พระชายา

ฮุ่ยหมิง หญิงสาวยุคปัจจุบันทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายที่ตนเองก่นด่าว่าโง่เง่า ไม่รักดีอยู่ทุกวี่วัน ทำอะไรก็เป็นรองนางเอกตลอด ไม่เคยชนะสักที โชคดีมีตัวร้ายฝ่ายชายมาคลั่งรัก ดันไม่เลือก เสือกเลือกพระเอกที่เขารังเกียจเดียดฉันท์ตนเองปานไส้เดือนกิ้งกือ ทุ่มเท พยายามทุกอย่าง แต่ผลตอบแทนที่ได้กลายเป็นความตายแสนอนาถ หล่อนมันโง่ จางฮุ่ยหมิง ฉันจะทำให้เห็นเองว่าถ้าทุ่มเท พยายาม ให้ถูกคนถูกที่ ก็เป็นที่หนึ่งเพียงคนเดียวได้ไม่ยาก เริ่มเลยย

"หากท่านรักข้า จงปล่อยข้าไปเสียเถอะเพคะข้าไม่อยากที่จะเจ็บปวดเช่นดังอดีตที่ผ่านมา" น้ำตาไหลรินร่วงหล่นน้ำเสียงที่เปล่งออกมาด้วยความเจ็บปวดปานจะขาดใจบอกบุรุษที่อยู่ตรงหน้าให้ได้รับรู้...

หวงจื่อหนิงนักโภชนาการสาวมืออาชีพ ผู้ทุ่มเทให้กับงาน และความรัก แต่แล้ววันหนึ่งหวงจื่อหนิงพบว่า บริษัทอาหารเสริมแห่งหนึ่งใช้สารอันตราย ในผลิตภัณฑ์ที่อ้างว่าช่วยลดน้ำหนักได้เร็ว แต่มีผลข้างเคียงที่ร้ายแรงต่อร่างกาย เมื่อพบเจอเรื่องที่เป็นอันตรายกับผู้บริโภค หวงจื่อหนิงไม่มีทางทำงานร่วมกับคนเหล่านี้อีก แต่หลักฐานที่เธอได้มายังไม่ทันได้ส่งถึงสือและตำรวจ ก็ถูกฆ่าปิดปากด้วยอุบัติเหตุเสียก่อน ทว่าความตายนี้กลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นครั้งใหม่ เมื่อหวงจื่อหนิงรู้สึกตัวและลืมตา กลับพบว่าตัวเธอเองมาอยู่ในยุคโบราณ! มิหนำซ้ำยังเข้ามาอยู่ในร่างของหญิงสาวที่มีชื่อเดียวกันกับเธออีกด้วย เจ้าของร่างเป็นโรคขาดสารอาหารชนิดรุนแรงถูกใช้งานนางเยี่ยงทาส มารดาที่ถูกสามีทอดทิ้งหลังจากที่สอบได้จอหงวนก็ตรอมใจตาย “โอ้ยตายแล้วแม่นางน้อยผู้น่าสงสาร อดอยากจนป่วยตายร่างกายผ่ายผอมแทบจะมีแต่หนังหุ้มกระดูก เฮ้อออ แต่ไม่เป็นไรความรู้ที่ข้ามีอยู่ในหัวย่อมช่วยแก้ปัญหาได้แน่นอน” “เอ๋ ถ้าข้ามีขาทองคำให้เกาะล่ะ หนทางแก้แค้นบุรุษชั่วช้าให้พวกนางแม่ลูกก็มีหนทางแล้วสิ!!” “เหตุใดซื่อจื่อกับจื่อหนิงถึงไม่อยู่ที่เรือนหยางชู ทั้งสองคน หายไปที่ใดชางเซิ่งอีกคน”

"จางเหม่ยอิง" นิติเวชสาวย้อนเวลามาสู่ยุคราชวงศ์ถัง เธอต้องสืบหาฆาตกรที่วางยาพิษร่างเดิม และจางเหม่ยอิงยังต้องเผชิญบทบาทใหม่ในฐานะว่าที่ชายาเอกขององค์ชายผู้ซึ่งเกลียดชังเจ้าของร่างนี้สุดหัวใจ

