อัตลักษณ์ที่ซ่อนเร้น

“อ๊ะ… อ๊อย… ” อัยยาสะดุ้ง กับความรู้สึกที่ว่ากลีบก้นของหล่อนกำลังโดนมือใหญ่บีบขยำ ทำเอาขนลุกซู่ชูชันไปทั้งร่าง รู้สึกถึงความเสียวปลาบวาบแล่นเข้ามาที่ของรักตรงง่ามขา ก่อนที่ความวาบหวามจะหลั่งไหลเข้ามาปั่นป่วนในช่องท้อง “ลุงขออนุญาตล้างตรงนี้ให้นะจ๊ะ… ของผู้หญิงนี่มันซับซ้อนเสียจริง… เดี๋ยวลุงต้องล้างให้สะอาด” เขากล่าวขณะเทสบู่เหลวใส่มืออีกรอบ… จากนั้นก็หงายฝ่ามือสอดเข้ามาใต้ง่ามขา โอบรับพูสาวที่โค้งนูนลงมาเหมือนหลังเต่าคว่ำประกบกับอุ้งมือพอดิบพอดี “อ๊ะ… ” อัยยาสะดุ้ง เมื่อความเป็นสาวที่ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน กำลังโดนมือของภูผาสัมผัส หล่อนถึงกับหนีบขาด้วยความลืมตัว

หลินชิงชิงนักศึกษาสาว หลังเธอประสบอุบัติเหตุทำให้เธอทะลุมิติมาในนิยายที่เธออ่าน เธอมาอยู่ในร่างนางร้าย ไปๆมาๆทำไมพระเอกถึงได้มาติดหนึบเธอแถมเธอยังโดนนางเอกหมายหัว แล้วเธอจะเอาชีวิตรอดในยุคนียังไง

จากสตรีน่ารำคาญข้างจวนกับแมวอ้วนตัวแสบที่มักเป็นแขกไม่ได้รับเชิญในจวน กลายเป็นสตรีที่ทำให้หัวใจของคนโหดเหี้ยม เย็นชาเช่นเขาต้องวุ่นวาย “หากยังกล้าเรียกเขาว่าพี่อีก ข้าจะจูบเจ้าต่อหน้าเขาเดี๋ยวนี้” จากสตรีที่น่ารำคาญ บุตรสาวของเสนบดีข้างจวน เขาไม่ชอบนางเพราะความไร้มารยาท อีกทั้งยังดื้อดึง แต่ก็หลีกหนีไม่ได้เพราะนางเป็นบุตรสาวของเสนาบดีกรมตุลาการ ที่เป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัยในคดีการทุจริต แต่เมื่อเริ่มสืบ และเริ่มอยู่ใกล้นางทุกวัน... ความรู้สึกรำคาญค่อย ๆ หายไป และเมื่อนางมีผู้อื่นเข้ามา.... เหตุใดทำให้จิตใจของเขาอยู่ไม่สงบเช่นเดิมกันนะ "ไม่ใช่แค่หนึ่ง แต่...มีมากกว่าสอง สามคนงั้นหรือ!!" ไม่เพียงเท่านั้น นางยังเริ่มทำเมินเฉยและไม่สนใจเขา เรื่องนี้ทำให้คนที่นิ่งราวผืนน้ำและใจเย็นดุจน้ำแข็งเริ่มร้อนจนจวนเกือบไหม้

จ๊วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ “อ๊ะ… อ๊ายยย… ” แก้วร้องคราง ดิ้นไม่หลุด สู้แรงไม่ไหว สุดท้ายจึงได้แต่นิ่งทน ปล่อยให้ชะตาเป็นไป ลุงแสงได้ใจทั้งบีบทั้งดูดอย่างเมามัน “อูยยย… ” แก้วร้องคราง หลุบตาลงมองวงป้านลานหัวนมชูชันขึ้นมาเป็นช่อ แอ่นเต้ารับปลายลิ้นและริมฝีปากลุงแสง ดูดเลียด้วยความหิวกระหายเสียงดังอั่กๆ จนแทบจะสำลักน้ำนม “อ๊า… ซี้ดดดด… ” แก้วครางกระเส่า อดทนให้ลุงแสงดูดนมจนหนำใจ ความเสียวซ่านทำเอาหล่อนหนีบหน้าขาแน่น บิดตัวไปมา ลุงแสงชอบใจ รีบโอบสะโพกของแก้วพามาที่เตียงนอนตั้งอยู่กลางห้อง “ขอลุงกระแทกสักทีเถอะนะ… แอบมองมานานแล้ว… เดี๋ยวลุงจะพาขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ด” ลุงแสงกดแก้วให้คว่ำหน้าพาดลำตัวลงกับขอบเตียง ถลกผ้าถุงขึ้นมากองอยู่เหนือบั้นท้าย ตาวาวมองกลีบก้นอวบขาว เอามือดันก้นให้แอ่นเชิด

