ลูกสาวตระกูลเศรษฐีใหญ่

เมื่อนางแบบชื่อดัง ต้องมาอยู่ในร่างของท่านหญิงผู้อ่อนโยน ที่ถูกสามีมองข้าม เมื่อเขาว่านางร้าจกาจ เช่นนั้นนางจะแสดงให้เขาได้เห็นว่าสตรีร้ายกาจที่แท้จริงเป็นเช่นไร

ภรรยามิเป็นที่ต้องตาของสามีย่อมไร้อำนาจ แล้วอย่างไรเล่า!!!นางต้องทนเขาหรือ เขาก็อยู่ส่วนเขา นางก็อยู่ส่วนนาง หากเขาดูแคลนนางซ้ำแล้วซ้ำเล่า นางก็พร้อมไฟต์นะบอกเลย!!! ฮ่องเต้โฉดผู้นี้นางจะไม่ยอมเขาอีก!!! #พระเอกเรื่องนี้ ปากร้าย ดิบ เถื่อน เจ้าอารมณ์ เด้อเจ้าค่ะ เพราะแฝดน้อง สวีหลานฮวา หนีการแต่งงานไปอย่างไร้ร่องรอย ทำให้แฝดพี่ นามว่า สวีเหลียนฮวา ต้องแต่งงานกับ อวิ๋นซีเฉิน ฮ่องเต้ปากร้าย อีกทั้งยังหลงตัวเองเป็นอย่างมาก และชอบดูถูกดูแคลนนางไม่เว้นวัน เขาทั้งกลั่นแกล้งและเห็นนางเป็นที่รองรับอารมณ์ และยังชอบแอบมองหน้าอกนางอีกด้วย!!! แต่ทว่านานวันเข้า เมื่อความเกลียดชังเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความผูกพัน ความคลั่งรักแบบไม่ลืมหูลืมตาจึงบังเกิดขึ้น

“ทำไมคุณปล่อยข้างใน ทำไมไม่ป้องกันล่ะคะ” “เอาออกไม่ทัน” “แล้วถ้าเกิดพลาดแล้วท้องขึ้นมาล่ะ” “เด็กหนึ่งคนจะเลี้ยงให้โตได้ในสังคมที่มีคุณภาพใช้เงินไม่เกินร้อยล้าน เพราะฉะนั้นผมเลี้ยงเด็กได้มากกว่าสิบคน จะกังวลทำไม” “เด็กจะโตมาอย่างมีคุณภาพไม่ใช่แค่เงินอย่างเดียวที่สำคัญ ครอบครัวสมบูรณ์ที่มีพ่อและแม่อยู่ก็สำคัญ” “คุณก็ยังไม่ตาย ส่วนผมก็ยังไม่รีบตายตอนนี้” “ฉันหมายถึงครอบครัวที่พ่อแม่ลูกอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันเป็นครอบครัว” “รอให้เขามาเกิดก่อนค่อยคิด”

เขาคือศัลยแพทย์มือหนึ่งที่เป็นที่หมายปองของพยาบาลและแม้กระทั่งหมอด้วยกัน ภีมวัชเย็นชาต่อทุกคนที่เข้าใกล้ แม้แต่ณัชชาหมอสูตินารีที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่มหาวิทยาลัย เขาไม่สามารถรักใครได้เพราะมีรักแรกในใจที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อ จนกระทั่งเธอปรากฏตัวในฐานะคู่หมั้น อิงลดาเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่อยู่เมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ

“เราควรทำหนังสือสัญญาต่อกัน” “ไม่จำเป็น หน้าที่ของคุณคือเป็นตัวแทนของลิก้า หน้าที่ของผมคือห้ามยุ่งกับลิก้า ดังนั้นคุณและผมแค่ทำหน้าของตัวเองอย่างเคร่งครัดหนังสือสัญญาก็ไม่มีความหมาย” “ถ้าฉันรู้ว่าคุณยุ่งกับพี่สาวของฉันทั้งที่ฉันยอมคุณถึงขนาดนี้ เราได้เห็นดีกันแน่” เธอข่มขู่ “ผมไม่โง่เสียคุณไปหรอกยอดรัก คุณเด็ดกว่าเธอเป็นไหนๆ” “อย่ามาหยาบคายกับฉัน ไสหัวออกไปจากห้องฉันได้แล้ว” เธอหยิบหมอนปาใส่คนปากเปราะนัยน์ตาลามกด้วยความอับอายระคนโกรธแค้น

“หนี้รักราชันสีเลือด” นิยายจีนโบราณโรแมนติก ดรามา เนื้อหาเข้มข้น เมื่อชิงอี้หรานได้มอบความรักและหัวใจอันบริสุทธิ์ให้กับหนิงซีโย่ว แต่เขากลับใช้เธอเป็นเพียงหมากในกระดานแห่งการแก้แค้น หัวใจที่เธอมีถูกเหยียบย่ำจนไม่เหลือชิ้นดี ความรักที่เริ่มต้นด้วยความหวานชื่นกลับต้องพบกับความเจ็บปวดทรมาน เธอจึงต้องลุกขึ้นสู้เพื่อครอบครัวของเธออีกครั้ง "ท่านคิดว่าเรื่องราวเหล่านี้จะลืมได้ง่ายเช่นนั้นหรือ ท่านคิดว่าข้าจะสามารถลืมความทุกข์ที่ท่านได้ก่อให้ข้าได้อย่างนั้นหรือ ข้าทนข้าทุกข์ข้าทรมาน แต่ท่านกลับบอกข้าให้ลืมอย่างง่ายดาย ท่านไม่ใจร้ายกับข้ามากเกินไปหรือ" "หากท่านรักข้าจริงอย่างที่ท่านพูด ได้โปรดปล่อยข้าและครอบครัวข้าได้หรือไม่ หนี้ระหว่างท่านและข้า ชาตินี้ไม่อาจลบเลือน ขอเพียงเราทั้งสองไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก หนี้ที่มีก็ปล่อยมันพัวพันเช่นนั้นไปเถิด" “ข้าหวังเพียงท่านจะทำเพื่อข้าสักครั้งหนึ่ง โปรดมอบอิสระให้แก่ข้าเถิด” แล้วชะตาชีวิตของชิงอี้หรานจะเป็นเช่นใดต่อไป โปรดติดตามใน “หนี้รักราชันสีเลือด”

ถ้าพี่ดิมไม่อยากเอาแบม งั้นก็แค่...ช่วยทำให้แบมเสร็จหน่อยได้ไหมคะ

ศิวกร หรือ นายหัวคาวี หนุ่มใต้หน้าคมผิวคล้ำ เจ้าของสวนยาง ทุเรียน และธุรกิจอสังหาฯ เขาใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวมาโดยตลอด หลังจากที่บิดาและมารดานั้นจากโลกนี้ไป เขาไม่เคยคิดที่จะพาใครเข้ามาในชีวิตจนกระทั่ง...เธอ พิชญานิน หรือ น้ำตาล เด็กสาวม.ปลายที่เพิ่งสูญเสียพ่อกับแม่ไปอย่างกระทันหัน พินัยกรรมฉบับนึงเปิดขึ้น พร้อมกับมีคำสั่งให้เธอไปอยู่กับใครบางคนที่ภาคใต้ เธอต้องสูญเสียพ่อกับแม่ไปอย่างกระทันหัน และต้องมาปรับตัวให้เข้ากับสถานที่ที่มันคนละขั้วกับที่เธออยู่เลย แถมเจ้าของที่นี่ก็ไม่ใจดีเลยสักนิด

Love me harder 7 ปีที่เขาหายไปโดยไม่บอกกล่าวเธอสักคำ และวันนั้นยังเป็นวันที่เธอสูญเสียมากที่สุดในชีวิตอีกด้วย ‘บอกแอลเถอะนะ ว่าครอบครัวพี่ไม่ได้ทำ บอกมา…’ ข้อความสุดท้ายที่เด็กสาวอายุ 18 ส่งหาเพื่อนพี่ชายคนนั้น ก่อนที่เธอกับเขาจะจากกันไปโดยไร้ซึ่งคำพูดหรือคำอธิบายใดๆ แต่ในวันนี้เขากลับมาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าและยังทำตัววุ่นวายเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเธอ ราวกับเรื่องเธอกับเขาไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น “คุณหายไปจากชีวิตแอลนานแล้วค่ะ ตั้งแต่วันนั้น…” “งั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นก็เงยหน้าขึ้นมามองพี่ เดี๋ยวนี้!” สองสายตาสบประสานและฟาดฟันกันอย่างไม่ยอม แต่หารู้ไม่ว่าข้างในใจของทั้งสองคนนั้นกลับสั่นไหวอย่างบ้าคลั่ง…

#หมายเหตุ: ชื่อเมืองและสถานที่ไม่อิงประวัติศาสตร์ และเป็นเมืองสมมุติทั้งหมดค่ะ ไป๋เหยาถูกสามีชั่วและพี่สาวหักหลังจนถึงแก่ความตาย เธอย้อนเวลากลับมาเพื่อแก้ไขเรื่องราวไม่ให้ซ้ำรอยเดิม โดยมีมู่เฉิน น้าเล็กจอมปากจัดคอยช่วยเหลือเธอ เขาบอกว่าจะช่วยเธอเลือกสามีที่ดี และคอยปกป้องเธอ แต่ไม่รู้ว่าเขาปกป้องเธอด้วยวิธีแบบไหน ถึงไม่มีผู้ชายคนใดกล้าเข้าใกล้เธอสักคนเดียว เธอสงสัยมากจริง ๆ จึงตัดสินใจถามเขา "น้าเล็กคะ ไหนน้าบอกว่าจะหาผู้ชายดีดีให้ฉัน" "ฉันก็ช่วยเธอเลือกอยู่นี่ไง แต่ไม่มีใครเข้าตาสักคน" "คนนั้นก็ไม่ดี คนโน้นก็ไม่เข้าท่า แล้วฉันจะเจอผู้ชายที่ดีพร้อมตอนไหนคะ" "ผู้ชายที่ดีพร้อมอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ฉันเอง" ไป๋เหยา "..." ให้ตายเถอะ! นี่มันเรื่องอะไรกันคะน้าเล็ก!