Short Stories & Novels

ผมเป็นผู้ชาย แต่กลับเป็นโรคประหลาดที่สามารถผลิตน้ำนมได้ เพื่อไม่ให้ใครมองว่าผมเป็นพวกวิปริต...ผมจึงพยายามเก็บเรื่องนี้เป็นความลับสุดยอด จนกระทั่งอาการมันแย่ลงเรื่อยๆ ผมเลยต้องแอบไปที่โรงพยาบาล แต่สิ่งที่ผมไม่คาดคิดคือ. หมอศัลยศาสตร์เต้านมที่ผมได้เจอจะเป็นรุ่นพี่สุดหล่อที่ผมแอบปลื้มมานาน! …

ในสถานการณ์ที่มีโรคระบาดหนัก เพื่อหาเงินมาเลี้ยงดูครอบครัวให้สุขสบาย ผมจึงหาอาชีพเสริมที่เป็นงานถนัดอย่างการเป็น----หมอนวดตาบอด แต่ผมคิดไม่ถึงเลยว่า ชั้นบนสุดของร้านหมอนวดตาบอด จะยังซ่อนบริการลับพิเศษบางอย่างเอาไว้ ลูกค้ารายแรกที่ผมต้องเจอหลังจากขึ้นไปทำงานบนชั้นสูงสุด คือหลิงเซียวเซียว ประธานหญิงคนสวยผู้ยิ่งใหญ่ในบริษัทที่ผมทำงานอยู่ เธออยากให้ผมบริการนวดเธอด้วยวิธีการพิเศษ...

สามีจงใจพาลูกชายของฉันไปช่วยตบตาเพื่อกินฉันวกับรักแรก ระหว่างทางยังใช้เขาที่อายุแค่หกขวบไปซื้อยาทาร้อนลวก แต่เจอโรคจิต ลูกชายถูกแทงตายทันที หัวใจของฉันเจ็บปวดเหมือนถูกบีบรัด มองดูยาทาร้อนลวกในมือของลูกชาย ฉันร้องไห้ไม่หยุด สามีของฉันโทรมาถามฉันว่า "สวี่เจี๋ย เธอนี่สอนลูกได้ดีเหลือเกินนะ! ทำน้ำร้อนลวกเวยเวยยังไม่ขอโทษอีก ให้เขากลับมาเดี๋ยวนี้”

วันชาติจีน ดาวประจำโรงเรียนแต่งงาน เธอส่งข้อความเชิญเพื่อนร่วมห้องทุกคนไปร่วมงานผ่านแชทกลุ่ม ตอนแรกฉันแกล้งทำเป็นมองไม่เห็น แต่เธอกลับแท็กชื่อฉันโดยตรง “เสิ่นเหยียน ถึงเธอจะชอบอ้างตัวเป็นลูกสาวเศรษฐีตอนที่เรียนอยู่มัธยม ฉันก็ไม่ถือสาอะไรหรอกนะ ฉันยอมให้เธอมาเข้าร่วมงานแต่งสุดหรูหราของฉันในวันพรุ่งนี้” จากนั้นก็มีเพื่อนร่วมชั้นเข้ามาส่งเสริมว่า “ดาวโรงเรียนของเราใจกว้างจริงๆ มิน่าล่ะถึงแต่งงานเข้าตระกูลลู่ได้ แม้แต่เสิ่นเหยียนที่ชอบอวดรวยจอมปลอมยังยอมให้อภัย!” “คนอย่างเสิ่นเหยียนคู่ควรจะเข้าร่วมงานแต่งในคฤหาสน์ของดาวโรงเรียนเหรอ? ไว้หน้าเธอเกินไปแล้ว” พอคนเริ่มด่าทอหนักขึ้น ดาวโรงเรียนก็ออกมาช่วยเกลี้ยกล่อม “ช่างเถอะ เรื่องมันผ่านมาตั้งนานจนฉันไม่เก็บมาใส่ใจแล้ว เสิ่นเหยียนทั้งจนทั้งขี้เหร่อยู่แล้ว พวกเราอย่าไปว่าเธอนักเลย” พอเธอพิมพ์แบบนั้น คนในแชทกลุ่มก็พากันเลียแข้งเลียขาเธอยกใหญ่ ชมว่าเธอแสนดีและใจบุญขนาดไหน ฉันแสยะยิ้ม ตอนนั้นเธอแสร้งทำตัวเป็นลูกสาวเศรษฐีหลอกคนในโรงเรียน แล้วยังใส่ร้ายฉันที่เป็นลูกสาวเศรษฐีตัวจริงว่าพูดโกหก ทำให้ฉันถูกคนทั้งโรงเรียนด่า ฉันเปิดดูการ์ดเชิญในกลุ่มแชท ก่อนจะเห็นว่าคฤหาสน์ที่จัดงานแต่งคือบ้านของฉันเอง เจ้าบ่าวที่อยู่ในรูปก็คุ้นตามาก นี่ไม่ใช่คนขับรถของสามีฉันหรอกหรือ? พอคิดได้แบบนี้ฉันก็ยิ้มแล้วตอบกลับไปว่า “ได้สิ ฉันจะไปร่วมงานแต่งของเธอแน่นอน!”

