ดื้อรั้น

คำทำนายทายทักว่า ‘ของขวัญ’ กำลังดวงตก นอกเหนือจากอุบัติเหตุที่ร้ายแรงที่สุดในชีวิต ก็คือฝันร้ายที่ทำให้จิตล่องลอยไปในที่ที่ไม่เคยไป มือใครต่อใครพยายามไขว่คว้าให้เธอเดินตาม หลายต่อหลายครั้งที่เกือบไม่ได้กลับ ‘องศา’ คือคนที่ประคองดวงชะตาดวงนี้ไม่ให้ดิ่งลง นอกเหนือจากสิ่งที่มองไม่เห็น ความรู้สึกดีๆ ชัดเจนขึ้นเมื่อได้ใกล้ชิด ก็คิดว่าเคยคบ เคยรัก ‘ของขวัญ’ จึงทุ่มหมดหน้าตัก ไม่คิดไม่ฝันว่าวันหนึ่งทุกคนจะบอกกับเธอว่าองศาเดียวที่เธอรัก ‘เขาเป็นแค่คู่หมั้นปลอมๆ’

‘ผู้หญิงที่คาถาเลือก คือผู้หญิงที่ถูกกลั่นกรองมาแล้วว่าเป็นผู้หญิงที่สวยสมบูรณ์ที่สุด ดังนั้นเธอควรดีใจที่ตัวเองไม่มีจุดบกพร่องและควรทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี’

เมื่อสองหัวใจที่ไม่คิดจะพบกัน กลับถูกชะตาลิขิตให้ผูกพันกันอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง ความแข็งกระด้างจึงถูกละลายด้วยไฟรักร้อนแรง ท่ามกลางความขัดแย้งและความแค้นที่ฝังรากลึก กลับกลายเป็นบ่อเกิดแห่งความรักอันร้อนแรง เมื่อหญิงสาวต้องเผชิญหน้ากับบทลงโทษจากชายผู้มีอำนาจที่เธอไม่เคยรู้จัก ทว่าภายใต้ความแข็งกระด้างและท่าทีเย็นชา กลับซ่อนเร้นความปรารถนาอันลึกซึ้งที่พร้อมจะแผดเผาทุกสิ่ง ชิดชนก หญิงสาวผู้ต้องเผชิญกับสถานการณ์อันเลวร้าย เมื่อโชคชะตานำพาเธอมาพบกับ ภาดา พ่อเลี้ยงหนุ่มผู้ลึกลับและทรงอิทธิพล ผู้ซึ่งเข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิตเธอไปตลอดกาล จากบทลงโทษที่แสนเจ็บปวด ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความผูกพันที่ยากจะต้านทาน ท่ามกลางความขัดแย้งและการต่อต้าน หัวใจของทั้งสองกลับถลำลึกสู่ห้วงรักที่แม้แต่พวกเขาเองก็คาดไม่ถึง

จู่ๆ จื่อหนิงก็ตายและทุลุติมาเข้ามาในตอนจบของนิยาย...แล้วอย่างไรกัน เรื่องดำเนินมาถึงตอนจบแล้วนางไม่สามารถเปลี่ยนแปลงแก้ไขอะไรได้ นอกจากขอเพียงได้ด้วยชีวิตพ่อตัวร้ายที่น่าสงสารผู้นี้เอาไว้ก่อนเถอะ!

“ไปสงบสติอารมณ์ซะ !!” คุณป๋าพูดทิ้งท้ายก่อนที่รถยนต์ราคาแพงจะจอดสนิทตรงลานจอดรถที่มีรถจอดเรียงรายนับสิบคัน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคุณป๋ารวยขนาดไหน “ค่ะ” เวลาที่ฉันมีเรื่องกับใคร ทุกครั้งที่คุณป๋ารู้จะให้ฉันเข้าไปอยู่ในห้องสีเหลี่ยมที่ไม่มีเฟอร์นิเจอร์ใดๆ อยู่ภายในห้อง เป็นห้องที่ปิดตายไม่มีแม้กระทั่งบานหน้าต่าง และฉันต้องอยู่ข้างในนั้นเป็นเวลาสามชั่วโมง เพื่อสำนึกผิด กับความผิดที่ฉันไม่ได้เป็นคนเริ่ม มันน่าตลกสิ้นดี!! “ถ้าเข้ามหาวิทยาลัยแล้วเธอยังดื้อด้านอยู่แบบนี้ เธอคงรู้ว่าเธอจะไม่ได้เรียนต่อ” คำพูดที่ดูเหมือนเป็นแค่คำขู่ แต่ฉันรู้ดีว่าคุณป๋าพูดจริง คุณป๋าเป็นคนเด็ดขาดในคำพูดของตัวเองมาก ซึ่งฉันก็ไม่ได้โต้เถียงอะไร “มึงลงไป” คุณป๋าสั่งให้คนขับรถลงไปจากรถก่อน ทำเหมือนว่ามีธุระสำคัญอะไรจะคุยกับฉัน หลังจากที่คนขับรถลงไปแล้ว คุณป๋าก็ยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ ใกล้จนรับรู้ได้ถึงไอร้อนจากลมหายใจ “เวลาอยู่กับฉัน” คุณป๋าเว้นจังหวะในการพูดก่อนจะเพ่งตามองมาที่ริมฝีปากของฉัน “เธอเลิกทำตัวเหมือนหุ่นยนต์สักที !!” “หนูลงจากรถได้หรือยังคะ ?”

