกว่าคุณหนูในจวนใด แถมใบหน้าก็มีธรรมดามิได้โดดเด่นหรืองดงาม และนางยังแต่งตัวเฉิ่มเชยหนักหนา สีสันและแบบเครื่องแต่งกายของนางก็แสนเชยดังหญิงรุ่นป้าแก่ชอบสวมใส่ แต่นางนั้นหลงไหลท่านอ๋องรุ่ยหยางยิ่งนัก นางพบเขาที่ไหนก็มองเขาด้วยตาเป็นประกายหวานฉ่ำ ด้วยความหลงไหลจนใครๆก็ดูออก ต่างนินทาว่านางนั้นไม่เจียมตัว แม้บิดาจะเป็นเสนาบดีแต่นางขี้เหร่ปานนี้ อย่าว่าแต่อ๋องรุ่ยหยางเลย บุรุษอื่นก็มิมีใครอยากได้นางเป็นภรรยา บุรุษรูปงามเช่นอ๋องรุ่ยหยางแสนจะรังเกียจนางยิ่งนัก พบเจอนางที่ไหนก็มักจะหลีกหนี จนเป็นที่ขบขันของเหล่าพี่น้องของเขา เหล่าองค์ชายจึงลงขันกันจะยอมเสียม้าตัวที่งามที่สุดของแต่ละคนให้ท่านอ๋องรุ่ยหยาง หากเขายอมพิชิตหญิงขี้เหร่เช่นเฟยฮวาได้ลง เขาจึงวางแผนเกี้ยวนาง จนนางยอมตกเป็นของเขา เมื่อสมใจเขาก็ทิ้งนางอย่างเลือดเย็นยิ่งนัก เฟยฮวาจะทำเช่นไรต่อไป…

หยูเพ่ยอันบุตรอนุของจวนขุนนางขั้นสอง ได้รับราชโองการให้แต่งงานกับท่านอ๋องอี้เหวิน แต่เขานั้นคืออ๋องตกยากถูกริบทรัพย์และบรรดาศักดิ์ไปจนสิ้น เหลือเพียงแต่ตัวและถูกส่งมาให้อยู่ด้วยกันในจวนร้างเล็กๆ แถมเขานั้นยังพิการขาหักเพราะป้องกันการก่อกบฏจนตนเองบาดเจ็บ แต่สุดท้ายด้วยความหวาดกลัวว่าเขานั้นจะขึ้นไปเป็นใหญ่เสียเอง จึงได้กำจัดเขาโดยป้ายสีในความผิดที่เขาไม่ได้ก่อ และให้แต่งงานกับบุตรของอนุของขุนนางขั้นสองที่มิได้มีอำนาจใดจะช่วยเกื้อหนุนเขาได้ และอ๋องผู้นี้ยังมีลูกติดหนึ่งคนอีกด้วย หยูเพ่ยอันจึงจำต้องดูแลทั้งพ่อและลูกในเรือนร้างแห่งนี้……

เสี่ยวจิ่วฮวา นางได้ชื่อว่าเป็นสตรีที่มีจิตใจริษยา มักใหญ่ใฝ่สูง ไม่เห็นหัวใคร รังแกแม้กระทั่งพี่สาวของตนเอง จนกระทั่งวันที่นางตายอย่างน่าเวทนาทำให้นางได้รู้สำนึกรู้ผิดชอบชั่วดี รู้ถึงสัจธรรมของชีวิต ทว่าสวรรค์ยังมีเมตตาให้นางย้อนเวลากลับมาในร่างของตนเองตอนที่มีอายุเพียงสิบสี่ปี เสี่ยวจิ่วฮวารุ้ว่าการจะเปลี่ยนสันดานเดิมนั้นไม่ง่าย แต่ก็ไม่ถือว่ายากเสียทีเดียว นางจึงปรับเปลี่ยนนิสัยตนเองเสียใหม่ ทำให้ทุกอย่างดำเนินไปในทางที่ดี ชั่วชีวิตนี้ไม่ขอแต่งงาน เพียงเสพสุขกับอาหารตรงหน้าก็พอแล้ว แต่โชคชะตากลับเล่นตลก ทำให้นางไปยุ่งเกี่ยวกับ เติ้งหมิงซี ท่านอ๋องบ้าใบ้ผู้หนึ่งเข้า เรื่องราวจึงวุ่นวายไม่น้อย ไหนจะเรื่องที่ต้องแก้ไข เรื่องการเมือง เรื่องการกบฏ และการเอาตัวรอดจากฮ่องเต้จอมบ้าอำนาจ จึงเกิดขึ้น

"หากท่านรักข้า จงปล่อยข้าไปเสียเถอะเพคะข้าไม่อยากที่จะเจ็บปวดเช่นดังอดีตที่ผ่านมา" น้ำตาไหลรินร่วงหล่นน้ำเสียงที่เปล่งออกมาด้วยความเจ็บปวดปานจะขาดใจบอกบุรุษที่อยู่ตรงหน้าให้ได้รับรู้...

ขัดใจกับบทนางร้ายในนิยายจนช็อคตายคาเตียงผู้ป่วย หนำซ้ำยังไปเจอกับนางร้ายในปรโลกอีก ไม่น่าเชื่อว่าการไปทะเลาะกับนางร้าย จะทำให้นางต้องกลายเป็นนางร้ายเสียเอง เป็นนางร้าย=ตาย แล้วใครมันจะอยากเป็นกันเล่า!