คนที่ชอบนัดข้าออกไปดูงิ้ว แต่กลับวางยาในน้ำชาจนข้าหมดสติไป ตอนที่ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง อาภรณ์บนร่างข้าก็ถูกถอดจนเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ภาพเบื้องหน้ามืดสนิท แล้วยังมีมือหยาบกร้านของใครบางคนกำลังลูบคลำเพื่อตรวจวัดขนาดด้วย ข้าตั้งสติได้จึงส่งเสียงกรีดร้อง ทว่าปากกับถูกม้วนผ้าสกปรกอุดไว้ จึงส่งเสียงออกไปไม่ได้เลย สตรีที่อยู่ตรงหน้าคล้ายจำรำคาญจึงตบหน้าข้าสองครั้ง ความปวดแสบปวดร้อนแผ่ไปทั่วแก้มสองข้างทันใด สักพักหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นก็จากไป ข้าได้ยินเสียงอันคุ้นเคยดังมาจากห้องข้างๆ “ตรวจสอบแล้ว เป็นหญิงพรหมจรรย์จริงๆ รูปโฉมและเรือนกายก็ยอดเยี่ยมอย่างมาก สามร้อยตำลึงขาดตัว!” “ตกลง!”

โสเภณีตาบอด คือหญิงพิการที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อสนองรสนิยมผิดปกติของลูกค้าโดยเฉพาะ พวกเธอมองไม่เห็น จึงไม่สามารถแยกแยะได้ว่าลูกค้าหล่อหรืออัปลักษณ์ ยิ่งไปกว่านั้น ร่างกายยังพิการ เมื่อเผชิญอันตรายก็ทำได้เพียงตัวสั่นและพึ่งพาผู้อื่น จึงทำให้พวกเธอเชื่องอย่างยิ่ง ยอมถูกเหยียบย่ำโดยไร้แรงขัดขืน ซึ่งนั่นก็เป็นการตอบสนองความใคร่ในการครอบครองของลูกค้าระดับต่ำสุด พวกเขานั้นอัปลักษณ์ ไร้ความสามารถ ไม่มีความสำเร็จอะไรในชีวิต จึงสามารถสัมผัสถึงอำนาจได้ก็ต่อเมื่ออยู่เหนือผู้หญิงที่อ่อนแอไร้ทางสู้ที่สุด และตึกหญิงตาบอด ก็คือสวรรค์ของลูกค้าประเภทนี้ พี่สาวของฉัน หน้าตางดงามราวกับนางฟ้า แต่กลับตาบอดเพราะล้มกระแทกหัวตอนเด็ก กลายเป็นภาระของครอบครัว พออายุครบสิบหก พ่อก็ขายเธอเข้าที่นี่ และฉัน...ผู้มีดวงตาปกติ ก็ถูกขายตามเข้ามาด้วย

