All

แอบรักคนมีเจ้าของมา 3 ปี แต่พอรู้ว่าเธอเลิกกับแฟนแล้ว มีหรือที่เขาจะปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือ เขาจึงจัดการยัดเยียดตัวเองให้พี่สาวคนสวยทั้งตัวและหัวใจ

มึงไม่ใช่กาแฟธรรมดา แต่มึงคือกาแฟที่มีค่ามากที่สุดสำหรับกูและมึงไม่ใช่กาแฟที่มีคุณค่า เพราะมึงเป็นมากกว่ารสชาติที่มันคู่ควร

ใครจะเชื่อว่าหญิงสาวหน้าตาสะสวยอย่าง “คาริสา” จะยังครองความเป็นโสดมาจนทุกวันนี้ บางคนบอกว่าเธอมาตรฐานสูงเกินไป บางคนบอกว่าเธออาจจะเคยเจ็บช้ำจากความรักจนเข็ดขยาด แต่เหล่าเพื่อนสนิทต่างคิดไปในทางเดียวกันว่าเธอกำลังรอ “คนไกลบางคน” เธอมั่นใจว่าไม่ได้ยึดติดกับคำสัญญาที่ให้ไว้กับ “กฤษณ์” เพื่อนชายคนสนิทที่คิดไม่ซื่อ ทว่าเด็กหนุ่มที่ปรากฏในความฝันบ่อยครั้ง กับสัญญาแต่งงานเด็กเล่นเมื่อสิบปีก่อนที่ยังอยู่ในกรอบรูปวันปัจฉิมนิเทศน์ที่ผนัง กลับคอยย้ำเตือนให้เธอไม่อาจลืมเขาได้สักวัน จนกระทั่ง...เขามายืนอยู่ตรงหน้าเธอพร้อมเอ่ยทวงสัญญาด้วยสีหน้าจริงจัง

ความหอมหวานที่ได้รับทำเอาคเชนทร์แทบจะลืมไปแล้วว่าเขาไม่เคยทำเรื่องแบบนี้กับใครที่ไหนมาก่อนแก้วเจ้าจอมคือคนแรก ยิ่งได้รู้ว่าหล่อนไม่ประสาเขายิ่งภูมิใจกับสิ่งที่ได้รับ แม้จะได้มันมาด้วยการกระทำที่ไม่สมเป็นสุภาพบุรุษ แต่ลึกๆ ก็ยังดีใจอยู่ดี จูบแรกของเธอ...

“โอ๊ย! ปล่อยข้า ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้” มูนาร้องสั่งหลังถูกมือใหญ่ตวัดเข้าที่เอว อารามตกใจเพราะกลัวความลับจะถูกเปิดเผยหญิงสาวจึงออกแรงดิ้นสุดกำลัง “เนื้อตัวของเจ้าทำไมถึงได้นุ่มนิ่มเหมือนผู้หญิงเช่นนี้เล่า พ่อหนุ่มน้อย” ลมหายใจร้อนๆ พร้อมเสียงกระซิบดังไม่ห่างจากใบหน้าสวยคม มูนาหลับตาปี๋ หัวใจเต้นตึกตักจนนับแทบไม่ทัน สองมือน้อยก็ยกยันที่แผงอกกว้างเอาไว้สุดแขน “ปล่อยข้านะท่าน” “ข้าไม่ปล่อยจนกว่าเจ้าจะบอกข้าว่าทำไมเนื้อตัวของเจ้าได้ถึงนุ่มนิ่มเหมือนผู้หญิงเช่นนี้” ฟารีฟยังแกล้งไขสือต่อไป ทั้งที่รู้อยู่เต็มอก คนสนิททั้งสองที่นั่งอยู่บนม้าได้แต่พากันส่ายหน้าอมยิ้มกับการกระทำของนายเหนือหัว หรือจะเรียกให้ถูกก็คือองค์รัชทายาทลำดับที่สองแห่งประเทศอัสคาซาน ที่ชีวิตผกผันต้องระหกระเหินออกมาอยู่นอกวังเพื่อความปลอดภัย