ชาติก่อนอายุปา​เข้าเลข3​ไม่เคยได้รู้จักคำว่ารักแรกพบ พอตาย รักแรกพบที่ว่า วิ่งชนหน้าหงาย ดั๊นนน มาอยู่ในร่างที่ชายผู้นั้นเกลียดแสนเกลียด​ซะนี่...ท่านแม่ทัพเจ้าขา เอ็นดูข้าสักนิดนะเจ้าคะ จุ๊บุ จุ๊บุ น้ำขิง สาวแว่น แสนเชย จินตนาการ​สูง ชอบอ่านนิยาย เป็นชีวิตจิตใจ​ต้องตายลงเพราะภาวะหัวใจ​วายเฉียบพลัน ตอนอ่านฉากถึงพริกถึงขิง​ในบทนิยาย ทั้งที่ยังไม่เคยมีแฟน ไม่เคยสัมผัส​คำว่ารัก เพราะ​เธอ​นั้นเฉิ่มเชยจนไม่มีใครมาขายขนมจีบ เหอะ พวกตาถั่ว แต่ตายแล้วแทนที่จะกลายเป็น​วิญญาณ​ไปผุดไปเกิดดันมาเข้าร่าง คุณ​หนู อารมณ์​ร้าย ขี้วีน​เอาแต่ใจ แต่พ่อแม่และพี่ชายรักโคตร​ๆ เมิ่งเสี่ยวหลาน ที่จบชีวิตลงเพราะโดนผลักตกน้ำ ด้วยฝีมือของน้องสาวต่างมารดา เมิ่ง​เสี่ยว​หลาน​ นั้นนับว่าเป็น​คนอารมณ์ร้ายแต่งดงาม​มาก มีรักมั่นคงต่อ แม่ทัพ​ใหญ่​ ซ่งหลงเย่สหายของพี่ชาย​ ที่เกลียด​นางมากกก

หลิวเสียงเหย่าบุตรีของแม่ทัพใหญ่ถูกหลอกใช้ให้กำจัดองค์ชายรัชทายาทยังไม่พอ กองกำลังรักษาเมืองหลวงที่บิดาของตนก่อขึ้นก็ต้องตกเป็นของคนผู้นั้น องค์ชายสามผู้สง่างาม หล่อเหลาและเปี่ยมไปด้วยคำหวานๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าของนาง จากลูกแม่ทัพที่ติดตามบิดาไปฝึกทหารอยู่บ่อยครั้งจึงมีวิชาติดกายอยู่มาก แต่ในเมื่อเกิดรักใครกับองค์ชายในวังก็เปลี่ยนไป แต่ถึงกระนั้นเขากับสหายสนิทของนางก็หักหลังนาง แม้กระทั่งยอมเป็นอนุเพราะความรัก เขาบอกว่าจะรักนางและบุตรที่เกิดผู้อื่น แต่เมื่อบุตรชายของนางมีอายุครบหกปี เขาก็ให้นางลวงบิดาของบุตรนางมา และสังหารพวกเขาทั้งสาม ก่อนตายนางกำแหวนหยกปาจือสี่ม่วงลาเวนเดอร์ที่หนามกงฟู่มอบให้ นางตื่นขึ้นมาอีกครั้งซึ่งหนามกงฟู่ถูกวางยากำลังฉวยโอกาสกับนาง มือของนางสัมผัสแหวนหยกปาจือสี่ม่วงลาเวนเดอร์ที่อยู่ในมือเขา นางไม่สามารถแก้ไขให้เขาไม่ลงมือกับนางได้ หลิวเสียงเหย่าคิดหาหนทางที่จะหลีกหนีองค์ชายสามผู้ที่ทำร้ายและหลอกใช้ความรักของนางเป็นเครื่องมือทำให้ตัวเขาได้เป็นองค์ชายรัชทายาท ในเมื่อตอนนี้นางได้หลับนอนกับองค์ชายรัชทายาทแล้ว และชาติที่แล้วเขาก็ดีกับนางไม่น้อย ครั้งนี้นางก็จะสนับสนุนเขา

เถ้าธุลีในกาลก่อน มอบโอกาสหวนคืน... จากมารดาเลี้ยงผู้ร้ายกาจในความทรงจำอันเลือนราง สู่มารดาผู้หมายมั่นที่อยากจะแก้ไขชะตาที่ผิดพลาด เมื่อสายลมของอดีตพัดหวน เหออวี้หลัน จะถักทอสายใยรักครั้งใหม่ให้มั่นคง หรือจะปล่อยให้กงล้อโชคชะตาซ้ำรอยเดิมอันปวดร้าว?

