การแต่งงานตามสัญญา

นางท่านหญิงใหญ่ผู้ถูกตราหน้าว่าไร้ยางอาย เขาแม่ทัพหนุ่มผู้เป็นคนรักของน้องสาวต่างมารดา เขาและนางต้องแต่งงานกันโดยมิได้รักใคร่ ด้วยความเข้าใจผิดที่นางมิได้เป็นผู้ก่อ เรื่องราวควรยุตินับแต่นางก้าวออกจากจวน แต่ไหนเลยความวุ่นวายยังตามติดนางมิหยุดหย่อน เมื่อเป็นเช่นนั้นนางควรที่จะหันกลับมาสู้ มิใช่ถอยอีกต่อไป

ทั้งคู่ต้องแต่งงานกันเพราะคำสัญญาจากรุ่นพ่อ เมื่อพ่อเป็นเพื่อนรักกันเลยอยากให้ลูกเป็นคู่ครองกัน แต่หารู้ไม่ว่าลูกไม่ถูกกัน ไม่ชอบหน้ากัน พระเอกยอมแต่งงานเพราะอยากแกล้งนางเอก และมีสัญญาระหว่างสองคนเกิดขึ้นเมื่อระยะเวลาผ่านไปค่อยหย่ากัน "นายต้องการอะไรกันแน่ นายคงไม่ได้อยากแต่งงานกับฉันเพราะสัญญาบ้าๆพวกนั้นหรอกนะ" "ตัวเธอ" "ทุเรศ"

เรื่องของแม่ทัพหนุ่มสุดโหดที่ออกรบแทนบิดา ..และรอวันแก้แค้น กับลูกสาวคหบดีที่บังเอิญไปรับรู้เรื่องราวของต้นเหตุที่ฆ่าบิดาของเขา มีหรือที่เขาจะยอมปล่อยนางหลุดมือไป เขาต้องทำทุกทางเพื่อให้ได้ครอบครองนาง “ท่านแม่ทัพ ท่านต้องเงียบเอาไว้หน่อย ก่อนที่จะมีคนแห่ตามเสียงท่านมา ข้าเอายาแก้พิษมาให้ท่าน ข้าจะเข้าไปนะเจ้าคะ” “ได้สิ” นางเดินเข้ามา เขาลืมตามองหน้านาง ก่อนที่นางจะยื่นยาให้เขา “มือข้า เปียกหมดแล้ว รบกวนเจ้า..” นางค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้ ๆ เขา เขาลอบกลืนน้ำลาย ก่อนที่นางจะค่อยๆ ป้อนยาใส่ปากเขา สุดท้ายเขาก็เกินจะทนกับปากรูปกระจับสีสดที่อยู่ตรงหน้า เขาดึงร่างบางนั้นเข้ามา ก่อนที่จะประทับจูบไปที่นางอย่างกระหาย “อุ๊ยย ท่านแม่ทัพ อย่าเจ้าค่ะ ได้โปรดมีสติด้วย ท่านแม่ทัพมู่ ไม่นะ อู้..”

บลสาวออฟฟิศธรรมดาได้สิ้นชื่อลาเพราะความประมาท เธอเดินตกท่อระบายน้ำระหว่างทางกลับบ้าน แต่เมื่อตื่นขึ้นมาเธอกลับพบว่าตนเองได้กลายเป็นตัวประกอบในนิยาย อนุตัวประกอบผู้แสนอาภัพ (จริงหรือ?) “ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ขอให้เมียแกไม่รัก ไม่สิ หากเป็นไปได้ขอให้หนิงเซียนมีชีวิตใหม่ แล้วให้แกตามง้อเธอ หลงเธอหัวปักหัวปำ เป็นเหมือนหมาที่ถูกเจ้านายจูงไปไหนก็ได้ สมควรแล้วที่ถูกพระเอกจับกรอกยาพิษตาย เฮอะ!!” ร่างบางทุบหมอนระบายความไม่พอใจ นึกโมโหชายที่ชั่วช้าเป็นตัวร้ายแบบเต็มขั้น แต่นักเขียนดันสร้างให้ดูดีรูปหล่อพ่อรวยมีชีวิตเลิศหรูอยู่สุขสบาย ในขณะที่ภรรยาต้องทนรองมือรองเท้าหมดประโยชน์แล้วก็เฉดหัวทิ้ง *เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์เป็นเพียงสิ่งที่สมมุติขึ้น ทุกตัวละครทุกเหตุการณ์ไม่มีอยู่จริงเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น*

อ๋องซีหยาง พยายามหลีกหนีการแต่งงานที่ฮองเฮาฉางเก้อกำลังเร่งรัดเขา หลังจากที่ทำให้เขาต้องยอมหมั้นหมายกับหลานสาวของนางคือเจียเหลียนฮวานางร้ายประจำเมืองที่ร้ายกาจ เจ้ามารยา และเป็นที่รังเกียจของเขาเหลือเกิน นางตามหึงหวงเขา และราวีหญิงทุกคนที่มาข้องเกี่ยวกับเขา ตามตบตีกับคุณหนูจวนอื่นๆที่นินทาว่าร้ายนางให้ได้ยิน ทำตัวร้ายกาจจนคนลือ เขามิชอบหญิงร้ายกาจเช่นนางแต่กลับพึงใจสหายของนางที่เป็นหญิงเรียบร้อยอ่อนหวาน เขาคิดว่าหากถอนหมั้นกับนางสำเร็จจะไปสู่ขอสหายของนางคือจงซูลี่ มาเป็นพระชายา แต่นางรู้เข้าจึงได้ปีนเตียงของเขาแต่คิดหรือบุรุษเช่นเขาจะยอมรับผิดชอบหญิงเช่นนางจึงได้หนีไปออกรบที่ชายแดนทันที และเมื่อกลับมานางกลับยอมถอนหมั้นอย่างง่ายดายและไม่ได้สนใจตอแยกับเขาอีก แต่กลับเป็นเขาที่ตามหึงหวงนางไปทุกที่แทน….