เขามากด้วยตัณหา เธอถวิลหาเงินตรา เมื่อเส้นทางของคนทั้งสองมาบรรจบกัน ทุกอย่างก็ลงตัว แต่แล้วสัญญาลับก็พรากให้ทั้งสองออกจากกัน *** วายุชายหนุ่มที่ไม่คิดจะมีความรัก มีเพียงตัณหา เขายอมจ่ายไม่อั้น ถ้าเขาพอใจ เธอหญิงสาวที่ถึงตาจน ต้องยอมทอดกายให้เขา เพียงเพราะต้องการเงิน เขารู้เธอมีลูก เขาไม่ติด แต่ทำไมเขารู้สึกว่าเธอเป็นสาวบริสุทธิ์ แล้วเด็กคนนั้นลูกใคร ความสงสัยยิ่งทวีคูณไปอีก เมื่อไปเจอรูปถ่ายขณะที่เธอกำลังท้องถ่ายกับพี่ชายของเขา เขาเลวถึงขั้นนอนกับพี่สะใภ้ด้วยเชียวหรือ

เธอสวยเลือกได้จนสามารถปรายเสือร้ายให้เป็นแมวเชื่อง ๆ ได้ “จีบฉันไม่ง่ายหรอกนะคะ ฉันไม่สนใจจะเป็นของเล่นบนเตียงให้ใคร” “แหมใครจะใจร้ายให้คุณอยู่ในฐานะของเล่นกันล่ะครับ อย่างคุณต้องพิเศษกว่านั้นอยู่แล้ว” “พิเศษแบบไหนล่ะคะ คู่ขา คู่นอนหรือว่าเด็กคุณ” “นั่นสิครับ แบบไหนดี” “คู่นอนดีไหมคะ จบแล้วก็จบกัน ไม่ต้องยืดเยื้อ” “คุณชอบทำให้ผมประหลาดใจอยู่เรื่อยกับความตรงจนน่าใจหาย” “นักธุรกิจนี่คะ อ้อมค้อมไปก็เสียเวลาเปล่า ๆ สู้ยิงประตูเลยดีกว่า” “ถ้าอย่างนั้นคืนนี้เลยไหมล่ะครับ”

"ขอบคุณนะครับ ที่คุณเข้ามาในชีวิตของผม" ชายหนุ่มก้มลงจูบที่เปลือกตาของหญิงสาวที่ถูกเขาโอบกอดอยู่ "ฉันต่างหากละค่ะ ที่ต้องขอบคุณ คุณเสียมากกว่า ที่วันนั้นคุณรับเราสองแม่ลูกมาอยู่ที่นี่กับคุณด้วย"

“ราคามันน้อยเกินไปหรือไงถึงต้องรีบถอดออก” เสียงห้วนที่ดังอยู่ด้านหลังทำให้อีกคนตัวแข็งทื่อ พยายามคิดว่าตัวเองหูฟาดไป แต่มันไม่ใช่ เมื่อเธอเห็นเงาของเขาในกระจก “คุณ...คลินท์” นิธาราตกใจหน้าซีดเผือด ใจหล่นหายไปอยู่ตาตุ่มเมื่อได้พบหน้าคนเคยรักอีกครั้ง ทั้งที่เธอคิดว่าชาตินี้คงไม่ได้มีวันได้พบเขาอีกแล้ว “แค่เห็นหน้าผัวเก่าก็ถึงกับช๊อกไปเลยหรือไง” พูดจบ คลินท์ก็ยิ้มมุมปาก “ฉะ...ฉัน...” “นอกจากช๊อกแล้วยังพูดไม่ออกอีกด้วย คงดีใจมากที่ได้เห็นหน้าผัวเก่า น่าประทับใจจริงๆ” พูดจบคลินท์ก็ตบมือสองสามครั้ง “ฉัน...ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับคุณ” นานหลายนาทีกว่าเธอจะเอ่ยตอบเขากลับไป อึดใจต่อมาก็รีบถอยหนี “รังเกียจผัวเก่าเหรอ ถึงไม่ยอมให้ผัวเก่าโดนตัว” คลินท์เหยียดปากยิ้ม พลางสอดสองมือล้วงกระเป๋าด้วยท้วงท่าสบาย “คุณไม่ใช่สามีของฉัน กรุณาอย่าพูดแบบนี้อีก” พูดจบก็เดินหนีตรงไปที่ประตู แต่ช้าไปว่ามือหนาที่กระชากเพียงครั้งเดียวร่างเล็กก็ถลาเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด

ย่าหยานักเขียนสาวที่ขับรถออกมาหาแรงบันดาลให้งานเขียนชิ้นใหม่ หลังจากที่สมองตันคิดอะไรไม่ออกมาเป็นเดือนแล้ว เธอมีรถเก๋งกลางเก่ากลางใหม่อยู่หนึ่งคันที่หามาด้วยน้ำพักน้ำแรงของเธอเอง ปกติเธอทำงานอยู่ที่บ้านไม่ค่อยได้ออกไปเจอผู้คนเท่าไหร่ ชีวิตเธอมีแค่งานกับงาน พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เธอยังเล็ก ย่าหยาอาศัยอยู่กับแม่จนเมื่อสองปีก่อนแม่พบรักใหม่กับหนุ่มใหญ่ชาวต่างชาติและย้ายไปอยู่ที่ต่างประเทศ เธออยากใช้ชีวิตที่เมืองไทยจึงไม่ได้ตามแม่ไปด้วย แท้ที่จริง เธอรู้สึกเหมือนเฝ้ารออะไรบ้างอย่าง หรือมีใครสักคนรอเธออยู่ . . . . . . . . . ปลายนิ้วที่สัมผัสใบหน้ารบกวนการหลับใหลทำให้หญิงสาวค่อยๆ ลืมตาขึ้น เมื่อปรับสายตาอยู่ครู่หนึ่งจึงรู้ว่ามีดวงตาคมปลาบคู่หนึ่งจ้องมองอยู่ ลมหายใจอุ่นร้อนที่ปะทะผิวแก้มทำให้เธอรู้ว่านี่ไม่ใช่ความฝัน ย่าหยาตื่นตกใจพยายามขยับตัวหนีแต่แขนสองข้างถูกกดลงข้างตัว "จะดิ้นหนีไปทำไมเล่า อุตส่าห์ปีนขึ้นเตียงฉันได้แล้วนี่" "!" ดวงตากลมเบิกกว้าง เธออ้าปากจะปฏิเสธแต่กลับไม่มีเสียงออกมา ทำไมจู่ๆ เธอเปล่งเสียงไม่ได้!

หน้าที่ล่าม(แบบไม่ธรรมดา) ของ 'มัทรี' ว่ายากแล้ว แต่เวลามองหน้า 'คุณทิม' คนที่เธอเป็นล่ามให้แล้วพยายามทำใจให้ไม่สั่นนี่สิ ยิ่งยากกว่า!!

ฟางเหนียงถูกส่งไปเป็นเครื่องบรรณาการแด่จิ้งจอกเก้าหาง แต่ผู้ใดจะคิดว่าจิ้งจอกเก้าหางตนนั้นจะกลายเป็นตำนานที่มีชีวิต และนางถูกส่งมาแต่งให้กับเขา เช่นนั้นบุรุษจึงเคี่ยวกรำนางทั้งคืน!

ฉันเพิ่งสังเกตเห็นว่าผู้ชายห้องเราก็หน้าตาดีไม่แพ้ห้องคนอื่น และที่สำคัญดุ้นพวกมันก็ใหญ่มากด้วยนะ ฉันไปแอบเจอคลิปเอากันของไอ้นนท์ คXยแม่งเป็นลำยาวเหมือนกระบองเลยแหละ ฉันคิดว่าของคนอื่นก็ต้องมีดีไม่น้อยเหมือนกัน

เพราะอาการป่วยของคุณปู่เธอเลยจำเป็นต้องยื่นข้อเสอนการแต่งงานให้กับเขาทั้งที่รู้ว่าเขามีคนที่ชอบอยู่แล้ว ส่วนเขาทั้งที่มีคนที่ชอบอยู่แล้วแต่ก็ยังตอบรับข้อเสนอการแต่งงานเพราะต้องการตอบแทนบุญคุณและข้อเสนอของเธอ โดยมีข้อสัญญาที่ทั้งสองต้องทำตาม โดยเฉพาะข้อสัญญาข้อสุดท้ายที่ปู่ของเธอขอ

