ราชวงศ์/ขุนนาง

'ฉู่เหลียน' หลงรักองค์ชายทรราชอันดับหนึ่งแห่งเมืองหลวง ยินดีจะแต่งงานกับเขาอย่างโง่งม แม้บิดาจะกล่าวเตือน นางไม่รู้เลยว่า นั่นคือหนทางสู่ขุมนรก ถูกเขาลงทัณฑ์สวาทเจียนขาดใจ อีกทั้งยังทำให้นางเจ็บช้ำโดยแต่งอนุเข้าจวน !

เมื่อโบ๋ตั๋น องุ่น และหลินหลิน สามสาวผู้ที่ติดซีรี่ส์เป็นชีวิตจิตใจ ได้นัดกันบินลัดฟ้าไปเที่ยวตามรอยซีรี่ส์และไปหาผัวเอ้ยไปส่องผู้ชาย หวังให้หัวใจดวงน้อยๆได้กระชุ่มกระชวย แต่ต้องมีอันซวยเมื่อตื่นมา...

เกิดใหม่เป็นนางเอกในนิยายน้ำเน่าเป็นชู้รักกับองค์รัชทยาท อีกทั้งยังมีครอบครัวขยะที่พี่ชายโรคจิตหวังจะเครมน้องสาวบุญธรรม เธอไม่มีทั้งอำนาจชื่อเสียงหรือเงินทอง นั่นทำให้เธอต้องวางแผนและหาทางรวบรวมอำนาจ โดยการเข้าหาองค์ชายตัวร้ายและดึงเขาเข้ามาเป็นพวก ทว่าความจริงมันไม่ง่ายอย่างที่คิด!! เพราะผู้ชายในนิยายเรื่องนี้มีแต่พวกไม่ปกติน่ะสิ รวมถึงพระเอกในนิยายที่คิดว่าเป็นคนหัวอ่อน!! ไหนจะนักบุญเจ้าเล่ห์ที่เป็นศัตรูตัวฉกาจนั่นอีก! แผนการของเธอจะดำเนินไปรอดหรือร่วง แล้วหนทางอิสรภาพที่วาดฝันไว้จะสำเร็จหรือไม่ คงต้องเสี่ยงดวงแล้วแหละ

เธอเป็นหมอจากยุคปัจจุบัน ตายแล้วฟื้นในร่างสตรีไร้ค่าผู้ไม่เป็นที่ต้องการของคนในตระกูล มิหน่ำซ้ำยังถูกจับแต่งงานแทนพี่สาว โดยเจ้าบ่าวคืออ๋องพิการขาเป๋

อ๋องรุ่ยหยาง และเหล่าองค์ชายพี่น้องของเขา ต่างพนันขันต่อกันว่า อ๋องรุ่ยหยางจะพิชิต คุณหนูเฟยฮวา บุตรสาวเสนาบดีเฟยเทียนหลงได้ลงหรือไม่ เพราะนางนั้นอวบอ้วนยิ่งกว่าคุณหนูในจวนใด แถมใบหน้าก็มีธรรมดามิได้โดดเด่นหรืองดงาม และนางยังแต่งตัวเฉิ่มเชยหนักหนา สีสันและแบบเครื่องแต่งกายของนางก็แสนเชยดังหญิงรุ่นป้าแก่ชอบสวมใส่ แต่นางนั้นหลงไหลท่านอ๋องรุ่ยหยางยิ่งนัก นางพบเขาที่ไหนก็มองเขาด้วยตาเป็นประกายหวานฉ่ำ ด้วยความหลงไหลจนใครๆก็ดูออก ต่างนินทาว่านางนั้นไม่เจียมตัว แม้บิดาจะเป็นเสนาบดีแต่นางขี้เหร่ปานนี้ อย่าว่าแต่อ๋องรุ่ยหยางเลย บุรุษอื่นก็มิมีใครอยากได้นางเป็นภรรยา บุรุษรูปงามเช่นอ๋องรุ่ยหยางแสนจะรังเกียจนางยิ่งนัก พบเจอนางที่ไหนก็มักจะหลีกหนี จนเป็นที่ขบขันของเหล่าพี่น้องของเขา เหล่าองค์ชายจึงลงขันกันจะยอมเสียม้าตัวที่งามที่สุดของแต่ละคนให้ท่านอ๋องรุ่ยหยาง หากเขายอมพิชิตหญิงขี้เหร่เช่นเฟยฮวาได้ลง เขาจึงวางแผนเกี้ยวนาง จนนางยอมตกเป็นของเขา เมื่อสมใจเขาก็ทิ้งนางอย่างเลือดเย็นยิ่งนัก เฟยฮวาจะทำเช่นไรต่อไป…

