รักโบราณ

เมื่อรักนางจึงทำทุกอย่าง ทั้งสกัดไม่ให้หญิงใดเข้าใกล้ท่านชินอ๋องชายยอดดวงใจของนาง แม้คนที่เขาพึงใจนางก็ระรานทุกครั้งเมื่อพบกัน ขอร้องท่านพ่อที่เป็นท่านราชครูเป็นอาจารย์เมื่อวัยเยาว์ของฮ่องเต้ ให้ขอพระราชทานสมรสให้แก่นางกับชินอ๋อง เมื่อได้เป็นพระชายาสมดังใจ เข้าหอคืนแรกนางก็วางยาปลุกกำหนัดเขาจนต้องตกเป็นของเขาสมใจนาง จากนั้นก็ทอดทิ้งนางไว้โดดเดี่ยวในเรือนท้ายจวนของเขา นางตรอมใจจนเดินลงไปในสระบัวข้างเรือน แต่เมื่อฟื้นมาอีกครั้งวิญญาณกลับเป็นใครอีกคนที่มาจากอนาคตไกล เมื่อตั้งสติว่าต้องใช้ชีวิตในร่างใหม่โดยไม่มีหนทางจะหวนคืนกลับไปได้อีกแล้ว หยางซิ่วอิงจึงจะหาทางหย่าร้างสามีที่ไม่ได้ใยดีตนเองให้ได้ เฮ้อจะแคร์ทำไมกับผู้แค่คนเดียว ผัวที่ดีคือผัวใหม่ แซ่บ กว่านี้มีออกมากมาย 555

ไม่รู้เทวดาตนไหนถึงผลักให้เขาเข้ามาอยู่ในร่างของเจ้าพ่อมาเฟียในยุค 80 แต่มีภรรยาที่แสนสวยอันนี้ให้อภัย

เมื่อโชคชะตาชักนำให้บุรุษนิรนาม ช่วยเหลือ ‘หลี่จื่อเหยา’ ฟื้นจากความตาย หากยังไม่ทันตอบแทนบุญคุณ เขากลับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย จนกระทั่งวันที่นางจำต้องออกเรือนตามคำสั่งของพี่ชาย ‘มู่หรงอี้หวาย’ บุรุษผู้นั้นจึงปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งโดยไม่มีผู้ใดคาดคิด และประกาศเจตจำนงที่จะเป็น ‘สามี’ ของนาง หากสิ่งที่หลี่จื่อเหยาไม่อาจล่วงรู้ก็คือ บุคคลลึกลับ ผู้มีพระคุณ ผู้ที่ทั้งหล่อเหลา แสนสุภาพ จนทำให้นางต้องเฝ้าคะนึงหามาตั้งแต่แรกพบคราวนั้น จะกลับกลายเป็นอสูรร้ายในห้องหอ ผู้ฉีกกระชาก และย่ำยีหัวใจนางจนย่อยยับ ความลับของมู่หรงอี้หวายที่ซุกซ่อนไว้คืออะไร… หรือที่จริงแล้ว ทั้งหมดล้วนเป็นแผนการที่เขาตระเตรียมไว้ เพื่อผลประโยชน์อะไรบางอย่าง “สามวันสามคืน” นัยน์ตาสีเข้มเต็มไปด้วยเพลิงปรารถนาอย่างไม่ปิดบัง “มะ…หมายความว่า เรา…” หลี่จื่อเหยาหน้าแดงก่ำ ใจเต้นระรัวแรง “ข้าจะอยู่กับเจ้า กอดเจ้า รักเจ้าครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ไปไหนทั้งนั้นเป็นเวลาสามวันสามคืน” เขาอธิบายพลางปลดอาภรณ์ของตนออกทีละชิ้น

ชีวิตก่อนถูกแผนร้ายทำให้พลัดพรากจากสามี ลูกสาวที่คลอดไม่ได้เลี้ยงดู ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งตอนอายุ 17ปี ตอนถูกส่งไปชนบท เธอจะกลับมาแก้แค้นและเปลี่ยนชะตาร้าย กลับมาเกี้ยวพาสามีให้มารักกันอีกครั้ง