ขัดใจกับบทนางร้ายในนิยายจนช็อคตายคาเตียงผู้ป่วย หนำซ้ำยังไปเจอกับนางร้ายในปรโลกอีก ไม่น่าเชื่อว่าการไปทะเลาะกับนางร้าย จะทำให้นางต้องกลายเป็นนางร้ายเสียเอง เป็นนางร้าย=ตาย แล้วใครมันจะอยากเป็นกันเล่า!

มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ที่สายตาของนางมีเขาเพียงผู้เดียว เพราะหนีการถูกไล่ล่า หญิงสาวจึงเลือกจะกระโดดผาน้ำตกพร้อมนกหงส์หยกตัวน้อย เสียงวัตถุตกลงผิวน้ำอย่างแรงทำให้ชายหนุ่มที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นหันไปมองทันที เขาใช้วิชาตัวเบาพุ่งไปช่วยหญิงสาวในชุดสีแดงดำดิ่งลงไปในน้ำลึกอย่างเร็ว เลือดสีสดปะปนในสายน้ำ มือแกร่งแหวกสายน้ำพยายามคว้าร่างของหญิงสาวไว้ เขาประกบริมฝีปากส่งลมหายใจเข้าปากของนาง เพียงดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง สีหน้าของนางแสดงความตื่นตระหนก ริมฝีปากสั่นระริกพยายามส่งเสียงอย่างยากลำบาก ทำให้เขาจำใจโน้มศีรษะลงใกล้เพื่อได้ยินคำพูดของนาง “ข้า...ได้...พบ...ท่าน...แล้ว... ซือจื่อ”

ในคราวนั้น "เฟยเทียน" เพียงต้องการพลัง เพื่อครอบครองอำนาจ จึงเรียกปีศาจมังกรเพลิงและแลกเปลี่ยนบางสิ่งเพื่อให้ได้ชัยชนะในสงคราม ทรายย้อมโลหิต ทว่าปีศาจมังกรเพลิงตนนั้นใช้แขนซ้ายของเขาเป็นที่หลบซ่อนการตามล่าจากเทพมังกรดิน จึงปรากฏรอยสักสีเพลิงรูปมังกรที่ท่อนแขนซ้าย ทว่าการสู้รบแบบโหดเหี้ยมทำเขาถูดขับออกจากตำแหน่งรัชทายาทซึ่งเขามิใส่ใจ เป็นลูกที่พ่อไม่รัก ซ้ำกำจัดไม่ได้ ต้องเก็บเขาไว้เป็นเสี้ยนหนามตำหัวใจเช่นนี้ เฟยเทียนกลับรู้สึกสุขสำราญใจดี "ว่านหนิงเหมย" ในวัยสิบแปด ไม่มีวี่แววว่าจะมีใครกล้ามาสู่ขอนางไปเป็นภรรยา ไม่ใช่เพราะฐานะที่เป็นลูกอนุของเสนาบดีว่านเท่านั้น แต่เพราะรอยแผลเป็นที่แก้มขวาของนางอีกด้วย เมื่อครั้งที่นางอายุเพียงสิบสอง การพบกันครั้งแรกระหว่างนางกับองค์ชายเฟยเทียน อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้ผู้อื่นเข้าใจเขาผิดคิดว่าเขาใช้กรงเล็บมังกรกรีดใบหน้านางจนเสียโฉม แม้นางจะบอกทุกคนว่าไม่ใช่ความผิดของเขาก็ไม่มีใครเชื่อนาง แต่เพราะแผลเป็นนี้ทำให้นางรอดพ้นการถูกบังคับให้แต่งงานได้ ขอเพียงใช้ชีวิตเรียบง่าย แม้ต้องอยู่เพียงลำพังนางก็ยินดี