องค์หญิงเสเพลผู้โด่งดัง นางไถ่ตัวเขามาจากหอคณิกา แต่ใครจะคิดว่ากลับเป็นการพาเสือเข้าถ้ำด้วยตัวเอง "หากยังกล้าเอ่ยนามชายอื่น ค่ำคืนนี้ข้าจะทำให้เจ้ามั่นใจได้ว่า นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะได้ทำ" “ก็แค่จัดการกับสตรีบ้าตัณหาเพียงคนเดียวมิใช่หรือ มันไม่เหลือบ่ากว่าแรงข้าเท่าใดนักหรอก เรื่องบนเตียงข้าก็มิได้ด้อยไปกว่าผู้ใด ไม่ต้องห่วงหรอก” เขาจงใจใช้นางเป็นสะพาน เพื่อเข้าสู่วังหลวงของเสิ่นตู แต่ทว่า... เพราะความใกล้ชิด และใช้ชีวิตอยุ่กับนางทุกวัน จงเริ่มรู้ว่า องค์หญิงที่ผู้คนมองว่าเสเพล ไม่เอาไหนและใช้ชีวิตเหลวไหลผลาญเงินในพระคลัง กลับมิใช่อย่างที่เห็น มีความลับมากมายเกี่ยวกับนาง ที่เขาอยากรู้ สุดท้าย ก็กลายเป็น "บุรุษอุ่นเตียง" ของนาง แต่เพราะสาเหตุบางอย่าง ทำให้ต้องแยกจากกัน เมื่อมาพบอีกครา... กลับกลายเป็นว่านาง ต้องเกลียดเขาจนยากจะให้อภัย

เมื่อดวงวิญญาณของโจวหลิง หญิงสาวจากยุค 2000 ข้ามภพมาอยู่ในร่างของ องค์หญิงซ่งหลิงซู แห่งแคว้นหลง เธอคิดว่าชีวิตใหม่ในฐานะองค์หญิงจะเต็มไปด้วยความสง่างามและความสุข แต่เธอกลับต้องเผชิญชะตากรรมสุดแปลกที่ไม่เคยคาดฝันว่าจะได้พบ เมื่อองค์หญิงนั้นต้องแต่งงานกับบุรุษพร้อมกันถึงสองคน! เพียงเพราะองค์หญิงซ่งหลิงซูมีดวงกาลกิณีกินบ้านกินเมืองแล้วยังเกิดในดาวมารอีก จึงต้องแก้เคล็ดด้วยการแต่งงานกับบุรุษดวงชะตาดีเพื่อมาค้ำจุนดวงชะตาองค์หญิงให้พ้นจากโชคร้าย โจวหลิงในร่างขององค์หญิงซ่งหลิงซูจึงมีสามีในคราวเดียวถึงสองคน คนแรกคือ องค์ชายเซียวหยางชุน แห่งแคว้นเฟิงผู้เอาแต่ใจตน และ แม่ทัพเหยียนอี้ ผู้แสนอบอุ่น ทั้งสองต่างแย่งชิงหัวใจและสิทธิ์ในตัวองค์หญิงซ่งหลิงซูอย่างไม่มีใครยอมใคร โดยเฉพาะเรื่องบนเตียง... สามีคนเดียวยังปวดหัว นี่สวรรค์ส่งมาให้ถึงสองคน! งานนี้โจวหลิงจะรับมือยังไงดี ในเมื่อเกิดมาเธอก็เพิ่งเคยมีสามีสองคนครั้งแรกเหมือนกัน!