“ท่านพี่กลับไปก่อนเถอะ… ข้าอยากเล่นน้ำต่อสักพัก… ” อารมณ์ที่ยังค้าง ทำให้ซูเจียวยังรู้สึกงุ่นง่านไม่หาย “งั้นข้าจะรอ… ” “ไม่ต้อง… เดี๋ยวข้าตามกลับไป” ซูเจียวรีบกล่าว… ทำให้สามีของนางต้องกลับไปก่อนเพราะรู้สึกหนาวเหมือนจะเป็นไข้ อาจเป็นเพราะว่าเขาใช้ร่างกายทำงานอยู่ท่ามกลางแสงแดดร้อนมาทั้งวัน ครั้นเมื่อมาเจอกับน้ำเย็นร่างกายจึงปรับตัวไม่ทัน ซูเจียวมองส่งจนร่างของสามีลับไปจากสายตา… และตอนที่นางขยับกายลุกขึ้นมานั่งคุกเข่า จู่ๆ ร่างสูงใหญ่กำยำก็พุ่งออกมาจากพงหญ้าที่ซุ่มดูอยู่ข้างหลัง “อ๊ะ… ” ซูเจียวสะดุ้งเมื่อโดนจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว… ครั้นเมื่อเหลียวกลับมามอง นางก็ต้องตกใจเมื่อแทบช็อกเมื่อพบว่าชายที่กำลังจับลำเอ็นยาวใหญ่แทงเข้าใส่รูสวาทของนางอย่างแรงนั้นคือลี่ถังพ่อสามี “ท่านพ่อ… อ๊ะ… อ๊ายยยยย… ” ซูเจียวสะดุ้ง นางร้องอุทาน ก่อนที่เสียงตกใจนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นเสียงของความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่เมื่อลี่ถังเอามือรวบสะโพกของนางแล้วโก่งเอวแทงลำเอ็นรัวเข้าใส่เป็นจังหวะ “อ๊ายยย… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ” ซูเจียวเพิ่งอารมณ์ค้างมาจากสามีของนาง… ร้องครวญครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน

“แดนน์จ๋าแดน” เรียกแล้วรั้งให้ใบหน้าครึ้มเคราคลุกเคล้าลงมาถากทิ่มตอเครากับสองเต้าอวบใหญ่ สั่น ส่าย ขึ้นรับสัมผัสอย่างโหยหา แดนเนียลทั้งฟัดทั้งดูดนมสลับไปมา เม็ดหัวนมเป็นทรงสวยโดนปลายลิ้นรวบเลียจนแข็งตั้งเป็นตุ่มไต รูขุมขนรอบวงป้านหัวนมขยายออกด้วยความรู้สึกตื่นตัวเพราะลิ้นของลูกเขยระรัวเลียดูดกลืนเอาไว้ในอุ้งปาก “เสียว... อูย ดูดแรงจังแดนน์” นวลพรรณเปล่งเสียงระบายความรู้สึกออกมาได้เพียงสั้นๆ “ก็ของแม่นวลน่าดูด... ทั้งอวบทั้งใหญ่” ดูดนมจนหนำใจ แดเนียลคลายริมฝีปากจากเม็ดหัวนมแดงเรื่องแล้วกอบใบหน้าของหล่อนให้แหงนขึ้นรับริมฝีปากรกไรหนวดของเขาที่บดนาบลงมาจูบเคล้ากันเร่าร้อนนัวเนีย “อ่าห์... ” ด้วยริมฝีปากที่ผนึกแน่นเข้าหากันอีกครั้ง ลิ้นกับลิ้นสอดล้วงเข้ารัดเลียกันพัลวัน แลกสัมผัสดูดดื่มแทบลืมหายใจไปชั่วขณะ “นมใหญ่เหลือเกิน... อ่าห์ ชอบ” เขยหื่นพรมจูบลงมาที่สองเต้าอีกรอบ