แม้ไม่อยากเป็นสมภารกินไก่วัด แต่ไก่ก็น่าฟัดเสียจนเขาอดใจไม่ไหว 'ภคิน' ไม่เคยคิดจะก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของบิดา แต่ที่ยอมไม่ได้ เพราะท่านคิดจะยกย่องแม่เล้าให้เป็นเมียออกนอกหน้า หนำซ้ำยังเอาลูกเล้ามาฝากเป็นนักศึกษาฝึกงานในออฟฟิศเขาเสียด้วย แถมลูกเล้าแสนสวยยังกลายเป็นลูกที่แท้จริงของแม่เล้าที่คิดจะบินสูง เขาก็ยิ่งเพิ่มความชิงชังจนแทบจะขยี้เธอให้แหลกคามือ ‘ลลิล’ เมื่อเธอต้องการฝึกงาน เขาก็อนุญาต แต่จะฝึกแบบไหนนั้น เขาจะเป็นผู้กำหนดเอง เธอจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในงานที่เขามอบให้อย่างไม่มีข้อบกพร่อง ‘นางบำเรอ’ คือตำแหน่งที่เหมาะสม

เมื่อเธอกับเขากำลังจะรักกันและไปได้ดี แต่กลับต้องแต่งงานแทนลูกสาวเจ้านายเสียอย่างนั้น...และแล้วก็กลับกลายเป็นเขาที่เธอต้องแต่งงานด้วย แต่เขากลับมองเธอเป็นคนโกหกหลอกลวงไปเสียแล้ว ในด้านที่เธอไม่เคยเห็นจากเขาคนนี้ก็ปรากฏให้เห็นว่าเขานั้นร้ายกาจเพียงไหน

เดเรค เบอร์ยาน็อฟสกี้ เจ้าพ่อค้ายาชูกำลังและยาเพิ่มสมรรถภาพทางเพศรายใหญ่ของโลก ต้องโมโหจนหัวฟัดหัวเหวี่ยง เมื่ออยู่ๆ ตนก็ตกเป็นจำเลยสังคมในคดีที่ชายสูงวัยกินยาของทางบริษัทแล้วดันไปตายคาอกสาววัยเอ๊าะ แต่นั่นก็ไม่เท่ากับการที่เขาจะต้องโดนฟ้องร้องและขึ้นโรงขึ้นศาล แถมยัยทนายความสาวสุดเชย แต่ฝีปากจัดจ้านของฝ่ายตรงข้ามยังเป็นถึงคู่หมั้นที่เขาไม่ปรารถนา และในเมื่อแม่ตัวดี ‘สะเออะ’ มาหาเรื่องให้เขาปวดกะบาลดีนัก เขาก็จะจับสาวเจ้ามากักขังไว้ใต้อาณัติ แล้วลงโทษในความอวดดีด้วย ‘บทรัก’ ร้อนฉ่าองศาเดือด และ ‘ขยับสับสอด’ ชนิดไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน! อารดา วิสเลอร์ ทนายความสาวน้องใหม่ไฟแรง สาวเชยผู้มีบุคลิกขัดแย้งในตัวเองขั้นรุนแรง แทบ ช็อกเมื่อได้รู้ว่าคู่หมั้นของตนคือคนที่เธอ ‘แอบรัก’ มาตั้งแต่วัยเยาว์ ทว่าถึงแม้จะมีใจให้เขาหน้าที่ย่อมมาก่อนความรู้สึกส่วนตัว และถ้าเขาทำผิดจริงๆ เธอก็จะทำทุกวิถีทางให้เขาแพ้คดีความและไปรับโทษทัณฑ์ให้จงได้ ถึงแม้จะต้อง ‘เฉือนหัวใจ’ ตัวเองก็ตาม!

“ฉันไม่เคยรักเธอตั้งแต่แรกรีบหย่าแล้วไปซะอย่าให้ฉันต้องส่งเธอไปลงนรก”ผัวสาระเลวที่คิดจะส่งเมียตัวเองไปขายชายแดนเพราะว่าต้องการเพียงแค่ใบหย่า แต่ไม่มีทางที่เธอจะยอมและจะไม่มีวันให้ผู้หญิงหน้าทั้งนั้น

“พราด้า กุชชี่ หรือหลุยส์ อยากได้อันไหน... แลกกับการมาเหยียบพี่หนึ่งครั้ง” (พระเอกคลั่ง นางเอกเก็บกด)

วันละสามเวลามากกว่าอาหาร เห็นจะเป็น สุรา สุรา สุรา... ท่านอามัวแต่ร่ำสุรา เมื่อใดจะร่ำนารีบ้างเล่า