ตำนานนางปาดถือกำเนิด! อิจฉาจนได้ดีเป็นอย่างไรเปิดอ่านหลิวหงเถา หลิวหงเถาขี้อิจฉามาก นางจึงพัฒนาข้อด้อยของตนเองจนกลายเป็นข้อเด่น หลิวหงเถาอิจฉาพี่สาวที่ได้อภิเษกกับชินอ๋อง อิจฉาสหายในวัยเยาว์ที่ได้เป็นไท่จื่อเฟย อิจฉาพี่ชายฝาแฝดที่ได้รับความรักจากบิดาอย่างล้นเปี่ยม หารู้ไม่ว่าคนที่นางอิจฉาล้วนอิจฉานางทั้งนั้น เพราะไม่ว่าจะชินอ๋องหรือไท่จื่อต่างก็หลงเสน่ห์ในตัวนางทั้งสิ้น ส่วนพี่ชายที่นางอิจฉาก็รักนางมากกว่าตนเอง หลิวหงเถาเอ็นดูชิงหมินเด็กรับใช้ที่บิดาเก็บมาเลี้ยง การกลับภพเดิมของเขาโดยไม่ร่ำลาทำให้หลิวหงเถาก้าวเข้าสู่เส้นทางการเป็นหงส์ จากวังบูรพาสู่วังหลัง สถานที่ที่สตรีต่างแกร่งแย่งความโปรดปรานจากบุรุษเพียงคนเดียว ทว่าตัวนางนั้นกลับได้ความรักมาอย่างล้นเปี่ยมเพราะดวงชะตาดอกท้อ!

เมื่อองค์ชายถังมู่เหรินถูกบังคับให้แต่งงานเพื่อเชื่อมสัมพันธ์กับองค์หญิงจ้าวซีเฟย การอยู่ร่วมจวนเดียวกันเหมือนอยู่บนเกาะภูเขาน้ำแข็งอีกฝ่ายเย็นชา อีกฝ่ายไร้หัวใจ แล้วทั้งคู่จะลงเอยกันได้เช่นไร... "เจ้ากล้าคบชู้งั้นหรือ เจ้าเป็นพระชายาข้า แต่พาชายอื่นเข้ามาในตำหนัก ตอนที่ข้าไม่อยู่งั้นหรือ" "ความคิดท่านมันสกปรกเหมือนปากท่าน พี่เยว่เทียนแค่มาเยี่ยมข้าก็เพียงเท่านั้น พวกข้าบริสุทธิ์ใจ ไม่เหมือนท่าน กับท่านหญิงเหมยซูหนี่ว์ของท่านหรอก" "ต่อปากต่อคำ เจ้ารู้จักคำว่า กาลเทศะ ให้เกียรติสามีบ้างหรือไม่ องค์หญิง" "แล้วท่านเล่า รู้จักคำว่าให้เกียรติสตรี บ้างหรือไม่ การกล่าวที่ไร้ซึ่งหลักฐาน วิญญูชนเข้าไม่ทำกันเพคะ" "เจ้าจะยั่วโมโหข้างั้นหรือ ต่อไปห้ามให้เขา เข้ามาเหยียบในตำหนักข้าอีก" "พระองค์ช่างไม่มีเหตุผล ขอตัวเพคะ" "เจ้าจะไปไหน ใครอนุญาตให้เจ้าไป" "พระองค์ สำรวมกิริยาด้วย ปล่อยหม่อมฉันเดี๋ยวนี้" "ดูท่า ข้าคงต้องทำหน้าที่สามี เจ้าจะได้เลิกยั่วผู้ชายคนอื่นไปทั่วเสียที" "หยาบคาย ต่ำช้า ท่านปล่อยข้านะ หยุดนะ ไม่.....

“ท่านชายเหมือนคนที่ยืนอยู่บนยอดเขาเหลียงซาน ส่วนข้านั้นเหมือนน้ำค้างที่อยู่บนยอดหญ้า.. มันต่างกันเกินไป” “มีอะไรที่นางมีแล้วเจ้าไม่มี” “นางเป็นคุณหนู รูปร่างหน้าตาก็งามสง่า ดูดีกว่าข้าเป็นไหนๆ” “อย่างนั้นเหรอ” คิ้วเข้มพาดเฉียงย่นเข้าหากันเล็กน้อยขณะมองหน้านาง เพ่งมองใบหน้างามที่ไม่ค่อยกล้าสู้สายตาสักเท่าไหร่ แล้วคลี่ยิ้มกว้างส่งให้เมื่อนางยอมสบตาสู้ “ทำไมข้าไม่รู้สึกแบบที่เจ้าว่าเลย” คำพูดของเขาทำให้เธอเขินจนหน้าร้อนระอุ ถ้าเอาน้ำแข็งมาวางคงละลายเป็นน้ำในพริบตา “สายตาท่านคงจะมีปัญหาอย่างหนัก” “คงจะใช่ หัวใจของข้าก็เช่นกัน” “ไปกินข้าวเถอะเจ้าค่ะ อาหารเย็นหมดแล้ว” ถ้ายังไม่เปลี่ยนเรื่องเธอคงเสียตัวให้เขาแน่