จากนักแสดงบทนางร้ายไร้สมองในซีรี่ส์อย่างหว่านชิงจบชีวิตในโลกเดิม กลับพบว่าตัวเองกลายเป็น “องค์หญิงใหญ่” ในโลกใหม่ที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย แต่เธอก็ไม่ได้มาเปล่าๆ เพราะเธอมีระบบ AI ที่จะให้คะแนนจากความปั่นสุดฮาของเธอ! การต่อสู้ในวังหลวงไม่ใช่แค่เรื่องของความรัก แต่เป็นการเอาชีวิตรอดในเกมที่เธอไม่เคยคิดว่าจะได้เล่น!

“ฮึ่ก... อ๊อย” คนโดนดูดนมสะดุ้งคราง แม้อยากผลักไสศีรษะของพ่อผัวที่ก้มลงมาฟอนฟัดสองเต้า รัวลิ้นดูดรัดปลายหัวนมไว้ในอุ้งปากเหมือนอดอยากมานาน “หยุด... อย่า” ดาหวันดิ้น หากความเสียวที่กำลังกำซาบซ่านไปทั่วเรือนกายก็ทำให้สองมือของหล่อนที่ทุบรัวอยู่กับปั้นไหล่ของพ่อผัวตกลู่ลงข้างลำตัว ร่างกายไร้สิ้นเรี่ยวแรงจะขัดขืน แพ้พ่ายต่อความปรารถนาที่ซ่อนเร้นอยู่ในอารมณ์ของตัวเอง “อูยยย... ” ดาหวันร้องคราง ริมฝีปากบิเบ้ห่อรัดเป็นวงกลม เมื่อปลายลิ้นร้อนๆ ของพ่อสามีบดขยี้ไชชอนเม็ดหัวนมแดงๆ เอาไว้ในอุ้งปาก

“โอ้วววว… ” ยูมิอุทานด้วยความตื่นเต้น สองสาวนั่งดูหนังเพลินด้วยความลืมตัวจนน้ำเดิน นั่งหนีบหน้าขาบิดไปบิดมา เส้นขนลุกซู่ หัวนมชูชัน รู้สึกเสียวซ่านมีอารมณ์ทางเพศขึ้นมาอย่างประหลาด หลังจากดื่มน้ำที่อดัมส์วางไว้ให้ จากนั้นไม่นาน เสียงบานประตูห้องถูกผลักเข้ามาพร้อมกับผู้ชายสี่คน พากันก้าวเข้ามาในห้องด้วยแววตากลัดมัน ทุกคนอยู่ในสภาพนุ่งกางเกงในตัวเดียว อวดลำเนื้อยาวใหญ่ตุงแน่นเต็มเป้า “ว้าย… พวกนายเข้ามาทำไม”

“ผู้ชายคนนั้นพลาดไปแล้ว... ของคุณน่ากินออกอย่างนี้ เป็นผมคงอดใจไม่ไหวแน่ๆ” เขาพูดพลางเลียริมฝีปาก ก่อนจะฝังใบหน้าลงไปจูบฟัดกลีบเนื้อสาวตรงหน้าอย่างหื่นกระหาย “อื๊อ... ” อรทัยดิ้นเล็กน้อย พยายามดันศีรษะของเขาเอาไว้ หากความเสียวซ่านที่มีมากกว่าก็ทำให้ต้องยอมแบะอ้าให้เขาเชยชมเอาตามแต่ใจ “ปล่อยให้ผมกินเถอะนะครับ... ไม่ต้องกลัว ของคุณหอมดีจัง... ผมชอบที่สุด กลิ่นคาวเนื้อสดสะอาดแบบนี้กระตุ้นอารมณ์ดีนัก”