พีเรียด

คนอื่นได้มาเกิดใหม่เป็นนางเอก นางร้าย เพื่อแย่งพระเอกแต่ฉันกลับเข้ามาอยู่ในร่างผู้ชายที่ท้องได้นะสิ

พยัคฆ์ร้ายมากวิชา เลื่องลือโจษจัน เอามาอยู่ใกล้ตัว มันจะยอมเชื่องเก็บเล็บเก็บเขี้ยวจริงหรือ?

มารศรีแม่สาวฝีปากกล้าที่แอบมีใจให้กับวิชาญ พระเอกลิเกรูปหล่อขวัญใจพี่ยกน้องยกทั่วราชอาณาจักร แต่กลับไม่ใยดีในความสวยของหล่อน เมื่อคณะลิเกที่วิชาญเป็นพระเอกเข้าไปเปิดวิกเล่นในเมืองหลวง มารศรีจึงลงทุนหนีพ่อแม่ตามไปดูการแสดงของขวัญใจสุดหล่อ แต่โชคชะตาและพรหมลิขิตชักพาให้หล่อนไปพบเรื่องราววุ่น ๆ คดีฆาตกรรมอำพรางหลังม่านการแสดง การตายของหลานชายเจ้าของคณะลิเกทำให้หล่อนได้พบกับอานนท์ นายตำรวจหุ่นล่ำที่แฝงตัวเข้าอยู่ในบ้านของหล่อนเพื่อตามสืบคดีดังกล่าว เมื่อพระพรหมเล่นกลให้เธอต้องใกล้ชิดกับชายที่ไม่ได้หมายปอง มารศรีจะหวั่นไหวเผลอใจให้นายตำรวจหนุ่มอีท่าไหน ต้องไปติดตาม

เธอคือหญิงผู้ถูกประวัติศาสตร์ลบเลือน ไม่มีผู้ใดจดชื่อนางไว้ในพงศาวดาร ไม่มีบทกวีใดกล่าวขวัญถึงความรักและความเจ็บปวดของนาง และเธอ…เป็นเพียงเงาเลือนรางในเรื่องเล่าของวีรบุรุษ แต่วันนี้…เธอกลับมาแล้ว

หม่อมเจ้านคเรศ วิษณุรังสรรค์ผู้หยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีและ รักเกียรติขององค์เหนือสิ่งใด จะทำเช่นไรเมื่อพินัยกรรมของพระชนกระบุให้ท่านซึ่งเป็นพระโอรสองค์โตเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับชินานาง อัครเกตุ บุตรสาวนายจรัญพระสหายของพระองค์เป็นการปลดหนี้สินของราชสกุลวิษณุรังสรรค์ ทั้งที่ท่านชายทรงมอบพระทัยให้กับนาถนารีอริคนสำคัญของชินานางไปเสียแล้ว

ข้ามีอายุหลายร้อยปีเป็นราชินีในหมู่ปีศาจ มีพลังอำนาจมหาศาล แต่สิ่งเดียวที่ไม่มีวันลืม คือภาพชายคนรักสิ้นใจในอ้อมอก ข้าต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวมานานแสนนานเพื่อรอคอยชายอันเป็นดั่งดวงใจ และตอนนี้ข้าทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เมื่อชายคนรักได้ไปเกิดในภพชาติใหม่ ภพที่มีแต่ความโลภ โกรธ หลง เข่นฆ่ากันไม่เว้นแต่ละวัน  และใจข้ายิ่งร้อนดั่งไฟเมื่อชายคนรักที่เฝ้าคะนึงหากำลังหมั้นหมายกับหญิงอื่น  พวกเขาทั้งคู่ดูเหมาะสมกันราวกับสวรรค์จงใจสร้าง แต่สวรรค์แล้วไงในเมื่อเขาคือคนรักของข้า!! ต่อให้เย้ยฟ้าท้าสวรรค์ข้าก็จะทวงทุกอย่างกลับคืนมา

ความรักคลาสสิคในยุค 90s ที่ไม่มีมือถือ ไม่มีโซเชียลมีเดีย และไม่มีแม้แต่อีเมล พวกเขาจะต้องทำอย่างไรเมื่อต้องแยกจากกันไปคนละไทม์โซน โดยไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้พบกันอีกเมื่อไหร่ แค่เพียง "จดหมาย" จะส่งถึงใครอีกคนที่อยู่คนละฟากฟ้าได้ไหม หรือสุดท้ายก็จะต้องเสียกันไป เพียงเพราะเราไม่ได้อยู่ในแผ่นฟ้าเดียวกัน

หวังเต๋ออี้นั้นไร้ยางอาย อยากครอบครองกระทั่งร่างไร้วิญญาณ วิปลาสนัก การแต่งเข้าตระกูลอวิ๋นเช่นนั้น หาใช่ที่ยอมรับไม่