ในวันเกิดของข้า สามีของข้ากรีดผ่าอกและเอาจินตานของข้าไป เพื่อช่วยชีวิตคนรักสมัยเด็กของเขา เขาโอบข้าไว้ในอ้อมแขนอย่างอ่อนโยน ใช้มีดโค้งกรีดผ่าเปิดหน้าอกของข้า “ชิงอู๋ ขอแค่ได้กินจินตานของเจ้า โรคเก่าของชิงเหยาก็จะรักษาหาย ข้าจะได้อยู่เคียงข้างเจ้าตลอดไป” เขาไม่สนใจเสียงร้องอันโศกเศร้าทุกข์ตรมของข้า คว้านจินตานพร้อมกับกระดูกและเส้นเอ็นของข้าออกมา ข้าใช้แรงเฮือกสุดท้ายจับแขนเสื้อของเขาเอาไว้ ขอร้องอย่างน่าสงสารว่า “ถ้าไม่มีจินตานเม็ดนี้ ข้าจะต้องตายนะ....” เขาจรดจูบบนหน้าผากของข้า กล่าวปลอบเสียงแผ่วเบา “อย่าพูดจาเหลวไหล เผ่าหงส์เพลิงของพวกเจ้ามีจินตานสองเม็ด ขาดไปเม็ดเดียวไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร” เขาประคองจินตานของข้าเอาไว้ แล้วรีบร้อนจากไป แต่เขาไม่รู้หรอกว่า จินตานเม็ดแรกของข้า ถูกเอาไปช่วยชีวิตเขาตั้งแต่เมื่อหมื่นปีก่อนแล้ว สิ่งที่เขาช่วงชิงไป เป็นจินตานเม็ดสุดท้ายของข้าแล้ว ข้ากำลังจะตาย

ในวันที่ฉันตาย แฟนฉันยังไปคั่วกิ๊กอยู่ เขาเป็นผู้ชายที่ฉันช่วยออกมาจากกลุ่มเศรษฐีนี โดยมีเงื่อนไขว่าให้อยู่เป็นแฟนฉันสามปี ซึ่งเขาตกลง ฉันให้เงินเขาใช้ ช่วยเรื่องการลงทุน ส่งให้เขากลายเป็นคนดัง เขากลับบอกฉันว่าเราเป็นแฟนกันไม่ได้ แต่อีกด้านกลับไปสร้างกระแสจับคู่กับหญิงอื่นไม่เลือก คู่จิ้นของเขาฝากข้อความไว้ให้ฉัน ’ถ้าไม่ใช่หวังไต่เต้า ใครจะมาสนใจหล่อน จืดชืดยังกะอะไรดี’ แต่ทำไมพอฉันตาย เขากลับคลุ้มคลั่งเสียอย่างงั้น

