คู่กัด

โรส สาวสวยแสนเซ็กซี่แต่นิสัยแสนร้ายกาจ ผู้ที่มีความสามารถในการล่อลวงให้หนุ่มๆหลงรักแล้วหักอด แต่กับเขาที่ไม่ว่าเธอจะยั่วเขาขนาดไหนแต่เขาก็ไม่เคยสนใจเธอ มีแต่ร้ายใส่เธอ ไฟ ทนายหนุ่มที่พ่อของโรสไว้ใจให้ช่วยดูแลหญิงสาว ใครๆก็บอกว่าเขาเป็นคนที่แสนดี แต่กับเธอทำไมเขาถึงได้ใจร้ายนัก

"หึ อย่างนายฉันไม่เสียเวลาครางหรอก ครางไปก็ไม่เสียว เพราะของนายมันเท่านิ้วก้อยฉันเอง"

ตอนนี้ภูริทัศน์ยืนหน้าถมึงทึงอยู่ ในห้องเช่าที่อพาทร์เม้นเล็กๆแห่งหนึ่ง ร่างบางของผู้หญิงในวัย25กำลังยืนประจันหน้ากับเขา ร่างสูงมองไปยังเด็กวัย3ขวบที่เธออุ้มอยู่ก่อนจะเอ่ยออกมา "เอาลูกมาให้ฉันแพรชมพู เธอต้องการเท่าไหร่ว่ามา" "ลูกของแพรทำไมแพรต้องให้คนอื่นด้วยคะ คุณป๋ากลับไปเถอะคะ อย่ามาสร้างเรื่องให้คนอื่นเขาลำบากใจเลย" "อย่างเธอเนี่ยเหรอจะมีปัญญาเลี้ยงลูกฉัน" "แพรก็เลี้ยงของแพรมาได้ตั้งนานนี่คะ" "เลี้ยงได้กับเลี้ยงให้ดีมันต่างกันนะแพรชมพู แล้วไอ้ห้องที่เธอเช่าอยู่เนี่ย เอากันทีก็ลั่นไปทั้งตึกแล้วมั้ง" "อย่ามาหยาบคายนะ แพรก็อยู่ของแพรกับลูกมาได้ คุณป๋าก็คิดเสียว่าเราไม่เคยรู้จักกัน" "อ้อ เธอชอบแจกฟรีสินะ ฉันต้องการพระพายไปเลี้ยงเอง ส่วนเธอฉันไม่สนใจ" "แต่ในใบเกิดพระพายระบุว่าไม่มีบิดา คุณป๋าไม่มีสิทธิ์ในตัวแก ประตูอยู่ตรงนั้นไม่ส่งนะคะ"

เคยได้ยินมาว่าอะไรที่ได้มายากๆ มักมีค่าเสมอ ไม่รู้ว่าเชื่อได้มากหรือน้อยแค่ไหน แต่ก็เอาเถอะ! เพราะเป้าหมายของเธอคือเขา 'พาลัน' หนุ่มวิศวะคนนั้น คนที่แสนจะเย็นชาไม่เคยมีใครเคยเห็นแม้แต่รอยยิ้ม แต่ถึงอย่างนั้นบรรดาสาวๆ ก็พากันส่งสายตาวิบวับทุกครั้งที่เขาเดินผ่าน ก็แค่...สูง 185 เซนติเมตร ตาคมดูดุ จมูกมีสันจนน่ากัด ผิวขาวใสเหมือนบอยแบรนด์เกาหลี ชอบปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาสีขาวลงมาสามเม็ดให้ลุคกร้าวใจ เท่านั้นเอง จะจีบยากสักเท่าไหร่กัน เธอเป็นถึงดาวมหาวิทยาลัยเชียวนะ ต้องมีหวั่นไหวกันบ้างแหละหน่า... "ละเมอ?" "ละเมอว่ารักแถบได้ป่ะ" "เพ้อเจ้อ" "อุ้ย! เจ็บอะ" "ไปเล่นตรงโน้นไป" "ทำไม กลัวหวั่นไหวหรอ" "อยากมีผัวขนาดนั้นเลย" "อืม อยากมีผัวชื่อพาลัน"

เสิ่นเฉิงแฝดผู้พี่หายตัวไประหว่างเดินทางไปเจียงซี เสิ่นต้าเหนิงแฝดน้อง จำต้องปลอมตัวใช้ชีวิตแทนพี่ชาย จนกว่าจะหาตัวพี่ชายพบ

