สะใจ

แม่ทัพไป๋เฟยหลงจากคนช้ำรัก ที่ต้องมากลายเป็นคนหนีรัก เขาไม่มีทางจะหลบหนีฮูหยินพระราชทานที่ไม่เต็มใจรับผู้นี้ได้ เขาเป็นบุรุษที่ชื่นชอบหญิงงาม รูปร่างกำลังดีน่ารักน่าใคร่ แต่องค์หญิงที่ตัวอ้วนใหญ่ผู้นี้เขาเกิดมาหลงรักเขาตั้งแต่แรกพบหน้า นางไปขอสมรสพระราชทานยัดเยียดตนเองมาเป็นฮูหยินของเขาจนได้ ทำให้เขาจำใจแต่งนางเข้ามา แต่เขาก็มิได้สนใจนางเลย เขาไม่ไปเข้าหอ ไม่นับว่านางเป็นเมีย เพราะแม่กายของเขาถูกบังคับ แต่ยังเหลือจิตใจที่ใครจะมาบังคับเขามิได้ เขาพยายามหลีกเลี่ยงนางให้มากที่สุด จนเขาหนีไปรบที่ชายแดนไม่กลับจวนเป็นเวลาสามปี แม้นางจะเขียนจมหมายส่งไปหาเขามิได้ขาด แต่เขาไม่เคยตอบจดหมายของนางเลย จนวันหนึ่งเขากลับมายังจวนของตนเอง พบกับหญิงงามผู้หนึ่งที่ยื่นหนังสือหย่าที่นางลงชื่อแล้วให้เขา แล้วก็ย้ายออกจากจวนของเขาไป แต่เขาที่จ้องมองหญิงงามที่บัดนี้งดงามปานจะล่มเมือง รูปร่างอวบอิ่มน่ารักน่าใคร่ยิ่งนัก และเป็นสตรีแบบที่เขาชื่นชอบ เขาตกหลุมรักนางทันที แต่มันสายไปเสียแล้ว นางเดินออกไปไม่หันมามองเขาเลยด้วยซ้ำ แม่ทัพหนุ่มจะทำเช่นไรต่อไป …..

....ความสัมพันธ์ที่ควรจบลงเพียงชั่วข้ามคืน กลับถูกสานต่อด้วยแรงราคะร้อนแรง ต่อให้คิดว่าตัวเองแน่สักเพียงไหน สุดท้ายการเอาใจลงไปเล่นกับความสัมพันธ์แบบนี้ล้วนต้องเจ็บทุกฝ่าย.... "เป็นเชี้ยไรของมึงวะ!" อาโปกุมไหล่ข้างที่ถูกผลักกระแทกประตูด้วยความเจ็บก่อนจะตะโกนใส่คนทำอย่างหงุดหงิด "มึงตั้งใจจะหนีกู?" ฮิลล์ชี้นิ้วไปที่อีกฝ่ายขบกรามถามอีกฝ่ายเสียงเข้ม "กูจะหนีมึงทำไม เราเป็นอะไรกันกูถึงต้องหนี" อาโปเห็นอีกฝ่ายโมโหก็อดยั่วอารมณ์ไม่ได้ ชอบทำให้กูเจ็บตัวดีนักไอ้ห่านี่ "ก็เป็นคนที่เอากันเวลาเงี่ยนไง!" คำตอบที่พ่นออกมาจากใบหน้าหล่อเหลานั่นทำให้เขาจุกเหมือนโดนหมัดน็อก "ถ้างั้นมึงขาดที่ระบายอย่างกูไปมันจะเป็นไร ทำไมต้องโมโห" สีหน้าที่ชะงักไปยิ้มเยาะเล็กน้อยก่อนตอกกลับอีกฝ่าย "อ้อ...ไม่ได้โมโหหรอก แต่คนของกูมีอะไรปิดบังกู กู! ไม่! ชอบ!" ฮิลล์ไม่พูดเปล่า เขาเดินเข้าประชิดตัวอาโปพร้อมทั้งยื่นมือไปบีบกรามของอีกฝ่ายแล้วพูดใส่หน้านั้นอย่างชัดถ้อยชัดคำ ราวกับต้องการใช้คำพูดตนเองเป็นใบมีดกรีดทรมานเหยื่อย่างช้าๆ

คำทำนายทายทักว่า ‘ของขวัญ’ กำลังดวงตก นอกเหนือจากอุบัติเหตุที่ร้ายแรงที่สุดในชีวิต ก็คือฝันร้ายที่ทำให้จิตล่องลอยไปในที่ที่ไม่เคยไป มือใครต่อใครพยายามไขว่คว้าให้เธอเดินตาม หลายต่อหลายครั้งที่เกือบไม่ได้กลับ ‘องศา’ คือคนที่ประคองดวงชะตาดวงนี้ไม่ให้ดิ่งลง นอกเหนือจากสิ่งที่มองไม่เห็น ความรู้สึกดีๆ ชัดเจนขึ้นเมื่อได้ใกล้ชิด ก็คิดว่าเคยคบ เคยรัก ‘ของขวัญ’ จึงทุ่มหมดหน้าตัก ไม่คิดไม่ฝันว่าวันหนึ่งทุกคนจะบอกกับเธอว่าองศาเดียวที่เธอรัก ‘เขาเป็นแค่คู่หมั้นปลอมๆ’

"มอบใจให้แต่กลับถูกหักหลัง นางเกือบตายด้วยน้ำมือของคนรัก ทว่ากลับรอดมาได้ครั้งนี้นางจะกลับมาแก้แค้นทวงคืนทุกอย่างที่เคยเป็นของนางอย่างไร้ความปราณี จะไม่มีแม้กระทั่งน้ำตาอีกต่อไป ...."