หลังจากที่ผมประกาศถอนตัวออกจากวงการบันเทิง ทุกคนต่างก็ปรบมือว่าดี มีเพียงฉินอวิ๋น ดาวดวงใหม่ผู้มีพรสวรรค์ด้านการประพันธ์เพลง และเป็นแฟนหนุ่มในข่าวลือของแฟนสาวผมเท่านั้นที่กล่าวคัดค้าน เขาเสแสร้งตีหน้าซื่อต่อหน้านักข่าวมากมาย “ต่างก็เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันทั้งนั้นครับ รุ่นพี่ฉือหย่วนเป็นอัจฉริยะที่วงการดนตรีนี้ไม่อาจขาดเขาไปได้ ผมหวังมากๆ เลยครับว่าเขาจะกลับเข้ามาในวงการแห่งเสียงเพลงนี้อีกครั้ง” ผมปิดโทรศัพท์ลง เมินเฉยต่อคำพูดของเขา ในชาติก่อน ผลงานของผมเหมือนกับเพลงที่เขาประพันธ์เองทุกกระเบียดนิ้ว ชาวเน็ตต่างเรียกผมว่าไอ้สุนัขขี้ก๊อบ สมควรตายไปให้หมดทั้งบ้าน ผมไม่พอใจและไม่อยากยอมรับ จึงเผยทุกขั้นตอนในกระบวนการการประพันธ์เพลงออกมา แต่ไม่ว่ายังไงก็ไม่อาจชนะเวลาที่ปล่อยผลงานออกมาได้ เพลงใหม่ของเขาปล่อยออกมาก่อนผมเพียงสิบนาที เป็นเพราะเวลาเพียงสิบนาทีนี้ ทำให้ชาวเน็ตต่างส่งพวงหรีดและแต่งรูปถ่ายตั้งหน้างานศพให้ผม ที่หนักไปยิ่งกว่านั้นคือบางคนถึงกับมาสาดสีใส่บ้านของผม แม้เป็นเวลาเพียงแค่ไม่กี่ปี แต่ความรุนแรงทางออนไลน์ที่กระทำมาอย่างต่อเนื่องทำให้ผมป่วยเป็นโรคซึมเศร้า พ่อแม่ของผมใช้เงินและทรัพย์สมบัติทั้งหมดเพื่อพิสูจน์ความจริงแทนผม แต่กลับโดนแฟนเพลงที่บ้าคลั่งวางเพลิงจนเสียชีวิต สุดท้าย ในวันที่ผลงานเพลงประพันธ์ของเขาได้รับรางวัล ก็เป็นวันที่ผมกระโดดลงมาจากตึกสูง แต่กลับไม่คาดคิดเลยว่า เมื่อผมลืมตาขึ้นอีกครั้ง ผมจะได้เกิดใหม่ในวันที่เพลงใหม่ประกาศพอดิบพอดี

เพราะฉันมองเห็นเวลาตายที่นับถอยหลังเหนือศีรษะของญาติพี่น้อง ครอบครัวจึงมองว่าฉันเป็นตัวโชคร้าย ฉันบอกเวลาตายของคุณปู่ พ่อ และแม่ พวกเขาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุต่างๆ ภายในวันเดียวกัน พี่ชายทั้งสามคนเชื่อว่าเพราะคำสาปแช่งจากปากของฉัน เป็นสาเหตุทำให้พวกเขาตาย จึงเกลียดชังฉันอย่างที่สุด ส่วนน้องสาวที่แม่ตายระหว่างคลอด กลับเติบโตมาท่ามกลางความรักและการเอาใจใส่ พี่ชายบอกว่าน้องสาวเป็นดาวดวงน้อยที่นำโชค ตั้งแต่เธอเกิดมาทุกอย่างในบ้านก็ราบรื่น แต่แม่ก็ตายเพราะคลอดน้องนี่นา ในวันเกิดอายุสิบแปดของฉัน ฉันมองเห็นการเวลาตายของตัวเองผ่านกระจก ฉันซื้อโกศใส่อัฐิที่ชอบให้ตัวเอง แล้วทำอาหารเตรียมไว้เต็มโต๊ะ หวังจะกินมื้อสุดท้ายร่วมกับพี่น้อง แต่จนกระทั่งเวลานับถอยหลังสิ้นสุด ก็ไม่มีใครโผล่มาสักคน...

ฉันแต่งงานกับสามี ฮั่วเจ๋อซวี่ มาแปดปี ตลอดเวลานั้น เขาพาผู้หญิงกลับบ้านทั้งหมดเก้าสิบเก้าคน ฉันมองดูเด็กสาวคนที่หนึ่งร้อยตรงหน้า เธอจ้องมองฉันอย่างท้าทาย แล้วหันไปถามเขาว่า “คุณฮั่วคะ นี่คือภรรยาที่ไม่ได้เรื่องของคุณเหรอคะ?” ฮั่วเจ๋อซวี่เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ตอบอย่างเกียจคร้านว่า ใช่ เด็กสาวคนนั้นเดินเข้ามาตบหน้าฉันเบา ๆ พร้อมหัวเราะแล้วพูดว่า “คืนนี้ตั้งใจฟังให้ดีนะ ว่าผู้หญิงที่เก่งเขาเป็นยังไง!” คืนนั้น ฉันถูกบังคับให้นั่งฟังเสียงครวญครางที่ห้องนั่งเล่นตลอดทั้งคืน เช้าวันรุ่งขึ้น ฮั่วเจ๋อซวี่สั่งให้ฉันทำอาหารเช้าเหมือนเช่นเคย แต่ฉันปฏิเสธ ดูเหมือนเขาจะลืมไปว่า ฉันกับเขาแต่งงานกันด้วยข้อตกลง และวันนี้คือวันที่สามก่อนที่ข้อตกลงจะสิ้นสุดลง