งานแต่งที่แลกมาด้วยเงื่อนไข อีกฝ่ายชิงชังนางจนถึงขั้นรังเกียจ แต่ใครจะคิดว่าฮูหยินที่เขาเกลียด จะเป็นผู้ที่ช่วยเขาในวันที่ลำบาก “เจ้าแต่งเข้ามาเป็นฮูหยินแม่ทัพ ต่อให้ตายก็ต้องเป็นฮูหยินของข้า!" "เมิ่งหลินอิง" บุตรสาวภรรยารองของคหบดีเมิ่งฉี ยอมแต่งงานเพื่อแลกกับเงื่อนไขบางอย่างกับบิดาของตัวเอง "หลิวเว่ยหยาง" แม่ทัพหนุ่มของเมืองต้าเฟิง ยอมแต่งงานภายใต้เงื่อนไขเพื่อช่วยบ้านเมือง “ทำไม เจ้าตกใจอันใดกัน รีบ ๆ ดื่มสุรานี่เถอะจะได้จบพิธีเสียที” เพียงแค่ครั้งแรกที่พบกันในห้องส่งตัว นางก็รู้ได้ทันทีว่าเขามิใช่เพียงไม่ชอบนาง แต่ทว่าเขา... เกลียดนางมาก ๆ เลยต่างหาก “เจ้าฟังข้าให้ดี แม้ว่าข้าจะยอมแต่งงานกับเจ้าเพื่อผลประโยชน์ของกองทัพ แต่อย่าได้คาดหวังในตัวข้าว่าจะรักเจ้า รู้หรือไม่ว่าข้าขยะแขยงพวกเจ้ายิ่งกว่าแมลงวันที่ตอมซากศพเสียอีก นับจากนี้ไปเจ้าอยู่ของเจ้า ข้าอยู่ของข้าอย่าได้มายุ่งเกี่ยวกันอีก เข้าใจแล้วหรือไม่” ใครจะคิดว่าคำพูดที่แสนร้ายกาจนี้ เป็นแค่เพียงการเริ่มต้นเท่านั้น....

ลิขิตฟ้าหรือบัญชาสวรรค์ อย่าอาจหาญจะกำหนดชีวิตข้า ‘เสิ่นซูเย่ว’         เสิ่นซูเย่ว ศิษย์รองของ หมอประหลาด เกิดมาสูงศักดิ์เหนือสามอาณาจักร ชีวิตกลับผกผันพลัดพรากจากบุพการี ครั้นเติบใหญ่ออกท่องยุทธภพตามคำสั่งของเหล่าอาจารย์            ตั้งใจเพียงหาความสำราญกลับมี ‘ดอกท้อ’ เบ่งบานยามก้าวเดิน            พัวพันความลับดำมืดเบื้องหลังยุทธภพ หนทางข้างหน้ามีเพียงหุบเขากระบี่แม่น้ำเพลิง ใต้หล้าล้วนเป็นปรปักษ์ มีเพียง ‘ท่าน’ กล้าจับมือ ‘ข้า’            หากท่านไม่ผิดต่อข้า สัญญาเสิ่นซูเย่วล้วนไม่แยกจาก…ชั่วนิรันดร์

ผู้อื่นทะลุมิติมาเป็นคน ส่วนนางตื่นมาในร่างแมวจรจัดอาศัยวัดร้างเป็นบ้าน กลางดึกคืนหนึ่งมีคนหลงเข้ามา เพื่อหลีกหนีจากชีวิตแสนลำเค็ญ แผนการหาคนเลี้ยงดูจึงเริ่มต้นขึ้น...ไต้ชินอ๋อง ทำไมชื่อคุ้นจัง

เพราะนางไปถูกตาต้องใจชายงามในหอคณิกา จนเกิดมีความสัมพันธ์กันขึ้นมา เดิมทีเรื่องราวควรจะจบที่ "จ่ายแล้วจบ" แต่นางกลับไปหลงรักเขา เหตุการณ์ชักนำให้เขาและนางได้พบเจอกันบ่อยครั้ง และมีความสัมพันธ์ที่เร่าร้อนอีกหลายครั้ง จนเกิดเป็นความรัก แต่เขากลับยังไม่สามารถบอกกับนางได้ว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นใคร

นักฆ่าสาวอย่างเธอที่กำลังต่อสู้กับการตามล่าขององค์กร ทว่ารู้ตัวอีกทีก็มาโผล่ที่ไหนไม่รู้