เพราะไม่มั่นใจว่าคุณครูคนใหม่เป็นสาวแท้หรือสาวเทียมที่มาใกล้น้องสาวสุดหวง เขาในฐานะจอมมารเจ้าของไร่จึงต้องทำทุกอย่างเพื่อกันเจ้าหล่อนออกห่าง แต่ที่ไหนได้เมื่อพบเนื้อแท้ที่ทั้งหอมและหวานจนไม่อาจปล่อยให้หลุดมือไปได้ เขาจึงต้องทำทุกทางเพื่อรั้งหัวใจเธอไว้ แม้บางครั้งต้องแกล้งตีหน้าเป็นจอมมารใจร้ายก็ยอม “ตอนแรกฉันตั้งใจว่าจะรับผิดชอบให้เกียรติในสิ่งที่ทำลงไป แต่เมื่อพูดแบบนี้แสดงว่าไม่ต้องการ ไม่ยักรู้ว่าทำเป็นเล่นตัวไปงั้นที่แท้ก็พวกได้แล้วเปลี่ยนใหม่ไปเรื่อยๆ ทำไมเมื่อคืนมันไม่สะใจหรือไง โทษฉันไม่ได้ดันไม่เคยเอง แต่ขนาดไม่เคยเธอยังร้อนแรงครางซะลั่นห้องขนาดนั้น ถ้าเคยๆ แบบนี้จะลุกขึ้นยั่วก่อนหรือเปล่า” “คุณดนัย” หนึ่งฤทัยเรียกชื่อเขาลั่นแล้วฟาดฝ่ามือใส่เต็มทีสองครั้ง “เลว ไอ้ผู้ชายห่วยแตก” เธอตะโกนใส่หน้าโดยไม่มีคำว่าเกรงใจอีกต่อไป “เออ ไอ้ผู้ชายห่วยนี่แหล่ะจะผูกชีวิตเธอไว้ที่นี่เอง ต่อไปนี้อย่าคิดว่าจะได้กลับไปกรุงเทพฯนะ ตายอยู่ที่ไร่นี่แหล่ะ”

นั่งด่าตัวละครอยู่ดีดี ดันเข้ามาอยู่ในร่างของนางร้ายในนิยายเสียได้ ซ้ำยังตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่าสังหารพี่สาวตนเองอีกด้วย รอบด้านมีแต่คนหมายเอาชีวิต มารดามันเถอะ! ใครก็ได้ พาข้าออกจากนิยายเล่มนี้ที!

เขาอยากกระชากเธอเข้ามาจูบสั่งสอนทุกครั้งเวลาที่ถูกเธอเชิดใส่และทำหน้าบึ้งตึงกับเขา และเขาแทบอยากจะฆ่าผู้ชายทุกคนที่เข้าใกล้เธอ ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอว่าเกลียดเขานักหนา แต่เขาก็อยากรู้นักว่ายามที่เน้ำแข็งอย่างเธออยู่ใต้ร่างเขาเธอจะร้อนแรงมากแค่ไหน

เธอช่วยชีวิตผู้ชายคนหนึ่งไว้ด้วยความบังเอิญ แต่ใครจะรู้ว่ามันคือการหาเหาใส่หัวดีดีนี่เอง ชีวิตที่แสนเรียบง่ายของเธอเปลี่ยนไปตลอดกาลและเขากักเก็บเธอไว้ใต้ร่างอย่างเป็นเจ้าของ//ถึงจะดูร้ายแต่ก็คลั่งรัก เมื่อมาเฟียผู้ที่แสนเย็นชาและไร้หัวใจต้องมาเจอกับสาวน้อยผู้ดื้อรั้นและไม่ยอมคน เรื่องราวมากมายเกิดขึ้นจนทำให้ทั้งสองคนได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน ความไกล้ชิดระหว่างชายหญิงมันก็เกินจะห้ามใจ แต่ท้ายที่สุดแล้วชีวิตที่แสนอันตรายของเขาก็ไม่อาจพาเธอไปเสี่ยงอันตรายด้วยกันได้อีก ช่องว่างของการใช้ชีวิตที่ต่างกันมันอาจทำให้คนสองคนไม่อาจอยู่ด้วยกันได้แม้จะรักกันมาก แต่เขาก็พยายามแล้วที่จะทำทุกทางเพื่ออยู่กับเธอหรือที่จริงแล้วเขาต้องยอมปล่อยเธอไปจริงๆ

"พอแล้วนาวิน เราจะไม่มีแรงอยู่แล้ว" "พี่ตัวหอมจัง ผมขอดมหน่อย" "นาวินนายจะหื่นตลอดเวลาไม่ได้นะ วันนี้หลายรอบแล้ว ยังไม่พออีกหรือ" "ผมยังไม่ได้พูดเลยว่าจะขอทำอีก แสดงว่าพี่อยากให้ผมทำอีกใช่ไหม" พระเอก - นาวิน หัวหน้าทีมวิศวกรออกแบบไฟแรงวัย 27 ปี รูปร่างสูง ขาว ตี๋ ใส่แว่น มีบุคลิกเป็นคนเงียบเงียบ หน้านิ่ง พูดน้อย ไม่ค่อยชอบแสดงความรู้สึก แต่ถ้าเป็นคนพิเศษของใจ เค้าจะกลายร่างเป็นเจ้าลูกหมาโกลเด้นตัวโตที่แสนจะขี้อ้อน เอาใจเก่ง และจ้องจะเลียปากเจ้านายอยู่เรื่อยไป นายเอก - ณัฐฏ์ ผู้ชายผู้จัดการฝ่ายขายมือหนึ่งของบริษัทวัย 29 ปี รูปร่างสูงโปร่ง คิ้วหน้า ตาโต ยิ้มมีเสน่ห์ พูดเก่ง อัธยาศัยดี เป็นที่รักของทุกคนที่ได้รู้จัก ได้พูดได้คุยด้วย และชีวิตที่แสนสนุกสนานของเขาต้องเปลี่ยนไป เมื่อเขาถูกโอนย้ายให้มาทำงานประกบคู่กับคุณวิศวกรหนุ่มหน้านิ่ง ที่ใครๆก็ว่าเขาคนนั้นโหด แต่เอ๊ะ..ทำไมไม่เหมือนกับสิ่งที่เขาเห็นเลย **พระเอก ที่คนอื่นเห็น = สุนัขพันธุ์บางแก้ว** **พระเอก ที่นายเอกเห็น = สุนัขพันธุ์โกลเด้น**