“อืม...งั้นเราสองคนเป็นอะไรกันดีคะ” “นุ่มอยากให้เป็นอะไรล่ะ” “เป็นเฟรนเซ็กส์ดีมั้ยคะ เป็นคู่นอน แต่ไม่ผูกมัดกัน ไม่หึงหวง ต่างคนต่างใช้ชีวิตเหมือนเดิม” “แต่ลุงอยากเป็นมากกว่านั้น” “อะไรคะ”

เมื่อเธอถูกดึงเข้ามาในเกมแค้น เรื่องราวที่แสนร้อนแรงจึงอุบัติขึ้น ความหลังฝังใจสมัยม.ปลายที่โดนเพื่อนกับคู่หมั้นหักหลัง ทำให้คลื่นคิดเอาคืนริกกี้ด้วยการวางยาผู้หญิงของริกกี้ ทว่าโชคชะตากลับเล่นกลด้วยการส่งผู้หญิงอีกคนมาให้ ...ผู้หญิงที่ไม่เคยยอมอะไรง่ายๆ และพร้อมเอาคืนเขาร้อยเท่าพันเท่า "ก็เอาสิ อยากร้องให้คนช่วยไม่ใช่เหรอ ร้องเลย" "....." "หึ! เงียบทำไมหรือกลัวคนจะรู้ว่าหน้าหมวยๆ ซื่อๆ อย่างเธอร่านขนาดไหนเวลาโดนใส่เข้าไป" "เออ! แล้วอย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกัน ไอ้สารเลว" แล้วใครคือคนที่เจ็บที่สุด เหมย หรือ คลื่น?

นางทะลุมิติเข้ามาในโลกแห่งนี้ เข้าร่างหญิงร้ายแห่งแคว้นต้าโจว ที่เป็นชายาเวยอ๋อง นางจะโดนสามีของนางกำจัด หนิงเยียนจำเป็นต้องสวมบทเป็นคนดี เพื่อไม่ให้สามีสังหารนาง

“นี่เองสินะ สัตว์ประหลาดตัวนี้” สัตว์ประหลาดเก้านิ้วบุเม็ดตะปุ่มตำป่ำที่ทำให้แม่ของเธอร้องร่ำโหยหวน สัตว์ประหลาดที่ทำให้หัวใจของเธอสูบฉีดพลุ่งพล่านทุกครั้งที่พวกเขาเริ่มบทรักครั้งใหม่ “ฉันรู้แล้ว” ตอนนี้เธอได้คำตอบแล้วว่าทำไมแม่ของเธอจึงหลงพ่อเลี้ยงจนโงหัวไม่ขึ้น

หลี่เยว่เล่อได้โอกาสย้อนกลับมาก่อนที่สกุลหลี่จะโดนประหารสิ้นทั้งสกุล สิ่งแรกที่นางคิดจะทำคือการกำจัดตัวต้นเหตุผู้ที่ใส่ร้ายสกุลหลี่ให้ตายไปเสีย เพื่อที่สกุลหลี่จะได้ไม่ต้องพบจุดจบเช่นเดิมอีก นางไม่อาจลงมือ ยิ่งไม่อาจให้เรื่องนี้ล่วงรู้ถึงท่านพ่อท่านแม่จึงคิดที่จะจ้างมือสังหารลับให้เป็นผู้จัดการแทน ให้ผู้อื่นลงมือตนรอดูเพียงผลลัพธ์ ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปตามที่นางคาดเอาไว้เป็นอย่างดี หากไม่ใช่ว่า ‘เซียวหลิงหลาง’ หรือหย่งไห่ชินอ๋องผู้มีอำนาจล้นมือดันมาล่วงรู้เรื่องที่นางตั้งใจจะทำเข้าเสียก่อน “สังหารขุนนางในราชสำนัก มีโทษประหารทั้งสกุล เปิ่นหวางไม่คิดว่าที่แท้คุณหนูเช่นเจ้าจะกล้าคิดทำการใหญ่เช่นนี้ได้” นางไม่มีทางเลือก จึงจำต้องทำข้อตกลงกับหย่งไห่ชินอ๋องผู้นี้เพื่อไม่ให้เขาเปิดโปงนางทำให้สกุลหลี่ต้องเผชิญเคราะห์กรรมที่เลวร้ายไม่ต่างจากชาติก่อนอีก

ชีวิตก่อนถูกกดขี่ข่มแหง ถูกทำร้ายทารุณมากเพียงใด ข้าจดจำขึ้นใจ ชีวิตนี้ ในเมื่อมีโอกาสใหม่ ที่ผ่านมา ไม่ว่าผู้ใดก็ตามที่เคยทำร้ายข้า แค้นนี้ของข้า จะต้องทวงคืน...