ดื้อรั้น

ในคืนแต่งงานคนรักถูกสังหาร และนางถูกจับเป็นเชลยแขวนป้ายรับแขก ชีวิตนับจากนี้ของแพทย์หญิงซึ่งย้อนเวลามาอยู่ในร่างสตรีแสนอาภัพ ต้องหลบหนีให้พ้นเงื้อมมือทรราช ผู้เป็นทั้งบิดาเด็กในครรภ์ และพ่อสามี!

ธมกานต์ พิพัฒนพงษ์ หนุ่มเพย์บอยตัวพ่อ เจ้าชู้ เห็นผู้หญิงเป็นของเล่น หล่อ รวย หยิ่ง เอาแต่ใจตัวเองคิดว่าผู้หญิงใช้เงินซื้อได้ เธอ ตรีรินทร์ มนัสสุกานต์ สวยมั่นใจในตัวเอง เมื่อพริกมาเจอขิง....

ทัพพ่ายคนไม่พ่าย ข้าไม่ได้ยอมแพ้ท่าน แม้จะแต่งข้ามาเป็นชายารอง แต่หากจะให้อุ่นเตียงก็ต้องรอให้ข้ายินยอมก่อน ถึงจะชนะศึกพ่อข้าได้แม้จะเป็นแม่ทัพที่ยิ่งใหญ่ แต่หากเป็นเรื่องบนแท่นนอน ข้าไม่ใช่เชลยท่าน

“อย่านะ!” ดาริการีบห้ามปราม ชาลิสาเป็นพี่สาวที่เธอรักมากที่สุด เธอไม่อยากให้พี่สาวต้องเสียใจกับสิ่งผิดพลาด สิ่งเลวทรามที่เขาทำเอาไว้ สิ่งที่เธอจำยอมทำเรื่องแบบนี้กับเขาเรื่อยมา แม้สิ่งนั้นจะไม่ได้เต็มใจ แต่ถ้าพี่สาวของเธอรู้ มันก็การันตีไม่ได้ว่าพี่สาวของเธอจะไม่เสียใจ “ก็ยอมฉันสิ ยอมทำเรื่องนี้กับฉันในห้องนี้” “แต่พี่สาอยู่ข้างนอก พี่จะให้ดาทำกับพี่ได้ยังไง ถ้าพี่สาเข้ามาเห็น…” ดาริกาพูดอย่างหวาดหวั่น เธอไม่มีทางเลือกอะไร นอกจากยอมให้พี่เขยกระทำเรื่องอย่างว่าซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอกลัวว่าพี่สาวจะล่วงรู้ และเสียใจในสิ่งที่เธอกับเขากระทำ แต่เธอก็ไม่มีสิทธิ์เลือกอะไร “ถ้าไม่อยากให้พี่สาวของเธอเข้ามาเห็น…” เขากดเธอให้นั่งคุกเข่า ก่อนจะรูดซิปแล้วงัดแก่นกายออกมาอวดความแข็งแกร่ง “ใช้ปากกับมันสิ ฉันอยากน้ำแตกกับปากเล็ก ๆ ของเธอ”

สตรีนั้นแสนประหลาดชมชอบบุรุษร้ายกาจมากกว่าบุรุษแสนดี...แต่แล้วเหตุใดยอดบุรุษเช่นข้าผู้นี้ ถึงได้ชมชอบสตรี...ขี้เมา เมื่อหญิงสาวคอสุราจากโลกอนาคต มาเกิดใหม่ในร่างของบุตรสาวเถ้าแก่หอสุราที่กำลังจะปิดตัวลง นางจะทำอย่างไรล่ะทีนี้ ทั้งยังต้องปะทะกับเจ้าหนี้ขาโหด ผู้เป็นอันธพาลตัวตึงซะด้วย ชีวิตก็ว้าวุ่นเลยทีนี้

ปกป้อง ผู้ชายสุขุม รักสงบ ปากร้ายเป็นบางสถานการณ์ และเป็น ‘แฟนเก่า’ เธอคนนั้น ‘กูยังลืมนินไม่ได้ว่ะ…หากขอพรได้ กูอยากกลับไปรักนินอีกกูสัญญาจะรักษานินไว้ด้วยชีวิต’ และดูเหมือนพรข้อนั้นจะสัมฤทธิ์ผล ญาณิน สวย เก่ง และโชคร้ายที่ไม่ประสบผลสำเร็จด้านความรัก อาจเป็นใจเธอที่ไม่เปิดรับสิ่งใหม่ๆ เพียงเพราะ ‘ลืมแฟนเก่าไม่ได้’ ‘หากย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะรั้งความสัมพันธ์เราไว้’

เพราะคุณหนูทั้งดื้อและเอาแต่ใจ ปฐพีจึงได้รับคำสั่งให้ช่วยปราบพยศ แต่ไม่รู้ปราบกันแบบไหน ทั้งสองคนถึงได้ตัวติดกันยิ่งกว่าปาท่องโก๋ “พี่ดิน อย่าค่ะ นี่ห้องทำงานนะคะ” “กลัวอะไรแอลบอกพี่เองว่าคนอื่นกลับหมดแล้ว” เอลินอร์ยืนนิ่งให้เขากอดอย่างนั้นเพราะรู้สึกดีเวลาอยู่ในอ้อมกอดของเขา “งานเสร็จแล้วก็รีบกลับเถอะค่ะ” “ใครบอกว่าเสร็จครับ ยังเหลืออีกงานที่ยังไม่ได้เซ็น” “ก็เซ็นสิคะจะได้รีบกลับ” “ปากกามันแท่งใหญ่แอลคงต้องช่วยพี่จับถึงจะเซ็นได้ครับ” ปฐพีเบียดกายเข้าหาคนรักจนแทบไม่มีช่องว่าง “พี่ดิน” เอลินอร์รู้ว่าปากกาที่เขาพูดหมายถึงอะไร หญิงสาวทำตาดุใส่เรียกเสียงหัวเราะจากคนตัวโตได้เป็นอย่างดี

"พ่อฉันเป็นหนี้ไอ้พวกมาเฟียเลือดเย็นนั่น..พวกมันโหดร้าย" "มาเฟียงั้นเหรอ หรือว่า.." มิลินทำหน้าตกใจสุดขีดเมื่อนึกถึงบุคคลอันตรายคนหนึ่งซึ่งใครๆก็ขนานนามเขาว่าปีศาจร้าย "มันชื่อ..ภารัน"

หยางชิวเหยา บุตรสาวคนโตของจวนสกุลหยาง ผู้เกิดจากอนุต่ำศักดิ์ มีใจรักมั่นกับจางลู่เหวิน บัณฑิตยากไร้ผู้ต่ำต้อย แต่แล้วโชคชะตากลับชักนำให้นางต้องแต่งงานกับหานอี้หลง บุตรชายคนเดียวของสกุลหาน เมื่อคนหนึ่งถูกพรากจากคนรักพร้อมความแค้นที่สุมอก ส่วนอีกคนหนึ่งก็รักมั่นและเฝ้ารอเพียงแต่นางผู้เดียว เรื่องราวความรักสามเส้าจึงเกิดขึ้น....

เรื่องราวเริ่มต้นจากการเดิมพันแสนดุเดือด เมื่อเธอถูกเพื่อนท้าทายให้ "ปราบเสือให้เชื่อง" ส่วนเขาผู้ไม่เคยมีใครหยุดได้ ก็ตั้งเป้า "จับเสือสาวขึ้นเตียง" แล้วงานนี้ใครมันคิดจะไปยอมกันได้ง่าย ๆ ล่ะ!?