ลูกชายวัยเจ็ดขวบของฉันถูกงูกัด ฉันจึงรีบพาเขาไปรักษาที่โรงพยาบาลที่ลูกชายคนโตทำงานอยู่ทันที แต่ฉันไม่ได้อยากถูกแฟนสาวของลูกชายคนโตปฏิบัติราวกับฉันเป็นเมียน้อย เธอไม่เพียงแต่ขัดขวางไม่ให้เซรุ่มกับลูกชายตัวน้อยของฉันเท่านั้น แต่เธอยังตบหน้าฉันอีกด้วย “ฉันกับแฟนเป็นคู่ที่เหมาะสมกันมาก คุณยังกล้าพาไอเด็กเวรนี่มายั่วยุฉันต่อหน้าแบบนี้อีกเหรอ” เธอผลักฉันลงกับพื้น ทุบตีฉัน และตัดหน้าอกของฉันออก แถมเธอยังข่มขู่อีกว่า “กะหรี่อย่างแก แค่เย็บด้านล่างให้ติดกันก็พอแล้วล่ะ” ฉันถูกทำร้ายจนบาดเจ็บไปทั้งตัว แล้วโดนส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉิน และแพทย์ผู้ทำการผ่าตัดก็คือลูกชายคนโตของฉันเอง มือที่ถือมีดผ่าตัดของเขาสั่นอย่างรุนแรง กับใบหน้าที่ซีดเผือด “แม่ ใครทำร้ายแม่แบบนี้”

วิดีโอที่แฟนขอเลขาสาวแต่งงานกลายเป็นไวรัลบนโลกออนไลน์ ทุกคนต่างพูดกันว่าโรแมนติกและซาบซึ้งใจมาก เลขาสาวโพสต์ข้อความสารภาพรักว่า【ในที่สุดก็ได้เจอคุณ โชคดีที่ฉันไม่ยอมแพ้ คุณหลี่คะ ชีวิตต่อจากนี้ไป ขอคุณนำทางด้วยนะคะ】 คอมเมนต์เต็มไปด้วยเสียงเชียร์【ฟินมาก! เลขาสาวกับท่านประธานผูู้เผด็จการ คู่จิ้นของฉันนี่มันหวานที่สุดไปเลยยยย!】 ฉันไม่ร้องไห้ ไม่โวยวาย เพียงแค่ปิดหน้าเว็บอย่างเงียบๆ แล้วไปหาแฟนเพื่อขอคำอธิบาย แต่กลับได้ยินเขาคุยกับเพื่อนว่า “ช่วงไม่ได้ ถ้าฉันไม่แต่งกับเธอล่ะก็ เธอก็จะถูกครอบครัวบีบบังคับให้แต่งงานกับคนที่เธอไม่รัก” “แล้วเซี่ยเซี่ยล่ะ เธอต่างหากที่เป็นแฟนจริงๆของนาย นายไม่กลัวว่าเธอจะโกรธเหรอ?” “โกรธแล้วจะทำอะไรได้? เซี่ยเซี่ยอยู่กับฉันมาเจ็ดปีแล้ว เธอไม่มีทางไปจากฉันได้หรอก” สุดท้าย ฉันกับเขาก็แต่งงานในวันเดียวกัน รถแต่งงานแล่นสวนกัน ขณะที่เจ้าสาวกำลังแลกช่อดอกกัน และในวินาทีที่เห็นฉันอยู่ในรถแต่งงานอีกคัน เขาก็พังทลายลงอย่างสิ้นเชิง