“ยัยหนู… นั่งลงสิ ยายมีเรื่องจะคุยด้วย” “ค่ะคุณยาย… ” “เหลือเวลาอีกเพียงแค่เจ็ดวันก่อนเข้าพิธีวิวาห์กับคูเปอร์ และตลอดเจ็ดวันนี้หนูจะต้องฝึกวิชา ‘กามสูตรสู่สม’ อย่างจริงจัง… ” มาดามโรสซี่บอกธุระสำคัญที่ทำให้เรียกโมนาร์มาพบในวันนี้ “คะคุณยาย… ” โมนาร์รู้สึกตกใจ วันที่หล่อนเคยนึกกลัวว่าจะมาถึงสักวัน ตอนนี้มาถึงแล้วจริงๆ “ไม่ต้องตกใจ… ประเพณีนี้ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอกจ้ะ เมื่อก่อนตอนอายุเท่ากับหนูซาร่าห์แม่ของหนูก็ได้รับการถ่ายทอดวิชา ‘กามสูตรสู่สม’ มาแล้วเช่นกัน มันจะทำให้ชายทุกผู้ที่ได้สู่สมกับหนูจะรักหลงติดใจจนถอนตัวไม่ขึ้น… ” มาดามโรสซี่บอกถึงเหตุผลที่ผู้หญิงในตระกูลนี้จะต้องผ่านการฝึกฝนกามสูตรสมสู่ “ค่ะ… เอ่อ… แล้วใครจะเป็นครูสอนให้หนูคะ” “พ่อบ้านทั้งเจ็ด… ” มาดามโรสซี่ตอบ… อันที่จริงโมนาร์พอจะเดาได้ เพราะเคยมีคนพูดถึงเรื่องนี้ให้ได้ยิน วันนี้เรื่องนี้วนเวียนกลับมาเกิดขึ้นซ้ำอีกครั้งในคฤหาสน์… เมื่อถึงคราวของหล่อนบ้าง

เพราะอยากตอบแทนบิดา ข้าจึงยอมทำทุกอย่าง แม้กระทั่งยอมเข้าพิธีกราบไหว้ฟ้าดินกับบุรุษแปลกหน้า แต่สำหรับเขานั่นข้าก็แค่สตรีโง่งมคนหนึ่งที่ได้ขึ้นชื่อว่าภรรยาของเขาเท่านั้น

สวี่ซือเหยาเป็นคุณหนูที่แสนโง่งม ที่ถูกแม่เลี้ยงจัดฉากให้เสียกับบุรุษต่ำต้อย นางเดินตามเส้นเรื่องเหมือนคนโง่ที่ไร้สมอง เมื่อเดินทางมาถึงจุบจบของชีวิตจึงได้รู้ว่า ตัวเองเป็นเพียงตัวประกอบอย่างน้องสาวตัวร้ายในนิยายเท่านั้น แต่แล้วสวรรค์เหมือนจะเห็นใจตัวประกอบไร้ค่าอย่างนาง ถึงได้ให้นางกลับมาแก้ไขอดีต ในเมื่อนางหวนคืนกลับมาแล้ว นางเอกของเรื่องก็อย่าฝันว่าจะได้โจวเยี่ยนเฉินสามีนางไปครอบครอง เพราะตอนนี้นางมีความคิดเป็นของตัวเอง อยากทำอะไรก็ทำ ไม่มีนักเขียนบงการจากปลายปากกา ต่อไปนี้นางจะสร้างครอบครัวของนางเองด้วยสองมือและหัวใจ ส่วนพี่ชายที่เป็นตัวร้ายเมื่อต้นเหตุคือตัวนางเอง ฉะนั้นหากนางไม่ตายพี่ชายที่แสนดีของนางก็จะไม่กลายเป็นตัวร้าย เส้นทางชีวิตของสวี่ซือเหยาจะเป็นอย่างไร

สตรีอย่างจ้าวเยว่ก็เสมือนคมในฝัก ภายนอกแม้จะดูเกียจคร้านจนผู้คนเบือนหน้าหนี ทว่าความสามารถที่มีนั้นไม่อาจดูแคลนได้ แต่เมื่อต้องปกป้องชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีจึงไม่อาจปิดบังความสามารถได้อีกต่อไป

"จางเหม่ยอิง" นิติเวชสาวย้อนเวลามาสู่ยุคราชวงศ์ถัง เธอต้องสืบหาฆาตกรที่วางยาพิษร่างเดิม และจางเหม่ยอิงยังต้องเผชิญบทบาทใหม่ในฐานะว่าที่ชายาเอกขององค์ชายผู้ซึ่งเกลียดชังเจ้าของร่างนี้สุดหัวใจ