ย่อมได้! นางจะอุ้มท้อง และเลี้ยงลูก รวมถึงหาข้าวปลาให้ทหารนับแสนประทังชีวิต แต่...สิ่งที่เดียวที่จะนางเซย์โน ก็คือไม่แต่ง ถึงฟ้าถล่มดินทลาย นางก็จะไม่แต่งงานกับอ๋องเฉิง บุรุษผู้มีน้ำยา แต่ไร้หัวใจ!! *** ตีหัวหมาด่าพ่อล้อเลียนแม่ว่าที่สามี คืองานถนัดของต้าหยวน แต่ไม่คิดว่าบาปกรรมจะติดจรวดเร็วถึงเพียงนี้ จู่ๆ เธอก็ถูกเตะโด่งเข้าไปในโลกที่ดูเหมือนจีนโบราณที่ไม่เหมือนสตรีหน้าไหนเคยโผล่เข้าไปเหยียบ! กระนั้น สวรรค์ยังเมตา ประทานลิ้นชักพันลึกในโลกมิติคู่ขนานให้เธอเอาตัวรอดแบบสวยๆ ด้วยสกิลการโกง ระดับเทพเซียน! แต่ช้าก่อน มีดีแล้วย่อมต้องมีความร้ายสุดขั้ว เมื่อนรกตามมาลงทัณฑ์ส่งจอมมารมาในรูปแบบบุรุษที่แสนหล่อเหลาให้เธอต้องรับมือ และเขาคือ ‘อ๋องเจิ้ง’ ชายชีกอ ผู้ไร้ประโยชน์ที่สุดในใต้หล้า ซึ่งเดินทางมายังหมู่บ้านหลัวโป พร้อมกองทัพที่หิวโซนับแสนชีวิต!!

เมื่อโลกแห่งความจริงเริ่มสั่นคลอนด้วยพลังแห่งเงามืดที่ถูกปลุกขึ้นจากอดีตอันลึกลับ หลงเซิง เด็กหนุ่มผู้มีพลังวิญญาณที่ไม่รู้ถึงขอบเขตของตนเอง ต้องเผชิญหน้ากับชะตากรรมที่ไม่อาจหลีกหนี การเดินทางที่เต็มไปด้วยอันตรายและความลึกลับได้เริ่มขึ้นเมื่อเขาได้พบกับหวางหลง จอมยุทธ์ผู้มากประสบการณ์ ทั้งสองต้องร่วมมือกันในการต่อสู้กับพลังที่เหนือธรรมชาติ พร้อมกับค้นหาความลับของวิญญาณที่ถูกลืมเลือน ท่ามกลางเส้นทางที่เต็มไปด้วยปริศนาและการทดสอบ ความจริงเกี่ยวกับวิญญาณที่สลายไปและตำนานที่ถูกปกปิดมานานนับศตวรรษจะถูกเปิดเผย หลงเซิงจะสามารถค้นพบพลังที่แท้จริงในตัวเอง และหยุดยั้งเงามืดที่คืบคลานเข้ามากลืนกินโลกนี้ได้หรือไม่? ทุกก้าวที่เดินทางไป มีเพียงความกล้าและศรัทธาที่จะนำพาเขาไปสู่บทสรุปของการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่!

เมื่อดรุณีพรหมจรรย์ถูกพิษร้ายแทบวายปราณ เขาจึงจำเป็นต้องมอบพลังหยางของตนเพื่อช่วยนางถอนพิษ

เยว่เล่อคือเทพจิ้งจอกคนงามสำหรับนางนั้นบุรุษเป็นเพียงของหวานที่ทานได้ตลอดและผลัดเปลี่ยนได้เรื่อยๆอย่างไม่คิดจริงจังจนได้มาพบเจอกับชายซื่อบื้อคนหนึ่งที่ไม่หลงใหลในรูปลักษณ์ภายนอกของนาง

ช่วยใครไม่ช่วยดันไปช่วยตัวร้าย ให้รอดชีวิต แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อตัวร้ายดันความทรงจำหายไปกลับกลายเป็นคนดี

นักเขียนสาวยุคสองพันตื่นขึ้นในร่างคุณหนูตัวประกอบผู้อาภัพ ซ้ำยังบ้าใบ้จากนิยายเรื่องหนึ่ง เดิมทีต้องไร้บทบาทตั้งแต่ต้นเรื่อง ไฉนจึงมีระบบผุดขึ้นมายัดเยียดให้เธอทำภารกิจหนีตายจากพระรองตัวร้ายด้วยเล่า!

เหลียนฮวาหลานสาวของแม่นมของท่านอ๋องหรู่หยาง ผู้ที่มาอาศัยอยู่ในจวนท่านอ๋องหรู่หยางผู้แสนจะเย่อหยิ่ง เกิดถูกเข้าใจว่าวางยาปลุกกำหนัดเขา จนตกเป็นของอ๋องหนุ่ม ทั้งที่เขาไม่ได้สนใจใยดีนางมาก่อน และก็มิอาจจะรับผิดชอบใดๆนางได้เพราะฐานะของนางไม่่คู่ควรกับเขา เหลียนฮวาจึงแบกร่างอันบอบช้ำจากไป โดยสัญญาว่าจะไม่มารบกวนใจของเขาอีก แต่กลับกลายเป็นว่าท่านอ๋องหรู่หยางกลับเป็นฝ่ายไปวอแวนางเอง จนกระทั่งกลับกลายมาเป็นชายาที่เขาเองแสนจะเต็มใจยกย่องนาง เรื่องราวความรักที่สถานะแตกต่างกันมากเช่นนี้จะลงเอยได้อย่างไร เอาใจช่วยเหลียนฮวานางเอกของเราไปด้วยกันนะคะ

ลู่อี้ชิงจำต้องยอมแต่งงานเข้าตระกูลหม่าเพราะครอบครัวนางเป็นหนี้ตระกูลหม่าและกำลังจะถูกยึดทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อใช้หนี้ เพราะบิดาติดการพนันและนำจวนเล็กๆและที่ดินทำกินของครอบครัวไปจำนองและไม่ได้ชดใช้ทั้งดอกเบี้ยและเงินต้นเลยแม้แต่อีแปะเดียว ทำให้ตระกูลหม่ามายื่นข้อเสนอให้บุตรสาวครอบครัวลู่แต่งงานกับบุตรชายคนโตของตระกูลหม่าที่เคยมีคำเล่าลือกันว่าหล่อเหลาสูงสง่าเป็นที่หมายตาของคุณหนูจวนต่างๆ มันก็ดีอยู่หรอก แต่ที่เป็นปัญหาหนักอกของอี้ชิงก็คือ คุณชายหม่าผู้นั้นตายแล้ว…..อี้ชิงจะทำเช่นไรดี บรื้อ….ช่วยข้าด้วย

ข้าเคยได้ยินคนเอ่ยกันว่า สามีสองต้องห้าม แต่สำหรับข้า สามีสอง ต้องมันส์!! แน่นอน! โจวอวี้หลัน องค์หญิงแห่งต้าไห่ ถูกส่งตัวมาที่ ไท่หยาง ในฐานะเชลยศึก นางได้เข้าไปอยู่ในจวนของท่านอ๋องฝาแฝดที่มีนามว่า หลัวเยี่ยนเจ๋อและหลัวเทียนเฉิง พวกเขาได้รับฉายาว่าแฝดนรก ความวุ่นวายปนฮาจึงบังเกิดขึ้น เมื่อนางยั่วจนพวกเขาทนไม่ไหว เรื่องราวความรักปะปนไปกับความฝันที่น่าหวาดกลัวของโจวอวี้หลัน นำไปสู่การไขคดีการตายอย่างปริศนาของสตรีถึงสามคน รวมไปถึงพิธีกรรมที่โหดเหี้ยมของใครบางคนในไท่หยางที่หวังจะโกงชะตาดวงเมือง ทั้งสามจะช่วยกันไขคดีการตายอย่างเป็นปริศนาในครั้งนี้ได้หรือไม่ และจะรอดปลอดภัยจากเงื้อมมือของคนอำมหิตไปได้เช่นไร

โม่เหนียงถูกสามีหย่าเพราะวันเข้าหอ นางไม่มีเลือดพรหมจรรย์ติดเตียง พ่อแม่จึงจับโม่เหนียงถ่วงน้ำล้างอาย แต่นางกลับไม่ตาย แม้จะถูกทิ้งในแม่น้ำเกือบหนึ่งชั่วยาม เทพหรือปีศาจตนใดเล่นตลกกับชีวิตของนางกันแน่ **** “เจ้า!! เจ้าจะทำอะไร” โม่เหนียงตกใจรีบผลักไหล่ของเขา “ข้ายอมให้เจ้าจูบก็ได้ มันช่วยบรรเทาความอยากได้เล็กน้อย จากนั้นเจ้าต้องสัญญาว่าจะยอมกินอาหารของมนุษย์บำรุงร่างกาย” เขาเกลี้ยกล่อม “เจ้า..เจ้า..” โม่เหนียงได้แต่อ้าปากเอ่ยคำใดไม่ได้ หญิงสาวยังไม่ทันทำอะไร ชายหนุ่มก็ก้มลงมาจูบปากเบาๆ จากนั้นก็นั่งลงที่ข้างโต๊ะ และเริ่มแกะเนื้อปลายื่นมาที่ปากของโม่เหนียงพร้อมป้อนให้นางกิน “อ้าปาก เจ้าต้องกินบำรุง อย่าดื้อ” เขากล่อมราวกับนางเป็นเด็กน้อย หลินโม่เหนียงมองเขาแล้วพูดไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ ****

"บุษกร" นักอ่านธรรมดาวัยยี่สิบห้าปี จู่ ๆ ก็ไปโผล่ในนิยายจีนเรื่องหนึ่งหลังจากถูกรถชนตาย นิยายจีนที่เธอเคยอ่านแถมยังอ่านไปด่าไปเพราะหาความสมจริงไม่ได้!