ตอนที่สวี่จิงโม่เดินทางไปสอบในเมืองหลวง เขากลับบังเอิญพบว่าตัวเองเป็นบุตรชายที่พลัดพรากไปนานหลายปีของท่านโหวจ้าว อีกทั้งยังมีสัญญาหมั้นหมายที่ยอดเยี่ยมอยู่ด้วย เขากลับถึงบ้านกลางดึกคืนนั้น ขอให้ข้าลดตัวเป็นอนุภรรยา ส่งเสริมให้เขาได้แต่งภรรยาที่คู่ควร ข้าตัดสินใจหย่าสามี คืนอิสระให้เขา สวี่จิงโม่คิดว่าข้าแค่กลัวเสียหน้า รอให้ข้าหายโกรธเมื่อไหร่ก็จะยอมกลับไปอยู่กินฉันท์สามีภรรยากับเขาเหมือนเดิม เขารออยู่ครึ่งค่อนปี ข้าก็ยังไม่ยอมอ่อนข้อให้ เขาทนไม่ไหวจึงบุกมาหาข้า ตอนนั้นข้ากำลังแอบกินไอติมผลไม้อยู่ในเรือนเล็กพอดี สามีสุดหล่าที่มีอกผายไหล่ผึ่งเอวสอบคนนั้น เดินดุ่มๆ เข้ามาหาด้วยความหึงหวงสุดฤทธิ์ “ตั้งครรภ์มาตั้งกี่เดือนแล้ว คนบางคนก็ยังไม่ยอมถอดใจอีก” กล่าวจบ หางตาก็เหลือบไปเห็นคนที่ยืนตัวแข็งทื่ออยู่นอกประตู

ข้าเป็นลูกสาวของบ่าวล้างเท้าในจวนตระกูลเสิ่น แต่กลับบังเอิญช่วยชีวิตฮ่องเต้ไว้ ฮองเฮาที่ลือกันว่าเป็นเทพธิดากลับชาติมาเกิดได้สวมรอยแย่งความดีความชอบของข้าไป แล้วยังจับข้าไปขังไว้ในคุกใต้ดินล่างตำหนักบรรทม “แกมันก็เหมือนกับแม่ชั้นต่ำของแกนั่นแหละ เป็นนางจิ้งจอกแพศยา! คิดแต่จะยั่วยวนเจ้านายเพื่อปีนป่ายสู่ที่สูง แต่ช่างน่าเสียดาย ไก่ป่าก็เป็นได้แค่ไก่ป่า ชาตินี้ไม่มีวันกลายเป็นหงส์ได้หรอก!” จนกระทั่งวันที่ข้าถูกนางจับยัดลงไปในถังใส่เศษอาหาร จวนเจียนจะลำสักขาดใจตาย สายฟ้าจำนวนหนึ่งผ่าลงมายังวังหลวง เกือบจะฆ่าฮ่องเต้ตาย ในที่สุดข้าก็เข้าใจ ฮองเฮาเป็นเพียงตัวปลอม ข้าต่างหากที่เป็นสตรีแห่งโชคชะตาของแคว้นอย่างแท้จริง หากข้าสิ้นชีพ คนทั้งหมดในแคว้นฉู่จะต้องตายไปพร้อมกัน

