แม่ทัพ

สตรีอย่างจ้าวเยว่ก็เสมือนคมในฝัก ภายนอกแม้จะดูเกียจคร้านจนผู้คนเบือนหน้าหนี ทว่าความสามารถที่มีนั้นไม่อาจดูแคลนได้ แต่เมื่อต้องปกป้องชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีจึงไม่อาจปิดบังความสามารถได้อีกต่อไป

หลิวเสียงเหย่าบุตรีของแม่ทัพใหญ่ถูกหลอกใช้ให้กำจัดองค์ชายรัชทายาทยังไม่พอ กองกำลังรักษาเมืองหลวงที่บิดาของตนก่อขึ้นก็ต้องตกเป็นของคนผู้นั้น องค์ชายสามผู้สง่างาม หล่อเหลาและเปี่ยมไปด้วยคำหวานๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าของนาง จากลูกแม่ทัพที่ติดตามบิดาไปฝึกทหารอยู่บ่อยครั้งจึงมีวิชาติดกายอยู่มาก แต่ในเมื่อเกิดรักใครกับองค์ชายในวังก็เปลี่ยนไป แต่ถึงกระนั้นเขากับสหายสนิทของนางก็หักหลังนาง แม้กระทั่งยอมเป็นอนุเพราะความรัก เขาบอกว่าจะรักนางและบุตรที่เกิดผู้อื่น แต่เมื่อบุตรชายของนางมีอายุครบหกปี เขาก็ให้นางลวงบิดาของบุตรนางมา และสังหารพวกเขาทั้งสาม ก่อนตายนางกำแหวนหยกปาจือสี่ม่วงลาเวนเดอร์ที่หนามกงฟู่มอบให้ นางตื่นขึ้นมาอีกครั้งซึ่งหนามกงฟู่ถูกวางยากำลังฉวยโอกาสกับนาง มือของนางสัมผัสแหวนหยกปาจือสี่ม่วงลาเวนเดอร์ที่อยู่ในมือเขา นางไม่สามารถแก้ไขให้เขาไม่ลงมือกับนางได้ หลิวเสียงเหย่าคิดหาหนทางที่จะหลีกหนีองค์ชายสามผู้ที่ทำร้ายและหลอกใช้ความรักของนางเป็นเครื่องมือทำให้ตัวเขาได้เป็นองค์ชายรัชทายาท ในเมื่อตอนนี้นางได้หลับนอนกับองค์ชายรัชทายาทแล้ว และชาติที่แล้วเขาก็ดีกับนางไม่น้อย ครั้งนี้นางก็จะสนับสนุนเขา

องค์หญิงสิบสามหาเลี้ยงตนเองด้วยการแอบออกจากวังและวาดภาพบุรุษรูปงามและนำมาขายให้แก่บรรดาเชื้อพระวงศ์เพื่อเลี้ยงชีพ อีกทั้งองค์หญิงยังมีความลับที่พยายามปกปิดไว้ เพราะตัวเองคือธิดาพยากรณ์ด้วยเป็นสายเลือดของผู้ทำนายของตำหนักเทพ นางต้องกลายร่างเป็นสัตว์ต่าง ๆ ไม่ซ้ำกันในทุกวันพระจันทร์เต็มดวง และต้องปกปิดความลับนี้มาตั้งแต่ยังเด็กโดยที่มีเพียงท่านน้าของนางที่เป็นหัวหน้าตำหนักธิดาเทพที่รู้ความลับและคอยช่วยปกปิดเอาไว้ไม่ให้นางถูกจับ กระทั่งเมื่อแม่ทัพหยางเอ้อหลางบุรุษรูปงามหล่อเหลาองค์อาจที่มีชีวิตรอดเพียงคนเดียวของสกุลหยางกลับจากสงครามแห่งสกุลหยางกลับมา เดิมทีเขาได้รับการมาดหมายให้ต้องแต่งกับองค์หญิงใหญ่ที่หลงใหลในตัวเขา แต่เพราะเกิดเหตุพลิกผันทำให้เขากับองค์หญิงสิบสามต้องแต่งงานกัน เมื่อไม่สามารถหลีกเลี่ยง เพื่อรักษาความลับเอาไว้และไม่อยากถูกสามีจับขังเพราะคิดว่านางเป็นสัตว์ประหลาด องค์หญิงสิบสามจึงบุกไปหาเขาเพื่อให้เขายกเลิกงานแต่ง ผู้ใดจะรู้ว่าหยางเอ้อหลางผู้นี้นอกจากจะไม่ยอมยกเลิก เขายังเร่งรัดการแต่งงานและตามติดนางและพยายามจับผิดนางจนนางหวาดกลัว และต้องรีบหย่ากับเขาให้เร็วที่สุด!

จ้าวเหลียนเฟยที่กำลังขับรถกลับไปฉลองปีใหม่กับครอบครัว ใครจะรู้ว่าเธอจะไปไม่ถึงเพราะเธอถูกรถบรรทุกเฉี่ยวจนรถของเธอพลิกคว่ำคว่ำ กระทั่งวิญญาณเธอได้เข้ามาอยู่ในร่างของจ้าวเฟยเฟยสตรีร้ายกาจที่ต้องเลี้ยงดูลูกติดสามีฝาแฝดสองคน และร่างใหม่ก็เป็นที่รังเกียจของคนทั้งหมู่บ้าน เฮ้อ...แล้วให้มาอยู่ในร่างของคนที่ทั้งหมู่บ้านรังเกียจเนี่ยนะ พระเจ้าให้ตายไปเลยได้ไหมวะ แม่งเอ๊ย จ้าวเหลียนเฟยเอ่ยกับเด็กทั้งสองตรงหน้าด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง "เอ่อ...แม่หนูขอน้ำกินหน่อยสิได้ไหม" "ท่านแม่ปีศาจหิวหรือ..รอเดี๋ยวนะเจ้าคะ" เฉินหยุนผิงเอ่ยกับแม่เลี้ยงก่อนจะเดินเตาะแตะๆไปเอาชามใส่น้ำ ส่วนเฉินโม่หวายจับแขนน้องสาวเอาไว้ไม่ให้ไป จ้าวเหลียนเฟยจึงกำลังจะลุกไปหยิบเอง อยู่ๆก็ถูกเหวี่ยงกระเด็นไปกลางลานบ้าน เมื่อเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นผู้ชายหน้าตาอัปลักษณ์หนวดเครารุงรัง เขาคือเฉินมู่หยางบิดาของเด็กทั้งสองและสามีของร่างนี้ จ้าวเหลียนเฟยกลอกตามมองบนทันที หึ ใครอยากอยู่กับเข้ากันไม่ดูสภาพตัวเอง บ้านก็สกปรกเหลือเกิน "มีสิทธิ์อะไรมาใช้ลูกข้านังสตรีแพศยา หิวก็คลานไปหากินเอง"

เซี่ยซินหยานนักศึกษาที่ยังไม่ทันได้เรียนจบลืมตาตื่นขึ้นมาในร่างของ จ้าวเยี่ยนฟาง นางร้ายในนิยายที่เธอนั้นเคยอ่าน แต่ทว่าเจ้าของร่างนี้อายุขัยไม่ยืนนัก จ้าวเยี่ยนฟางถูกฆ่าตายในตอนที่นิยายใกล้จะจบ โดยน้ำมือคนของที่นางรักสุดหัวใจอย่างพระเอกของเรื่องนี้ “หวงตงหยาง” เซี่ยซินหยานได้เข้ามาอยู่ในร่างของนางร้าย ท่ามกลางเหตุการณ์จมน้ำของ"เหรินหลานเฟิง" โดยที่สามีของนางนั้นเชื่อว่า ฮูหยินผู้ร้ายกาจอย่างจ้าวเยี่ยนฟางเป็นคนผลักให้สตรีในดวงใจของเขาจมน้ำ ด้วยความโกรธเกรี้ยวของหวงตงหยางเขาจึงสั่งโบยฮูหยินถึงห้าสิบไม้ รวมถึงสั่งกักบริเวณนางมิให้โผล่หน้าออกมาสร้างความรำคาญใจให้กับเขาอีก เธอต้องมาสวมร่างของนางร้ายในนิยายที่ต้องตายไปอย่างอนาถและโดดเดี่ยว จากนี้ไปเธอควรจะทำอย่างไรในโลกที่ไม่คุ้นเคยเหล่านี้ ติดตามต่อได้ที่.. นางร้ายผู้นี้ มิขอหลงรักพระเอก

จุดจบของ ฟางซิน คือความตาย เพราะนางเป็นนางร้ายในนิยายของเรื่องนี้ แต่ … จุดจบของนางร้ายคนนี้จะเปลี่ยนไป เพราะเธอที่เป็นคนเขียนนิยายเรื่องนี้ ทะลุเข้ามาเป็นนางร้ายในนิยายของเธอเอง เธอจะแก้ไขเส้นทางชีวิตของฟางซินใหม่ เลิกหมายปองตำแหน่งพระชายาของท่านอ๋องผู้เป็นพระเอก จะสามัคคีปองดองกับแม่ทัพผู้เป็นสามี มีโซ่ทองคล้องใจให้เขาสักสามสีคน แต่ เส้นทางนั้นมันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบอย่างที่คิด หลิวหยาง แม่ทัพผู้เป็นสามี ดันมีสตรีในใจอยู่แล้ว เสี่ยงตายในฐานะนางร้ายยังไม่พอ ต้องมาเสี่ยงชีวิตเพราะสามีไม่ชอบอีก ซวยจริงๆที่ทะลุเข้ามาทั้งที่นิยายยังเขียนไม่จบ

ตกลงจะเป็นแค่พระชายาจำเป็นให้เพียงหกเดือน แต่ทำไมจ้องแต่จะกินข้าเช่นนี้เล่าเพคะท่านอ๋อง....ทั้งตามหึง ทั้งรุกหนักขนาดนี้ แล้วข้าจะรอดหรือไม่ ไหนบอกว่าท่านอ๋องผู้นี้เย็นชาไง!! นี่มันหื่นเกินไปแล้ว!! "ยิ่งใกล้ ยิ่งอยากสัมผัส...." "ยิ่งอยู่ห่างสายตา กลับยิ่งมองหา" "ยิ่งเห็นคนอื่นเข้าใกล้ ก็เริ่มรู้สึกหงุดหงิด" สุดท้ายก็ระเบิดอารมณ์จนเผอทำร้ายคนจนได้ เอ๊า!!....พระเอกผู้เย็นชาของชั้น "จากไม่สนใจกับเริ่มรุก.....และรุกหนักขึ้น" "จากพระชายาปลอม ๆ กลับไม่ยอมทำตามข้อตกลงเสียแล้ว" "จู่ ๆ ท่านอ๋องก็อยากกินพระชายาปลอม ๆ ผู้นี้ขึ้นมา เอาอย่างไรล่ะ จะรอดหรือไม่กันนะ....... ตามไปดูความคลั่งรักพระชายาปลอม ๆ ของท่านอ๋องที่เย็นชาดุจน้ำแข็ง จะถูกสาวน้อยเช่นอันเฟยละลายหัวใจจนกลายเป็นโบ้น้อยได้หรือไม่....

มู่เจียอี ถูกมัดด้วยโซ่ตรวน ท่ามกลางเสียงด่าทอของชาวบ้านนางไม่ได้ฟังสิ่งใดเลย นอกจากสายตาที่มองหวงเต๋อฟานกับหวงชุนหมิง สามีและบุตรเลี้ยงของนาง แววตาของทั้งคู่ที่มองมามีแต่ความเกลียดชัง ว่างเปล่า จนนางอดสะท้านในอกไม่ได้

ฟู่เซียงเซียง บุตรสาวภรรยาเอกของเสนาบดีกรมพิธีการฟู่เจี้ยนกั๋ว อาศัยในแคว้นสือเจ้า ตั้งแต่มารดาของนางตายจาก บิดาละเลยไม่สนใจ นางจึงทุ่มเทแรงใจศึกษาแพทย์ปรารถนาจะเป็นหมอหญิง ขณะที่เดินผ่านตลาดค้าทาส บังเอิญได้พบทาสหนุ่มผู้หนึ่ง แม้สภาพร่างกายบอบช้ำเต็มไปด้วยบาดแผล แต่แววตาแข็งกร้าวทำให้นางตัดสินใจซื้อตัวทาสหนุ่มผู้นั้น โดยไม่รู้เลยว่า... ด้ายแดงแห่งโชคชะตาร้อยรัดพันเกี่ยวชีวิตของนางและเขาไว้ด้วยกัน

เมื่อเธอตื่นมาอยู่ในร่าง ของภรรยานอกสายตา เช่นนั้นเธอจะทำให้ในสายตาของเขา มีเพียงเธอผู้เดียวเช่นกัน 'การยั่วในแบบของนาง มิใช่การเปลื้องอาภรณ์ ทว่ามันคือการยั่วโทสะ เพที่จะอยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลานั่นเอง'