"เมื่อดีไซเนอร์สาวต้องมาศึกษางานที่ค่ายมวย แต่กลับถูกเจ้าของค่ายล็อกหัวใจไว้เต็มหมัด!" "ฉันแค่มาออกแบบชุดกีฬา ไม่ได้จะมาต่อยกับใครนะ!" "แต่ถ้าคุณอยากออกแบบให้ดี คุณต้องเข้าใจมันจริง ๆ ลองซ้อมดูหน่อยไหม?" น้ำฟ้า ดีไซเนอร์สาวสุดมั่น ที่รักแฟชั่นแต่ไม่รักเหงื่อ ต้องยอมทนร้อน ทนกล้าม (และทนใจตัวเอง) เพื่อศึกษาการออกแบบชุดมวยไทยในค่ายของ ธารา เจ้าของค่ายมวยสุดหล่อ ใจเย็น และอบอุ่น เธอคิดว่าแค่แวะมาดูงาน แล้วก็กลับไปออกแบบสวย ๆ ในห้องแอร์ แต่ทำไมเขาถึงพยายามลากเธอไปเรียนรู้ "ของจริง" อยู่เรื่อยเลยนะ? เมื่อดีไซเนอร์ตัวเล็กต้องมาอยู่ท่ามกลางเวทีมวยสุดโหด แล้วจะรอดพ้นจากแรงหมัด... และแรงใจกระแทกได้หรือไม่!?

#เมื่ออุบัติเหตุนำพามาสู่เรื่องราววุ่นวายแบบไม่มีใครคาดคิด #ความใกล้ชิดที่เริ่มต้นจากสถานการณ์บังคับจะยั่งยืนสักแค่ไหน? #สุดท้ายหัวใจจะเลือกใคร...ระหว่างคนที่รักไม่ได้ กับคนที่ไม่คิดจะรัก...

“ “กูจะได้เตือนสติมึง กูคิดกับมึงได้แค่เพื่อนเท่านั้น ถ้ามึงไม่อยากให้ความเป็นเพื่อนของเราต้องจบ มึงก็อย่าคิดกับกูมากกว่าเพื่อน เพราะคนที่ยืนอยู่ในหัวใจของกูมีเพียงแค่ริสาคนเดียว!!” “ทั้งที่มันทำให้มึงเจ็บเพราะมีคนอื่น ทั้งที่มันไม่ได้รักมึงแล้ว แต่กูสิรักมึง กูรักมึงมาตลอด ทำไมมึงไม่เห็นใจกูบ้างวะ! ฮึก!” ฉันพูดออกมาอย่างอัดอั้นตันใจ ทำไมวะ! ฉันรักปั้นจั่นมาตลอด ทำไมเขาไม่หันมาสนใจฉันบ้าง! ทำไมเขาถึงมองไม่เห็นความรักของฉันบ้าง “มึงออกไปจากห้องกูเลยไป!!” ปั้นจั่นมองหน้าฉันแล้วชี้ไปที่ประตู ฉันจ้องหน้าผู้ชายที่ฉันรักอย่างเสียใจ ในหัวมีแต่คำถามมากมาย ทำไมวะ! ทำไม! ทำไม! “กูผิดเหรอที่กูรักมึง กูรักมึงก่อนริสาอีก ฮึก!...” “หุบปากแล้วออกไป!!”

แรก ๆ ไม่ชอบหน้าก็บอกอีกฝ่ายว่า “อย่ายุ่งกับฉันนะ” หลัง ๆ รั้งคนตรงหน้าไว้อ้อนวอนด้วยสายตา “อย่าไปนะ”

"เข้ามาทำไมออกไปเลยนะไอ้จากัวร์!!! "" "จะรีบไล่ไปไหนล่ะหื้มมม ทีตอนนั้นยังร้องขอฉันอยู่เลย" "อ๊ายยย อย่าพูดนะห้ามพูด" "ถ้าไม่อยากให้พูดก็ทำเลยละกัน" "กรี๊ดดดด ไอ้บ้าจากัวร์!!!! "