ทุกวันฉันจะเข้ามาอยู่ในร่างของชายหุ่นดีมีซิกแพคเป็นเวลสิบนาที วันนี้เป็นวันที่สามแล้ว พอรู้ว่าตัวเองเข้ามาอยู่ในร่างของคนแปลกหน้า ฉันก็ปรับตัวได้อย่างไม่เลว ตอนนั้นฉันรู้สึกว่ามันน่าเหลือเชื่อ แต่ตอนนี้ฉันยอมรับได้แล้วจนเหมือนเรื่องธรรมดาทั่วไป ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงเวลาสั้น ๆ แค่สามวัน เช้าวันนี้ฉันเข้ามาอยู่ในร่างของชายหุ่นดีคนนั้นอีกครั้ง ฉันเลยหยิบมือถือของเขามาค้นหาบัญชี Line ของฉัน แตะไปที่โพสต์และบันทึกภาพเซลฟี่สุดสวยบนโพสต์ปักหมุดของฉันพร้อมกับตั้งเป็นภาพพื้นหลัง จากนั้นก็ทิ้งข้อความเอาไว้ 'คนสวยอย่างฉันเข้ามาอยู่ในร่างคุณสิบนาทีทุกวันเลยนะ!' ปล. ภาพพื้นหลังคือฉันเอง ฉันวางอุบายเล็ก ๆ เพื่อจะได้พิชิตใจพ่อหนุ่มคนนี้ ใครใช้ให้เขาทั้งหล่อทั้งสูงทั้งหุ่นดีล่ะ แหนมตุ้มจิ๋วก็สุดยอดไม่แพ้กัน ทั้งหมดราวกับฟ้าลิขิตมา เหมือนกับได้เจอรักแท้ตอนปล้นเข้ามาอยู่ในร่างของคนอื่น หลังจากทำทั้งหมดเสร็จ ฉันก็เดินสำรวจบ้านเขาอย่างสบายใจ วินาทีที่ฉันเปิดตู้เย็นดู ฉันก็ยิ้มแหยในทันที

หลังกลับจากทริปที่ภูเขาอาลัยกับรูมเมต ฉันก็ได้รับข้อความเสียงจากแม่ "ลูกรัก บอกแม่หน่อยสิว่าลูกอยู่ที่ไหน แม่จะช่วยลูกออกมาให้ได้!" "ไม่ต้องกลัวนะ แม่จะขึ้นเขาไปตามหาลูกเดี๋ยวนี้เลย" เดิมฉันนึกว่าแม่โดนมิจฉาชีพหลอก กำลังจะโทรกลับไปหา แต่พอหันกลับไป รูมเมตทั้งสามคนก็มองมาที่ฉันอย่างพร้อมเพียง จู่ๆ หัวหน้าหอก็โน้มตัวมาข้างหน้าเล็กน้อย "แปลกจัง…" ขนฉันลุกไปหมด "อะไรแปลก?" เธอทำหน้าประหลาดใจ "เซี่ยอี้ แม่เธอส่งข้อความเสียงมาหาเธอเหรอ?" "ใช่ ทำไมเหรอ?" "แต่ว่า...แม่เธอไม่ได้เสียไปตอนทำการสำรวจภูเขาอาลัยเมื่อสามปีก่อนแล้วเหรอ?" …

ชาติก่อน บิดาส่งผีเสื้อมายาให้ข้าและน้องสาวคนละตัว เขาบอกว่าหากใครสามารถฝึกสอนจนกลายเป็นสัตว์วิเศษประจำตัวได้ก่อน คนนั้นก็จะได้รับตำแหน่งปุโรหิตหญิงคนถัดไป ข้าอดหลับอดนอนบำเพ็ญเพียรอยู่ตลอดเวลา เพื่อจะฝึกฝนผีเสื้อมายาให้เชื่อง ยอมถึงขั้นใช้เลือดเนื้อของตัวเองผสมลงในยาเพื่อบำรุงเลี้ยงดูมัน ในที่สุด ผีเสื้อมายาก็เกิดดวงจิต กลายเป็นสัตว์วิเศษ ธิดามังกรทั้งเผ่าพันธุ์ร่วมอวยพรให้ข้า แสดงความยินดีที่จะได้กลายเป็นปุโรหิตหญิง ซึ่งนานแสนนานจะปรากฏขึ้นสักคน ใครจะคาดคิด ผีเสื้อมายาตัวนั้นบินวนรอบตัวข้าเพียงครั้งเดียว ก็โบยบินออกไปเกาะไหล่น้องสาวของข้าด้วยท่าทางใกล้ชิดสนิทสนม น้องสาวหันมาหัวเราะเยาะข้า “เจ้าคิดว่าสับเปลี่ยนสัตว์วิเศษได้โดยไม่มีใครล่วงรู้งั้นหรือ คงลืมไปแล้วกระมังว่าพวกมันจดจำผู้เป็นนายได้ตั้งแต่กำเนิด!” ถ้อยคำด่าทอของผู้คนมากมายแทบจับถมข้าในชั่วพริบตา บิดารู้สึกว่าอับอายขายหน้าอย่างยิ่ง จึงสั่งตัดแขนตัดขาข้าต่อหน้าคนทั้งหมด จากนั้นก็โยนข้าลงไปในเพลิงผลาญเก้าสวรรค์ ถูกเผาตายทั้งเป็น น้องสาวกลายเป็นปุโรหิตหญิงของเผ่า ได้รับการกราบไหว้บูชาจากคนนับหมื่น ยามที่ลืมตาขึ้นอีกครั้ง ข้าย้อนกลับมาในวันที่บิดามอบผีเสื้อมายาให้ ข้าแสยะยิ้มเย็นชาในใจ คราวนี้ข้าจะไม่ฝึกฝนผีเสื้อมายา ดูสิว่าน้องสาวจะยังกลายเป็นปุโรหิตหญิงได้อย่างไร!

คู่หมั้นของผมเป็นแพทย์นิติเวช ผมเป็นตำรวจฝ่ายสืบสวนคดีอาญา ผมรักเธอเท่าชีวิต แต่เธอเอาแต่สนใจรักครั้งแรกของเธอ เพื่อช่วยให้รักแรกพ้นผิดแล้ว เธอไปช่วยจัดการศพศพหนึ่งแทนเขา แต่สิ่งที่เธอไม่รู้คือ เจ้าของศพนั้นก็คือผมเอง หลังจากที่เธอรู้ความจริง เธอก็แตกสลายอย่างสมบูรณ์ ##ผมชื่อหลินซิว ชาติก่อนเป็นตำรวจฝ่ายสืบสวนคดีอาญา ตอนนี้ผมตายไปแล้ว กลายเป็นวิญญาณตามติดอยู่ข้างกายกู้อวี๋เคอคู่หมั้นของผม “เคอเคอ ฉันเกิดเรื่องแล้ว เธอมาช่วยฉันที!” กู้อวี๋เคอรับสายของหวังซิงอวี่ จากนั้นก็วางงานในมือลงโดยไม่ลังเลยเลยสักนิด ก่อนวิ่งออกไปหาเขา หวังซิงอวี่เป็นรักแรกของเธอ ทั้งสองคนเติบโตมาด้วยกัน ขอเพียงแค่เป็นหวังซิงอวี่เอ่ยปาก ไม่ว่าหวังซิงอวี่จะให้เธอทำอะไร กู้อวี๋เคอก็รับปากทั้งหมด ผมเคยถามเธอว่าเธอเอาแต่สนใจหวังซิงอวี่ใช่ไหม ที่ผ่านกู้อวี่เคอเพียงแค่พูดกับผมด้วยความร้อนรนเท่านั้นว่า : “ฉันกับหวังซิงอวี่เป็นแค่เพื่อนธรรมดา คุณอย่าหึงมั่วซั่วจะได้ไหม” เพราะฉะนั้นในครั้งนี้ หวังซิงอวี่ฆ่าคนแล้ว จึงให้กู้อวี่เคอมาช่วยจัดการศพ ซึ่งเธอก็รับปาก เพียงแต่สิ่งที่กู้อวี๋เคอไม่รู้ก็คือ ศพนั้นเป็นศพของผมเอง

ในวันแม่ ฉันอยากส่งของขวัญให้แม่สามี แต่ไม่คิดว่าจะเห็นแม่สามีพาชายผิวสีคนหนึ่งเข้ามาในห้อง ครึ่งชั่วโมงต่อมา แม่สามีก็เดินออกจากห้องด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ...